♪ ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ...ทำไมถึงทำกับฉันได้ ♪
เสียงเพลงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือดังแทรกเข้ามาในโสตประสาทยามดึก ปลุกผมจากหลับใหล
จึงเอื้อมมือควานหาที่มาของเสียง หะแรกตั้งใจจะกดปฏิเสธไม่รับสาย เพราะบ่อยครั้งที่ต้องเสียอารมณ์กับการโทรผิด แต่แล้วด้วยหน้าที่ความรับผิดชอบ ทำให้จำต้องเปลี่ยนความตั้งใจ การติดต่อยามดึกดื่นเช่นนี้ อาจมีเหตุด่วนเหตุสำคัญ เกิดขึ้น
จึงกดตอบรับพร้อม ๆกับ ยกโทรศัพท์มาวางแนบหู โดยมิได้ลืมตา
ส วั ส ดี ค รั บ
... เงียบ ...
ฮัลโหล......
... เงียบ ...
โทรผิดอีกแล้วมั้งเนี่ย.. แต่เสียงสัญญาณ แสดงว่ายังคงมิได้วางสาย
H . e . l . l . o
(ไม่พูดก็จะวางแล้วนะ) ผมนึกในใจ
สวัสดีค่ะ เสียงหวาน ๆ ปนเศร้า ดังแผ่วเครือแทรกเข้ามา ปลุกประสาทของผมให้ตื่นตัวไปทุกอณูขุมขน ด้วยความตื่นเต้น ดีใจ.... นานมากแล้วที่ไม่ได้ยินเสียงนี้ ... แต่ก็ยังจำได้อย่างแม่นยำมิเคยลืมเลือน
แพรผมครางออกมาเบา ๆ
ใช่ค่ะ แพรเอง ...รบกวนพี่หรือเปล่าคะ
เอ้อ...เปล่าครับ ไม่รบกวนหรอกผมรีบตอบ ก่อนจะยกโทรศัพท์มาดูเวลาที่หน้าจอ 00.19 น. คือเวลาที่แสดงอยู่
พอดีพี่กำลังจะตื่นมาดูบอลพอดีเหมือนกัน ผมตอบไป ทั้งที่ความจริงแล้ว ผมยังสองจิตสองใจอยู่ว่าจะดูหรือเปล่า คู่ชิงยูฟ่าแชมเปี้ยนส์ลีก ปีนี้ เชลซี vs แมนฯยูไนเต็ด ส่วนผมเด็กหงส์เต็มตัว
แพรมีอะไรหรือเปล่า ถึงโทรมาดึกดื่นป่านนี้ผมถามด้วยความห่วงใย
...เงียบ ...
มีแต่เสียงสะอื้นดังแผ่ว ๆ แทรกเข้ามา
พี่เดชเค้ามีคนใหม่ค่ะพี่ เจ้าเดชคือเพื่อนร่วมรุ่นผมเอง
เค้าไม่รักแพรแล้ว แพรไม่สวยไม่ดีตรงไหนคะ
(สวยสิ แพรสวยมาก พี่ถึงทั้งรักทั้งหลง ลืมไม่ลง ทำใจไม่ได้ จนต้องเนรเทศตัวเองมาอยู่บ้านนอกติดชายแดนแบบนี้ไง) ผมบอกกับแพรอย่างกึกก้องในใจ แต่ไม่ได้พูดออกไป เพราะแพรคือผู้หญิงที่ผมสนิทสนมด้วยจนเกือบจะเป็นคนรักกัน หากว่าผมไม่โชคร้าย พาเธอไปเจอกับเจ้าเดชโดยบังเอิญ และแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกันอย่างจำใจ เจ้าเดชเป็นเพลย์บอย รูปหล่อพ่อรวย และที่สำคัญเป็นเสือผู้หญิงตัวฉกาจ
และไม่นานสิ่งที่ผมสังหรณ์ใจและหวั่นกลัวก็เป็นจริง เพราะหลังจากนั้น ทั้งสองก็แต่งงานกัน ผมเลยต้องเนรเทศตัวเองมาที่นี่ เพราะทนฟังคำสรรเสริญจากเพื่อนฝูงที่รู้เรื่องราวของเราสองคนไม่ไหว
หมาคาบไปแดกอีกแล้วสิมึง
ไอ้เดชมันเพื่อนเรานะ มันไม่ใช่หมาผมนึกแย้งในใจ ก่อนจะจากมา
แพรเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า .. คนรักกันต้องไว้ใจกัน อย่าหูเบาฟังคำครหานะ ผมปลอบเตือนแพร พร้อมคิดหาทางออกให้กับเพื่อนรัก
ไอ่เดชมันเจ้าชู้ก็จริง แต่มันก็เลิกนิสัยแย่ ๆแบบนั้นแล้วตั้งแต่มาคบแพร ไม่ใช่เหรอ
พี่เดชเขาไม่กลับบ้านมาหลายวันแล้วนะพี่.... ก่อนหน้านั้นก็กลับบ้านดึก ๆ ดื่น ๆ
โธ่ ... แพรก็รู้นี่ อาชีพอย่างพี่อย่างเจ้าเดช ไม่มีเวลาเป็นของตัวเองหรอก ยามกินไม่ได้นอน ยามนอนไม่เคยได้กินหรอก ผมพยายามพูดให้ขำเพื่อผ่อนคลายบรรยากาศ
พี่ไม่ต้องมาออกตัวแทนเพื่อนพี่เลย.. แพรเช็คหมดแล้ว ลูกทีมเขาอยู่บ้านทุกคน พี่เดชไม่มีทางออกทำงานเดี่ยว ๆหรอก
คราวนี้มันอาจเป็นงานด่วน ตามใครไม่ทัน
พี่ไม่ต้องมาพูด..เพราะพี่นั่นแหละ
(อ้าว....ไหงมาลงที่พี่ล่ะนี่)ผมนึกในใจ
ถ้าพี่ไม่แนะนำพี่เดชให้แพรรู้จัก แพรก็คงไม่ต้องมาเป็นแบบนี้
(พี่ก็ไม่อยากแนะนำ ไม่อยากให้เป็นแบบนี้หรอกนะแพร พี่อยากเป็นคนที่อยู่เคียงข้างแพรนั่นมากกว่า)ผมนึกในใจอีก.. แต่ที่แสดงออกไปคือการอึ้งไปพักหนึ่ง
พี่ว่า มีอะไรค่อย ๆ พูด ค่อย ๆ จา กันไม่ดีกว่าหรือ ถึงยังไงก็คนรักกันนะ
นั่นมันเมื่อก่อนค่ะ...ตอนนี้พี่เดชเค้าไม่รักแพรแล้ว...คอยดูนะ ถ้าแพรตามเจอนะ จะยิงให้ตายทั้งคู่เลย แล้วแพรจะฆ่าตัวตาย
บรรลัยล่ะสิเจ้าเดช ผมเคยเตือนมันแล้ว ตอนที่มันพาแพรไปฝึกยิงปืนว่า
สอนเมียขับรถ กับสอนเมียยิงปืนน่ะ เค้าห้ามนะโว้ยไอ่เดช
มันจำเป็นว่ะเพื่อนมันตอบ
กูต้องสอนแพรขับรถ เผื่อไปงานจะได้ให้เธอขับพากลับบ้าน พวกมึงยิ่งชอบมอมกูอยู่ด้วย
แล้วมึงดูสิ แพรสวย เซ็กซี่ออกขนาดนี้
เออผมตอบรับดัง ๆ ในใจโดยที่ไม่ได้หันไปดูแพรตามคำบอกของมันด้วยซ้ำ แต่ไม่ได้พูดออกไป ที่แสดงออกคือเฉย
แล้วพวกเราน่ะ อยู่บ้านเป็นเวล่ำเวลาเหมือนชาวบ้านเค้าที่ไหน... ทิ้งแพรไว้บ้านคนเดียวกูเป็นห่วงว่ะ เลยพามาหัดยิงปืนไว้ เผื่อมีไรแพรจะได้ป้องกันตัว
ผมหันไปมองแพรที่กำลังลั่นกระสุนสู่เป้าหมายพร้อมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก แพรยิงเข้าจุดดำแทบทุกนัด แม่นยำกว่าเพื่อนร่วมอาชีพของผมหลาย ๆคนเสียอีก
เจ้าเดชยกนิ้วให้เมียอย่างภาคภูมิใจในฝีมือการฝึกสอนของตน
แล้วผลที่เกิดขึ้นจากการละเมิดข้อห้ามที่ผมบอกมันก็แสดงออกมา
อย่างแรก บ่อยครั้งที่แพรขับรถกลับบ้านคนเดียว ทิ้งมันไว้ที่งาน ต้องลำบากผมหรือเพื่อนคนอื่น ต้องพามันไปส่ง
แล้วนี่ผลของการละเมิดอย่างที่สองกำลังจะแสดงออกมางั้นหรือ และถ้าจริงมันจะรุนแรงกว่าการสอนขับรถมากมายนัก
ใจเย็น ๆ นะแพร จะทำอะไรก็ให้คิดถึงลูกไว้นะ...ผมปรามและเตือนให้เธอคิดถึงลูกสาวคนเดียวของเธอ
พี่ไม่ต้องห่วงหรอก ยายหนูมีทั้งตาและยายคอยดูแล ไหนจะ ปู่ย่า และ อา ๆอีกหลายคน
ยังไงก็ไม่เหมือนพ่อกับแม่หรอกนะแพร
พี่ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว... ที่แพรโทรมา ไม่ได้มาฟังคำเตือนของพี่นะ
ถึงตาผมเงียบบ้าง
แพรแค่อยากจะบอกว่า แพรขอบคุณที่พี่เคยช่วยเหลือและดูแลแพรเอาใจใส่แพรตลอดมา
(รู้เหมือนกันเหรอ)...ผมรำพึงอยู่ในใจ
แพรรู้ว่าพี่น่ะรักแพรมากกว่าน้องสาว แต่แพรตอบแทนความรู้สึกพี่แบบนั้นไม่ได้ แพรขอโทษ แพรขอให้พี่โชคดี เจอกับผู้หญิงดีดี นะคะ หากชาติหน้ามีจริง แพรจะรักพี่ค่ะ...พี่ชายที่แสนดี...
...ตู๊ด ๆ ๆ ๆ....
จบประโยคนั้นเธอก็ตัดสายไปโดยไม่รอฟังคำทักท้วงใดใดจากผมอีก
หะแรกผมคิดจะโทรกลับไปอีกที ด้วยความเป็นห่วง
แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ เพราะถึงอย่างไรแพรก็อยู่ในฐานะเมียเพื่อน คงไม่เหมาะที่ผมจะโทรหา ถึงแม้เธอจะโทรมาก่อนก็ตาม มโนสำนึกบอกกับผมอย่างนั้น
แล้วผมก็นอนไม่หลับเพราะประโยคสุดท้ายของเธอ... พี่ชายที่แสนดี
คำคำนี้ ช่างบาดใจนัก
........
วันนี้ผมตื่นสายกว่าปกติ
เพราะหลังจากวางสายจากแพรแล้ว ผมก็นอนไม่หลับ จึงต้องเปิดทีวีดูการถ่ายทอดสดการแข่งขันฟุตบอลนัดชิงชนะเลิศยูฟ่าแชมเปี้ยนลีกส์ เผื่อหวังว่า เกมการแข่งขันจะทำให้ผมลืมคำพูดของแพร ลืมแพร แล้วจะเผลอหลับไปเหมือนทุกครั้ง
แต่มันก็หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ ผมดูบอลจนจบแถมด้วยความตื่นเต้นต่อการลื่นล้มก่อนยิงจุดโทษของจอห์น เทอรี่ กัปตันทีมเชลซี ทำให้ยิงบอลไปโดนเสา เต็ม ๆ ยกแชมป์ให้กับทีมคู่กัดตลอดกาลของทีมโปรด พาลพาให้นอนไม่หลับยิ่งกว่าเดิม กว่าจะข่มตาหลับลงได้ก็ปาไปเกินกว่าตีห้าแล้ว
ผมรีบอาบน้ำเพื่อเรียกความสดชื่นคืนมา แม้จะเพียงเล็กน้อย ก็ยังดี.. ก่อนจะแต่งตัวมาทำงาน
ชงกาแฟจากซองในแบบ 3 in 1 เพื่อให้ได้รสชาติที่มาตรฐานคงเดิม
ผมถือถ้วยกาแฟออกมานั่งที่ชุดรับแขกหน้าห้องทำงาน
ไงไอ้เสือ เมื่อคืนเมาหนักหรือว่าบอลกัดมาล่ะ ถึงดูอิดโรยยังงั้น รุ่นพี่คนหนึงเอ่ยทัก
เมื่อวานไม่เมาครับพี่.. แต่ตื่นขึ้นมาดูบอลดึกน่ะครับ แล้วตอนท้ายมันตื่นเต้นเลยนอนต่อไม่หลับเลยน่ะ
แล้วรู้ข่าวไอ้เดชเพื่อนเรารึยังล่ะ
ข่าวอะไรครับ ผมรีบถาม
เขากระจายข่าวแต่เช้าแล้วว่าเพื่อนเราน่ะ ถูกเมียยิงพร้อมกับกิ๊กตายคาหอพักนักศึกษาเมื่อบ่ายวานนี้ ..จะมีพิธีรดน้ำศพบ่ายนี้.......
ผมหูอื้อ เหมือนโดนไฟช็อต ไปชั่วขณะ ไม่ได้ยินคำพูดต่อ ๆมาของรุ่นพี่คนนั้นอีก
แล้วแพร....เอ้อ เมียมันล่ะครับ
ก็ยิงตัวเองสาหัสเหมือนกัน... สงสัยปืนมันสะบัดเลยโดนหัวไม่จัง ไม่งั้นก็คาที่อีกศพ... แต่ก็เห็นข่าวว่าไปสิ้นใจที่โรงพยาบาลนะ... ราว ๆ เที่ยงคืนนี่แหละ
โธ่!แพร....ไม่น่าเลย... ผมครางออกมาเบา ๆ
.......
แล้ว ......โทรศัพท์เมื่อคืนนี้ล่ะ.....?
............
Create Date : 23 ตุลาคม 2560 |
Last Update : 5 ธันวาคม 2560 7:43:26 น. |
|
31 comments
|
Counter : 1233 Pageviews. |
|