|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
หนีตาม... ใครดีหว่า
ว่าจะนั่งทำงานอื่นๆ หรือเข้านอนเพราะง่วงมาก แต่ก็อดไม่ได้จริงๆ ต้องลุกขึ้นมาอัพบล็อกเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้... Dear Galileo หรือ หนีตามกาลิเลโอ ที่เพิ่งไปดูมาเมื่อบ่ายวันนี้กับเปี๊ยก อุรัสยา
หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องที่โน้ตอยากดูมากๆ ตั้งแต่เห็นโฆษณา ยิ่งได้ฟังบทสัมภาษณ์น้องๆ นักแสดงทาง efm ตอนขับรถไปทำงานก็ตั้งใจว่าจะต้องไปดูให้ได้ ทั้งๆ ที่ช่วงหลังมานี้โน้ตร้างราจากโรงหนังมานานมากๆ เพราะโน้ตถือว่าหนังเรื่องนี้เป็นเหมือนแฟนตาซีบางอย่างที่โน้ตอยากทำมากๆ แต่ไม่มีทางกล้าทำ หลายครั้งในชีวิตที่โน้ตเคยคิดว่าจะเป็นยังไงน้าถ้่าเรายอมตัดใจลาออกจากงาน แพ็คกระเป๋าออกไปท่องโลกกว้าง ตะลอนไปเรื่อยๆ สุดแต่โชคชะตาจะพาไป และถ้าโชคดีการเดินทางก็คงทำให้เราได้พบใครสักคนที่เกิดมาเพื่อจะเจอกันอะไรแบบนี้ (เพ้อๆ แบบนี้นี่เองล่ะค่ะถึงเขียนนิยายได้ 55) จำได้ว่าตอนที่คิดแบบนี้ครั้งแรกคือตอนไปเที่ยวออสเตรียกับเพื่อนสาวอีกคนแล้วประทับใจซาลส์เบิร์กมากถึงขนาดพูดว่า "แกว่าจะเป็นยังไงวะ ถ้าชั้นเรียนจบโทแล้วไม่กลับเมืองไทย แต่ทำงานเป็นคนเสิร์ฟเพรทเซลอยู่ที่นี่" ...ก็ได้แต่คิดไปเรื่อย แต่เอาเข้าจริงโน้ตก็กลับเมืองไทยมาทำงานออฟฟิศแบบคนอื่นๆ โดยที่รู้ตัวดีว่าความฝันของเราไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น โน้ตยังต้องการ adventure ในชีวิต ...พอมีหนังที่ทำออกมาในลักษณะนี้ โน้ตถึงรู้สึกว่าตัวเองพลาดไม่ได้ ประมาณว่าถึงจะไม่ไ่ด้ทำเอง ได้ดูหนังก็ยังดีน่า ^^
ตอนก่อนเข้าโรงเดาแนวหนังไว้ว่าคงเป็นหนังรักเบาสมอง พระเอกนางเอกเป็นวัยรุ่นพบรักกันที่ต่างแดนท่ามกลางบรรยากาศโรแมนติก หรือถ้าผู้กำกับใจร้ายกว่านั้น อาจให้สองสาวคู่กันเองซะเลย มีพระเอกเป็นตัวประกอบ ^^''' แต่ปรากฏว่าไม่ใช่เลยค่ะ กลายเป็นหนังที่ทำให้โน้ตชอบมากๆๆๆๆๆๆ และเสียน้ำตาโดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องร้องไห้ด้วยซ้ำ เรื่องก็ไม่ได้เศร้าสักนิด แต่โน้ตว่าโน้ตคงเสียน้ำตาเพราะดึงเอาหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวละครมาเทียบกับประสบการณ์ของตัวเองโดยไม่รู้ตัว ...เป็นเรื่องแปลก เพราะถ้าจำไม่ผิด หนังเรื่องนี้ไม่มีคำว่า 'รัก' เลยแม้แต่คำเดียว แต่โน้ตกลับสัมผัสความรู้สึกนั้นได้อย่างเต็มเปี่ยมและรู้สึกเต็มอิ่ม คงเป็นอย่างที่เปี๊ยกบอก หนังเรื่องนี้คือ "ความอุ่นใจในความเหงา" แค่คำพูดสั้นๆ หรือการแสดงออกทุกอย่างล้วนแล้วแต่มีความหมายและทำให้น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว นั่งดูจนจบ คนทั้งโรงเค้าลุกออกไปกันหมดแล้ว มีโน้ตกับเปี๊ยกที่ยังบ้านั่งซับน้ำตากันอยู่กับที่จนพนักงานโรงหนังเข้ามา และโน้ตยังเดินซับน้ำตาลงมาตลอดทางที่ลงบันไดเลื่อนเลยค่ะ เปี๊ยกถึงกับงงมากๆ ที่โน้ตร้องไห้ไม่หยุด ซึ่ง...โน้ตก็อยากจะบอกว่างงตัวเองเหมือนกันเพราะจำไม่ได้เลยว่าครั้งสุดท้ายที่ร้องไห้เพราะดูหนังคือเมื่อไร และส่วนมากที่ร้องไห้เป็นเพราะหนังมีจุดเศร้าที่ผู้กำกับตั้งใจจะบีบคั้นให้คนดูร้องไห้อยู่แล้ว แต่กับ Dear Galileo ไม่รู้สิคะ... หนังไม่ได้มีจุดพีคอะไรที่ทำให้รู้สึกว่าต้องร้องไห้ แต่พอรู้ตัวอีกทีโน้ตก็น้ำตาไหลไปแล้ว
สิ่งที่ประทับใจในเรื่องนี้... ถ้าจะให้เล่าแบบไม่สปอยล์ ก็คือความสัมพันธ์ระหว่างนางเอกกับพ่อ คือไม่ว่าจะยังไงพ่อก็ยังเป็นห่วงและรักลูกเสมอแม้ว่าจะไม่พูดออกมา ยิ่งตอนจบของเรื่องยิ่งทำให้โน้ตร้องไห้แบบหยุดไม่ได้ไปเลย ทั้งนี้เป็นเพราะโน้ตเคยทะเลาะกับเพื่อนตอนเรียนอยู่ที่อังกฤษแล้วบังเอิญคุณพ่อโทรมาพอดี ก็ได้คุยกับพ่อ คุยไปคุยมาโน้ตนั่งร้องไห้จนไม่สามารถพูดอะไรได้อีก รู้ได้เลยว่ายังไงในชีวิตนี้ก็ไม่มีใครรักและเป็นห่วงเราเท่าพ่อกับแม่อีกแล้ว ตอนที่ดูหนังความรู้สึกนี้พุ่งปรี๊ดขึ้นมาเลยค่ะ พอมีฉากที่นางเอกคุยกับพ่อทีไร โน้ตก็จะอินตลอด
อีกอันนึงที่อินมากๆ คือฉากช่วงที่อยู่ที่ปารีส ในหนังมีกิมมิคเล็กน้อยที่ทำให้รู้สึกว่าในเมืองที่ผู้คนเย็นชา พูดอะไรก็ไม่รู้ไม่เข้าใจ ก็ยังมีคนบางคนที่พูดภาษาเดียวกันกับเรา เข้าใจเรา เพราะโน้ตเคยมีช่วงเวลาไปเรียนภาษาที่ทั้งโรงเรียนมีคนไทยแค่สองคนแถมยังไม่สนิทกันด้วย พอเดินออกไปซื้อของในเมืองแล้วได้ยินคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆ พูดภาษาไทย ความรู้สึกมันแบบ...สดชื่นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกทันทีทั้งๆ ที่เราก็ไม่ได้รู้จักอะไรกับเค้าเลย แค่รู้สึกว่าในที่ที่ใครๆ ก็พูดภาษาอื่น อย่างน้อยก็ยังมีคนที่พูดภาษาเดียวกับเราอยู่นะก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นมาได้แล้ว
อีกส่วนที่ชอบมากๆ และไม่พูดถึงไม่ได้คือพระเอกค่ะ พระเอกเรื่องนี้ทำให้โน้ตรู้สึกชอบมากกกกกกก เพราะเป็นคนที่เป็นตัวของตัวเองมาก ติสท์สุดๆ แต่มีหลักการที่ตรงไปตรงมาและชัดเจน และที่ชอบคือจังหวะและน้ำหนักการปรากฏตัวของพระเอกเรื่องนี้ลงตัวดีค่ะ มาในจังหวะที่เหมาะสมที่ไม่ทำให้เรารู้สึกว่า โห ไอ้นี่นี่มาปรากฏตัวแบบพระเอกจริงๆ เขาเป็นเหมือนคนคนหนึ่งที่เราพบในชีวิตประจำวัน ถ้าเราไม่ทัก เขาก็จะกลายเป็นคนอื่นเหมือนกับคนทั่วๆ ไปที่เดินสวนกันแต่ไม่รู้จัก ดังนั้นการที่เขาจะมากลายเป็นคนสำคัญของเราหรือไม่ขึ้นอยู่กับเราด้วย โน้ตชอบไอเดียนี้นะคะ รู้สึกว่าคนดูได้มีส่วนร่วมลุ้นไปกับตัวละครดี ...ในส่วนของพระเอกเนี่ย มีอยู่ช็อตนึงที่โน้ตชอบมากๆ ไม่ขอเล่านะคะเพราะไม่อยากสปอยล์ แต่เป็นฉากที่สองสาวกำลังจะขึ้นรถไฟ ถ้าใครเคยดูแล้วไว้มาเม้าท์กันนะคะว่าคิดเหมือนกันหรือเปล่า แต่โน้ตดูแล้วรู้สึกว่าแค่คำพูดเรียบง่ายแค่นี้มันมีข้อความ between the lines เยอะมาก ซึ่งถ้าใครฟังแล้วผ่านก็คือผ่านเลย แต่ถ้าใครฟังแล้วสะดุดจะรู้ว่ามีความหมายสำคัญซ่อนอยู่ในนั้น
ยังมีอะไรอีกหลายส่วนเลยค่ะที่โน้ตชอบในหนังเรื่องนี้โดยเฉพาะตอนจบ บอกได้เลยว่าคนไทยที่เรียนหรือทำงานอยู่ต่างแดนมานานดูแล้วจะต้องอินจนร้องไห้หนักกว่าโน้ตแน่ๆ เพราะหลายเหตุการณ์มัน 'ใช่เลย' มากๆ
สรุปแล้ว ขอแนะนำว่าใครที่ยังไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้หรือไม่ได้คิดที่จะดูอยากให้ลองไปดูค่ะ โน้ตให้ระดับ highly recommended เลย นี่ก็คิดๆ อยู่ว่าจะไปดูอีกรอบ และถ้าแผ่นออกก็จะซื้อมาเก็บ ชอบมากๆ
อ้อ! และถ้าใครดูหนังเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่า "เฮ้ย หรือพรุ่งนี้ชั้นจะแพ็คข้าวของแล้วออกเดินทางเลยดีวะ" คุณคิดเหมือนกันเลยค่ะ แต่ทีนี้ปัญหาคือโน้ตจะหนีตามใครดีหว่า ฮา...
Create Date : 26 กรกฎาคม 2552 |
|
31 comments |
Last Update : 3 กันยายน 2552 13:29:19 น. |
Counter : 593 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: maturos 26 กรกฎาคม 2552 6:18:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุรัสยา IP: 58.8.44.2 26 กรกฎาคม 2552 20:01:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ...ศุวิลา... IP: 81.255.154.129 27 กรกฎาคม 2552 20:32:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชัชชมนต์ IP: 202.93.63.238 31 กรกฎาคม 2552 8:12:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุรัสยา 1 สิงหาคม 2552 1:29:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: ColdOut 6 สิงหาคม 2552 14:41:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: อันติกา 7 สิงหาคม 2552 17:06:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: เดหลี IP: 202.44.135.39 9 สิงหาคม 2552 9:21:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: เดหลี IP: 202.44.135.39 11 สิงหาคม 2552 22:29:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุ้งก้ามกราม IP: 10.10.11.205, 58.137.73.57 13 สิงหาคม 2552 11:02:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: ...ศุวิลา... IP: 81.255.154.129 13 สิงหาคม 2552 12:38:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: เดหลี IP: unknown, 202.44.135.35 17 สิงหาคม 2552 16:59:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ...ศุวิลา... IP: 81.255.154.129 17 สิงหาคม 2552 18:55:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: nupaew 22 สิงหาคม 2552 10:35:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ColdOut 22 สิงหาคม 2552 20:24:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: ...ศุวิลา... IP: 81.255.154.129 27 สิงหาคม 2552 13:46:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: เดหลี IP: 202.44.135.39 29 สิงหาคม 2552 18:22:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: nupaew 1 กันยายน 2552 14:48:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: ...ศุวิลา... IP: 81.255.154.129 3 กันยายน 2552 16:18:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: เดหลี IP: 203.209.97.101 4 กันยายน 2552 21:26:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ColdOut 10 กันยายน 2552 21:14:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: เดหลี IP: 202.44.135.39 15 กันยายน 2552 17:22:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: ...ศุวิลา... IP: 125.24.147.63 19 กันยายน 2552 3:28:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุรัสยา IP: 58.8.35.104 19 กันยายน 2552 20:02:12 น. |
|
|
|
| |
|
|