ก็เลย...เล่าสู่กันฟัง สวัสดีครับเพื่อนๆ เงียบหายไปเป็นอาทิตย์ คราวนี้กลับมาเขียนแต่ไม่ได้มาแก้ตัวเหมือนเคยว่างานยุ่ง...เพราะอาทิตย์นี้ พักเต็มๆ อิอิ... ถ้าเพื่อนๆจะจำได้ จากอาทิตย์ที่แล้ว...เขียนไว้ว่าผมเป็นสิงห์เดี้ยง....ก็ยังคงเดี้ยงต่อเนื่อง...จนในที่สุด อดรนทนไม่ไหว.ไปหาหมอดีกว่า..ปวดโคตรๆๆ แหม...ระบบการแพทย์ที่นี่ช่างน่าชื่นชม..จัดระบบซะ สลับซับซ้อน ทำเอาง่าวๆ อย่างผม งงไปเลย..จริงๆต้องไปลงทะเบียนกับหมอ GP (Gerneral Practitioner) ที่อยู่ใกล้บ้านก่อน ถ้ารักษาไม่หาย หรือปางตาย ก็จะส่งมาโรงพยาบาลใหญ่... แต่ผมก็อาศัยที่ว่าสะดวก ก็เราเป็นนักเรียน เรียนอยู่ในโรงพยาบาลนี่นา...ก็เลยไปหาหมอที่โรงพยาบาลที่เราเรียนนั่นหล่ะ....ผมเดินกระเผกๆ ทำหน้าหล่อเข้าไป...บอกเค้าว่าเป็นนักเรียนที่นี่....พยาบาลสุดใจดีก็อำนวยความสะดวก โดยให้รอไป 4 ชั่วโมง ถึงจะได้ตรวจ...โคตรแค้นเลย...ก็มันไม่ได้รอป่าวๆปี้ๆนี่นา...ขามันก็ปวดตุ๊บๆเต้นตามจังหวะแทงโก้ไปด้วย.. 4 ชั่วโมงผ่านไป..เธอถึงจะเรียนชื่อผม...เรียกแบบเพี้ยนๆด้วยนะ... ครั้นจะงอนก็ใช่ที่ ปวดจะหายอยู่แล้ว...ก็เดินกระเผกไปตรวจ..ทำ X-ray เรียบร้อย ก็บอกว่าไม่มีอะไรผิดปกติ...แล้วก็จับนั่นนิด นี่หน่อย...สรุปว่าเป็น soft tissue injury (เนื้อเยื่ออ่อนอักเสบ) อ่านไปอาจจะงง จริงๆแล้วพวก Soft Tissue ก็ได้แก่เส้นเอ็น แล้วก็เนื้อเยื่อที่ไม่ใช่กล้ามเนื้อครับ...สรุปก็สาเหตุมาจากรองเท้าครับผม...เธออธิบายว่า...รองเท้าที่ผมใส่ ปลายมันเอียงทำองศากับพื้นเล็กน้อย ซึ่งจะทำให้เกิดการออกแรงต้านกับนิ้วเท้า..ทำให้นิ้วเท้าผมต้องเกร็งอยู่ตลอด และเป็นที่มาของการอักเสบ...แถมกระดูกหัวแม่เท้าของผมมันก็ปูดออกมาปิดปกตินิดนึง ก็ทำให้เกิดการเสียดสี แล้วก็อักเสบได้ง่ายขึ้น.. คิดในใจ ดีนะเนี่ยไม่เป็นไรมาก...ผมก็ได้ยามาทาน แล้วก็สั่งห้ามเดิน 3 วันเต็มๆ....เปรมเลยครับ ไม่ต้องไปเรียน... แต่ก็อดเป็นห่วงงานไม่ได้... นอนพักอยู่บ้าน ก็เหมือนกับว่าตัวเองกลายเป็นคนป่วยไปซะงั้น....ผมก็เลยนึกถึงเวลาไม่สบายกินอะไรไม่ลง ก็คงอยากได้ข้าวต้ม...(จริงๆปล้วผมก็ไม่ได้เป็นอะไรมากมายหรอก แค่ปวดขา แต่สำออยเหมือนเป็นคนป่วยไปงั้นแหล่ะ...ยังกินอิ่ม นอนหลับเหมือนเคย ฮ่าๆๆ ) ผมชอบกินข้าวต้มกุ้ย (รู้จักกันไหมเนี่ยคนกรุง...ก็ข้าวต้มธรรมดาเนี่ยหล่ะไม่ได้วิเศษอะไรเลย)...แล้วก็ต้องมี ยำกุ้งแห้ง แล้วแถมด้วย กุนเชียงทอด...ฮ่าๆๆๆ คิดได้เสร็จสรรพ ..อย่ากระนั้นเลย จะรอช้าอยู่ใย...ก็ลงมือครับ....หมอสั่งห้ามเดิน...แต่ก็ทำไงได้ ไม่เดินก็คงไม่ได้กินไรกันหล่ะ...แอบเอาข้าวต้ม ยำกุ้งแห้ง กุนเชียงทอด ฝีมือสิงห์สุดหล่อมาอวดกันครับ น่ากินป่าวเนี่ย....ผมซัดไปซะหลายถ้วยเลย...อิ่มแปร้ จริงๆหยุดพักอยู่บ้านคราวนี้ค่อนข้างสบายหน่อยครับ เพราะมีรุ่นน้องมาเยี่ยม..3 หนุ่มที่มาคราวนี้ (พีร์, แก๊งค์, เอส) มาจาก ปารีสครับ... เจ้าพีร์เนี่ยเป็นรุ่นน้องของผมสมัยที่ผมเรียนป.โท อยู่ที่ชีวเคมี (Biochem) ไม่อยากจะคุยเลยว่า เจ้าพีร์เนี่ย ได้ตำแหน่ง Mister Biochem ปีถัดจากผม...ฮ่าๆๆๆ จริงๆที่ว่าไม่อยากจะคุยก็เพราะว่า...เจ้าพีร์เนี่ย ทั้งสูง ทั้งหล่อ...ผมหล่ะโคตรอาย ตอนที่ต้องไปมอบตำแหน่งให้น้อง....ก็อย่างที่เห็น...ผมหล่อขนาดนี้..อิอิ...ก็การเปรียบเทียบขึ้น...เพื่อนๆร่วมรุ่นผมก็ช่วยแก้ตัวว่า ตอนสมัยปีที่ผมได้เป็น mister Biochem ปีนั้นเน้นความสามารถ และความฮา....แต่ปีที่น้องพีร์ได้..เน้นความสามารถ และหน้าตา... (มันช่วยกูตรงไหนวะ) เพื่อนๆผมบอกว่า ไอ้สิงห์เอ้ย..มึงอย่าไปยืนใกล้น้องเค้าเลย...เดี๋ยวเค้าจะหมอง...ซะงั้น ในรูป..น้องเอส นั่งใกล้กับ flat mate ชาวสเปนชื่อ Danny อีกฝั่ง ก็น้องแก๊งค์ ตัวเล็ก แล้วก็น้องพีร์ เสื้อขาว ตัวใหญ่...ถ้าจะหาคนที่หล่อที่สุดก็จะมองไม่เห็นครับ เพราะว่า คนที่หล่อที่สุด เป็นคนถ่ายรูปไง อิอิ น้องๆที่มาจากฝรั่งเศส นี่น่ารักมาก...มาอาหารไทยให้ผมได้กินด้วย...แกงเขียวหวาน..ลาบอีสาน..ผัดผัก..น้ำพริกอ่อง..ลาบเหนือ...โอ้ย...เห็นอาหารแล้วน้ำตาจะไหล...คิดถึงบ้าน วันนี้อาการดีขึ้นครับ ก็เลยไปทำแลปได้...พรุ่งนี้ก็ยังคงต้องไปทำแลปอีก...มีอะไรรอให้ทำอีกเยอะเลย.. ช่วงนี้อากาศที่นี่ก็ยัคงหนาวอยู่ แต่ไม่หนาวจัดเหมือนช่วงก่อน...แถมช่วงนี้ พระอาทิตย์ก็เริ่มโผล่มาทักทายกันบ้างแล้ว..7 โมงเช้า ก็ได้เห็นแสงอาทิตย์กันแล้ว..นั่นก็เป็นสัญญาณว่าใกล้จะเริ่มเข้าสู่ช่วงใบไม้ผลิแล้วหล่ะครับ...จากนั้นก็ถึงหน้าร้อนซะที...เห้อ ปีๆนึงมันผ่านไปเร็วจัง..ว่าป่ะครับ เอาหล่ะครับ จริงๆแล้ววันนี้ไม่มีอะไรจะเขียนเท่าไหร่ แค่อยากมาเล่าสู่กันฟัง.... รักษาสุขภาพกันถ้วนหน้า รักและคิดถึง สิงห์นครพิงค์   Create Date : 03 มีนาคม 2550 24 comments Last Update : 19 มกราคม 2551 7:25:21 น. Counter : 832 Pageviews. Share Tweet

อิอิ อาทิตย์นี้น้องอ๊อดไม่หอนน ขอให้หายเร็วๆนะ เออ..พวกหมอฝรั่งก็แปลกดี ผมเคยไปรถคว่ำที่แทสเมเนีย รอคิวสองชั่วโมง เกือบจะหนีกลับแล้วนะถ้าไม่อยากได้ใบรับรองมาเคลมประกัน เหอๆ แค่เสียดๆอก แม่เล่นถามกระทั่งจังหวะหายใจต่อนาที ดูเหมือนใส่ใจ แต่พอเราจะบอกแท้งกิ้ว แม่หันหน้าหนีซะงั้น แง้วววว   โดย: Nagano 3 มีนาคม 2550 3:23:47 น.

ยังไงก็หายไวไวนะคะ อุตส่าห์มีเพื่อน ๆ ไปให้กำลังใจแถมทำอาหารไทยเอาใจซะงั้น แต่ไม่ได้กินตั้งนานแล้ว คิดถึงจังคะ   โดย: เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว 3 มีนาคม 2550 4:22:05 น.

รักษาตัวนะเธอ หายไวๆนะ   โดย: tweety girl 3 มีนาคม 2550 16:36:13 น.

น้องๆน่ารัก หน้าตาดีเนอะ แต่เสียด๊าย เสียดายที่ไม่ได้เห็นคนหล่อที่สุดที่ถ่ายรูปน่ะ ดูแลตัวเองดีๆนะจ๊ะ เป็นห่วง เฮ่อ ไม่รู้จะไปบอกหนุ่มที่ไหนบอกน้องเราดีกว่า   โดย: random-4 3 มีนาคม 2550 18:45:16 น.

นั่นสิ .. กำลังมองหาคนหล่อกว่า ที่แท้เป็นคนถ่ายรูปนี่เอง ... รูปข้าวต้ม ยำกุ้งแห้งกะกุนเชียงทอดนี่อ่ะน๊า ของโปรดเลยอ่ะ   โดย: JewNid 3 มีนาคม 2550 19:16:20 น.

Chai Yo Welcome Back bloggang!   โดย: สิงห์นครพิงค์ IP: 159.92.186.200 12 มีนาคม 2550 23:12:11 น.

ใครบอกหล่ะน้องอ๊อด... คนหล่อที่สุดคือคนที่กำลังอ่านบล๊อกตอนนี้ต่างหาก ฮิฮิฮิ.... เห็นกุนเชียง เห็นยำกุ้งแห้งแล้ว... หิวมากกกกก   โดย: หมอกระเบน (Dr.Manta ) 12 มีนาคม 2550 23:38:48 น.

เห็นแล้วหิว เวลาเฟินไม่สบายจะชอบกินโจ๊ก มากกว่าข้วต้ม เพราะมะชอบข้าวต้ม ขืนกินข้าวต้ม ซดแต่น้ำ ข้าวไม่ได้กิน เหอๆ กินแบบไหนเนี่ย   โดย: จามรีน้อย (Jardor ) 13 มีนาคม 2550 5:04:09 น.

สวัสดีจ้า ... สิบกว่าวันผ่านไป บล็อกปิด อ็อดคงหายดี แล้วน๊อ แต่เรื่องยุ่งนี่สงสัยว่ายุ่งต่อเนื่องแหงๆ เลยใช่ก่อ ... รักษาสุขภาพด้วยนะจ้ะ //จริงๆ ว่าไปแล้วเมืองร็อตเตอร์ดัมไม่ค่อยมีอะไรเที่ยว อ่ะจ้ะ ไปเที่ยวเมืองเล็กเมืองอื่นสวยกว่า เพราะร็อตมัน ดูเป็นเมืองใหม่ไปแล้ว ของสวยๆงามๆ มีน้อยไม่เหมือน เมืองอื่นอ่ะจ้ะ   โดย: JewNid 13 มีนาคม 2550 12:54:41 น.

...รองเท้านี่สำคัญเหมือนกันนะเนี่ยะ ...   โดย: yourstarlight IP: 203.156.44.5 13 มีนาคม 2550 13:54:01 น.

หวัดดีครับน้อง ป่านฉะนี้น่าจะวิ่งได้แล้วล่ะนะ ยังไงก็ขอให้หายขาด ไม่กลับไปเป็นอีกนะ แต่ไม่คิดเลยว่าการใส่รองเท้าก็ละเอียดอ่อนทำให้เราบาดเจ็บได้นะนี่ คงต้องระวังบ้างแล้วล่ะ คนอยู่ ปตท. ทำอาหารเก่งกันเนอะ อยู่เมืองไทย ทำอาหารไม่เป็นก็ไม่อดนะ เดินไปนิดก็มีให้ซื้อแล้ว และด้วยเหตุนี้ อันตัวพี่เองก็เลยทำอาหารไม่เป็นซักกะอย่าง คงต้องหัดบ้างแล้วล่ะ จะได้หล่อครบเครื่องแบบน้องๆไง   โดย: ป้อจาย IP: 203.146.10.206 13 มีนาคม 2550 21:15:18 น.

โดย: random-4 14 มีนาคม 2550 3:02:55 น.

สาเหตุมาจากรองเท้าจริงๆ เหรอครับ สบายใจขึ้นรึเปล่าเนี่ย 555+ แค่เปลี่ยนรองเท้าก็หายแล้วใช่มั้ยครับ ผมก็เคยเล็บกุดเพราะรองเท้าเหมือนกันครับ เล็บที่นิ้วนางทั้งสองข้างมันไม่ขึ้นไปซะงั้นจนผมแปลกใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น จนได้เปลี่ยนรองเท้านั่นแหละครับถึงได้รู้ว่าโพสิชั่นของมันโดนรองเท้าบีบ   โดย: พลทหารไรอัน 14 มีนาคม 2550 8:15:06 น.

เฮ...comment ได้แล้ว...คิดถึงเพื่อน ๆ ใน blog จัง หายไวไวนะคะ   โดย: nissan4848 14 มีนาคม 2550 9:57:22 น.

อาหารคนป่วยน่าทานจัง หายป่วยเร็ววันนะครับ   โดย: กะได 14 มีนาคม 2550 20:36:03 น.

ใครคิดถึงน้องอ๊อดบ้างไม่รู้ รู้แต่ว่าพี่คิดถึงอ๊อดมากที่สุด   โดย: หมวด หนุ่ม....... IP: 203.113.15.246 14 มีนาคม 2550 22:48:34 น.

คิดถึงทุกคนครับ..เดี๋ยวว่างๆจะมา up blog นะครับ...ช่วงนี้ยุ่งนิดหน่อย.. เฮียหนุ่ม ตกลงจีบใครติดบ้างเนี่ย...แจกการ์ดอย่าลืมบอกผมนะผู้หมวด...อิอิ   โดย: สิงห์นครพิงค์ 15 มีนาคม 2550 2:50:01 น.

หายไวๆน่ะ..   โดย: angel_pew IP: 58.8.4.74 15 มีนาคม 2550 9:01:11 น.

รักษาสุขภาพนะครับ ขอบคุณนะครับ ที่ยังไม่ลืมกัน   โดย: สะติมม๊อนโสสะโตเบ้ว 15 มีนาคม 2550 21:25:35 น.

จาฟังเพลงงงงงงง ไปหาก่อน   โดย: T_Ang 15 มีนาคม 2550 23:01:22 น.

มาทักทายคับ   โดย: Kurt Narris 16 มีนาคม 2550 2:20:48 น.

คนหล่อสุดคือคนถ่ายหรอคะ คริๆๆ   โดย: แสงไร้เงา 17 มีนาคม 2550 3:20:49 น.

เป็นไงบ้าง คงหายแล้วนะจ๊ะ คุณสิงห์ Bloggang ลาพักผ่อนซะยาวเลย เพิ่งได้เข้ามาเนี่ย ดีใจจริงๆที่ blog กลับมาแล้ว   โดย: tweety girl 17 มีนาคม 2550 23:26:00 น.

ออส blogเธอเป็นblog รายการอาหารหรือเปล่า   โดย: missdusita IP: 62.136.183.42 31 มีนาคม 2550 6:05:21 น.