Bloggang.com : อ๊อดอ๊อดยอดมานุส : โคลงสี่เน่า...บ่นเล่า เพ้อไป

โคลงสี่เน่า...บ่นเล่า เพ้อไป

เห้อ เห้อ พร่ำเพ้อถอน.............................หายใจ
ดึกสงัดแต่กูใย......................................ยิ่งเหงา
สาระพัดเรื่องสะท้อน...............................ในจิต
รวนเรปั่นป่วนคิด.....................................หวั่นไหว ในกมล

มองฟ้ายามค่ำคืน.................................... มืดสนิท
ห่อนแสงจันทร์ชวนพิศ..............................ส่องไสว
ดาราต่างหนีหลบ......................................ห่างหน้า
เหลือแต่ตัวกูบ้า.......................................บ่นเล่า..ลำพัง

ข่าวเล่าเหตุบ้านเมือง..................................แดนสยาม
ถูกเคราะห์กรรมคุกคาม..............................สุดช้ำ
วิกฤตใต้บ่มีแวว........................................สุขสงบ
การเมืองยิ่งแย่ซ้ำ......................................แสนห่วง เมืองไทย

บริษัทมาม่ายิ้ม...........................................อิ่มอก
ยอดขายพุ่งสูงยก.......................................ท่วมท้น
สะท้อนวิกฤตหนัก.......................................เศรษฐกิจ
ข้าวยากหมากแพงจน...................................อิดหนา ระอาใจ

บ่นเสร็จพลันหนังตา......................................ร่วงตก
ง่วงจนนั่งสัปงก............................................คร๊อกฟี้
คงได้พบกันใหม่..........................................เหล่าเพื่อน ฝูงเฮย
ตีสองต้องลาไซ้...........................................สู่ห้วง นิทรา

กลอนนี้แต่งเมื่อคืน..ไปนอนก่อน(แต่หัววัน พรุ่งนี้ต้องตื่นโคตรเช้า)
....ราตรีสวัสดิ์ที่นี่..อรุณสวัสดิ์บ้านเรา