เหล้าล้วน ๆ
มีบทกวีของโอมาห์ คัยยัม ที่กล่าวเกี่ยวกับสุรา ลองมาดูกันนะครับ
จำเพื่อลืมดื่มเพื่อเมาเหล้าเพื่อโลก สุขเพื่อโศกหนาวเพื่อร้อนนอนเพื่อฝัน ชีวิตนี้มีค่านักควรรักกัน รวมความฝันกับความจริงเป็นสิ่งเดียว
เออสิมาอยู่ไยในโลกกว้าง เฉกชลคว้างมาเมื่อไรไม่นึกฝัน ยามจากไปก็เหมือนลมรำพัน โบกกระชั้นอยู่หนไหนไม่รู้เลย
ฉงนไยจรดลจากหนไหน หรือพรากสู่แห่งใดไยต้องฉงน สิ,รินมาเลยเมรัยองุ่นปรน ล้างกมลกำเริบกลุ้มให้ชุ่มทรวง
ผจงจิบเมรัยจากจอกดิน โอ้หยาดอมฤตรินแห่งชีพฝัน ปากแนบปากจากจอกดินรำพัน ดื่มเถิด!-เพราะจากกันแล้วไม่หวนคืน
สิที่รัก,รินเมรัยให้ปริ่มถ้วย โมงยามจักสดสวย ปริ่มสุขสันต์ มลายเหงา,เศร้า,สะท้านแห่งวารวัน ไยดีกระไรกันกับพรุ่งนี้
เสพเถิดสุนทรีย์แห่งชีวิต ก่อนชีพปลิดปลิวปลงลงเป็นฝุ่น ไร้ลำนำเสียงขับขานหวานละมุน ลืมเลือนรสเหล้าองุ่นไปนิรันดร์
พหูสูตกับปวงปราชญ์ถกกันเปล่า ศาสดารึก็เขลา,ไม่ประจักษ์ ประดิษฐ์ถ้อยร้อยวากย์ภาคภูมินัก แล้วชะงักปากอั้นเมื่ออมดิน
มีอยู่ประตูไร้ประแจไข เหมือนแฝงโลกย์พรางไว้ในภูษา ถกกันเปล่าเราท่านจำนรรจา วับวับก็ลับลาไม่เหลือเงา
เหล้าปริ่มถ้วยก็ปริ่มฝันแล้วสหาย เวลาผายผันล่วงเร็วเพียงไหน วันวานกับพรุ่งนี้พะวงไย หากชื่นหวานสราญใจในพรุ่งนี้
เป็น, ไม่เป็น เกณฑ์กฎกำหนดถ้วน บน-ล่าง ล้วนเจนจบจำกัดได้ กระนั้นก็มิเคยหลงพะวงใด เพียงดื่มด่ำเมรัยองุ่นริน
ปล่อยปราชญ์วิวาทไปเถิดสหาย ให้วุ่นวายกับจักรวาลปริศนา เราหามุมสงบเย็นเร้นกายา แล้วล้อเล่นกับฟ้าบ้างให้คุ้มกัน
กุหลาบสะพรั่งฝั่งชลงามอร่ามสวย มาชูถ้วยเมรัยเริงเถิดสหาย และเมื่อถึงวาระพระกาฬกราย เหล้าแห่งความตายจงดื่มโดยปลื้มเปรม
จริงสิ,เพราะสิ่งที่ข้าใหลหลง คนทั้งหลายคงเห็นว่าข้าเหลวไหล เกียรตินั้นหรือโยนมันลงถ้วยเมรัย ชื่อเสียงขายทิ้งแลกไปกับบทเพลง
นี่คัดเอาเฉพาะบทที่ผมชอบ เผื่อสหายสุรา-เบียร์และสหายกินกับทุกท่านครับ
จากหนังสือ รุไบยาต กวีจรนา โอมาห์ คัยยัม แปลโดย สุริยฉัตร ไชยมงคล หนังสือในดวงใจของผมอีกเล่มหนึ่ง
Create Date : 29 พฤษภาคม 2549 |
|
44 comments |
Last Update : 29 พฤษภาคม 2549 19:51:58 น. |
Counter : 979 Pageviews. |
|
|
|