เศร้าคะ เจ็บที่อกว่าคนที่เกิดในประเทศไทยไม่รักเพื่อนร่วมชาติ ใจเค้าทำด้วยอะไร

เห็นภาพแล้วให้ความเห็นไม่ออกเช่นกัน

สิ่งที่เกิดขึ้น คืออะไร

ทำเพื่ออะไร

ต้องการอะไร

นี่หรือการกระทำของ "คน" ??

โหดเหี้ยมยิ่งกว่า "สัตว์เดรัจฉาน"

ที่มันออกล่าเหยื่อเพียงเพราะปะทังชีวิต

สงสารแต่คนในพื้นที่

อีกกี่สิบกี่ร้อยกี่พันกี่หมื่นกี่แสนชีวิต

จึงจะเรียกหาความสงบ

กลับคืนมาได้อีกหน

ไว้อาลัยด้วย

อึ้งค่ะ เลวที่สุด...

เมืองหลวงมันก็จ้องแต่จะเอาชนะคะคานกัน ผู้หมดอำนาจ ก็โดนถล่มยับเยิน คนนั้นก็ไม่ดี คนนี้ก็ไม่เอา จะวางไว้ก่อน แล้วช่วยกันไปดับไฟใต้ก็ไม่ได้.....

คนกินเนื้อจนเคย คนดื่มเลือดจนชิน
เปลี่ยนเป็นคนโหดร้ายอำมหิต?
ฟันคมยิ่งกว่าหิน แย่งหนังเสือก็ตีกัน
คนชนะหัวเราะชอบใจ คนแพ้ถูกกัดบาดเจ็บ
แย่งหนังเสือไปได้ไปห่มร่างกาย
ใครแข็งแรงใครกำเริบเสิบสาน
คนกำเริบเสิบสาน สัตว์ก็ยังกลัว
เก้งกวางหนีหายสิ้น เสือและเสือดาวไม่กล้ามา
คนบ้าระห่ำมากเภทภัย ใจคนซ่อนหนามแหลม
ต่างระแวดระวังป้องกันตน พูดจาพ่นน้ำลาย?
ต่างอิจฉาตาร้อน ถือกระบองติดมือ
แย่งเนื้อก็ชกต่อย หัวแข็งใช้หัวชน
มือแข็งใช้มือจับ ชกต่อยแพ้ก็กัด
ฟันขาวกลายเป็นฟันสีแดง
มนุษยชาติที่น่าเวทนา พี่น้องฆ่ากันเอง
คนอ่อนแอถูกทุบล้ม คนแข็งแรงขึ้นขี่ข่ม
เหมือนหมาป่าที่หิวโหย เหมือนเสือที่หิวโซ
รู้ทั้งรู้ว่าเป็นแม่ ก็ยังจะฉีกเนื้อกิน
ฟ้าไม่มีตา ดินไม่มีน้ำใจ
เภทภัยเมื่อใดจะสงบ เภทภัยหากทอดยาว
มนุษยชาติจะสิ้นสูญ

"เพลงวิวาท" บทเพลงชนเผ่าไท แคว้นสิบสองปันนา

เปิดเจอบทเพลงของชนเผ่าไทบทนี้เข้าโดยบังเอิญ- - "เรืองรอง รุ่งรัศมี" แปลและเขียนไว้ในคอลัมน์?สายลมในกิ่งหลิว? หลายปีก่อน?

อ่านแล้วอดครุ่นคิดถึงหัวจิตหัวใจคนเราในยุคสมัยนี้ไม่ได้

ทำไมใจคนเราถึงมืดดำอำมหิตกันถึงเพียงนี้

ทั้งๆ ที่ทุกคนต่างมีเลือดสีแดงสีเดียวกัน

อาศัยบนผืนแผ่นดินเดียวกัน โลกใบเดียวกัน

ไยจึงมุ่งมาดฆาตร้าย ต่างฝ่ายต่างสะสมความเกลียดชัง

จนกลายเป็นความขัดแย้งรุนแรงยากเกินเยียวยา

เพลงวิวาท เป็นเพลงที่ขับขานสืบทอดกันมายาวนาน

สะท้อนถึงด้านโหดร้ายของชีวิต
เป็นความจริงอีกด้านหนึ่งที่ดำรงอยู่
เคียงคู่กับความงดงามของธรรมชาติ
และความบริสุทธิ์อ่อนโยนของจิตใจผู้คน

ไม่ว่าจะอยู่เมือง อยู่ดอย
คนล้วนมีด้านที่โหดร้าย!!?? เขาบอกเล่าเอาไว้ตอนท้าย

ทำให้หวนนึกถึงชีวิตผู้คนมากมายในผืนแผ่นดินนี้

บางวิถีชีวิตอยู่กันอย่างหวั่นหวาดขลาดกลัว

ไม่ว่าตามแนวชายแดนบนภูเขา หรือชายแดนใต้ในห้วงขณะนี้?

ล้วนไม่แตกต่างกัน!!

กี่ชีวิตที่ปลิดร่างเหมือนใบไม้ร่วงละลิ่วกองพื้นดิน

ไฟสงครามความขัดแย้งปะทุไหม้ลามเลียไปทั่วเมือง

แล้วใครเล่าจะหยุดปัญหาอันหมักหมมเหล่านี้ให้จางหาย

ให้กลายเปลี่ยนเป็นดินแดนแห่งสันติกันเสียที

หรือว่าคนเราล้วนมีด้านที่โหดร้าย
หรือว่า- -คนกินเนื้อจนเคย ดื่มเลือดจนชิน!!

ห้วงยามที่เงียบงัน?
คล้ายยินเสียงเพรียกของโลกขับขาน

"มนุษย์เอย?เคยรู้จักความรักกันบ้างไหม??"

ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกันค่ะ พูดไม่ออก ฟังข่าวทุกวัน ฆ่ากันทุกวัน
ไม่รู้เมื่อไหร่จะจบสิ้นสักที ความโลภของคน บ้าพลัง บ้าอำนาจ
คนประเภทนี้อยู่ไปก็หนักแผ่นดิน
คงอยากจะได้แผ่นดินยัดปากตอนตายละมั่ง พูดแล้วเกลียด..

เศร้าจัง

ทำอย่างไร ก็มักจะได้อย่างนั้น

ได้แต่หวังว่าอีกไม่นาน จะสงบสุข

ขอมาไว้อาลัยด้วยคนค่ะ
คนไทยต่างบ้านอย่างดิชั้นได้ยินข่าวแล้วก็เศร้าใจ
เห็นรูปแล้วยิ่งใจหายไปเลยค่ะ
เป็นไปได้ถึงขนาดนี้แล้วเชียวหนอ

มาขอบคุณที่ไปฝากร่องรอยไว้ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ได้เอาบล็อคหน้านี้ ส่งไปให้เพื่อนหลาย ๆ คนดูรูป ไม่ได้ขออนุญาติ ก็ขออนุญาติ เลยละกันค่ะ.....มีถกกันเล็ก ๆ ในเอ็ม เกี่ยวกับเรื่องนี้ พอหอมปากหอมคอก่อนทำงาน

ยินดีครับ ส่งไปเยอะ ๆ ก็ได้ครับ

พวกเราจะได้รับรู้ "ความโหดร้ายของความโหดร้าย"

ที่มนุษย์ด้วยกันก่อกับมนุษย์ด้วยกัน

โย
......
เอารูปออกเถอะ
.........
อ้ายขอร้อง
เกินที่จะรับไหว

ตามคำขอครับท่านชอ

ที่เอาลงก็เพื่อให้เห็นความโหดร้ายที่คนทำกับคนด้วยกัน

ทำทั้ง ๆ ที่ก็ไม่ได้รู้จักเลยว่าเขาเป็นใคร

เคยทำความเดือดร้อนหรือโกรธแค้นกับตัวเองไหม

ไม่อยากให้มีภาพแบบนี้เกิดขึ้นอีกแล้ว

มันทำร้ายจิตใจจริง ๆ

......ทิพย์ดุริยางค์......

...เพลงซึงจากฟากฟ้าแดนพายัพ
...ซอกซอกขับรับคลอสะล้อหวาน
...พิณเพรียกสาวเย้าหยอกดอกไม้บาน
...คำเมืองขานธารเสียงสำเนียงคำ

...นำไม้ซางวางเคียงเรียงเป็นตับ
...ผูกเข้ากับเต้าต่อพอสูงต่ำ
...เจาะรูจัดวัดเสียงเทียบเคียงลำ
...อีสานนำสำเนียงเสียงแคนครวญ

...ยินโปงลางนางเล่นเน้นจังหวะ
...เสียงเคล้าคละมนต์ขลังฟังปั่นป่วน
...ใจจ้วงจาบซาบซึ้งคิดถึงนวล
...จิตรัญจวนเชื่อมโยงเพลงโปงลาง

...บูรพาประจิมอิ่มพิณพาทย์
...มโหรีดารดาษวาดวงกว้าง
.เพลงรักร่ายหลายหลากจากภาคกลาง
...ดุริยางค์สร้างโลกโศกยินยอม

...ด้านด้ามขวานฐานถิ่นทักษิณทิศ
...เทวาเนรมิตชีวิตพร้อม
...ข้าวเต็มนาผักหญ้าเต็มชะลอม
...ภูโอบอ้อมล้อมเรียงดั่งเวียงวัง

...อนิจจา..หนังตะลุงเคยฟุ้งเฟื่อง
...เหลือแต่เรื่องรำพึงถึงความหลัง
...วันกระสุนแผดเสียงเปรี้ยงเปรี้ยงปัง
...เสียงรถรบกลบเสียงดัง..หนังตะลุง

......................
ชิด ชยากร
จากตานะฮ์อูมีแผ่นดินมาตุภูมิ
วรรณกรรมการเมืองรางวัลพานแว่นฟ้า

รูปอะไรเหรอ มาสายอ่ะ แต่คาดว่าคงไม่น่าดู ปะหล่องไม่ต้องส่งมานะ ขอร้อง แต่อยากรู้จุดจบของเรื่องนี้มาก ๆ ยังคิดอยู่นะ ว่าจวบจนชีวิตจะหาไม่เนี่ย จะจบมั้ย จบยังไง

ฤามนุษย์ จะห่างไกลความเป็นมนุษย์เข้าไปทุกที.....



...เรามีตะวันดวงเดียว ไม่มีพระจันทร์ดวงใด
สว่างสดใส เท่าเรามองจากมุมนี้
มุมที่มีใจแห่งรัก แห่งความเมตตาอารี
พวกเราน้องพี่...สามัคคีประเทศไทย...

ไม่รู้ว่าเหตุที่เกิดมันมาจากผู้ก่อไว้ในอดีต จะเป็นใครที่ผิดก็ไม่รู้ แต่ไม่ควรนำคนที่อยู่ในปัจจุบันมารับกรรมที่ก่อไว้

เมืองไทยเราเคยสงบสุขเหลือแสน แม้ว่ามาจากต่างเผ่าพันธุ์ ต่างศาสนา ต่างประเพณี แม้ในยามนี้ในทุก ๆ ท้องที่ที่อยู่นอกเหนือจากชายแดนใต้ ก็ยังสงบสุข แต่คนที่ทำไปไม่รู้ว่าชาตินี้จะใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างไร เมื่อไม่มีลมหายใจนรกที่รับไว้หรือเปล่า

แปะเพลงไม่เป็น เลยได้แต่แปะลิงค์

//media.hunsa.com/we_mediastation/player.asp?id=4009

จุดจบของเรื่องนี้คงไม่ง่ายเหมือนหนังสงครามของพวกกระหายสงครามที่ยกตัวเองเป็นตำรวจโลก..พญาอินทรี..
หรอกเครซี่
.................
อยู่กับความดีที่เราพึงมีกันก็คงมีความสุข ณ ห้วงเวลาหนึ่งที่ยังมีลมหายใจอยู่ก็คงเพียงพอแล้วสำหรับคนอย่างเราๆ
.................
เฮ้อ!ว่าแล้วเย็นนี้กินเหล้าแก้กลุ้มกันเถอะแต่วันนี้ให้เกียรติเครซี่เป็นเจ้ามือก่อนก็แล้วกัน...หกโมงเย็นเป็นเวลาที่เป็นมงคลที่สุด


ปล.
ปะหล่องถ้ามาไม่ได้ก็ตามกลิ่นธูปมาก็แล้วกัน...ตากล้องก็ซื้อปีกบินมาก็แล้วกัน

ยุคกระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม บ้านเมืองถอยหลังเข้าคลอง...
แอบมาต่อเพลงค่ะ คิดว่าเข้ากับบรรยากาศของบ้านเมืองเรา...
เรากำลังพากันเดินเข้าสู่กลียุค พร้อมกันหรือยังคะ

ขอ add เลยละกัน นะคะ

พวกนี้มันหน้าหนาหน้าไม้อาย ทำแล้วก็ไม่ยอมรับว่าทำ มันเหมือนหมาลอบกัดเอ้ย มันยยิ่งกว่าเสียอีก มันจะไม่จบสักที ก็ในเมื่อมันไม่ออกมารับผิดชอบการกระทำของมัน ว่ามันทำเพื่ออะไรกันแน่ ต้องการอะไรก็ออกมาชิ มันก็อ้างว่ามันไม่ได้ความยุติธรรม เป็นข้ออ้างไงที่มันต้องฆ่าทุกคน ไม่เว้นลูกเล็กเด็กแดงและกระทั้งผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้ ทำไมมันยังอยู่ในประเทศนะ น่าจะไปเสียให้พ้นประเทศไทย ไอ้โจรกระจอกจริงๆ ฆ่าแม้กระทั้งคนไม่มีทางสู้ แอบฆ่าด้วย ซึ้งๆ หน้าก็ไม่กล้าทำ อย่างงี้เขาเรียกว่าอะไร ช่วยบอกที

เหม็นขี้ห่าเหมาไถ
........

หวัดดีค่ะท่านปะหล่อง....
ได้แต่ภาวนาอยู่ในใจ...ขอให้บ้านเมืองเราสงบสุขโดยเร็ววัน...

ร่วมไว้อาลัย...

ใจดีๆ...ใจเข้มแข็ง...และทุกอย่างก็จะดี...

หวัดดีเจ้า อ้ายปะหล่อง
เศร้าใจ๋น๊อะ ตื่นมาอ่านข่าวเจอแต่เปิ้นฆ่ากัน ตึงวันเลย
เมื่อใดมันจะหมดกะบ่ฮู้ เอ็นดูชาวบ้าน บ่สงบซะเดี๊ยว

จขบ.ไปล่อเป้าที่ปักษ์ใต้เหรอเนี่ย อิอิ

เศร้า

โย
อ้ายจะอู้กับคิงก็มีแต่ในบล็อคนี้เต้าอั้นเน๊าะ
..........
เป๋นต๋ายฮ้ายดีจะไดอ้ายก๋อไคร่ฮู้เหมือนกั๋นว่าคิงจะเป๋นจะต๋ายเมื่อใด
............
เข้ามาส่งข่าวคราวในบล็อกนี้หมั่นๆพ่อง
............
จะได้เตรียมเจ้าภาพ
...........
คิดถึงน้องเสมอ

เบอร์ติดต่อของกระผมอยู่ที่ท่านเก่งแล้วครับ

ถามได้ นาทีละห้าบาท อิอิ

เมาแล้วจะไปกดเน้อ เลขมันนักขนาด ผมปอต๋าลายหมด

อืม นั่นน่ะสอเนอะ

จะอีกกี่ศพ อีกกี่หยาดหยดน้ำตา

เบื่อไอ้พวกเลวนี่จริงๆ

น้าหล่องไม่อยู่...น้าชอฯก็หาย...เมาคนเดียวดีก่า...เหอๆๆ

อ้าว คุณปะหล่อง คุณยังมีชีวิตอยู่เหรอ......อิอิ

(ล้ออออ เล่งงงงงงงง ha ha ha)

- แวะมาเยี่ยมเยียนคุณปะหล่อง-สุขกายสบายใจดีนะคะ -

แหะ ๆ ๆ ๆ

ท่านทั้งหลายที่เข้ามาเยี่ยมกระผม

ขอรับรองว่า

กระผมยังอยู่ดีมุสุข

นอนตื่นสาย

บ่ายกินข้าว

เหล้ากินตอนเย็น

เหมียนเดิมมมส์

กระผมยังอยู่ดีมุสุข <---- เป็นยังไงอ่ะ อาการแบบนี้เนี่ย ......

เอ แล้วเมื่อไหร่ จขบ. จะเขียนอะไรให้อ่านอีกเนี่ย .....

รู้ป่ะ ตัวละครในรามเกียรติ์ ชอบหนุมานที่สุด ฮีโร่พันธ์ไทย หนุมานเป็นทุกอย่าง เป็นลิงน่ารัก เป็นลิงฉลาด เป็นลิงที่มีทั้งโศก และเศร้า....เป็นตัวละครเดียว ที่ดีที่สุด และเพอร์เฟ็คที่สุดในเรื่อง 555555 ตามความคิดของข้าพเจ้านะ .......อิริยาบถที่ช่างวาด ได้วาดแต่ละบุคคลิก ของหนุมาน ดูดี มีสง่ากว่าทุกตัวละคร (แม้กระทั่งพระราม ยังดูง๊องแง๊ง เลย)

1 เมษา ท่าทางคุณจะถูกหวยนะวันนี้ 555+++

ที่เมืองจีนไม่เห็นมีใครขายหวยเลยอ่ะ

กะจะซื้อ 93 เลขที่บ้านซักหน่อย

ว่าแต่ท่านข้างบนน่ะ

ถูกมั่งปะครับ

สงคราม...ไม่ใช่แค่การเข่นฆ่ากันอย่างเดียว แต่สงคราม คือการด่ากันไปด่ากันมาในแต่ละวันของบรรดาท่านผู้นำทั้งหลาย แล้วอย่างนี้ โลกจะเย็นได้อย่างไรกันเล่า

เคารวะหนึ่งไห

ใครยิงรถตู้ที่ยะลา

ใครยิงรถนักเรียนที่ราชบุรี

ขอให้มันวิบัติทั้งสถาบัน

สาธุ

ปะหล่อง คนแถวนี้เค้าเปียกกันหมดละนะ รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ แล้วเอาน้ำสาดตัวเองเลย

ท่านเครซี่

หนาวอ่ะ

ไม่อยากฆ่าตัวตายด้วยวิธีนี้

อิอิ

อาบทำไม
จ้างตั๋วเป๋นแสนเปิ้นังบ่อาบเลย
ป้อขี้ไคลไว้ปั้นงัวปั้นควายเล่นดีกั่ว
....
โย เอ๋ย โย
เดือนตางปู้นงามก่อ
วันก่อนเครซี่มันยืนเยี่ยวมันบอกว่า
เดือนแจ้งจ๋นยืนเยี่ยวหันเงากล้วยโก้งโง้ง.........

เดือนทางนี้ก็ดวงเดียวกับที่ส่องกล้วยท่านเครซี่แหละขอรับท่านชอกี

ผ่านมาเดือนกว่าแล้ว

เมื่อไหร่มันจะกรกฎาสักทีน้อ

อยากกลับบ้านแล้วอ่ะ


อิอิ

อิป้อหนานบ่ไปบล็อก อวน เลย
จ๋ำไว้ๆๆๆๆ

วันนี้อากาศดี
มีแสงแดดให้อาบแบบอุ่นๆ
ไม่หนาวถึงขั้วหัวใจเหมือนเช่นเคย
ก็เลยขอทำตัวเหมียนบ่าก้วยเล็กน้อยเพื่อให้กลมกลืน
หยิบหนังสือเรื่อง
The world as I see it ของไอน์สไตน์, เดินไปซื้อกาแฟถ้วยโปรดที่แคนทีน
แล้วไปหามุมสงบนั่งอ่าน
ที่ปารค์ในมหา’ลัยอดิเรก
(เรียกตามที่คุณปะหล่องชอบเรียก)
อ่านไปแล้วไปเจอคำพูดของไอน์สไตน์ อยู่สองช่วง สะดุดอย่างแรง
แล้วทั้งภาพพ่อ แม่ เพื่อนๆ
ของผู้เคราะห์ร้ายที่เวอร์จิเนียเทค
และภาพรถตู้ลอยมาอยู่เต็มหน้าหนังสือ อ่านต่อไม่ได้เลย
เลยเก็บมานั่งคิด
ไอน์สไตน์ ตั้งคำถามว่า ......
ความหมายของชีวิตมนุษย์ คืออะไร ความหมายของสิ่งมีชีวิตอยู่ตรงไหน
......
เขาก็ตอบเองว่า ......
“คนที่มองว่าชีวิตของตัวเองและชีวิตของผู้อื่นนั้นไร้ความหมาย ไม่ใช่เพียงแค่เขาโชคร้ายเท่านั้น แต่เขาไม่มีแม้กระทั่งคุณสมบัติที่จะมีชีวิตอยู่ด้วยซ้ำไป”

นิ่ง........ไปนานเลย

นิ่งยิ่งกว่านั้น.....

ไอน์สไตน์ บอกว่า

“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสงครามโลกครั้งที่สามจะใช้อาวุธอะไรในการห้ำหั่นกัน แต่ที่แน่ๆสงครามโลกครั้งที่สี่นั้นจะใช้ไม้และก้อนหินเป็นอาวุธในการประหัตประหารกัน”

จุกค่ะ ไม่มีคำพูดใดๆ

(The world as I see it แปลจาก ต้นฉบับภาษาเยอรมันชื่อ Mein Weltbild ของอัลเบิร์ตไอนส์ไตน์ ที่เขียนขึ้นในปี 1931 ฉบับแปลนี้แปลในปี 1949)

ยืนดีต้อนรับท่าน Jmie ครับ

เข้ามาแอ่วบ่อย ๆ เด้อครับ

ตอนนี้เจ้าของบล้อคกำลังเดี้ยง

เดี้ยงด้วยสาเหตุใดก็ไม่ทราบ

แล้วพบกันใหม่ครับ

อิอิ

ท่านปะหล่อง รายงานตัวทาง MSN ด้วย เห็นว่าไม่สบายถึงขั้นเติมน้ำเกลือ ฟ้าเหลืองด้วยรึปล่าวมิทราบ

สงสัยฟ้าเหลืองนะท่านเครซี่ Yellow Sky อิ อิ

ทามไมขวดเหมาไถมันเหมือน ขวดยาฉีดยุงอ่ะ โลชั่นทากันยุง เรยย อิ อิ

เป็นเรื่องเดียวที่อ่านแล้วเหมือนมันพรากเอาหัวใจไปด้วยทีละน้อยๆๆ ทุกวันที่ได้เห็น ได้สัมผัสแม้แต่เรื่องราวของมัน มันก็เกินทน