23/4/2019
 

หนึ่งบวกหนึ่งเป็นเรา  The One Plus One 

Jojo Moyes เขียน  

มัณฑุกา แปล 

สำนักพิมพ์ Earnest 

370 บาท  406 หน้า 

#แปลอังกฤษ #นิยายแปล #นิยายชายหญิง #หนึ่งบวกหนึ่งเป็นเรา #TheOnePlusOne #JojoMoyes #Earnest #รีวิวนิยาย #ออโอ

 

หลังปก 

เจส เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวยังสาวที่พยายามดูแลครอบครัวของเธอให้ดีที่สุด สมาชิกในครอบครัวอลเวงของเธอประกอบด้วย นิกกี ลูก(ติด)ชายจากสามีเก่าที่วัน ๆ เอาแต่เล่นเกม แทนซี ลูกสาวตัวน้อยที่มีความอัจฉริยะในด้านตัวเลขและนอร์มัน สุนัขร่างยักษ์ที่ทำได้แค่กินกับตด 

ความโกลาหลเริ่มต้นขึ้นเมื่อเจสต้องพาแทนซีไปสอบชิงทุนคณิตศาสตร์ในสกอตแลนด์ แต่แผนการล้มเหลวไม่เป็นท่าตั้งแต่เริ่มต้น เอ็ด หนุ่มหล่อด้านไอทีที่เพิ่งโดนบริษัทที่ตัวเองก่อตั้งไล่ออกจากงานจึงต้องจับพลัดจับผลูขับรถไปส่งเจสและครอบครัวของเธอ แล้วเรื่องราวความรักที่ไม่คาดฝันก็เริ่มต้นขึ้น 

คุยกันหลังอ่าน 

สนุกมาก มีครบรส หวาน ตลก เศร้า ซึ้ง ขำก็ขำน้ำตาเล็ด ร้องไห้ก็ร้องน้ำตาท่วม แถมไม่ลืมมีอะไรให้ฉุกคิดนู่นนิดนี่หน่อยโผล่มาตลอดทาง ดีมาก ๆ เลย 

เรื่องเริ่มจากนางเอก เจส ทำงานเป็นคนทำความสะอาด ตามบ้านคนรวย ๆ ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีบ้านพระเอก เอ็ด อยู่ด้วย พระนางก็รู้จักกันตอนนั้น แต่ก็เป็นแค่คนแปลกหน้า ที่ไม่ค่อยจะประทับใจกันสักเท่าไร 

เจสเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เธอมีลูกสองคน คือ แทนซี ลูกสาวของเธอกับสามี และนิกกี ลูกติดสามี เจสกับสามีไม่ได้อยู่ด้วยกันมาร่วมสองสามปีแล้ว เธอต้องรับภาระภายในบ้านคนเดียว และไม่ใช่แค่เรื่องเงินอย่างเดียว ลูก ๆ ของเธอต้องการแม่ที่ปกป้องดูแลพวกเขาได้ นิกกีโดนเด็กเกเรแถวบ้านรุมทำร้าย แต่เจสไม่มีหลักฐานให้ตำรวจเอาผิด ส่วนแทนซีก็ต้องการโรงเรียนที่สนับสนุนความสามารถพิเศษของเธอ 

ครูคณิตศาตร์ของแทนซียืนยันว่าแทนซีเป็นเด็กที่มีความสามารถด้านคณิตศาสตร์โดดเด่น และ โรงเรียนเอกชนก็ยินดีรับแทนซีและเสนอทุนให้ถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ แทนซีชอบโรงเรียนนั้นมาก แต่เจสกลับไม่มีปัญญาหาเงินที่เหลือมาส่งลูกเข้าเรียน จนกระทั่งครูแนะนำให้แทนซีไปสอบโอลิมปิกเพื่อนำเงินรางวัลมาเป็นทุนการศึกษา การสอบจัดขึ้นที่สกอตแลนด์ 

เจสจึงตัดสินใจขับรถของสามี (ที่เก่ากึ้ก มีร่องรอยหนูแทะ ขาดการบำรุงรักษา ไม่ได้ต่อภาษี และตัวเธอก็ไม่มีประกัน) พาเด็กชายวัยรุ่น (ย้อมผมดำ กรีดอายไลเนอร์ และมีรอยแผลฟกช้ำดำเขียวที่หน้า) เด็กหญิงตัวเล็ก (ใส่แว่นตา มีแบบเรียนคณิตศาสตร์ติดตัว และพูดอะไรก็ตามออกมาเป็นตัวเลข สถิติ และทฤษฎีคณิตศาสตร์เสมอ) และหมาอีกหนึ่งตัว (ตัวใหญ่ยักษ์ น้ำลายไหลเยิ้ม และตดเหม็น) ไปสก็อตแลนด์ 

แน่นอนว่าไปไม่รอด ออกจากบ้านไปไม่ถึงไหนเจสก็โดนตำรวจจับและยึดรถไป ตอนนั้นเองที่เอ็ดขับรถผ่านมาเห็นเหตุการณ์เข้าพอดี จะด้วยความสงสารชั่ววูบ เหตุการณ์พาไป หรืออะไรก็แล้วแต่ เอ็ดพลั้งปากเสนอตัวเป็นคนพาทุกคนไปสกอตแลนด์เอง 

ซึ่งพอเขามาสำนึกทีหลังก็สายเกินไปแล้ว 

+++ 

อารมณ์เรื่องหลักคือตลก เหมือนนางเอกกับครอบครัวเป็นตัวพาความซวยมาให้พระเอก แล้วความซวยนั้นมันค่อย ๆ เพิ่มระดับขึ้นเรื่อย ๆ แล้วก็เราก็ขำความซวยนั้นท้องขัดท้องแข็ง ขอโทษจริง ๆ  

เดินทางกับคนแปลกหน้าก็ว่ายากแล้ว เดินทางกับคนแปลกหน้าที่มีเด็กและหมายักษ์ยิ่งยากกว่า (ตอนเอ็ดนินทาว่านี่มันหมาหรือตัวจามรีกันแน่นี่โอขำก๊ากเลย) 

เรื่องจะสลับบทเล่าระหว่าง เจส เอ็ด แทนซี และนิกกี ส่วนใหญ่เจสกับเอ็ดจะเป็นคนเล่าเรื่องหลัก ส่วนเจ้าหมายักษ์นอร์มันเป็นตัวประกอบ แต่เป็นตัวประกอบประเภทที่ถึงแม้จะไม่มีบทสำคัญอะไรมาก แต่โผลแม้จะแค่นิดเดียวทีไรก็สามารถแย่งซีนทุกคนได้ทันที อย่างมีตอนหนึ่งเจ้านอร์มันตดในรถ แล้วแทนซีก็ปิดจมูกบ่นว่าเหม็น นอร์มันก็หันมาทำตาตัดพ้อต่อว่า หรือมีทีหนึ่งที่เจสประชดว่าแซนวิชที่ขายข้างทางอาจใช้เนื้อหมาก็ได้ แทนซีก็รีบเอามือปิดหูเจ้าหมานอร์มันทันที 

กลายเป็นว่าในเรื่องนี้โอชอบเด็ก ๆ และหมามากกว่าพระนางด้วยซ้ำ อาจเป็นเพราะเรารู้อยู่แล้วว่าพระนางต้องมีบทบาทสำคัญ แต่บทบาทของตัวละครอื่นมักจะมีอะไรให้ประหลาดใจได้เสมอ โอชอบแทนซี แทนซีเป็นเด็กน้อยที่มีชีวิตชีวา และค่อนข้างจะซื่อ ๆ นิกกีเป็นเด็กวัยรุ่นชายที่เงียบ ๆ เดาอารมณ์ความรู้สึกยาก ดูเหยาะแหยะแต่เป็นที่พึ่งพาได้ยามคับขัน ส่วนนอร์มันก็เป็นหมายักษ์ที่เหมือนมาเพิ่มระดับความซวยและความฮาให้เสมอ ใส่ส่วนผสมและจัดลงจังหวะได้ดี ตัวละครโปรดของโอน่าจะเป็นนิกกี รองลงมาก็คือนอร์มัน 

แต่จะไม่พูดถึงพระนางก็ดูจะลำเอียงเกินไปหน่อย  

เจส นางเอกเรื่องนี้ เป็นคนสู้ชีวิต และไม่ค่อยปล่อยให้อารมณ์ขั้วลบมาบั่นทอนจิตใจ คำพูดติดปากคือ เดี๋ยวทุกอย่างก็จะเป็นไปได้ด้วยดี กับ คนทำดีก็จะได้ดี ในสายตาคนอ่าน เราจะเห็นว่าเจสพยายามประคับประคองครอบครัวให้ดีที่สุด แต่มันเป็นไปได้ยาก เมื่อเธอต้องสู้อยู่ตัวคนเดียว และเงินทองก็เป็นปัจจัยสำคัญ 

เจสมีแทนซีตั้งแต่อายุสิบเจ็ด เธอต้องออกจากโรงเรียนกลางคันเพื่อมาเลี้ยงลูก แม่ของเจสเป็นครู ที่ไม่เคยกอดและซ้ำเติมเมื่อเธอพลาด แม่ว่าในเมื่อเธอเลือกทางเดินนี้เอง เธอก็จะไม่มีวันก้าวหน้าไปกว่านี้ และถึงแม้ยามนี้เจสจะไม่มีเวลาว่างมาก แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะกอดลูก 

เจสชอบงานประดิษฐ์ เธอเย็บเสื้อผ้าให้ลูก ทำวอลเปปเปอร์ รวมถึงอบขนมเองบางครั้งตอนที่สามียังอยู่ด้วย แต่เมื่อเขาจากไปโดยถลุงทรัพย์สินที่มีไปกับธุรกิจที่ล้มเหลว เจสก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากออกมาดิ้นรนทำงานเอง เจสเปิดบริการรับทำความสะอาดกับเพื่อน รวมถึงทำงานที่บาร์ท้องถิ่นด้วย เจสไม่รังเกียจงานทำความสะอาด แต่เธอเกลียดที่คนมักจะมองว่าเธอเป็นแค่คนทำความสะอาด 

เอ็ด พระเอก เขาสนใจคอมพิวเตอร์และมักหมกตัวอยู่กับมันตั้งแต่ยังเล็ก จนเข้ามหาวิทยาลัยเขาก็พบกับเพื่อนคอเดียวกัน ต่อสู้ฝ่าฟันเปิดบริษัทจนทำเงินได้มหาศาล 

ตอนเล็ก ๆ พ่อคาดหวังให้เขาเติบโตอย่างลูกผู้ชาย แต่เด็กหนุ่มตัวผอมใส่แว่นหมกมุ่นอยู่แต่กับจอสี่เหลี่ยมไม่ใช่สิ่งที่พ่ออยากจะเห็น พอเขาตั้งตัวและทำให้บริษัทเติบโตงอกงาม พ่อก็เริ่มหัวเราะและสามารถคุยกับเพื่อนบ้านได้ว่านี่เป็นวิถีที่ลูกชายเขาเลือก และเขาก็เติบโตได้อย่างดี 

แต่เอ็ดกำลังจะทำให้พ่อผิดหวังอีกครั้ง เมื่อเขาทำพลาด และกำลังจะโดนตั้งข้อหาการเปิดเผยข้อมูลวงใน เอ็ดยอมแลกโดยการทำให้พ่อผิดหวังเพราะเขาไม่ไปเยี่ยม มากกว่าการที่ทำให้พ่อผิดหวังเพราะเขาล้มเหลว 

เอ็ดตรงข้ามกับเจส ในขณะที่เจสบ้าบิ่น ทำอะไรตามใจชอบ เอ็ดจะชอบความมีระบบ เป็นแบบแผน เขาทำตามตารางชีวิตประจำวันได้โดยไม่มีวันเบื่อ เสื้อก็มีแต่แบบเดิมสีเดิม แน่นอนว่าเด็กและหมาก็ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เขาโปรดปรานแน่นอน 

รายละเอียดของตัวละครแต่ละตัวจะค่อนข้างมาก โอชอบประเด็นที่ผู้เขียนสอดแทรกเข้ามา ไม่ว่าจะเป็นความเหลื่อมล้ำทางสังคม ปัจจัยด้านการเงิน ความหลากหลายทางเพศ การบูลลี่ การค้นหาตัวเอง การเผชิญหน้าและยอมรับความจริง และคนอ่านก็จะได้อะไรจะพวกนี้ไปพอสมควรเลย 

ประทับใจ แนะนำเลยค่ะ สนุกและได้แง่คิด 4.5 ดาว