ปีเก่า...ผ่านไป ( T T )
และแล้ว ปี 2550 ปีแห่งการนับครึ่งศตวรรษ ก็จะผ่านไปแล้ว
วันศุกร์สุดท้ายของปีเมื่อปีที่แล้ว เราเซ็งถึงขนาดที่ต้องไปนั่งกินไก่ KFC ปรึกษากับพี่รัตน์เรื่องงานว่าจะเอายังไงต่อไป จะสู้ หรือจะลาออกดี เพราะรู้สึกแย่กับการที่รับเราเข้าทำงานประจำแต่ไม่ปรับเงินเดือนให้ ยังให้ 5,000 บาทเหมือนเดิม แต่ความรับผิดชอบมากขึ้น (เฉลี่ย 30 วันเท่ากับวันละ 166 บาท ถูกกว่าอัตราค่าจ้างขั้นต่ำของกรุงเทพตั้ง 20 กว่าบาทแน่ะ) ในใจตอนนั้นยังไม่อยากลาออก เพราะไม่เห็นทางในอนาคตที่จะเดินไปกับเกรด 2.09 เลย แต่ในที่สุดเมื่อกลับบ้านเย็นนั้น พ่อก็พูดให้เราเปลี่ยนใจได้ทันทีด้วยคำพูดแค่ว่า ไม่ต้องไปทำมัน ก็เลยลาออกซะ หมดเรื่องไป...
1 ปีผ่านไป ความรู้สึกก็ต่างไป วันนั้นเมื่อ 1 ปีก่อน ทางของเรายังมืดมน แต่ ณ วันนี้ ทางของเราเริ่มเห็นเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้น เราได้เรียนต่อในสาขาที่เราชอบ ได้ทำงานที่ถึงแม้จะไม่สามารถไปเชิดหน้าบอกใครได้ว่าเราทำอะไร แต่มันก็ทำให้เรามีสภาพคล่องทางการเงินมากขึ้น ไม่ต้องไปรบกวนพ่อและคนอื่น ๆ มากมายนัก
สิ่งอื่นๆ ที่ผ่านปีไปแล้วยังไม่ได้ทำก็มี เช่น ยังไม่มีเงินเก็บของตัวเอง ยังไม่ได้ปลดหนี้ของเพื่อน ยังขับรถไม่เป็น ฯลฯ แต่สิ่งที่พลาดไปก็คือ เปลี่ยนสถานะจากคนมีแฟนไปเป็นคนไม่มีแฟนนี่แหละ
สิ่งที่เราคิดต่อไปก็คือ แล้ววันศุกร์สุดท้ายของปีหน้า เราจะเป็นยังไงนะ สงสัยคงเครียดกับวิทยานิพนธ์แน่ ๆ เลย เพราะวันนั้น ก็จะเป็นช่วงที่เราต้องเร่งวิทยานิพนธ์เพื่อเตรียมสอบแล้วด้วยสิ
ปีใหม่ ก็ขอให้ทุกท่านีความสุขมากกว่าปีก่อน ๆ นะครับ (รวมถึงตัวเราเองด้วย)
จะว่าไป ปีหน้านี้เราปีชงนี่หว่า ต้องสะเดาะเคราะห์ ๆ
::: สวัสดีค่ะ ขอให้ปีใหม่ปีนี้เจอแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตนะคะ สมหวังในสิ่งที่ตั้งใจค่ะ สู้ สู้ นะคะ :::