Napoleon iN spring!!! When I'm falling in LOVE ^___^
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2549
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
13 สิงหาคม 2549
 
All Blogs
 
เอเลี่ยน 8

ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูห้องแมรแมร์ดังขึ้น หญิงสาวลุกขึ้นจากโต๊ะเครื่องแป้งไปเปิด พี่สาวหล่อนนั่นเองเสเส่เดินเข้ามาในห้อง มองดูคนยืนอยู่หัวจดเท้า
“แกม้วนผมขึ้นทำไมฉันอุตส่าห์แนะนำทรงนั้นให้แล้ว กลัวหน้าไม่โหดพอหรือไง” คนฟังจับดูผมตัวเอง
“แล้วไงง่ะเจ๊ ก็ไม่รู้จะทำยังไงนิ ใส่สูทแล้วก็แบบนี้ล่ะจบ ดูไม่ดีรึไง” น้องสาวเริ่มไม่มีความหมั่นใจเท่าไหร่ เห็นพี่ทักกันแบบนี้ หรือว่าหน้าหล่อนมันโหดไปจริงๆ คิดๆแล้วก็จับหน้าตัวเอง
“ม้วนผมขึ้นแล้ว ใส่แว่นแบบนี้ คุณยายที่ห้องสมุดชัดๆเลย จะเป็นยัยโยว่สองเด็กเมืองนอกเขาสอนให้ทำแบบนี้กันหรือไงนะ มานี้ๆ” เสเส่จับน้องสาวนั่งลง แล้วดึงกิ๊ฟที่หล่อนใช้ม้วนผมออก จากนั้นก็จัดการไดให้มันตรงแล้วปัดผมข้างหน้ามาข้างซ้ายหน่อยๆ คนนั่งอยู่เอียงซ้ายเอียงขวาแบบนี้จะเวริคไหมหนอ
“แบบนี้สิ ถึงมีมาดรองท่านประธานขึ้นมาหน่อย” แมรแมร์หันขึ้นไปมองหน้าผู้เป็นพี่
“พี่เส่ พี่โกรธฉันหรือเปล่า”
“จะให้โกรธเรื่องอะไรล่ะ แกไม่ได้ทำอะไรผิดนิ”
“เรื่องงานไง ฉัน.....”
“คิดอะไรมากน้องรัก พ่อเขาคิดดีแล้วล่ะ ฉันเองก็พอใจด้วย ทำงานกับเงินมันมีความสุขน๊า โหะๆ” หล่อนพูด แต่แอบน้อยใจเหมือนกัน ทว่าเห็นหน้าน้องแบบนี้แล้วก็ไม่น้อยใจต่อไปไม่ลงจริงๆ
“จริงนะ” เสเส่ยักคิ้ว แล้วจับเอาเครื่องสำอางค์ขึ้นมา ละเลงให้น้องสาว เธอขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าแม่แฟชั่นในบ้าน อินเทรนเอ้าเทรนเสเส่รู้หมด เพราะเป็นคนชอบถ่ายรูปรู้ว่าอย่างไหน หน้าแบบไหน แต่งยังไงจะออกมาสวย วันดีคืนดีจับพวกคนใช้มาแต่งหน้าแล้วจับถ่ายรูปให้วุ่นกันทั้งบ้าน

เสร็จแล้วสองพี่น้องเดินมาพร้อมกันข้างล่าง โยวโยว่ ฟารมฟารมและป๊านั่งรับอาหารรออยู่แล้ว น้องคนเล็กยังอยู่ในชุดนอน เธอเรียนจบแล้วแต่ยังไม่มีงานทำได้แต่ไปออกงานประมูลซื้อรูปภาพแพงๆ ของเหล่าศิลปินดังๆมาประดับบารมีไปวันๆ ครั้งแรกพ่อแนะนำว่าจะเปิด รร สอนดนตรีให้แต่ทว่าคนเป็นลูกไม่ชอบไอเดียสักเท่าไหร่ เธออยากจะหาประสบการณ์ก่อน ถ้าไม่ประสบการณ์แล้วเปิดก็เท่ากับเอาเงินไปทิ้งเปล่าๆ
“ฟารมฟารมไม่ออกไปไหนเหรอ ดูหน้าสิดูได้ที่ไหน”
“ก็ไม่มีงานทำนิ ทำไงได้ล่ะ ช่วงนี้ไม่มีงานประมูลด้วยแล้วก็ไม่อยากไปทำงานกับป๊าด้วย”
“ก็ไปสมัครสิ หรือว่าอยากทำงานกับพี่ไหม จะฝากให้” โยวโยว่จิบชา แล้วพูดขึ้น คนเป็นน้องส่ายหน้า ให้ไปทำงานแบบพี่สาวคนกลาง ตายตายและตาย กลับบ้านมาคงพูดแต่เรื่องความสัมพันธระหว่างประเทศ ไม่ก็โลกเราทำไมไม่สงบสุขสักที เหมือนคนบอกแน่ๆ น่าจะไปสมัครเป็น สสให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย หล่อนแอบคิดในหัว
“มะเอางะ” คนน้องปฎิเสธแล้วชดโจ๊ก
“ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งตอนนี้เขาดูแล กิจการ รรมัธยมต่อจากแม่เขาอยู่ ยังไงลองไปสมัครเป็นอาจารย์สอนศิลปดูไหม” คนที่กำลังชดโจ๊กหยุด กระทันหันเงยหน้าขึ้นมายิ้ม นี้ล่ะงานนี้ล่ะหามานานแล้ว ขอบคุณพระเจ้าจริงๆเลย หล่อนพยักหน้า
“ลองๆ วันไหนบีหนึ่งว่างล่ะ”
“อย่าเรียกบีหนึ่งได้ไหม ไม่ใช่กล้วยหอมนะ เดี๊ยวจะเจอดี อืมไม่รู้สิ ก็ไปคนเดียวสิยะ วันนี้จะลองโทรไปบอกเขาให้แล้วกัน แกก็รู้จักนิ แซมมี่ไงลืมหรือยัง”แฝดพี่ไม่พอใจเท่าไหร่ แฝดน้องชอบเรียกหล่อนมาบีหนึ่งเรื่อยเลย....คนคิดแอบเซ็ง (ไม่ใช่เด็กแล้วนะ ยัยฟารมฟารม)
“แซมมี่ ลูกสาวอาจารย์ ไมเคิลหรือเปล่า โอ๊ย ร.ร. นานาชาติ ออทั่มนิ ตายแล้วจะรอดหรือเปล่า สอนลูกเขาผิดๆเป็นเรื่องนะ ร.ร เขายิ่งมีแต่ลูกคนมีตังค์ไปเรียน” โยวโยว่แทรกขึ้นมา สอนนักเรียนเป็นเรื่องยากจะตายยิ่งนักเรียนมัธยมแล้วก็ โหะๆ..ไม่อยากจะนึกแทนน้อง
“ไม่ลองจะรู้ได้ไง แกโยวโยว่ชอบทำลายความมั่นใจน้อง เอาน่าอาฟารมดีกว่านอนขึ้นอืดเหมือนศพแบบนี้” เสเส่พูด แต่ประโยคที่หล่อนกล่าวออกมาคนฟัง ไม่ค่อยจะมั่นใจว่าชมหรือด่ากันแน่ น้องสาวยิ้มแห้งๆตอบ งือหลอกด่านี้หว่า...น้องเล็กคิด

โยวโยวเพิ่งได้ย้ายตำแหน่งไปทำงานที่กระทรวงการต่างประเทศ เลยนั่งรถไปกับป๊ะป๋าเพราะว่าที่ทำงานใกล้กัน เส่เส่และแมรแมร์ตกลงกันว่าวันนี้จะไปดูลาดเลาที่บริษัทก่อนว่าเป็นยังไงบ้าง เพราะหากขืนไปแบบโจ่งแจ้งคนก็จะจัดฉากหลอกตุ๋นพวกเธอ

แมร์แมร์อาสาจะขับรถวันนี้เป็นวันแรกของการทำงาน หล่อนถือว่าเป็นวันดีจึงอารมณ์ดีเป็นพิเศษ รถBMW ขับลิ่วสู่ตัวถนนใหญ่ สองพี่น้องคุยกันหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องงาน เสเส่นำเอกสารมาดูและอ่านให้น้องสาวฟัง คนฟังตั้งใจฟังอย่างเงียบๆ เปิดเพลงเบาๆบนรถ ให้ได้บรรยากาศตอนเช้าที่สดใส
“เออนี้ แกเชื่อเรื่องรักแรกพบหรือเปล่า” พี่สาวถาม คนขับรถเหลียวไปมองหน้า เกิดบ้าอะไรถึงถามเรื่องแบบนี้นะ อยู่เป็นโสดนานเกินไปหรือไงน๊า พี่เธอ
“ก็อืม เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง พี่ถามทำไม”
“ถามดูไง อยากรู้ว่าความคิดคนอื่นเป็นยังไง” คนฟังพยักหน้า แล้วขอหมากฝรั่งกับคนพูด เวลาขับรถแล้วไม่ได้เคี้ยวหมากฝรั่งมันยังไงก็ไม่รู้ ตะงิดๆ เสเส่ค้นหาหมากฝรั่งในกระเป๋าจนเจอผ้าเช็ดหน้าอีกแล้ว หล่อนยิ้มแบบคลื้มๆ จะได้เจอกันอีกไม่หนอ เทพบุตรบนเครื่องบิน
“เจอหรือยัง หานานจัง”
“แปบนึง” คนหายังงุ่นหาไม่เจอ

แมร์แมร์หน่ายกับพี่สาวจริงๆ แค่หมากฝรั่งถ้าไม่มีก็น่าจะบอกไม่มี หล่อนเกลียดการรอที่สุดเลย ขณะที่กำลังขับอยู่ คนขับมองออกไปนอกกระจกดูวิวฮ่องกงรอ แต่รู้สึกว่ามีรถพยายามจะแซงรถของหญิงสาวสองคนขึ้นมา สนุกแล้วสิคนขับยิ้มพร้อมเหยียบเร่งสปีดมากกว่าเดิมซะอีก คนนั่งด้วยตกใจ ทำไมน้องสาวขับรถเร็วแบบนี้
“นิมันเขตชุมชนนะยะ ไม่ใช่สนามแข่ง อย่าขับเร็วสิ” คนขับพยักหน้าแต่ไม่มีวี่แววว่าความเร็วจะลดลงสักเท่าไหร่เลย ตรงหน้าเป็นแหล่งน้ำเล็กๆข้างถนน เสเส่เห็นมันแล้ว >o<
“นี้ๆ ข้างหน้าน้ำน่ะ เดี๋ยวก็กระเด็นใส่คนอื่นหรอก ลดความเร็วลงหน่อยสิ” ช้าไปซะแล้วคนขับผ่านมันมา น้ำกระจายเกือบเต็มถนน คนนั่งอยู่ด้วย สังเกตุได้ว่ามีผู้ชายโดนน้ำเข้าเต็มๆ หล่อนบอกน้องสาวจอดรถแล้วไปรับผิดชอบสักหน่อยก็ยังดี ทว่าแฝดพี่ส่ายหน้า
“จอดหน่อยนะแมรแมร์ แกไม่กลัวเขาว่าเราหรือไง” คนพูด พูดพร้อมยื่นหมากฝรั่งให้ (ในที่สุดก็หาเจอ)
“เรื่องอะไรล่ะ เอาน่าสายแล้วนะ เขาไม่เป็นไรมากหรอก ยังไงก็ไม่ได้เจอกันอีก” คนน้องยิ้มแล้วแกะหมากฝรั่งกิน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เสเส่ไม่พอใจน้องสาวอย่างแรงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งหน้าหงิกไปตลอดทาง เพิ่งรู้ว่ามีน้องใจร้ายแบบนี้U_U

รถ BMW คันงามผ่านไปทิ้งให้ชายหนุ่มยืนอึ้งอยู่ ท่าทางโกรธจัดหน้าแดงควันแทบจะออกหู เขาเห็นหน้าคนขับเพราะกระจกมันใส แถมเขายังจ้องรถคันงามมาตั้งแต่ไกลๆ อยากจะเอาเหรียญไปกรีดรถสุดหรูซะจริงๆ รถออกจะมียี่ห้อแต่น้ำใจคนบนรถแทบจะไม่มีเขาคิด เสียดายเนคไทน์ที่ชิแลมซื้อมาให้ซะจริงๆ วันนี้ทำงานวันแรกซะด้วย เขาหิวเลยจอดรถแวะกินโจ๊กข้างทางก่อน แต่ไม่นึกว่าจะโดนคนบ้าขับรถเฉี่ยวน้ำกระเด็นใส่ซะเต็มเสื้อเลย
“ซวยจริงๆโว๊ย”เขาบ่นแล้วขึ้นรถไป ถอยหลังกลับบ้านเพื่อจะไปเปลี่ยนชุดใหม่ ระหว่างกำลังอารมณ์หงุดหงิดในหัวก็ผุดขึ้นมาว่า คนขับหน้าตาเหมือนเคยเจอที่ไหน .......พลันเหลือบไปเห็นนิตยาสารที่จิจี้เคยทำงานก็ทำให้เขาคิดออกได้ว่า คนขับถือ ฟารมฟารมคุณหนูเล็ก น้องสาวเสเส่ คนที่ไปโรงพยาบาลกับเขาวันนั้น ทำไมนิสัยเป็นยังงี้นะ อย่าให้เขาเจอนะ จะเล่นงานให้เข็ดเลย
“คุณหนูโทเบอร์” เขาพูดมันออกมาดังๆแล้วทุบไปที่รูปแฝดน้องที่นั่งเลือกเสื้อผ้ากับพี่สาวอีกสองคน ถึงแม้ว่าจะรู้ว่าเธอคนที่เขาพูดถึง เป็นลูกสาวเจ้าของบริษัทก็เถอะ แต่นิสัยแบบนี้เขาชายหนุ่มที่สุภาพก็ทนไม่ไหวเช่นกัน อย่าให้เจอนะ อย่าให้เจอ เขาพูดบ่นไปตลอดทาง...
___________________________
รถ Jeep Cherokee รุ่นใหม่ล่าสุดจอดสนิทกับที่ ท่านประธานจิ้งลาลูกสาวคนกลางแล้วเดินลงจากรถพร้อมบอดี้การ์ดและเลขาที่นั่งรถอีกคันตามกันมาติดๆ วันนี้เขารู้สึกไม่สบาย ปวดหัวจิ๊ดๆ อาจจะเป็นเพราะอาทิตย์นี้ตรวจงานมากไป มีเวลานอนน้อย เขากำลังเดินเข้าไปในประตูบริษัท ทว่าอยู่ดีๆก็หน้ามืดล้มลง โชคดีที่บอดี้การ์ดจับได้ก่อนไม่เช่นนั้นอาจจะ หัวฟาดพื้นก็ได้
“ป๊า”หญิงสาวรีบลงออกมาจากรถแล้ววิ่งขึ้นมาดู “ป๊าไปหาหมอไหม”
“ไม่เป็นไรๆ ขอนอนสักแป๊บคงหายดีนะ โยว่ไปทำงานเถอะลูกจะสายเอานะ”
“ช่างเถอะไม่เป็นไรค่ะ ป๊าสำคัญกว่านะ” คนเป็นลูกยิ้มให้แล้วค่อยๆพยุงค์พ่อขึ้นกับพวกบอดี้การ์ด บนตึกมีห้องพักรับรองอยู่แล้ว ประธานจิ้งเลือกที่จะไปนอนสักพักดีกว่าไปหาหมอตามคำบอกของลูกสาว โยวโยว่บอกให้เลขาพ่อโทรไปลางานให้ก่อน หล่อนจะอยู่เป็นเพื่อนท่าน

ท่าทางของหญิงสาวหนักใจอยู่ไม่น้อยจะโทรเรียก พี่และน้องๆมาดีไหมนะ คิดไปอีกทีเสเส่และแมร์แมร์ก็เพิ่งทำงานวันแรก หากโทรไปเขาสองคนต้องไม่มีใจทำงานแน่ๆเลย เช่นนั้นเลยได้แต่โทรเรียกฟารมฟารมและมะม๊าออกมาดู
“ป๊าแน่ใจนะว่าไม่ได้เป็นอะไร” คนพูด แตะหน้าผากพ่อตัวเองแล้วเดินไปหรี่แอร์ลงนิดๆ
“ไม่เป็นไรหรอก แก่แล้วก็งี้ล่ะ”
“ไม่แก่หรอกค่ะ ยังดูเหมือนหนุ่มๆอยู่เลย คิคิ” คนเป็นพ่อยิ้ม หน้าเขาซีดๆ เขายังไม่อยากตายตอนนี้นะ เขาคิด ลูกสาวอีกสี่คนยังไม่มีใครเป็นฝั่งเป็นฝาซักคน ยังไงก็ขอให้เขาได้ดูลูกสาวประสบความสำเร็จก่อนเถอะ...
“คิดอะไรอยู่รึคะ”
“คิดว่าเมื่อไหร่ พ่อจะมีลูกเขยน่ะสิ” โยวโยว่ตีไปที่แขนคนนอนทีนึง แหมพ่อนี้จะหาว่าหล่อนขึ้นคานแน่ๆเลย
“โธ่ เรื่องนั้นไม่รู้นะ ป๊าอาจจะไม่ได้เป็นตาเลยก็ได้ พี่เสเส่ก็ไม่มีวี่แวว ตัวลูกเองก็ยังไม่ได้คิดเลย ยิ่งแฝดแล้วก็คิดหนักอยู่น๊า” หล่อนหัวเราะ ๆ ประโยคนี้ก็ทำให้พ่อหัวเราะเช่นกัน
“เฮ้อ หนักใจจริงๆเลยสงสัยต้องประกาศหาลูกเขยซะแล้ว”
“ป๊าน่ะ เกาะป๊ากินสบายจะตายไม่เห็นต้องหาเลยลูกเขยเอามาทำไมเปลืองเปล่าๆ” คนพูดคิดอย่างที่พูดจริงๆ ไม่ได้แต่งานไม่เห็นว่ามันจะตายเลย อยู่เป็นโสดสบายใจกว่าเยอะเลย
“ฮ่าฮ่า ได้อย่างที่พูดก็ดีสิ เอาล่ะป๊าขอนอนก่อนนะ ถ้าโยว่อยากได้อะไรก็บอกคุณลิ้มคนนะลูก” ประธานจิ้งหมายถึงเลขาเก่าแก่ของเขาที่ให้กำลังใจ คนเป็นพ่อของเธอมาตลอด สิ้นประโยคของพ่อโยวโยว่ก็เดินมาจากห้องนอนแล้วนั่งอยู่บนโซฟาอีกห้องนึง หยิบเอาเอกสารมาตรวจดู ช่วงนี้หล่อนยังรับจ๊อบคุยกับคนที่มีกลุ้มใจอีกด้วย เป็นฮอตไลน์ของคนฮ่องกงเวลาเครียดแล้วอยากหาที่ระบาย แต่เขาเหล่านั้นไม่รู้ว่ากำลังคุยอยู่กับลูกสาวคนกลางของบ้านฉิน มหาเศรษฐีใหญ่ในฮ่องกง

การว่างงานของฮ่องกงมากขึ้น คนก็เครียดมากขึ้น เฮ้อ.....คนเปิดดูแฟ้ม อ่านแล้วก็อดเห็นใจไม่ได้แต่ก็ไม่รู้จะช่วยอย่างไรดี คิดไปก็ปวดหัวไปสูดอากาศข้างนอกดีกว่า...นานจะได้หลบงานมาที

ลูกสาวคนกลางของท่านประธานเดินวกไปเวียนมาดูนั้นดูนี้ที่บริษัท มันใหญ่จริงๆมิน่าล่ะพ่อถึงภูมิใจหนักหนา ไปชั้นดาดฟ้าดีกว่าจะได้เห็นฮ่องกงชัดๆ ไม่ได้เห็นเมืองเต็มตามานานแล้ว ตั้งแต่ไปเรียนต่อกลับมาก็อ่านหนังสืออยู่บ้านไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเท่าคนอื่น หล่อนกดลิฟต์ขึ้นไปชั้นสูงสุด

วันนี้อากาศดีจริงๆเลย หญิงสาวสูดอากาศเข้าเต็มปอด แล้วมองลงไปที่ด่านล่าง อืมแทบจะไม่เห็นอะไรเลยนอกจากตึกกับแล้ว เด่นได้ชัดคงเป็นมิวเซี่ยมใจกลางฮ่องกง
“คุณอย่านะ” เสียงนึงดังมาจากข้างหลังแล้วล๊อคตัวหญิงสาวไว้ คนโดนล๊อคแขนตกใจ
“อะไรกันน่ะ”
“คุณมีอะไรใจเย็นๆนะ ไปคุยกันก่อนนะ” โยวโยว่ตกใจและแปลกใจ ผู้ชายคนที่ลอคแขนหล่อนเป็นใครกันกล้าดียังไงมาทำแบบนี้ คนเตี้ยกว่ากระทืบลงที่เท้าเขา
“โอ๊ย คุณผมมาช่วยคุณนะ ยังมาทำร้ายผมอีก บ้าหรือเปล่า”
“คุณสิบ้า ฉันมารับอากาศ คุณล่ะมาทำอะไร” คนโตกว่านิ่ง พอดีกับบอดี้การ์ดรีบวิ่งขึ้นมาเป็นขโยง..โอแม่เจ้าจะบ้าตายอะไรนี้ เขาซ้อมหนีไฟหรือยังไงกันนะ แต่เอ๊ะ...ขึ้นมาดาดฟ้าทำไมมากมาย
“คุณหนูกลางครับเป็นอะไรหรือเปล่า” เลขาลิ้มวิ่งเข้ามา แล้วจับแขนหญิงสาวเบาๆ เธอสั่นหน้าไม่ได้เป็นไร ตอนนี้หล่อนงงอย่างเดียว
“มีคนบอกว่าคุณคุณกำลังจะโดดตึก” ชายหนุ่มยังพูดต่อ
“จะบ้าหรือเปล่า ฉันมารับลมใครจะคิดฆ่าตัวตายหา”
“คือว่า....” คนพูดจับมือหญิงสาวไว้ หากแต่โดยสลัดออกอย่างแรง ผู้ชายอะไรไวไฟจริงๆ แม่ไม่ตบให้สักทีก็บุญแล้ว O_o” เห็นเป็นลูกเจ้าของบริษัทเข้าหน่อยแล้วอยากจับหรือไง โด่++ไม่มีทางได้แอ้มฉันหรอก แค่ตาตุ่มก็อย่าได้หวังเห็นเลย....>0< คิดแล้วก็ชวนเลขาลิ้มกลับเข้าไปในตึก บ้าจริงๆอุตส่าห์ลางานมาดูป๊า นี้ทำให้ป๊าตกใจหรือเปล่าก็ไม่รู้ซวยจริงๆเลย คนที่บริษัทนี้ยังไงนะ คิดอีกทีจะไปโทษเขาก็ไม่ได้สิ ตัวเองก็ผิดเต็มๆดันมารับลมตรงดาดฟ้าเป็นใครๆ ก็คิดว่ามาฆ่าตัวตาย (หรือเปล่า) เมื่อปลงแล้วก็ยิ้ม ส่ายหน้ากับความไม่เอาไหนของหล่อนและ พนักงานทั้งงาน สรุปแล้วคือ...ผิดทั้งคู่ละมั๊ง

เอ๋.....โยวโยว่เห็นสิ่งของสะดุดตาอยู่สิ่งนั้น มันเป็นเหรียญเล็กๆคล้ายๆเงินแต่ไม่ใช่เงิน อักษรบนเหรียญเขียนว่าอะไรก็ไม่รู้ ไมใช่ภาษาอังกฤษและยังไม่ใช่ภาษาจีนอีก แปลกดีจังหญิงสาวยิ้มให้กับเหรียญแล้วเก็บใส่กระเป๋า ขณะที่ออกกลับเข้าไปในตึก อาจจะเป็นของพนักงานรักษาความปลอดภัยหรือบอดี้การดคนใดคนนึงทำตกไว้ ที่มาห้ามหล่อนก็ได้ ยังไงก็เก็บไว้ก่อนก็แล้วกัน^_^....แปลกดีนะเหรียญแบบนี้ ใครกันนะที่จะพกไว้ ดูเหมือนราคาแพงด้วย.. อืม.......น่าคิด!!!
___________________________________





Create Date : 13 สิงหาคม 2549
Last Update : 13 สิงหาคม 2549 13:34:15 น. 13 comments
Counter : 459 Pageviews.

 
ก๊าก ก๊าก โธ่ ฟารมฟารม
ซวยจริงๆ ไม่ได้เป็นคขับแต่โดนเข้าใจผิด
คนโดนสาดน้ำนี่ ขอเดาว่าเป็นอาหมั่นใช่ป่ะ

ว่าแต่คุณหนูกลาง ออกจะร่ำรวย
ไหงงกเก็บเหรียญชาวบ้านเนี่ย

หนุ่มบนดาดฟ้าผู้นั้นเป็นใครอ้ะ แมรแมร์
หล่อป่ะ


โดย: O-yohyo IP: 58.9.162.178 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:14:33:14 น.  

 
โหยๆ แอบสปอยไม่หล่อแต่เท่ห์พี่โอโยว่คุณหนูกลางเธอรวยจริงแต่เธอเป็นคนมัธยัสงับ เพื่ออนาคต


โดย: แมร์ (Napoleonquz ) วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:14:58:31 น.  

 
โดนแกล้งทุกตอน....แฝดพี่ทำรู้สึกจะซวยถึงแฝดน้องด้วย

เป็นแฝดก็งี้ เอ๊ะ รึจะเหมือนเรื่อง แฝดล่องหน

เดาว่าตอนต่อไปต้องตีกับเฮียหมั่นแน่ๆ ไม่ก็ทั้งเรื่อง


โดย: farm IP: 58.147.40.4 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:16:26:50 น.  

 
จ๊าก ไอเดียเริ่ดแหนม งิงิ ปกติแล้วแฝดพี่ต้องเป็นดีนะ แต่แฝดน้องจะแบบร้ายๆ คราวนีเอาคืนไง คิคิ


โดย: mare IP: 138.217.228.246 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:20:14:55 น.  

 
คริๆ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดของคุณหนูฉินฟาร์มฟาร์ม ยังไม่หมด โถๆ น่าสงสาร รักเริ่มคุดตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่ม ก๊ากๆ อุ๊บ~ เผลอไปโหน่ยยยยย หนุ่มปริศนา สงกะสัยฉินฟาร์มฟาร์มจะโดนแกล้งทั้งเรื่อง อะเฮ้อๆ ที่เพิ่งโผล่มา อาจเป็นมิสเตอร์โจวหม่าไม่หล่อกินไม่ได้แต่เท่ห์ก้อด้ายยยยย หรือจะเป็นคนละหม่า เป็นหม่าจุ้นจ้าน เนื้อคู่ของคุณหนูโหยว กั๊กๆๆๆๆ เด๋วไปอ่านตอนที่ 8 ล่ะเจ้าแมรๆ หนุกๆๆ


โดย: พี่หลิน IP: 203.114.121.115 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:20:20:54 น.  

 
หลินกุ

หมายความว่าไงอ้ะ ไม่เอา...
หม่าจุ้นจ้าน โย่ว ไม่เอา........

เชอะ เชอะ จะไปฟ้องพี่ชาย คอยดู


โดย: O-yohyo IP: 58.9.157.17 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:21:46:06 น.  

 
หลบมาเม้าส์ที่นี่ บอร์ดช่อง3เน่าอีกแระ
โหยว แมรๆเค้าคงไม่ใจร้ายให้คุณหนูโหยวคู่กะพี่หม่าจุ้นจ้านแน่ๆ (หรือใจร้าย ) น่าจะเป็นเฮียโจวฯมากกว่าล่ะเนอะ แมรๆเนอะ (เด๋วโหยวฟ้องพี่ชายว่าหลินกุใจร้าย ) เนอะแมรเนอะ


โดย: หลินกุจ้า IP: 203.114.121.115 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:21:53:14 น.  

 
เข้า บอร์ด 3 ไม่ได้เหมือนกัน

อดโม้เลยอ้ะ ออนเอ็มก็ได้ หลินกุ ออนอยู่ป่ะ

แหนม ออนเอ็มหน่อย จะคุยเรื่องรูปจ้า

(เค้าไม่ขอคู่กับเฮียหม่าจุ้นจ้านจริงๆนะ
หลินกุแหละ รับไปดิ บอกรับแล้วห้ามคืนคำนะ )


โดย: O-yohyo IP: 58.9.159.23 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:21:59:28 น.  

 
แต่ละคน โยนกันไปมา คิคิ

บอรดสามเน่าสนิทเนอะ ๆๆจะบ้าย


โดย: แมร์ IP: 138.217.228.246 วันที่: 13 สิงหาคม 2549 เวลา:22:06:23 น.  

 
Ahmare 's bad girl na ka ...this chepter


โดย: mognfer IP: 203.14.53.15 วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:9:21:55 น.  

 
กำลังสนุกเลยอ่ะ เจ้าฟาร์มทำไมเกเรแบบนั้นน่ะน้องสงสารอาหมั่นเลย พี่ว่าแล้วคู่นี้เตรียมตัวเป้นคู่ปรับกันแน่ๆ


โดย: มิโดริ IP: 124.120.200.175 วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:17:55:24 น.  

 
อ่ะจ๊ากส์!โดนน้ำโคลนสาด ยังกินโจ๊กไม่หมดเลย

อิอิ หนุกมากๆ ตอนต่อไปขอตีกับฟาร์มๆนะ


โดย: อาหมั่น IP: 58.8.26.125 วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:15:03:17 น.  

 
น่ารักมากๆๆๆๆ


โดย: อีฟ IP: 117.47.18.39 วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:53:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Napoleonquz
Location :
เวสเทินเจ้าค่ะ Australia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






ลิขสิทธิ์งานเขียนทุกชิ้นในบล็อกแห่งนี้เป็นของผู้เขียนตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือนำไปเผยแพร่ต่อ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดๆ ก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
Friends' blogs
[Add Napoleonquz's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.