|
เอเลี่ยน 7
การปะทะหน้าของเสือดาว และ เสือเส่
เช้าวันต่อมาที่สุสานใหญ่ฮ่องกง.....สี่พี่น้องพากันมาไหว้อาม่า ตามแผนของพี่คนรอง คนชวนไหว้เสร็จก็ชะเง้อมองหาเพื่อจะฟรุ๊คได้เจอตามที่หวังไว้ แต่ก็หมดหวังไม่เห็นมีผู้ชายสูงๆเลย เห็นแต่อาม่าแก่ถือดอกไม้มาไหว้ จบกันที....อืม สุสานสองล่ะยังไม่ได้สุสานสองเลยนะ น้องๆจ๋า จำคุณลุงอู๋ได้ไหมที่เป็นเพื่อนพ่อน่ะ จำได้ แต่เขาตายไปแล้วนิ คนเอ่ยคนแรก พยัคหน้า ตอบน้องสาวคนกลาง ชะใช่ เขาตายแล้ว เมื่อคืนน่ะพี่ฝันเห็นเขาอยากไปเยี่ยมเขาสักหน่อย จะได้ไหม อยู่อีกที่นะพี่เส่ จะไปหรือสุสานนั้นไกลก็ไกล ฟารมฟารมเอ่ย หล่อนเบื่อที่นั่งรถที่โยวโยว่ขับ หล่อนรักษาระดับความเร็ว 10 Km ต่อชั่วโมงมันแบบว่าไม่โดนใจวัยรุ่นเอาซะเลย ถึงHong Kongจะเป็นเกาะเล็กๆก็เถอะแต่ไม่ถึงกับขนาดนั้นก็ได้ ไม่รู้จะช่วยชาติประหยัดน้ำมันไปถึงไหน เอาน่านะ น้องสาวทั้งหมดพยักหน้า แต่มีฟารมฟารมมีข้อแม้ว่าเธอจะเป็นคนขับรถเอง เพราะไม่อยากเป็นนั่งเป็นหอยทากอีกต่อไป
ทันใดนั้นเองกำลังจะเดินไปขึ้นรถเสเส่ก็สังเกตุเห็นชายหนุ่มใส่แว่นตาดำเดินขึ้นมากลับชายอีกคน แม่เจ้า!!เขานั้นเองเทพบุตรบนเครื่องบิน แต่จะทำยังไงดีบอกน้องๆแล้วว่าจะไปสุสานลุงอู๋โดนเล่นงานแน่ๆหากกลับคำ แล้วจะทำยังไงดีถึงจะให้เขาเห็น หญิงสาวยิ้มอยู่แปบนึงแล้วอยู่ดีๆก็นั่งลงไปกับพื้น โอ๊ยท้อง เจ็บท้อง อยู่ดีๆก็เจ็บท้อง คนพูดทำท่าแสดงสีหน้าเจ็บ ปวดแบบสุดๆ สามพีน้องมองหน้ากันแล้วถอนหายใจ เป็นอะไรไปอีกนะเอาใจเจ๊อยากจริงๆเลย โตแล้วทำตัวเหมือนเด็กๆไปได้ งั้นก็ไม่ต้องไปไหว้ลุงอู๋แล้ว กลับบ้านกันเถอะพี่คนกลางกล่าว แล้วพยุงค์พี่สาวขึ้น สามสาวช่วยกันเต็มที่ ค่อยๆประครองหล่อนเดินช้าๆ
อาหมั่นจำได้ว่านั้นมันเสเส่นิ มากับคุณโยวโยว่ที่เขาปลื้มซะด้วย นั้นก็คงเป็นแฝดสองคนที่เดินอยู่ข้างหลัง เขาเห็นไม่ค่อยชัดเท่าไหร่เพราะหล่อนสองคนใส่แว่นกันแดดไว้ แล้วก็จำหน้าฟารมฟารมไม่ค่อยได้ด้วยเพราะไม่ได้มองหล่อนสักเท่าไหร่ตอนอยู่โรงพยาบาล ชายหนุ่มยิ้มกะว่าจะเข้าไปทักและกล่าวขอบคุณ ทว่าชิแลมห้ามไว้ก่อน พี่ห้ามผมทำไมล่ะ เหมือนว่าเขาจะเป็นอะไรนะ เอาน่า เดินไปทางนั้นกันเถอะ ไม่เป็นไรหรอกพี่น้องเยอะขนาดนั้น คนฟังยิ้มตอบ เอางั้นก็เอา แต่ก็อยากไปทักเสเส่เพราะจะได้เห็นหน้าคุณโยวโยว่ชัดๆ ชีวิตนึงขอเห็นแค่ครั้งเดียว มันต้องมีสักครั้งล่ะน่า พลาดครั้งนี้ก็ไม่เป็นไรครั้งหน้ายังมี สองคนเดินขึ้นไปอีกทางนึง....
เสเส่มัวแต่ก้มทำท่าเจ็บเงยหน้าขึ้นมา เขาสองคนก็หายไปแล้ว งือ...U_Uอะไรกันนะตะกี้ยังเห็นอยู่เลย หล่อนนิ่งก่อนที่จะวิ่งไปดู แต่ก็ไม่เห็นอะไร นี้ตัวเธอเองคิดถึงเขาขนาดเพ้อเลยเหรอ...อนุภาพรักแรกทำไมยิ่งใหญ่แบบนี้ OoO พี่รองหายแล้วหรือ แมร์แมร์กล่าวขึ้น ทำหน้าเฉยๆ พี่สาวเล่นละครเก่งมาก ตบตาได้อย่างแนบเนียน ไม่เห็นว่าเป็นพี่ละก็ เจอดีแน่ๆเลย (ถ้าเป็นฟารมๆตายงานนี้) อ่อ หายแล้ว อยู่ดีๆก็หายแล้ว แฮ่ๆ งั้นก็ไปช๊อบปิ๊งกันนะ จะไปทำงานแล้วชุดยังไม่มีเลย เอาไงก็เอาเถอะหลงกลมาด้วยแล้ว สามพี่น้องทำใจ ไม่น่ามาด้วยเลย อาการหล่อนคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่สาวคงหนักน่าดู ทำอะไรไม่ค่อยเข้าท่าเลย ไม่รู้ว่าจุดประสงค์จริงๆคืออะไรกันแน่
สี่พี่น้องตกลงกันไปช๊อปปิ๊งกัน นานแล้วที่ไม่ได้มาเดินซื้อของพร้อมกันแบบนี้ ทั้งหมดลองชุดกันจนเหนื่อย ไหนจะต้องหลบพวกปาปารัซซี่นิสัยแย่ๆอีก เสเส่ยังไม่ได้ชุดที่ถูกใจจริงๆเลย แต่แล้วหล่อนก็เหลือบไปเห็นชุดสีครีมที่มาพร้อมกระโปรง ชุดนี้ล่ะที่หล่อนหามานาน คนคิดเดินไปเข้าไปดูใกล้ๆ จับดูเนื้อผ้าแล้วกำลังจะขอลอง แต่ก็รู้สึกว่าอีกด้านก็กำลังดึงชุดนี้ไปเหมือนกัน ฉันจะลองชุดนี้ล่ะค่ะ น้ำเสียงหยิ่งๆ สมกับหน้าคนพูดจริงๆ มีรึหญิงสาวอีกคนจะยอมหล่อนเป็นคนจับมันก่อนนะ ขอโทษนะคะ แต่ฉันเจอมันก่อนนะ แล้วไงคะคุณหนูเสเส่ แต่ฉันจะซื้อนิ คนใส่เสื้อผ้าพันคอดาวเอ่ยขึ้น แล้วคุณคิดว่าฉันจะไม่ซื้อหรือไง อารมณ์เริ่มฉุนแล้ว ฟารมฟารมและโยวโยว่เดินมาดู เพราะแฝดพี่เดินไปหาดูหนังสือ หญิงสาวที่มากับบอดี้การดสองคนยืนยันจะเอาชุดนี้ให้ได้ อีกด้านเสเส่ก็ไม่ยอมเหมือนกัน หากเธอมีกริยาที่ดีกว่านี้ไม่แน่เธออาจจะยอมก็ได้ แค่ชุดแค่นี้ไม่เป็นไรหรอกแต่ท่าทางที่เธอแสดงนั้น หล่อนเองชักอยากเอาชนะเอาสิ ฉันจะเอาชุดนี้หล่อนยืนกรานอีกครั้งนึง ฉันก็จะเอาชุดนี้ ฉันเจอมันก่อน คนขายไม่รู้จะทำหน้ายังไง พวกเขาเองก็ไม่ใช่ว่าจะไม่รู้จักเสเส่ และอีกฝ่ายเองคนขายก็รู้จักดีเช่นกัน คุณหลินกุ ลูกสาวคนโตท่านประธานซุน นักธุริกิจใหญ่อีกคนของฮ่องกง หล่อนขึ้นชื่อเรื่องการวีนเป็นที่สุด ทำอะไรขัดใจนิดร้านแทบแตก ชุดนี้เท่าไหร่ $2000 เองฉันให้ $4000 หล่อนพูด ต่อรองกับคนขาย ฉันให้ $ 5000 เสเส่กระพริบตาให้ งั้นฉันให้$6000อีกฝ่ายไม่ยอม $ 7000เอา $ 8000 $ 10000 $ 12000 $15000 $17000 $20000 สิ้นคำพูด อีกฝ่ายก็ทำตาโต หล่อนถึงกับควันออกหู ยัยนี้ร้ายกาจไม่เบาหล่อนคิด แล้วพยักหน้าถอนหายใจยาวๆ ได้ อยากได้มากก็เอาไปเถอะ ครั้งถือว่าฉันยกให้ แต่ครั้งหน้าอย่าได้หวัง ขอบคุณนะคะ ครั้งหน้าคงจะไม่มีอีกแล้วมั๊ง ที่สำคัญเนี๊ยมันก็เงินฉันแน่จริงคุณก็จ่ายให้ฉันสิ แบบนี้ถึงจะเรียกว่ายกให้ ใช่ไหมน้องๆ หญิงสาวหันไปกระพริบตาให้น้องที่ยืนเชียร์อยู่ หล่อนยิ้มแล้วถือชุดเดินออกไป ปล่อยให้คนยืนอยู่ทำหน้าแทบไม่ถูก แต่ก็ยังยิ้มออกมาได้ ให้มันได้แบบนี้หล่อนยังมีเวลาเอาคืนอีกเยอะ คุณหนูเสเส่.......
คนได้ชุดนี้มาก็รู้สึกดีใจอย่างแรง แต่ก็นะ $20000 จาก $2000 ต่างกันกันเหมือนฟ้ากับดิน เอาเถอะเพื่อความสะใจ ยื่นใบเคคิตให้ก็ถือว่าจบแล้ว โชคดีเจ้าของร้านไม่เอา $20000 จริงๆหล่อนขายตามราคาเดิม รอดไปแบบพระเจ้าช่วย ผู้หญิงคนนี้เหมือนหล่อนจะเจอที่ไหนนะ คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกสักที ผู้หญิงคนตะกี้ใครหรือ หน้าคุ้นเชียว คุณหลินกุไงคะ คุณเสเส่ไม่รู้จักหรอกเหรอคะ พนักงานมองซ้ายขวากว่าก่อนที่จะพูดกับสามพี่น้อง แบบเบาๆ ลูกค้าคนพิเศษของร้าน อ๋อๆ ยัยนี้ที่เป็นลูกประธานซุน เจ้าของบริษัทส่งออกเครื่องจักรใช่ไหม โยวโยว่พูด มิน่าล่ะ หน้าเหมือนพ่อเปี๊ยบ คิ้วเส้นเรียวสายตาดุๆ แกรู้จักเขาหรือ ก็เขาก็หุ้นส่วนพ่อเรา ในด้านไอทีไง พวกอิริคทอนิค พี่เองก็จะไปทำงานตึกฉินเหมยยังไม่รู้อีกหรือจะทำงานด้านไหน ก็พอรู้บ้าง อย่าบอกนะว่าฉันจะได้ทำงานกับยัยเสือดาวเนี๊ย คนเป็นน้องไม่พูดอะไรได้แต่แบมือตอบ อาจจะใช่และอาจจะไม่ หากได้ทำงานจริงๆคงวุ่นน่าดู เฮ้อ.... จะเกิดอะไรขึ้นO^O แค่เจอกันครั้งแรกก็เกือบจะเขมือบกันอยู่แล้ว...ได้เจอหน้ากันทุกวัน ต้องมีใครตายไปสักคนแน่ๆ....ไม่อยากจะคิดเลย...ยัยเสือดาวหลินกุ... _______________________________ อาทิตย์ ใหม่ของการทำงานมาเยือน ชิแลมตื่นแต่เช้าแล้วนั่งกินกาแฟรออาหมั่นอยู่ข้างนอก ชายหนุ่มไฟแรงได้งานใหม่เลยแต่งตัวนานเป็นพิเศษ ส่วนอีกคนที่นั่งกินกาแฟรอ เขาสบายๆไม่มีความรู้สึกอะไรทั้งสิ้นแม้ว่าจะเป็นที่ทำงานใหม่ก็เถอะ เสร็จแล้วๆ เขาพูดเดินออกมาจากห้องแบบรุกรี้รุกลน แกจะผูกไทน์แบบนี้น่ะเหรอ เฮ้อ มานี้จะผูกให้ใหม่ให้สมกับซื้อมันมาแพงๆ เนคไทน์สีดำ ไม่จับก็รู้ว่ามันเป็นผ้าชั้นดี ก็แน่สิชิแลมซื้อมาจากฝรั่งเศสแถมเป็นร้านอันดับหนึ่งด้วย คนพูดค่อยๆผูกไทน์ให้น้องชายใหม่ คราวนี้ดูมันดีกว่าเดิมหลายเท่า ขอบคุณครับ คนผูกยักคิ้ว แล้วยื่นถ้วยกาแฟให้ เอากาแฟสักถ้วยไหม ไม่ล่ะครับ ผมไม่ชอบกาแฟพี่ก็รู้นิ เดี๋ยวไปหากินโจ๊กข้างทางดีกว่า ดูพูดเข้าเถอะ ยังเหมือนนิสัยเด็กมหาลัยอยู่เลย คนฟังยิ้มน้อยๆ อาหมั่นชอบกินโจ๊กหรือ ทีหลังป้าจะทำให้ตอนเช้าน่ะ นึกว่าชอบกาแฟแบบ อาจื้อซะอีก เอากินโกโก้ร้อนๆรองท้องก่อนก็แล้วกันนะ คนพูดยื่นโกโก้อุ่นๆให้ ว่าแล้วว่าเขาต้องไม่ชอบกินกาแฟแน่ๆ ผมโตที่ฮ่องกงนิ ไม่ได้โตที่เมืองนอก เขาพูดปนขำๆ ชายหนุ่มหยิบเอาหนังสือเล่มอื่นที่วางอยู่บนโต๊ะมาอ่านเล่นๆ เพราะหนังสือพิมพ์คนนั่งอยู่ก่อนกำลังอ่านมันอยู่ นิตยาสารเล่มนี้จิจิ้เคยทำงานอยู่ด้วยนิ ยิ่งเห็นแล้วก็อดคิดไม่ได้ ลูกสาวไฮโซช๊อปปิ๊งกลางห้างดัง หน้าหนังสือโชว์รูปของสี่สาวพี่น้องตระกูลฉินกำลัง คุยกันยิ้ม กิน เลือกของแม้กระทั่งตอนยื่นบัตรเคดิตก็เล่นถ่ายมาหมด คนอ่านส่ายหน้ารับไม่ค่อยจะได้จริงๆ ถ่ายมาหมดทุกกริยาบท แค่ไปช๊อปปิ๊งก็ลงข่าวเฮ้อ....คนอ่านบ่น เบาๆ ก็ลูกสาวคนดังนิ แน่....นี้ชิแลมอ่านมันก่อนหน้าเขาอีก นึกไม่ว่าสนใจจะอ่านหนังสือแบบนี้ซะอีก อย่าบอกนะว่าเขาเป็นซื้อมันมาด้วย เพิ่งรู้ว่าพี่ชอบอ่านหนังสือแบบนี้ด้วย เปล่า ฉันซื้อเพราะ อยากจะรู้ว่าบรรณาธิการคนใหม่เขาทำดีเท่าจิจิ้หรือเปล่า ได้ยินคำตอบ คนเป็นแม่ก็มองมายังลูกชาย อดห่วงไม่ได้คนฟังอีกคนยิ้มหน้าเศร้าๆ เขาอยากจะยิ้มกับวันใหม่มากกว่าที่จะมานั่งเศร้า พี่สาวที่จากไปก็คงคิดอย่างเขาอยู่ ไปกันแล้วไหมครับ ผมจะแวะไปส่งพี่ก่อนอาหมั่นพูดแบบนี้เพราะ รถของชิแลมโดนชน จากอุบัติเหตุครั้งนั้น เขาตัดสินใจเอารถนั้นไปทิ้งเพราะถึงซ่อมมันได้เขาก็ไม่อยากใช้มันอีก เขานิ่งไปก่อนจะส่ายหน้า แกไปเถอะ ฉันมีรถใหม่แล้ว อะไรนะอาหมั่นทวนอีกรอบ ฉันมีรถใหม่แล้ว เจ้านายส่งมาให้น่ะ คนพูดหยิบเอาสูทแล้ว เดินนำหน้าออกไป อาหมั่นสบกับป้าเชแม่ของชิแลม หล่อนยิ้มแล้วยกไหล่ ไปเถอะจ๊ะ มันจะสายนะ ตั้งใจทำงานนะ สายตาห่วงที่ใย และน้ำเสียงที่แสนจะนุ่มนวล คนฟังได้กำลังใจขึ้นมาอีกเยอะ เขาพยักหน้าแล้วเดินตามชิแลมไป
รถใหม่ชิแลมสวยน่าดูเลย ดูมันจะแพงกว่าอันเดิมเยอะ รูปทรงสวยถูกใจคนมองเสียจริงๆ เอาเถอะจะทำงานแล้วถอยสักคน ว่าแล้วขึ้นรถตัวเอง ชายหนุ่มบนรถอีกคนบีบแตรให้เขา อาหมั่นโบกมือ เอาล่ะเริ่มวันใหม่งานที่ใหม่ หวังว่ามันคงไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นในการทำงานวันแรกหรอกนะ.....สาธุ+++
Create Date : 11 สิงหาคม 2549 |
|
9 comments |
Last Update : 13 สิงหาคม 2549 13:34:55 น. |
Counter : 482 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: หลินกุเหนียง มาเฝ้าอันดับ1 IP: 210.246.150.23 11 สิงหาคม 2549 10:37:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทับิม IP: 61.90.148.132 11 สิงหาคม 2549 12:46:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: farm IP: 124.157.146.116 11 สิงหาคม 2549 21:00:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: O-yohyo IP: 58.9.160.105 12 สิงหาคม 2549 8:48:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: mongfer IP: 203.14.53.15 14 สิงหาคม 2549 9:24:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: มิโดริ IP: 124.120.200.175 14 สิงหาคม 2549 17:49:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาหมั่น IP: 58.8.26.125 15 สิงหาคม 2549 14:41:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: แมร์ IP: 138.217.228.246 16 สิงหาคม 2549 19:16:36 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เวสเทินเจ้าค่ะ Australia
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
อ้อ...อย่าลืมที่ใต้โต๊ะของหลินกุกับแต๋มไว้นะ เหอะๆ