Bloggang.com : Napoleonquz : TMP 12

TMP 12

วันแรกของการมาเป็นสมาชิกตึกฉินเหมยของจริง เอาเข้าจริงเสเส่เป็นคนที่ประหม่ามากกว่าแมรแมร์ (ตอนแรกบอกน้องไว้อย่างดี) หล่อนเกิดอาการสั่นนิดๆ แต่ก็ก้าวออกจากห้องพักไปอย่างนางพญาหวังข่มเสือๆทั้งหลายไม่ว่าเสือชิต้า เสือโคร่งหรือเสืออะไรก็เถอะ หลีกไปๆ
“สวัสดีครับทุกคน ผมชิแลมในฐานะผู้จัดการใหญ่ที่นี้ผมมีความยินดีมากๆที่ลูกสาวทั้งสองของท่านประธานจิ้งมาทำงานกับเราที่นี้ ขอเชิญคุณเสเส่กล่าวอะไรสักนิดนึงครับ” พ่อเทพบุตรเสียงเพราะ ฮืม..เกือบเคลิ้มซะแล้วนะเนี๊ย เสเส่เดินยิ้มให้ทุกคนปานนางสาวไทยได้รับแต่งแหน่งใหม่ๆ เกือบเหงือกแห้ง (วิธีมัดใจพนักงาน)
“สวัสดีค่ะ ดิฉันเสเส่จะมาทำงานเป็นผู้จัดการฝ่ายบัญชีค่ะ ก็หวังว่าเราทุกคนจะสามัคคีกันทำให้ตึกฉินเหมยดีกว่าเดิมนะคะ ขอบคุณค่ะ” คำพูดนี้แม้จะไม่ได้มาจากใจจริง แต่ก็ขอเหน็บๆคนที่ไม่ใช่พวกเธอสักหน่อย บังอาจเป็นปรปะกับเธอ คนถือไมค์พูดเสร็จก็เดินถอยหลังนิดๆ มองลงไปข้างล้างแวปๆแจคพอตยัยเสือสมิง TomTam PD 3490 ฮืมหน้าหล่อนซีดนิดๆ นี้คงจะนึกออกแล้วสิว่าทำอะไรกับใครไว้.... สมน้ำหน้า>o<”
“แล้วคนต่อไปครับ หวังว่าทุกคนคงรู้แล้วว่าเธอจะมาทำงานตำแหน่งอะไร เชิญคุณแมรแมร์ครับ”
“ขอบคุณค่ะ ค่ะสวัสดีค่ะฉันแมรแมร์ ยินดีที่ได้พบทุกคนนะคะ ตั้งใจทำงานกันทุกคนนะคะ เพื่อตึกฉินเหมยของเรา ขอบคุณค่ะ” นี้คงเป็นคำพูดที่หล่อนคิดได้ตอนนั้น ขาเกร็งแปลกๆ คนนั่งอยู่ข้างหน้าแอบหน้าบึ้งเหลียวมองหาผู้เป็นน้องชาย ป่านนี้แล้วทำไมยังไม่มาทำงาน เชอะ!!ยัยแว่นฉินเหมยของเราหรือของตระกูลหล่อนคนเดียวยะ หลินกุเสือชิต้าทำหน้าเห่ยๆเบ้ปากนิดๆ

เวลาผ่านไปอย่างเร็วนักข่าวก็รุมสัมพาษณ์และถ่ายรูป ครั้งแรกเสเส่ได้ถ่ายรูปกับเทพบุตรในฝัน โอว...หล่อนลงทุนไปขอรูปจากนักข่าวหากล้างฟิลม์เสร็จแล้วต้องส่งให้หล่อนคนแรกเลย ^_^เสียอย่างเดียวเสือชิต้าไม่น่ามาร่วมกล้องด้วยเลย
“คุณเสเส่ วันนี้เลิกงานแล้วไปไหนหรือเปล่าครับ” ชิแลมเอ่ยปากถามเธอหลังจากนักข่าวกลับกันหมดแล้ว พระเจ้าจอร์ช เขาจะขอฉันไปทานข้าวแน่ๆเดท กรี๊ด เดทครั้งแรก.....
“อ่อ ทำไมหรือคะ” หล่อนยังทำวางท่า อยากจะบอกจริงๆว่าฉันว่าง ไปไหนกันดีคะ
“คือว่าผมอยากจะเลี้ยงสักหน่อยน่ะครับ มาทำงานวันแรก”เขาพูดน้ำเสียงนุ่มๆ เวลาไม่เก๊กเสียงนี้ก็ฟังไพเราะดีเสียแท้ เหมือนนกเขากำลังขันก็ไม่ปาน (กรี๊ดๆ)
“จะดีหรือคะ”
“ดีสิ ชวนน้องคุณไปด้วยนะ” สิ้นประโยคหน้าที่ยิ้มอยู่ก็เบ้ลงเล็กน้อย อะไรกันฟระ...T_T เอาจริงหรือทำใจไม่ได้ อย่ามาเป็นน้องเขยนะไม่ยอมๆ
“เอ่อ....”
“ผมชวนคุณหลินกุและทุกคนไว้ด้วยนะ....” หน้าแตกยับ นึกว่าจะพาไปสองคนซะอีก อืม...เปลี่ยนจากเทพบบุตรเป็นซาตานดีไหม ผู้จัดการใหญ่ทำไมไม่ได้ดังใจเลยนะ เฮ้อ....นี้มันตำนานรักดอกเหมยหรือเปล่านะรันทดเกินจะกล่าว ไม่ใช่สิ....รักนี้ต้องฟ่าดงเสือคนใส่ชุดสีครีมคิดอะไรเล่นๆ

ชิแลมเดินออกมาหาคนที่อยู่ริมหน้าต่าง หล่อนก็เดินตามไปแน่สิ...นั้นมันน้องสาวหล่อนนิ อย่าหวังเลยจะได้เข้าใกล้สองต่อสองเกินรัศมีสามเมตรไม่ยอมๆ
“คุณแมรแมร์ครับ ไปปารตี้ด้วยกันไหมครับ มีผมคุณหลินกุ และผู้จัดการและรองหลายแผนกไปทำความรู้จักไว้ก็ดีนะครับ” หญิงสาวยิ้ม ส่ายหน้า
“คือว่า ไว้วันหลังได้ไหมคะ วันนี้อยากจะอ่านเอกสารให้มันเข้าใจทั้งหมด อืม..อย่างนี้ได้ไหมคะ” แมรแมร์จับหันไปจับแขนที่สาวขึ้นมา
“ให้พี่เส่ไปคนเดียวก็พอแล้วมั๊ง วันนี้ดิฉันเองก็รู้สึกไม่ค่อยจะสบายเท่าไหร่ ที่สำคัญต้องไปทำธุระด้วย” พี่สาวหันไปมองน้องสาว ธุระที่ว่านี้มันอะไรนะ หล่อนเพิ่งกลับมามีธุระแล้วเหรอ แปลกดีจัง... คิดไปคิดมาอ๋อ...มิสโบราณนัดให้ไปรับนั้นเอง
“น่าเสียดายนะครับ แต่ไม่เป็นไรไว้คุณแมร์ว่างเมื่อไหร่ก็รีบผมเลยนะครับ”
“คือเอาเป็นว่าครั้งหน้าได้ไหมคะ ฉันจะเป็นเจ้ามือเอง”
“อย่าลืมนะครับ”เขากระพริบตาให้..... อ่ะหยาหญิงสาวอีกคนที่ยืนข้างๆแทบจะบ้าตาย นี้มันน้องฉันนะ เกรงใจกันหน่อยสิ.....พ่อมาลัยทอง
“ฝากพี่สาวด้วยนะคะ ยิ่งบ้าๆอยู่” น้องสาวขำๆ ชิแลมเองก็ยิ้มหวานๆออกมาทีด้วยความตลก
“เจ๊จ๋าถ้าเสร็จก็โทรมาแล้วกันนะไม่ก็โทรไปที่บ้านแล้วกันวันนี้ขอยืนรถก่อนน๊า... ต้องไปหามิสโบราณเขาให้ไปรับเห็นว่าจะมีเรื่องคุย” หญิงสาวพยักหน้า เอารถฉันไปซิ่งอีกแล้วอย่านึกนะว่าไม่รู้ยัยน้องตัวดี...
หญิงสาวคนพูดขอตัวก่อน ...งานงานต้องเคลียร์งาน อืม... เอกสารหลายสิบแฟ้มที่รอหล่อนอยู่ เห็นมันแล้วก็อยากจะบ้าตายเหมือนกันY_Y
“นิคุณ เรื่องอะไรมาว่าฉันหา”คนพูดทำหน้าเอาเรื่อง หลังจากคนที่ยืนอยู่ก่อนหน้านี้ไปลับตาแล้ว เก๊กไว้ตั้งนาน
“เปล่านะ ผมเปล่า”
“ก็คุณว่าฉันบ้านิ”
“คุณครับผมได้พูดก็อะไรหรือยัง” ชายหนุ่มพูดแล้วยิ้ม
“ก็ไม่ อืม..คุณทำไมชอบไปเกาะแกะน้องฉันนักล่ะ เขาน่ะไม่ชอบให้คนไปยุ่งนะ ระวังเถอะจะโดนเกลียดขี้หน้า” หึง.....ไฟหึงมันปะทุออกมาอีกแล้ว หึงแล้วก็ประชดไปเรื่อยเลย ไหนจะน้องเธอไหนจะเสือชิต้าตัวโตๆ
“เอ.....คุณก็ผมอยากทำนิ เกี่ยวอะไรกับคุณล่ะ”
“อ๋อ ๆสงสัยทำอย่างนี้กับสาวๆทุกคนใช่มะ”
“เอ....คุณเป็นตำรวจหรือยังไงถามอยู่ได้ แน่จริงก็สืบเองสิ” ท้าทาย ผู้จัดการใหญ่รูปหล่อท้าทายใครไม่ท้า ท้าเสเส่ลูกสาวสุดสวยของท่านประธานจิ้ง รู้ฤทธิ์น้อยไปซะแล้วคุณชิแลมสุดหล่อ
“เชอะ ไม่อยากรู้ก็ได้” คำพูดที่ออกไป ไม่เหมือนหน้าที่แสดงอยู่ตอนนี้ ชายหนุ่มแอบขำ ผู้หญิงอะไรตลกชะมัดเลย บุคลิคจริงๆของหล่อนเป็นยังไงกันแน่นะ เหมือนจะดูง่ายแต่ก็ยาก
“ไม่อยากรู้ก็ไม่ต้องรู้ ก็ดีซะอีก” ง้อสิง้อหน่อย อะไรกันไม่ง้อเลยเหรอ เสเส่ยืนหน้าบึ้ง ชิแลมบ้า...
“ฉันอยากรู้ขึ้นมาแล้ว บอกหน่อยสิ”
“อ้าว คุณหลินกุ ทางนี้ครับ” มารผจญ ฮืม....จะเรียกมาทำไมกันนะ เสเส่ยืนพยายามยิ้มให้ออกให้ได้ ทั้งๆที่อยากจะหน้าบูดกว่าเดิมก็ตาม กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม เอ๊ย กำลังจะรู้แล้วเชียว...ยัยเสือชิต้า
“คะ คุณชิแลมไม่ขึ้นตึกหรือคะ”
“ยังครับ คุยกับคุณเสเส่ถึงเรื่องปาตี้เล็กๆกัน รถคุณหลินกุดีหรือยังครับ” ห๊า....หญิงสาวบุคคลทีสามหูผึ่งขึ้นบานเหมือนจานดาวเทียมไทยคม...ถึงกับรู้อีกว่ารถไม่ดี กรี๊ดๆ...อกอีแป้นจะแตก จะใจดีไปถึงไหนพ่อคุณ คู่แข่งแสนน่ากลัวเสือชิต้าอิมพอตจากแอฟริกา....หล่อนจ้องจะจับเทพบุตรอยู่ไม่รู้ตัวหรือไงT_T
“รถหรือคะ ยังไม่เสร็จเลยค่ะวันนี้ ก็มาพร้อมน้องชาย แต่เขาออกไปดูงานค่ะ”
“น้องชายคุณหลินกุ คุณรอนใช่ไหมครับ”
“ค่ะ คนนั้นแหละค่ะ ดื้อเชียวเขาทำงานฝ่ายผลิต่ค่ะ”
“อ๋อ ครับๆ แล้วสรุปว่าวันนี้ ไปที่ร้านบิวตี้กันนะครับ ผมบอกทุกคนแล้วแต่คุณแมรแมรเธอไม่ว่าง”
“แล้ว..........”หลินกุส่งสายตาไปหาเสเส่
“ค่ะ ฉันต้องไปอยู่แล้ว พลาดได้ไง” หลินกุเลิกคิ้วขึ้นนิดๆ อย่างว่าสินะลูกสาวเจ้าของบริษัทนิ ไม่ไปก็แปลกแล้ว....
“อ่องั้นก็ ไปรถผมทั้งสองแล้วกันนะครับ หลังเลิกงานเจอกันอย่าลืมนะครับ” เป็นบุคลิคของชายหนุ่มซะแล้วชอบโชวลักยิ้มแล้วทำหน้าพระเอ๊กพระเอก ก่อนที่จะเดินจากไป ...ใจร้ายที่สุดเลยทำไมเอาเสือชิต้าไปเป็นกขคด้วยนะ

อีกฝ่ายเองก็คิดเช่นกัน..เขาคนชวนเป็นคนยังไงกันแน่ หรือว่าเป็นนิสัยของเขาแต่หล่อนดันคิดไปเอง เฮ้ออ....ก็คงได้แต่รอดูคนคิดหันไปมองนอกตึกแอบเซ็งนิดๆ พอหันกลับเข้ามาเห็นหน้าเสเส่ยิ่งเซ็งเข้าไปใหญ่ สงครามเย็นมันเริ่มก่อตัวทีละนิด

ระหว่างทำสงครามกระแสจิตแบบดุเดือดต๋อมแต๋มจำใจเดินเข้ามาหาหลินกุ เพราะงานสำคัญหล่อนไม่อยากจะเห็นหน้าเสเส่เลย มีเรื่องแน่ๆ ถึงไม่โดนไล่ออกก็อาจจะตัดเงินเดือน คนเดินเข้ามาใหม่เข้าไปกระซิบคนเป็นเจ้านาย
“คุณเสเส่คะ ดิฉันขอตัวนะคะ” หลินกุเอ่ย แล้วเดินออกไป ต๋อมแต๋มกำลังจะก้าวเดินออกไปด้วย แต่โดนแม่สิงโตเดินตันทางเดินที่ไว้ก่อน
“เอ่อ คุณเสเส่มีอะไรจะให้ดิฉันรับใช้คะ”
“มีแน่นอนค่ะ”
“อะไรล่ะคะ”
“ฉันจะมาบอกข่าวดีกับคุณหน่อยนะ ว่าชื่อคุณน่ะได้ขึ้นเป็นTopic แรกในการประชุมครั้งที่จะมาถึงขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ” คนฟังหน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด แย่แล้ว....โดนตัดเงินเดือนไม่เท่าไหร่นะแต่โดนเอาชื่อไปพูดกลางห้องประชุมแล้วจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนล่ะเนี๊ย เสเส่ยิ้มแห้งๆให้แล้วเดินไปคนเดินไปหน้าร่าเริงสุดๆ แหม...วันนี้เอาคืนแต่ดอกก่อนเดี๋ยววันประชุมจริงๆจะเอาคืนให้หมดทั้งต้นและดอก...โหะๆๆ (สายตาชั่วร้าย)

ต๋อมแต๋มยืนอยู่นิ่งๆคิดไตร่ตรองหาเรื่องแก้ตัวก่อนไม่ได้การแล้วต้องรีบไปปรึกษาหลินกุเจ้านายหล่อน ว่าแล้วเจ้าตัวก็รีบเดินออกจากห้องประชุมใหญ่ไปอย่างกับเสือโคร่งหิวโซ ฮืม.....อย่าให้ถึงพี่หล่อนบ้างแล้วกันจะเล่นงานให้เข็ดเลยT_T

หลังเลิกงานเสเส่มายืนรอชิแลมหน้าบริษัทอย่างที่ได้นัดกันไว้.....ใจเต้นตุบๆตับๆ ก็นะ..ไม่เคยเจอใครปากร้ายใจดีอย่างนี้เลย แต่โชคร้ายหน่อยจะมารมาผจญโธ่ๆบุณมีแต่กรรมบังจริงๆ ชาติที่แล้วคงทำบุณมาน้อย ชาตินี้ต้องทำบุญเยอะๆซะแล้ว เผื่อชาติหน้าจะได้เจอ....เทพบุตรเครื่องบินอย่างชิแลม..ผู้จัดการใหญ่แก้มบุ๋ม
“มาตรงเวลาดีนะคะ คุณหนูเสเส่” จ๊าก...เสียงนางพญาเสือชิต้ามาแล้ว หล่อนจำมันได้ดี ชิชิ หล่อนก็มาตรงเวลาเหมือนกันนั้นแหละย่ะ >0<” (กลัวไม่ได้ไปทั้งสอง)
“ค่ะ คุณหลินกุก็เช่นเดียวกันนะคะ”
“ฮึๆฉันไม่ไม่ชอบคนไม่ตรงเวลาค่ะ” โอววว.....จริงรึ เสเส่แอบพูดในใจ
“งั้นเหรอคะ ก็ดีนะคะ วันนี้คนไปกันมากไหมคะ” อีกฝ่ายถาม
“พอสมควรค่ะ ก็หลายแผนกนิคะ คุณชิแลมเลี้ยงด้วยพนักงานเลยดีใจกันใหญ่เลย”
“ค่ะ ท่าทางจะสนุกดี” สนุกกับผีนะสิ ถ้าไม่มีคุณมันจะสนุกมากรู้ไหมยัยสิงโต หลินกุเอากับเขามั่งคิดในใจเล่นๆ หาทางระบายอารมณ์

น่าเบื่อจริงๆเลย...ไม่รู้ว่าจะมาทำงานหรือจะสร้างสงครามโลกครั้งที่สามกันแน่ U_U หญิงสาวในชุดสีครีมนิ่งแล้วคิดไปเรื่องต่างๆ มีรักแรกพบแล้วทำไมจะมีเกลียดแรกพบไม่ได้ล่ะ ...เฮ้อ....

รถชิแลมเป็นรถยุโรปสีดำคันสวย(คันที่อาหมั่นแอบอิจฉา) หลินกุจำรถเขาได้หล่อนเดินออกหน้าเสเส่ ทันทีที่รถหยุด ชายหนุ่มที่อยู่ในรถก็กวักมือเรียกหญิงสาวทั้งสอง หญิงสาวคนแรกคนที่เดินนำมาก่อนถือโอกาสเปิดประตูหน้าแล้วเข้าไปนั่งแบบสบายอารมณ์(โหะๆ ใครจะทันชิต้าไม่มี)จ๊าก....คนเดินตามแทบจะโวย หนอยๆอุตส่าห์จองมาตั้งแต่ตอนทำงานอยู่แล้วว่าจะได้เป็นตุ๊กตาหน้ารถที่ไหนได้ไม่ทัน ชิต้า....เศร้าจริง
____________________
“Ni wen wo ai ni you duo shen Wo ai ni you ji fen” เสียงโทรศัพท์เพลงดวงจันทร์เสมือนแทนใจฉัน ของคนที่อยู่บนโต๊ะทำงานกับเอกสารกองโตดังขึ้น คนเป็นเจ้าของยกมันขึ้นมา
“ว่าไงเจ๊”
“แมรแมร์ฉันเกือบจะเสร็จงานแล้วนะ มาเร็วๆนะไม่อยากจะอยู่คนเดียว พี่โทรไปบอกอาฟารม์แล้วนะให้เจอกันร้านเดิม อย่าลืมนะอีกชมเจอกัน....แกก็รู้ใช่ไหมฉันไม่ชอบคนมาสาย”
“จ้าจะไปเดี๋ยวนี้แหละ บ่นอยู่ได้น่า...” คนเป็นพี่โยวโยว่มันได้รอให้น้องพูด หล่อนตัดสายไปก่อนหน้านี้แล้ว นี้แหละนิสัยพี่เธอ....

เผลอแป็บเดียวก็ทุ่มแล้วงืมๆ ยังอ่านไม่ถึงไหนเลย คนยืนขึ้นคิดแล้วเก็บข้าวของให้เข้าที่ ป่านนี้เสเส่และทุกคนคงไปปารตี้กันแล้ว เหมือนเป็นการไม่ให้เกียรติแต่ทำไงได้ล่ะ .....หล่อนไม่ชอบแบบนั้นนิเข้าพับเข้าบาร์ คออ่อนขั้นรุนแรง.

อ่ะฮ๊า...หญิงสาวเดินลงมาลานจอดรถแล้วก็อดจะยิ้มไม่ได้ วู้....แมวไม่อยู่หนูร่าเริงจะเหยียบมันเป็นร้อยเลยคอยดู (O_o”ฮ่องกงนะคร๊าบ) หล่อนโยนของเข้ารถ จากนั้นก็สตารท์รถแล้วถอยรถช้าๆ มันยังเร็วไปที่จะซิ่ง..คนขับอารมณ์ดีเปิดเพลงฟังสบายๆฟัง

ทันใดนั้นเองก็มีเหตุจำต้องหยุด เมื่อมีสิ่งกีดขวางขนาดเท่าคนมาขวางหน้ารถไว้ อึ๋ย....ผีหรือเปล่า จะลงไปดูดีไหม หล่อนยังไม่ได้ชนใช่ไหม...จะมีคนลอบฆ่าหล่อนหรือยังไง...คำถามที่คนขับตั้งขึ้นในใจ
“ตุ๊บๆ” แมรแมร์แทบชอคเมื่อได้ยินเสียงเหมือนคนทุบกระจก คนอยู่ในรถหายใจเข้าลึกๆแล้วหันไปมอง เอ๊ย...นี้มันไอ้คนเมื่อเช้าที่หล่อนเพิ่ง ทำน้องชายเขาเกือบแตกนิ บ้าจริงๆ เอาไงดีหว่า... เอาล่ะตายเป็นตาย เธอค่อยๆ เลื่อนกระจกลงนิดหน่อยพอจะให้ได้ยินเสียงเขาได้
“มีอะไรคุณ”
“เอ่อ คุณครับผมขอติดรถไปหน่อยสิครับ”
“นายจะบ้าหรือเปล่า ห๊ามาขอติดรถคนอื่น” คราวนี้หญิงสาวเลื่อนกระจกลงจนสุดๆ แล้วตะคอกเข้าหน้าเขาจังๆ คนฟังเห็นหน้าเธออยากจะเอาหัวหมุดดินจริงๆเลย
“คุณแมรแมร์ผมขอโทษครับ แต่ว่าผมมีเรื่องจริงๆนะ”
“นายมีอะไร” เสียงถอนหายใจที่ลากยาว บ่งบอกถึงคู่สนทนาเริ่มรำคาญ
“คืองี้ ผมน่ะทำงานเลยเวลาน่ะครับ แล้วทีนี้เลยออกมาเดินซื้ออะไรกินหน่อยหน้าตึกนี้เอง แล้วอยู่ดีๆเขาก็ลอคห้องเฉยเลย กระเป๋าเงินผมกุญแจรถ บัตรพนักงานก็อยู่ในนั้นหมดเลย หมดตัวตอนนี้มีอยู่สองดอลเองคุณ ยังไงให้ผมติดรถไปก่อนได้ไหมถึงบ้านผมจะใช้ให้นะ” อาหมั่น ชายหนุ่มที่สุดซวยรอบอาทิตย์นี้ นับตั้งแต่เมื่อวาน เนคไทน์สุดสวยก็โดนน้ำโคลนสาดลงมาเต็มๆ ไม่พอยังโดนตบหน้าฟรีๆ ยังไม่พอโดนทำร้ายน้องชาย แถมโดนเรื่องนี้เข้าเห็นทีต้องไปล้างซวย
“แล้วทำไมไม่ไปถามยามล่ะ”
“ก็ผมลืม บัตรไว้ในห้องนี้คุณ ผมเองก็เพิ่งมาทำงานที่นี้ด้วยนะ นี้ก็เพิ่งโดนไล่มา” เชื่อเขาเลย
“เฮ้อ...นายนี้มันงั่งที่สุดเลย เอาเถอะฉันรีบ ขึ้นมา” คนฟังทำหน้างงๆ เมื่อเช้ายังเตะน้องชายเขาอยู่เลย ตอนเย็นมากลายเป็นนางฟ้าซะแล้ว เอยังไง....หรือว่าจะติดใจเสนห์หน้าตาอันหล่อเหลาของเขานะ ยังไงก็ช่างเถอะขอให้ได้กลับบ้านก็พอ
“บ้านนายอยู่ไหนล่ะ”
“อยู่ถนนจางซู่ครับ”
“อ๋อ พอดีเลยใกล้ที่ทำงานพี่สาวฉัน” คนขับพูดแล้วเลี้ยวรถ
“คะครับ ขอโทษนะครับ ผมรู้ว่ามันไม่ดีแต่ว่าไม่รู้จะทำยังไงดี”
“นายทำไมไม่ใช้เงิน สองดอลนายโทรหาทางบ้านล่ะ” เออใช่..ทำไมเขาไม่โทรกลับบ้าน อาหมั่นอยากจะตบหัวตัวเองจริงๆ แต่ว่าถึงโทรกลับใครจะมารับล่ะ ชิแลมก็ไปงานเลี้ยงจะไปกวนป้าก็เกรงใจ
“ผมจำเบอร์บ้านไม่ได้นิ”
“ฉันมีลูกน้องอย่างงี้ได้ยังไงนะ” คนใส่แว่นหันไปสบตาสายหนุ่มที่นั่งอีกข้าง เขายิ้มแห้งๆ แอบชำเรืองดูหล่อนหลายครั้ง อืม.......
“ไม่เหมือนเท่าไหร่เลย” เขาบ่นออกมาเบาๆ
“อะไรเหรอ”
“เปล่า นึกว่าคุณจะเหมือนน้องสาวคุณซะอีก แต่ดูๆไปก็ไม่เหมือน”
“คุณรู้จักน้องสาวฉันหรือ อืม....ไม่เหมือนหรอกให้เหมือนเธอฉันยอมไปบวช” ชายหนุ่มยิ้มนิดๆ ขำที่เธอพูดมา อะไรกันเป็นแฝดกันแท้ๆ
“ผมอาหมั่นครับ คุณแมรแมร์”
“รู้จักฉันแล้วเหรอ นึกว่าเจอหน้ากันพรุ่งนี้ฉันต้องเตะนายอีก”
“ไม่เอาด้วยหรอก เข่าคุณน่ะ หนักกว่าใครในฮ่องกงเลยนะ” คนฟังยิ้ม แล้วเหยียบคันเร่งซะเต็มที จนคนนั่งตัวสั่น เอ๊ย...หลงมาสนามแข่งรถหรือยังไงนะ เขานั่งหยิกเข่าตัวเองเงียบๆ ขืนพูดมากจะโดนเตะออกจากรถโธ่....จะดีใจหรือเปล่านะ ได้นั่งรถราคาแสนแพงแต่ต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงกับผู้หญิงคนเดียว
“ไอ้บ้าเอ๊ย”
“อะไรครับผมเปล่าพูดอะไรนะ”เขารีบส่ายหน้า เอ....ทำอะไรผิดหว่าโดนด่าแล้ว
“ฉันไม่ได้ว่าคุณ ...ว่าไอ้คนที่มันแซงขึ้นมาต่างหากล่ะ ไม่ได้ล่ะฉันต้องแซงตอบ”
“คุณเจ้านายคร๊าบถือว่าเห็นแก่ผู้ชายที่ยังโสดเถอะครับ ผมกลัว” เขาพูด แต่คนขับไม่ได้ฟังยังเหยียบรถแบบเมามัน พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกด้วย...เขาภาวนา โชคช่วยถึงหน้ากระทรวงการทูตแล้ว แมรแมร์จอดรถแล้วบอกเขารออยู่ในรถ ไว้ใจคนง่ายจริงเขาคิด...ถ้าเกิดเขาขับรถออกไปจะว่ายังไงล่ะ
ผิดคลาดเขาจะเปิดประตูลงไปสูดอากาศสักหน่อยแต่โดนล๊อคไว้ข้างใน อะไรกันฟระ...อืม
“นี้ๆคุณ ช่วยไปนั่งข้างหลังได้มะ ให้พี่สาวฉันนั่งหน้า” แมแมร์เปิดประตูออก แล้วบอกเขาออกมานั่งข้างหลัง พี่สาวเธอ...คุณโยวโยว่สิ พระเจ้าจอรช...ตัวเป็นๆวันนี้ได้เจอแล้ว หน้าซีดๆกลายเป็นมีน้ำมีนวลขึ้นมาทันที แต่พอออกจากรถได้เห็นหน้าคนที่ยืนอยู่ข้างนอกก็ต้องตกใจ
“คุณหนูเทอร์โบ” ใช่แล้ว...อาหมั่นหมายถึงฟารมฟารม
“นาย มาได้ไงห๊า นายจี้พี่สาวฉันมาใช่ไหม” หล่อนเดินเข้าไปบิดเขา
“โอ๊ย เปล่าๆนะ ผมๆ”
“ฟารมฟารมนั้นอาหมั่น พนักงานที่บริษัทน่ะ ให้เขาติดรถมาด้วย อ๋อนี้พี่โยว่พี่สาวฉัน น้องฉันคุณก็คงรู้แล้วฟารมฟารม” แมรแมร์เอ่ยแล้วจับไหล่พี่สาวไว้ อาหมั่นก้มหัวเล็กน้อย.....ใจเต้นยังกับกองเพล คุณหนูกลางๆๆ อ๊ากก...
“สวัสดีครับ ผมอาหมั่นยินดีที่ได้รู้จัก”
“ค่ะ ฉันโยวโยว่ค่ะ” หญิงสาวไม่พูดอะไรต่อก็ขึ้นรถไปแล้ว แมรแมร์ยักไหล่แล้วเข้าไปนั่งในที่คนขับ เหลือแต่เขากับฟารมฟารม >0<
“เอ่อ...ผมขึ้นก่อนล่ะ” ชายหนุ่มซิ่งเข้าไปในรถก่อน เกิดมาไม่เคยเป็นแบบนี้เลย มีความรู้สึกเหมือนสุลต่านมีผู้หญิงรอบข้าง แถมได้นั่งรถแพงๆด้วย โอว......
“อึ๋ย...นายต้องเล่นของแน่ๆ นายบ้าคอยดูนะ”
“เอ้าอาฟรามจะไปไหม ขึ้นรถเร็วสิ” โยวโยว่เอ็ดน้องสาว ไม่รู้ทำไมหล่อนถึงได้เป็นแบบนี้นะ ต้องให้คนตามจี้ก้นอยู่เรื่อยเลย

ไหนๆก็ไหนๆแมรแมร์ชวนอาหมั่นทานข้าวด้วย ครั้งแรกเขาปฏิเสธแต่เห็นฟารมฟารมทำหน้าเยาะเย้ยเลยอยากเอาชนะขึ้นมาดื้อๆ ตอบตกลงไปซะงั้น (ทั้งๆทีบ้านอยู่ใกล้แค่นี้แล้ว) เฮ้อ..ถ้าไม่เห็นแก่หน้าคุณหนูกลางเขาคง ทำอะไรสักอย่างกับคนที่นั่งข้างๆแล้ว หล่อนทำหน้าเหมือนเขาเป็นไส้เดือนอย่างไงอย่างงั้น หล่อนนั่งซะติดหน้าต่าง !!! โธ่....ผมคนนะครับคุณหนูเทอร์โบ...

_______________

ถึงร้านที่นัดกันแล้ว แหม...คนเยอะจริงๆ(ของฟรีนี้หน่า) พ่อเทพบุตรนิมีรสนิยมไม่เบาเลยนะเนี๊ย ดูร้านที่เขาเลือกสิ ดูดีมีระดับจริงๆสมแล้วที่เป็นเด็กนักเรียนนอก .....ยิ่งคิดก็ยิ่งเพิ่มคะแนนให้เขาเต็มที่ เสเส่เข้าไปนั่งดื่มอะไรก่อน
“ชอบไหมคุณ” เอ๊ะ....แหน่ผู้จัดการแก้มบุ๋ม
“อืม...ค่ะร้านน่ารักดีนะคะ คุณนิ้ช่างเลือกจริงๆเลย”
“ไม่รู้สินะ ผมก็ชอบแบบนี้เรียบๆแต่ดูดี” เขาพูดแล้วยกเครื่องดื่มในมือขึ้น
“แล้วนี้ คุณหลินกุล่ะคะ” ชายหนุ่มยิ้ม ชิชิมาทำตาหวานใส่ เดี๋ยวเอาทอคเทลกรอกปากซะเลย ประชดย่ะเข้าใจไหม...... แอบคิดอีกแล้ว
“คณหึงผมอีกแล้วนะ จุ๊ๆๆ.....”
“นิคุณฉันเปล่านะ ก็ถามดูไม่ได้หรือไง” หล่อนรีบปฏิเสธก่อนที่ เขาจะได้ใจมากไปกว่านี้ คนอะไรหลงตัวเองจริงๆเลย แต่มันก็จริงของเขานะ หล่อนแอบหึงจริงๆนั้นแหละ แต่ก็เอาเถอะเป็นผู้หญิงนิไว้ลายไว้สักนิด
“เธอไปคุยกับเพื่อนๆลูกน้องของเธอน่ะ ป่ะไปเปิดแชมเปญกัน” ชิแลมลุกขึ้นก่อนแล้วทำท่าเชิญ หญิงสาวลุก เธอพูดง่ายเดินตามเขาไปขึ้นบนเวทีเล็กๆที่ร้านเตรียมไว้ให้
“อ้าวทุกคนถึงเวลาเปิดงาน ยินดีต้อนรับคุณเสเส่ครับ” ทุกคนตรบมือให้ กรี๊ดหวีดกัน เลิกงานแล้วเอาเต็มที่ เสเส่ยิ้มแป้นแล้วเปิดแชมเปญ อืม....แก้วแรกแน่นอนหล่อนเอาให้เขาชิแลม...แล้วจากนั้นก็เป็นหน้าที่ของพนักงานเสริฟ
“อุ๊ยขอโทษค่ะ” ดื่มไปสองแก้วเองหญิงสาวชักตาลาย เดินชนใครก็ไม่รู้
“ไม่เป็นไรครับ คุณเสเส่” ชายหนุ่มหน้าแปลกหน้าพูดแล้วยิ้ม
“คุณ.....”
“ผมหม่าจุ้นเว่ยครับ......” เขาพูด หญิงสาวยิ้มแห้งๆให้ ชิแลมหันหน้ากลับมา ก็ยิ้มแป้นหนักกว่าเดิม
“เฮ๊ย มานานหรือยัง” เขาพูดเดินปราดหน้าเสเส่ไป
“คุณเสเส่ครับ นิเพื่อนผมครับ หม่าจุ้นเว่ยฮ่าฮ่า” ชิแลมกอดคอเพื่อนแล้วพูด
“ค่ะ คุณหม่า”
“เรียกผมว่า สตีเว่นดีกว่านะครับง่ายดี”
“ค่ะ คุณสติเว่น ฉันเสเส่ค่ะ”
“ครับผมรู้จักคุณดี ยินดีด้วยนะครับที่ได้เข้ามาทำงาน ร่วมกัน”
“ร่วมกัน?”
“อ๋อ บริษัทที่สติเวนทำอยู่น่ะ เข้าเป็นลูกค้ารายใหญ่ของตึกฉินเหมยเลยนะ” ชิแลมพูด
“ค่ะ” หล่อนยิ้มให้เขา...ฮืม...รู้จักคนเยอะๆก็ดีเหมือนกันนะ จะได้กว้างขวางมากขึ้น ทำอะไรจะไม่ได้ลำบาก กำลังคุยกันดีๆ เสือชิต้ากับเสือโคร่งต๋อมแต๋มเดินมาจากไหนก็ไม่รู้ เข้ามาร่วมวงเฉยเลย เสเส่เห็นหน้าสองคนนี้แล้วก็อารมณ์ไม่ดีขึ้นมากระทันหัน
“สวัสดีจ๊ะ สเตเว่น”ดูเหมือนว่าเธอจะรู้จักเขานะ ทักทายกันหนิทหนมเชียว
“เฮ้...หลินกุ How are you?”
“สบายดี นายสบายดีนะ ไม่เจอกันตั้งนานนะ นึกว่ากลายเป็นฝรั่งไปซะแล้ว”
“อืม เพิ่งกลับจากสวีเดนน่ะ ชิแลมเลยชวนมาดื่มสักหน่อย”
“อ้าวรู้จักกันด้วยหรือคะ” เซอร์ไพส์ ...ไม่น่าเชื่อว่าหม่าจุ้นจะมีเพื่อนอย่างชิแลม ไปแอบมีเมื่อไหร่กันนะ ก็เขาสตีเว่นเป็นเพื่อนหล่อนมาตั้งนาน ไม่เห็นเขาจะแนะนำชายอีกคนให้รู้จักเลย
“รู้จักครับ เราเรียนที่เดียวกัน” ชิแลมพูด
“น่าอิจฉาจังเลยนะคะ เก่งกันทั้งนั้นจบอังกฤษซะด้วย”
“โธ่ คุณต๋อมแต๋มคุณเองก็ใช่ย่อยนะ จบจากอเมริกามาคิดว่าผมไม่รู้หรือไง”
“แหม..คุณสติเว่นคะ พูดเกินไปแล้วกล่าวดิฉันจะจบมาได่แทบตายแนะ” ชิแลมและทุกคนขำๆ กัน เหลือเพียงเสเส่ที่นั่งเงียบ....ใช่สิจบนอกกันมาทั้งนั้น ไอ้เราจบในประเทศนิแหละ ช่วยชาติดี คิดๆแล้วอยากจะเดินหนีจากตรงนี้จริงๆ
“แล้วคุณเสเส่ล่ะคะ จบที่ไหนมา” ว่าแล้วเชียว....ยัยเสือโคร่งต้อนเข้ามุมเลย แต่เสเส่ก็เงยหน้ายิ้ม
“ฉันจบ University of Hong Kong นี้แหละค่ะ ง่ายดี” ยูฮ่องกงก็เป็นมหาลัยหนึ่งที่เข้ายากเหมือนกัน หล่อนจบมาได้ก็ไม่ใช่เล่นเลยนะ ชิแลมคิด....
“อ๋อ หรือคะ เห็นน้องสาวสองคนเรียนเมืองนอก เลยคิดว่าคุณเสเส่จะเรียนเมืองนอกซะอีก” หลินกุช่วยเสริม เชอะ..........นึกว่าหล่อนจะแคร์รึจบไหนมาก็เหมือนกันล่ะย่ะ ยังไงก็ตำแหน่งเท่ากัน โหะๆๆๆ
“ก็ท่านประธานจิ้งเล่น บริจาคเงินมากให้มหาลัยขนาดนั้น ถ้าคุณเสเส่ไปเรียนที่อื่นก็ยังไงๆอยู่ใช่ไหมครับ น้องชายผมจบที่นั้นมาเหมือนกัน ผมเองก็อยากเข้านะแต่ได้ทุนซะก่อน มหาลัยที่ฮ่องกงเราก็ขึ้นชื่อมากติดอันดับต้นๆของโลกเชียว” ชิแลมพูดขึ้น เขาช่วยหล่อนหรือเนี๊ย.... จะว่าไปเรื่องของเรื่องก็คือ เสเส่ชอบเมาเครื่องบินนั้นเองเลยไม่อยากจะเดินทางไกลบ่อยๆ เดี๋ยวไปตกที่อื่นที่ไม่ใช่จุดมุ่งหมายล่ะยุ่งเลย T_T
“ฮ่าฮ่า จะว่าอย่างนั้นก็ได้นะคะ ตอนนี้ตึกฉินจิ้งที่มหาลัยก็เสร็จแล้วค่ะ เป็นตึกของคณะแพทย์” เสือของตัวมองหน้ากัน สติเว่นแอบหัวเราะ เก่งใช้ได้นะผู้หญิงคนนี้...เล็กพริกขี้หนูจริงๆ
“คุณต๋อมแต๋มครับ เต้นรำกับผมสักเพลงได้ไหมครับ” ชายหนุ่มแปลกหน้าเดินเข้ามาขอต๋อมแต๋มไปเต้นรำ อืม.....เพลงมันโรแมนติกจริงๆนะ มีรึหล่อนจะเซย์โน...คนโดนถามวางมือลงบนมือเขาแล้วเดินออกไปที่ฟลอ

หลินกุทำหน้าไม่รู้เรื่อง แอบส่งสายตาไปหาชิแลมนิดๆ หลายคู่ก็พากันเต้นรำกันที่ฟลอ วันนี้ก็เพิ่งรู้ว่ามีพนักงานหลายคนกิ๊กกันอยู่ บรรยากาศก็นะ แม่เจ้าขอฉันเต้นรำเร็วสิ เสเส่แอบสั่นในใจ
“เต้นรำกันครับคุณหลินกุ”
“ด้วยความยินดีค่ะ” หล่อนตอบ ตอนนี้เสเส่หัวแทบจะระเบิด เล่นกันอย่างนี้เลยนะ อะไรกันหล่อนยืนอยู่ข้างๆเขาแท้ๆ ชิแลมใจร้ายชะมัดเลย.... จะว่าเขาก็ไม่ซินะ แม่เสือชิต้าจ้องจะตะคุบแบบนี้ อยากจะซื้อยามาเบื่อเสือจริงๆวุ๊ย....หล่อนต้องเป็นดาวมฤตยูมาเกิดแน่ๆเลย... ยิ่งเห็นเขาเต้นรำกันสองคนก็ยิ่งซ้ำใจ เสเส่หันออกหน้าฟลอ
“คุณเสเส่ครับ”
“คะ”
“เต้นรำกันไหมครับ” สติเว่นเอ่ยปากขอเธอเต้นรำ เอาเถอะ....ไหนๆชิแลมก็หักหน้าเธอสุดๆแล้ว ถ้าไม่มีคู่เต้นสิจะโดนครหาเอา รับๆไปเถอะ....
“ค่ะ” หล่อนยิ้ม เขาจูงเธอออกมาที่ฟลอ ....แม่เจ้ามีแต่พนักงานมอง เสเส่ชักไม่มั่นใจแล้วซิ หล่อนไม่มั่นใจการเต้นด้วย ความรู้เรื่องการเต้นก็พองูๆ ปลาๆเอง หากรู้อย่างงี้จะต้องใจเรียนตอนที่เป็นเด็กๆ หัดตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วล่ะ

ชิแลมเห็นคู่ของเสเส่แล้วก็อดมองไม่ได้ เขายิ้มที่มุมปาก...แล้วหันหน้าไปทางอื่น
“คู่คุณเสเส่ดูน่ารักดีนะคะ สติเว่นเป็นคนน่ารัก” หล่อนพูด
“ครับ ก็น่ารักดี ชายหล่อหญิงสวย”
“ตายแล้วชมแบบนี้ หลินกุก็น้อยใจแย่นะคะ”
“คุณหลินกุก็เป็นคนสวยครับ”
“สวยยังไงคุณก็ไม่มอง สู้ไม่สวยซะจะดีกว่า” กล้าหาญมาก หลินกุเมาไวท์นิดๆ ถึงได้พูดออกไป เขาหัวเราะนิดๆ
“ทำไมคุณคิดว่าผมจะไม่มองคุณล่ะ” เขายิ้ม
“ก็คุณไม่มองฉันนิ คุณน่ะมองแต่คุณหนูตระกูลฉินล่ะสิ ฉันรู้นะ” หญิงสาวพูดประชดเขาหน่อยๆ
“ฮ่าฮ่าก็คุณแมรแมร์เธอเป็นเจ้านายผม แถมอายุน้อยด้วยผมเลยต้องเทคแคร์หน่อย ส่วนคุณเสเส่เราก็เคยรู้จักกันมาก่อนก็พูดกันธรรมดาครับ” นิเขาแก้ตัวหรือเปล่า หลินกุยิ้มพอใจกับคำตอบที่ได้จากปากของเขา อืม...ปากหวานจริงกินข้าวกับอะไรนะ อยากรู้จริง

จบเพลงแล้วสองคู่ก็เข้ามานั่งดื่มกัน....ฮืม...เพลงต่อไปขอฉันเต้นรำหน่อยเถอะ...หญิงสาวภาวนาให้อะไรก็ดลใจให้ชิแลมขอเธอเต้นรำ แต่ผ่านไปหลายเพลงเขาก็ไม่ขอเธอสักทีT_T ปล่อยให้เป็นแม่สายบัวรอจนเก้อไป ....ใจร้ายที่สุดเลย

ครั้งแรกเมื่อเลิกดื่มกันแล้วชิแลมจะไปส่งเสเส่และหลินกุ แต่หล่อนมีอาการงอนเขานิดๆ จึงขอติดรถซิฝูเลขาสาวไปด้วย หล่อนไม่อยากโทรหาน้องด้วยไม่รู้ว่าไปไหนกัน สติเว่นเองก็อาสาจะไปส่งแต่หล่อนก็ยืนกรานว่าจะกลับกับซิ๊ฝูที่มีบ้านอยู่ทางเดียวกัน
“คุณแน่ใจเหรอว่าจะให้คุณซิ๊ฝูไปส่ง” ชิแลมถามย้ำให้แน่ใจ ถ้าถามครบสามครั้งจะยอมใจอ่อน หญิงสาวแอบยิ้ม
“ค่ะ แน่ใจ” เขาทำหน้าเฉยๆ เอาง้อสิยะง้อ
“อืมงั้นก็ตามใจนะครับ ฝากด้วยนะครับคุณซิ๊ฝู หลับฝันดีนะครับคุณเสเส่ฝากกู๊ดไนท์น้องคุณด้วย” แม่เจ้า............แทนที่เขาจะง้อกลับพูดแค่นี้ แล้วเดินขึ้นรถไปพร้อมหลินกุเฉยเลยแถมฝากลาน้องสาวอีก กรี๊ด...ผู้ชายอะไรกันไม่เคยเห็นมาก่อน >0< เสเส่อยากจะนอนลงพื้นแล้วดิ้นอยู่ตรงนั้นจริงๆเลย อึ๋ยเฮ้อ..เซงจริงๆเลย จะง้อหน่อยก็ไม่ได้ ตอนนี้ก็อยากตบหน้าตัวเองด้วยดันไป ปฏิเสธเขาซะงั้น ดูสิเสือชิต้างาบไปเลย.........งือๆๆ ไม่สนใจเทพบุตรเครื่องบินแล้ว...U_U เชอะ

________________

ปล. ตอนนี้อาจไม่ถุกใจพี่ๆน้องๆป้าแกงค์น้ำหมาก จ๊ากกกกกกกก เท่าไหร่นะงับ ไม่ค่อยมีเวลาเลย นี้ก็ปั่นมาตั้งแต่หกโมง คิคิได้แค่นี้ล่ะ หวังว่าคงไม่ว่ากันนะคะ พรุ่งนี้จะมาลงเพลงประกอบที่ผ่านๆมานะครับ แล้วก็เอ็มวีด้วย วันนี้ว่าจะทำแต่ว่าอัพโหลดนานมากเลย งือๆเอาเป็นพรุ่งนี้เนอะ คิคิ ไปแล้วจ้า......

ปล สอง ตรงรูปพี่โยว่ขออภัยด้วยนะงับ แบบว่าเรียนอังกิดเพลินสับหน้าไปหนังมาหน้าเรื่อยเลย งิงิไม่ว่ากันนะ

Create Date : 26 สิงหาคม 2549

Last Update : 26 สิงหาคม 2549 21:26:03 น.

28 comments

Counter : 608 Pageviews.

มาเม้นคนแรก แย่งเฮียหมั่น เดี๋ยวจะไปอ่าน

โดย: farm IP: 124.157.147.168 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:20:59:34 น.

มานอนรอตั้งแต่อาทิตย์ก่อนแว้ว 555

โดย: อาหมั่น IP: 58.8.21.13 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:00:13 น.

เจ็บใจจริงๆ ช้าไปไม่ถึงนาที

โดย: อาหมั่น IP: 58.8.21.13 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:02:57 น.

โหะๆๆ ตามมาติดๆ เสียดายพลาดอันดับ 1

โดย: ทับทิม IP: 125.25.35.29 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:10:28 น.

โหลว มือใครอยู่ม่างงง

โดย: LEE (lyfah

) วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:17:02 น.

แมร์เอาไรมาให้ดูอ่ะ บ้านเราเน็ตเต่าดูม่ายล่ายโลย

โดย: LEE (lyfah

) วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:18:04 น.

อ่านะ โหลดคลิปเฮียหม่าเพลินอะจิ ซิฝู คิคิ .... เด๋วเอามาให้โหลดนะ

โดย: แมร์ (Napoleonquz

) วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:21:04 น.

สงสารเสเส่ จัง เดี๋ยวทะเลจะพาไปทำบุญนะจ๊ะ

โดย: ทะเล IP: 202.129.43.67 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:21:37 น.

พิมพ์ พี่โยว่ผิด เธอไม่เคยรู้รักคืออะไร งิงิ ขอโทษงับ

โดย: แมร์ (Napoleonquz

) วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:23:21 น.

เสเส่น่ารักจัง อ่านแล้วนึกถึงเสือทิกเกอร์ ณ Winnie the Pooh

ฮือ...ไม่ยอม ไม่ยอม แมร์ใจร้าย
ให้หม่าจุ้น มาจุ้นจ้านจนได้
ทำงี้ได้ไง ให้เต้นรำกะเสเส่อีกต่างหาก
แถมชิแลมยังยิ้มอีก ใจร้ายกันเกินไปแล้วนะ

ตอนแรกที่อ่านก็ยิ้มพอมาเจอฉากนี้โห........กรุณารับหม่าจุ้นไปส่งโรงพยาบาลด้วยนะคะ
เพราะโดนดักทำร้ายไปเรียบร้อยและ

โดย: O-yohyo IP: 58.9.157.52 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:27:30 น.

ดีจ้า ซี้ฝู แมร์ แหนม อาหมั่น

โหลดคลิปแมรแมร์ ไม่ได้เหมือนกัน
ต้องรอก่อนใช่ป่ะ แมร์ยังไม่ได้ลง
หรือว่าเนตอืดเนี่ย

โดย: O-yohyo IP: 58.9.157.52 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:30:10 น.

พี่ๆที่โหลดไม่ได้ นี้ค่ะ

//www.fileden.com/files/2006/7/18/135707/My%20Documents/TMP.wmv

นะคะ ลองดูเอาไปใส่ตรงแอดเดสบาร์ดูนะ เพื่อดูได้

โดย: แมร์ (Napoleonquz

) วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:33:34 น.

และแล้วบักนั่นก็โผล่มา ทำลายบรรยากาศ

โดย: farm IP: 124.157.147.168 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:21:58:45 น.

โห...ทำไมๆๆ ที่โหล่เหรอเนี่ย

แมรๆจ๋า ชอบ mv มั่กๆ แต่ไหงเพลงยังไม่จบภาพจบแระ อารมณ์ค้างงเลยง่ะ ชอบภาพมากๆ สวยดีจังเลย

ชิแลมสุดยอดดดดด เด๋วพี่หลินใต้โต๊ะอีกนะ แต่ก็แอบสงสารเสเส่นะ แต่ไม่ได้ๆ อย่าใจอ่อน

อ่านมาถึงตอนที่ 12 แล้วยังเดาใจพ่อยาหยีไม่ออกเลยว่าสนใจใครอ่ะ คะแนนนำน่าจะเป็นแมรๆ ป่ะเนี่ย

แล้วพรุ่งนี้จะมีตอนตอน 13 ต่อป่ะจ๊ะ มีนะมีเถอะ คริๆ เด๋วจะพยายามโหลด mv จ้ะ อ้อ พี่หลินขอตัวแรกด้วยนะ เอาที่ภาพชัดๆ อ่ะจะเก็บสต๊อกอ่ะจ้าแมรๆ

โดย: หลินกุ IP: 203.188.60.220 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:22:06:04 น.

พ่อเทพบุตรโหะๆ ขอบอกว่าตอนนี้แอบหมั่นไส้เสือชิต้านิดนึงคิคิ ตัวแรกเด๋วหาให้นะพี่หลินกุ

โดย: mare (Napoleonquz

) วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:22:29:29 น.

เอมวีอันแรกค่ะ

//www.fileden.com/files/2006/7/18/135707/Movie_0001.wmv

โดย: แมร์ (Napoleonquz

) วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:22:31:01 น.

โหลดได้แล้วจ้า

พรุ่งนี้ทำอีกนะๆ ขอตอน 13 ตวยเจ้า ขอชิแลมเสเส่เยอะๆนะเจ้า

ขอเข้มข้นๆ เด๋วให้ลาบมอกๆ มีแก๋งอ๋อมตวยเน้อเจ้า

โดย: พี่หลิน IP: 203.188.60.220 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:22:35:24 น.

พรุ่งนี้ขอล้างแค้นคนนะเจ๊ หลิน
ชิแลมกับเสเส่ก็ต้องมีอยู๋แล้วล่ะน่าโหะๆๆ พวกคุณหนูฉินทั้งหลายก็อยากกล้องซะด้วยคิคิ เบียดกันออกใหญ่ โฆะๆๆ

โดย: mare (Napoleonquz

) วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:22:44:40 น.

มีภาพเฮียเควิน ด้วย

โดย: ทะเล IP: 202.129.43.67 วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:23:23:31 น.

แน่นอนจ้าทะเลไม่มีเควินได้ไง จ๊ากก งิงิ

โดย: mare (Napoleonquz

) วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:0:22:18 น.

มีจุ้นจ้านมาให้รำคาญใจอีกจนได้

โดย: อาหมั่น IP: 58.8.21.13 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:1:54:05 น.

แมร์...พี่โหลดได้แล้วนะ

ดูแล้ว คราวนี้ภาพและตัวอักษรชัดเจนดีค่ะ
ตอนแรกก็งง ที่แมร์บอกขออภัยที่พิมพ์ผิด
พอดูก็เข้าใจแล้วล่ะ ไม่เป็นไรพอเดาความได้

ชอบตัวอักษร The Match Point จัง ดู Evil ดี

ตัวละครที่คัดมาแต่ละตัว พอดูภาพประกอบ
ตอนนี้พี่รู้สึกว่าแมร์หาภาพมาได้เข้ากับบุคลิกมากเลย
อืม...บางคนพี่ยังจำไม่ได้ว่าเป็นใคร
เพราะไม่รู้จักดาราด้วย คาดว่าน่าจะเป็น จางงี้ ต๋อมแต๋ม จางโตนด (ตาลนี่)
ตัวละครเหล่านี้พี่ยังดูไม่ออกค่ะ ว่าเป็นภาพไหน

แมร์ลองทำแผนภาพ แนะนำตัวละคร
อีกทีดีป่ะ เผื่อจะได้เห็นภาพชัดขึ้น

เพลงที่เลือกมาน่ารักดีค่ะ
แต่ทำไมจบห้วนจัง เหมือนยังไม่จบเพลง
แต่ว่าโดนตัวไปซะก่อน หรือพี่โหลดไม่ครบ แต่ว่าพี่ก็ดูจนถึงช่วง
ขอบคุณเลยนะ

(เอาน้ำผลไม้ปั่น มาฝาก ช่วงนี้แมร์น่ากลัวจัง
เล่นพาหม่าจุ้นมาป้วนเปี้ยน

ใจคอไม่ดีเลย

เสเส่ ขวัญเอ๊ยขวัญมา เดี๋ยวโยวโยว่ จะเป็นบอดี้การ์ดให้ค่ะ)

โดย: O-yohyo IP: 58.9.156.87 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:6:51:21 น.

ดูหลายรอบแล้ว

เมื่อไรเฮียเควินเค้าจะได้ออกบ้างค่ะพี่แมร์

โดย: ทะเล IP: 202.129.42.22 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:7:09:12 น.

โดย: ทะเล IP: 202.129.42.22 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:7:15:31 น.

ไม่เห็นเค้กอะ

แต่ไม่เป็นไร งันก็ขอกล่าวว่า Happy Birthday Chi Lam

โดย: ทะเล IP: 202.129.42.22 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:7:17:37 น.

พี่โยวลองกลับไปดูอันแรกก็ได้นะงับ แต่ก็เด๋วแมรจะทำตารางโชวนักแสดงแล้วกันเนอะ งิงิ แต่ละคนหวั่นหม่าจุ้นกันเป็นแถว...งือๆเรตติ๊งค์จะตกไหมเนี๊ย คิคิ

โดย: mare IP: 138.217.233.202 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:10:24:14 น.

ทะเลจ๋าเฮียเควินใกล้คลอดแล้วจ้า ใจเย็นๆๆนะคะ

ส่วนเพลงในเอมวี มีแค่นั้นจริงๆแมร์ไม่รู้จะจบตรงไหนดี จะตัดรูปออกก็ดูยังไงอยู่ เลยตัดมันตรงนี้ล่ะ งิงิ เด๋วเอามาให้โหลดนะคะ บะบายจ้า

โดย: แมร์ IP: 138.217.233.202 วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:10:25:58 น.

the Mv is very sweet and cute
Ron, chilam and Bosco are handsome ka

โดย: mongfer IP: 203.14.53.15 วันที่: 5 กันยายน 2549 เวลา:11:57:05 น.