Bloggang.com : Napoleonquz : TMP 33

TMP 33

“โยวโยว่................” เสียงดังขึ้นจากห้องหลัง เจ้าของน้ำเสียงดูเจ็บปวดลึกๆ พี่น้องบ้านฉินทั้งหมดหันไปพร้อมกัน อะไรกันเนี๊ย...

พี่น้องทั้งหมดหันไปตามเสียง เห็นแต่คนใส่แว่นวิ่งหอบแฮกๆเข้ามาหน้าตาเขาไม่ดีเอาซะเลย พี่น้องมองหน้ากันแล้วจ้องหน้าคนที่หน้าเศร้า เอ้า..นั้นก็เศร้านี้ก็เศร้าเกิดเรื่องอะไรกันล่ะเนี๊ย ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่ยืนนิ่งอยู่
“โยวโยวจะทิ้งกันไปง่ายๆแบบนี้เหรอ” เขาถามบุคคลที่สามทั้งหลายก็ได้แต่ทำหน้างง ทิ้งใครทิ้งใครโอ๊ยงง
“ทั้งหมดก็พูดไปหมดแล้ว จะเอาอะไรอีกล่ะ” หญิงสาวตอบสีหน้าเรียบๆ
“ผมไม่เชื่อหรอก” เขาบอก
“เดี๋ยวๆ เรื่องอะไรกันคะ” เสเส่เข้าไปแทรกกลาง คนมันอยากรู้นิหน่าถึงโดนซ้อมก็ยอมเอา คันปากตะหงิดๆอยากรู้ ต่อมความสงสัยมันทำงาน
“ถามน้องคุณดูสิ”
“ฉันไม่มีอะไรจะพูด ไปกันเถอะพี่ฉันง่วงแล้วพรุ่งนี้มีงานเช้า” โหย..ไหนว่าเป็นแฟนกันไงล่ะจะไปเลยเหรอ เสเส่หน้าชาอายเควินแทนน้องสาวจริงๆจะงอนอะไรก็น่าจะพูดกันไม่ใช่เดินหนีอย่างนี้ ไม่ดีเลย ยิ่งหล่อๆแบบเควินแล้วโอ๊ย...หายากนานๆจะหลงเข้ามาสักที
“โยวโยว่คุยกับเขาก่อนไหม”
“บอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรจะคุย” เธอตวาด เสียงนั้นแผดเผาไปจนถึงชั้นบนสุดของตึกได้เลย เสเส่ก้มหน้าลง เอาไปก็ไปไม่เคยเห็นยัยโยว่เป็นเช่นนี้มาก่อนเลย
“คุณเควินคะแล้วเจอกันนะคะ”
“ดะ.......” ไม่ทันได้พูดโยวโยว่ก็เข็นเสเส่ขึ้นรถไป เควินจะตามก็มีบอดี้การ์ดตัวเป้งๆมากลั้นไว้ ชายหนุ่มถอนหายใจ ไม่รู้จะทำอย่างไงได้แต่มองหญิงสาวเดินขึ้นรถไป เฮ้อ...เจ็บแปลบขึ้นมาทันทีอกหักใช่อย่างนี้ นี้เธอไม่รักฉันแล้วเหรอเธอ..... T^T
.................................................................

เสเส่นั่งเงียบ แอบลอกแล๊กตาไปมาก็ไม่มีใครจะยิ้มหรือพูดอะไรเลย เห็นน้องหน้าเศร้าพี่ก็เศร้าคูณสองเลย โธ่หนอชีวิตของอาละแต อุ๊ยเสเส่เจ้าหญิงเลอโฉมของบ้านฉิน ทำไมจะต้องมาประสบพบเคราะกรรมเรื่องความรักด้วยนะ ไม่พอความซวยยังตกไปที่น้องๆที่น่ารักน่าหยิกของเธอ

คิดไปคิดมาเอ...เธอก็กำลังเศร้าอยู่นะ ชิแลมหันตูดเดินหนีให้อย่างนั้น แปลกนะทำไมรู้สึกเศร้าแปบเดียวเองไม่ได้รู้สึกว่าจะต้องกังวลอะไรมากมายเลย อ๋อ...มันคงเป็นฟ้าลิขิตไว้แล้วว่า สองเราชิแลมเสเส่เป็นเนสกาแฟ เพราะเราคู่กัน... ฉะนั้นงอน โกรธยังไงก็ต้องคู่กันอยู่ดี (คิดในทางที่ดีมากๆ)

ผ่านไปนานหลายวิแล้ว ยังไม่มีใครยอมพูดกันสักคน โอ๊ย...เงียบเป็นป่าช้าวัดดอนแบบนี้เสเส่ไม่ชอบเลยนะ คุยกันหน่อยสิคุณพี่ขอร้อง มองหน้าน้องสาวหล่อนก็ถอนหายใจหันหน้าหนี หันไปมองแฝดพี่ก็หันไปหน้าต่างอีกทาง มาทางแฝดน้องบ้างก็มัวกินอยู่ (หน้าสิ่วหน้าขวานดันมากินน้องช้าน...) T^T
“อ่ะแฮ่ม” พี่สาวทำท่าไอแต่ไม่มีใครสนใจ
“นี้พวกนางเอกทั้งหลายเป็นอะไรกันไปหมดยะ ฉันถามน่ะได้ยินเปล่า” เมื่อทำอะไรก็ม่ายล่ายดังใจ คนพูดจึงปล่อยพลังเสียงอุลตร้าไวโอเลตออกมาจากช่องท้องน้อย
“พี่ถามอะไรเหรอไม่เห็นได้ยินอะไรเลย” ฟารมฟารมยิ้มๆ เหมือนจะกวนอวัยวะเบื้องเท้ายังไงยังงั้นล่ะ จะว่าไปมันก็ถูกนะ เธอยังไม่ถามอะไรเลย
“เอาล่ะๆ มาคุยกันดีๆหน่อยสิว่าเกิดเรื่องอะไรกันขึ้นยัยโยว่”
“ไม่มีอะไรจะคุย” น้องสาวตอบเงียบ
“แม่เจ้าไม่มีได้ไง ก็มันมีอยู่เนี๊ย” พี่สาวอารมณ์ชักบ่จอยด้วยแล้ว ทำดีก็แล้วนะ ยังจะมาทำหน้าเป็นพจมานตอนงอนท่านชายกลางให้เห็นอีก
“บอกว่าไม่มีก็คือไม่มีไง พี่อยากรู้ก็ไปถามป๊าดูนะ”
“กะ....” กำลังจะถามต่อรถก็หยุด ฮา...ถึงบอกแล้วเหรอ เวลาผ่านไปรวดเร็วเหมือนกับนั่งยานของพวกเอเลี่ยนมา

ทุกคนลงไปหมดแล้ว ทิ้งให้เสเส่นั่งเงียบอยู่คนเดียว หญิงทำหน้าคล้ายๆว่าจะเป็นท้องผูก เออดูมันจะลงไปได้ไง เท้าเจ็บอยู่นะน้องบ้า...อย่าให้เดินได้ปกตินะน่าดู....
...............................................

เช้าวันจันทร์ที่แสนสดใส....
หลินกุตื่นแต่เช้า หลังจากที่อาบน้ำแร่ แช่น้ำนม อมน้ำมะนาวเสร็จก็ลงมารับอาหารเช้าเหมือนปกติ Normal เดย์ของเธอ วันนี้หญิงมาในชุดของชาแนลสีดำ รองเท้าของบูทแลน์ แต่งหน้าทาปากจากเอสเต้ลาวเดอร์....
“ข้าเจ้าเป็นสาวฮ่องกง แหมบ่เต้าใดก็จะเป็นสาวแล้ว ตึงวันมีบ่าวมาแอ่วมาอู้มาแซวเป็นคนเกาลูน” น้องชายได้ยินเสียงพี่สาวก็แทบจะสำลักโจ๊กออกมา ร้องอะไรไม่เกรงใจใครบ้างเลยนะ เบื่อพี่จริงๆเลย
“พี่หลินครับเดินลงเงียบๆไม่เป็นหรือยังไง มาแบบนี้ตกใจหมดเลย”
“ก็ทำไมยะ อยากจะเดินลงมาอย่างนี้มันหนักหัวนายหรือยังไงหา”
“ปากแบบนี้ถึงไม่มีใครชอบ”
“นี้นายรอนนายพูดดีๆนะ”พี่สาวจากอารมณ์ดีก็เริ่มหงุดหงิดขึ้นมา น้องชายก็ได้แต่อ่านหนังสือพิมพ์แล้วจิ๊บกาแฟไป อ่ะโด่...คิดว่าเท่ห์มากหรือไงทำอย่างนี้
“อืม..”
“แล้ววันนี้มีข่าวฉันเปล่า หน้าสังคมน่ะดูหน่อยสิ” หลินกุยิ้มๆ เมื่อวานหล่อนเดินแฟชั่นโครตเพรชเลยนะ อย่างน้อยๆก็น่าจะมีบ้างล่ะ
“ไม่เห็นมีเลย”
“อะไรนะ”
“ก็ไม่มีไง เอ่อมีนี้คุณเสเส่โดนลอบทำร้าย เห็นรูปพี่หลินแวปๆ” รอนชี้ให้พี่สาวดู เขายิ้มๆ อีกคนหน้าบึ้งเหมือนกินดีหมี อ๊ากทำไมไมมีเลยอุตส่าห์ลงทุนลงแรงเลยนะเนี๊ยไม่ยอมๆ
“ใจเย็นครับ เดี๋ยวก็อาจจะมีก็ได้นะ” น้องชายห่อไหล่ขึ้น
“หมายความว่ายังไงยะ”
“พี่หลินทำอะไรไว้ล่ะ ข้อหาทำร้ายร่างกายนี้ก็ผิดเหมือนกันนะ หน้าหนึ่งเขาก็คงยังรออยู่”
“นี้ๆนายจะหาว่าฉัน แอบเอามีดโกนไปไว้ในรองเท้ายัยเสเส่เหรอ เชอะถึงฉันจะไม่ชอบหน้ายัยนั้นก็ไม่เล่นวิธีสกปรกอย่างนั้นหรอกย่ะ มีศักดิศรีพอ” หลินกุหายใจเข้าลึกๆ ไอ้น้องบ้าอยู่ฝ่ายคนอื่น ไม่รักพี่ตัวเองเห็นอุจาระทีกว่าลำไส้ใหญ่
“ขอให้จริงเถอะฮะ ผมไปทำงานก่อนนะ”
“นี้ฉันมาแกก็จะไปเลยเหรอเป็นน้องภาษาอะไร”
“Brother น้องชายภาษาอังกฤษครับ ไปนะพี่หลินเจอกันทีทำงาน” อ๊าก พ่อน้องชายใช้มุขเจ็บแสบ บาดลึก หลินกุยิ้มนิดๆ จะว่าไปแล้วพ่อน้องตัวแสบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ คิดถึงวันนั้นที่แกลอรี่ แมนสุดๆเกินห้ามใจเลยล่ะ แต่เมื่อไหร่จะมีหญิงตัวจริงสักกะที เชียร์น้องดูมก็ไม่ขึ้นสักกะที เฮ้อ..ถึงจะเป็นพี่น้องที่ดูไม่รักกันมากไม่แสดงออกเท่าที่จะเป็น แต่ยังไงความรู้สึกห่วง ผูกพันมันก็ซึมอยู่ในทั่วตัว ตายแล้ววันนี้มาแปลกไม่รู้ทำไมถึงได้คิดอะไรทำนองนี้....

................................................................

เสเส่และแมรแมร์มาถึงที่ทำงานแต่เช้า สองพี่น้องกวาดตาหาเควิน ป่านนี้แล้วไม่รู้จะเป็นยังไงบ้างยัยโยวโยว่ก็ไม่เห็นบอกอะไรสักอย่างเลย ได้แต่ทำหน้าบึ้ง ดังนั้นต้องมาถามเอากับเควินนี้แหละได้ผลกว่าเยอะ มองจนลูกตาแทบจะถลนออกจากตาก็ไม่เห็นชายหนุ่มรูปงามออกมาสักที สองพี่น้องเริ่มท้อใจไปทำงานดีกว่า
“คุณเสเส่ คุณแมรแมร์” สองพี่น้องหันไปตามเสียง
“คุณโจ หวัดดีค่ะไม่เจอกันนานเลยนะคะ” เสเส่ยิ้มให้ เขายิ้มตอบ
“สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณโจ มาเอาเอกสารไปให้คุณพ่อหรือคะ” แมรแมรเงยหน้าขึ้นถาม เขาเป็นผู้ชายที่สูงมากๆ กว่าจะได้เห็นหน้าคอแทบเคล็ด
“ไม่เชิงหรอกครับ คุณเสเส่เท้าเป็นไงบ้างครับ ดื่มกาแฟสักถ้วยดีไหมครับผมมีเรื่องอยากจะปรึกษาพวกคุณสักหน่อย” เอ...มาแบบผิดปกติ สายตาไม่นิ่งเหมือนที่เคยเป็นมาเลย มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่านะ
“เท้าก็ดีแล้วค่ะ แต่เดินก็กระเผกๆแบบนี้ล่ะค่ะ ไปนั่งที่คาเฟ่ดีกว่านะคะ” เสเส่เสนอความคิดแมรแมร์ค่อยๆประครองพี่สาวไปช้าๆ วันนี้ได้กินกาแฟของถ้วยอีกแล้ว งือๆก็ดีจะได้ไม่ง่วงนั่งหลับไหลฝันนั้นฝันนี้
“โจว หม่า.......” เสียงหนุ่มนุ่มเสียงด้วยความโกรธพูดขึ้นจากข้างหลัง ไม่ทันที่โจวหม่าจะหันไปดูเจ้าของน้ำเสียง ความเจ็บก็เข้าถามหา เควินเดินเข้ามาแล้วโถมชกใบหน้าอันหล่อเหลาของอีกฝ่าย โจวหม่าตั้งสติได้สวนกลับไปหนึ่งหมัดถ้วน ชายหนุ่มคนใส่แว่นเซเหมือนกัน

แมรแมรวิ่งไปดึงเควินส่วนเสเส่ก็ห้ามโจวหม่าไว้เจ็บเท้าก็เจ็บ เรื่องอะไรกันอีกล่ะเนี๊ยทำไมเควินผู้ใจเย็นเป็นน้ำแข็งถึงได้ร้อนเป็นไฟเหมือนลาวาภูเขาฟูจิยาหม่าไปได้ เควินพยายามจะไปเข้าใกล้ตัวโจวหม่าอีกรอบ แต่โดนแฝดพี่ห้ามไว้จนล้ม รอนเข้ามาช่วยจับตัวคนที่เหมือนไม่มีสติไว้
“แกแย่งพ่อฉันไปแล้วครั้งนึง ครั้งนี้มาจะแย่งคนรักฉันไปอีก เลวกันทั้งแม่ทั้งลูกนะ” เขาสถบขึ้นมาอย่างดัง เมื่อได้ยินทุกคนก็เหมือนต้องมนต์ นิ่งเป็นปลาไหลโดนไฟฉายส่องตา
“นายว่าใครเลว ฟังฉันก่อนสิ” โจวหม่าแย้งขึ้น
“มีอะไรจะต้องฟังล่ะ ฉันเข้าใจทุกอย่าง แกมีทุกอย่าง มีครอบครัวที่ดีมีเงินใช้ จบการศึกษาสูงแค่นี้ยังไม่พออีกหรอ แกจะหาผู้หญิงที่ไหนก็ได้แล้วทำไมต้องมาหยุดที่โยวโยว่ด้วย” เขาพูดแล้วพยายามจะทำร้ายโจวหม่าอีกรอบ รอนกับแมรแมรช่วยกันยื้อไว้จนสุดความสามารถ
“คุณเควินครับ ใจเย็นๆนะครับ”
“เย็นไม่ได้แล้วครับคุณรอน ผมทนมานานแล้ว” เขาโกรธตาแดง หัวสมองตอนนี้มันอื้อไปหมดแล้ว ทั้งแค้นทั้งโกรธ อาหมั่นกับชิแลมเดินเข้ามาเห็นเหตุการณ์ก็รีบเข้ามาช่วยอีกแรง เควินตอนโกรธน่ากลัวเหมือนเดอะฮักก็ไม่ปาน แรงพลังคูณสองซุปเปอร์แมนบวกเลอร์วาเดอร์
“ใจเย็นๆก่อนนะครับทั้งผม ผมว่าคุยกันดีๆก่อนนะครับ” ชิแลมทำตัวเป็นกรรมการ เขาบุ้ยปากให้รอนพาเควินออกไปทางอื่น
“จะให้ผมคุยอะไรล่ะ ขออย่างเดียวตอนนี้ให้ผมได้ต่อยหน้าเขาสักทีเถอะ” ยิ่งพูดก็เหมือนยิ่งยุ ชายหนุ่มยิ่งดิ้นจะเข้าไปชกให้ได้ รอนกับอาหมั่นผนึกกำลังเซี่ยวเล่งนึ่งและเอี๊ยก้วย สองเราสองหนุ่ม ลากเควินออกมาจนได้ แมรแมร์วิ่งตามไปดูด้วย

ด้านเสเส่ก็ชวนโจวหม่าขึ้นไปใส่ยาก่อน โดนหมัดเควินตั้งสองหมัดคงเจ็บน่าดู เลือดกลบปากเลยทีเดียว ชิแลมเดินประครองหญิงสาวมา เขาเองก็อยากรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรกันขึ้น ไม่เข้าใจเลยจริงๆ โตๆกันแล้วยังจะใช้กำลังตัดสินกันอีก (พระเอกงับมาดพระเอก)
“ซิฝูไปเอายามาเร็ว” เสเส่บอกให้เลขาหน้าเอ๊าะไปหายามาหน่อย
“ค่ะๆ” ซิฝูรีบไปเอายาทันที
“นั่งก่อนนะคุณผมจัดการให้ เอาครับคุณโจวมีเรื่องอะไรจะเล่าให้พวกเราฟังไหมครับ” ชิแลมยิ้มแล้วให้เสเส่นั่ง
“เรื่องมันก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากหรอกครับ เรื่องมันง่ายๆก็คือคุณพ่อของคุณกับพ่อของผมน่ะ จะจับผมหมั้นกับโยวโยว่เขา ผมไม่เห็นด้วยเลยนะครับ ผมรู้ว่าเควินเขาเป็นแฟนของโยวโยว่เขาด้วย ผมก็ไม่อยากจะทำร้ายน้องชายผม” เขาถอนหายใจกุมขมับไว้ งานยากกว่านี้เขาก็ผ่านมาได้เรื่องแค่นี้ทำไมมันทำให้เขาปวดหัวไปหมด
“น้องชาย หมายความว่ายังไงหรือครับ” ชิแลมอยากรู้
“แม่ของเควินเป็นภรรยานอกกฏหมายของพ่อผมเองครับ บ้านเรามีลูกชายสองคนก็จริง แต่จริงๆมาสามครับ ช่วงนั้นแม่ผมเขาไม่เห็นด้วยที่พ่อมีคนอื่น แถมทั้งยังกลัวว่าจะทำให้คะแนนของคุณพ่อตกลง เราจึงไม่สามารถที่จะยอมรับได้แต่ก็จะส่งเสียให้สองแม่ลูก แต่ว่าแม่ของเควินไม่ยอมครับคุณป้าท่านหนีไปเลย ดูเหมือนเห็นแก่ตัวนะครับ ผมก็อยากจะชดใช้ให้พวกเขาบ้าง ตอนหลังเราสืบถึงโรงเรียนที่เควินเรียน เขามักจะได้ทุนต่างๆที่จริงคุณพ่อท่านก็ส่งให้ท่านนั้นแหละครับ มีวิธีนี้เท่านั้นที่เขาจะรับเงินของพวกเรา” อ๋อ...ชิแลมบอกหน้าเสเส่ลูกชายคนเล็กของบ้านโจวนั้นก็คือลูกศิษย์แสนแสบของฟารมฟารมน้องแฝดเธอเอง...
“อย่างนี้นี้เองผมเข้าใจแล้ว แล้วนี้คุณจะทำอย่างไงล่ะครับ” ชิแลมยังทำหน้าที่เป็นคุณสัญญา ถามต่อ
“ผมก็ยังไม่รู้เลย ผมอยากจะอธิบายให้เขาเข้าใจ ว่าผมบริสุทธิใจไม่ได้คิดอะไรกับโยวโยว่เลย”
“เรื่องนี้มันพูดยากนะคะ มิน่าโยวโยว่ซึมไปเลยแล้วคุณโจวคิดว่าไงคะ”
“เฮ้อ..คุณเส่ถามผมผมจะไปถามใครล่ะครับ ผมไปคุยกับคุณพ่อแล้วท่านก็ไม่ยอม แม้ว่าเควินเขาจะเป็นลูกชายท่านคนนึง แต่ว่าก็ยังไม่มีใครรู้ ผมก็ลำบากใจมาก” คนพูดทำสีหน้าเครียดๆ ถอนหายใจเข้าออกหลายรอบ แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเขาทุกข์ใจจริงๆ
“ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน มันละเอียดอ่อนมากๆนะคะ ถ้าขืนยังปล่อยไว้อย่างนี้แล้วคนเจ็บคงไม่ได้มีแค่เขาสองคนหรอกค่ะ เผลอๆอาจจะลามมาถึงพวกเราด้วย” หญิงสาวนั่งนึกๆเอ..จะทำยังไงดีเนี๊ย
“คุณเส่คะ ยามาแล้วค่ะ” ซิฝูเดินถือยาเข้ามา โจวหม่ายิ้มให้เธอนิดๆ
“จ๊ะ ซิฝูทำแผลเก่งช่วยทำแผลให้คุณโจวหน่อยสิ ฉันน่ะมือหนักมากๆเลยล่ะ” เจ้านายบอกมีรึลูกน้องจะไม่ทำตาม หญิงสาวค่อยๆคบยาให้เขาที่ริมฝีปาก ชิแลมนั่งยิ้มๆในมือก็ดีดปากกาไป
“ซิฝูจบเรียนอะไรมาเหรอ” ชายหนุ่มผู้มีแก้มบุ๋มเป็นเอกลักษณ์เม้นปากถามหล่อนออกไป เสเส่จ้องหน้าเขา ตาแทบจะถลนออกมา อะไรอีกคนแล้วเนี๊ย
“อ๋อ จบศิลปจากมหาลัยเคค่ะ” เธอพยักหัวแล้วตอบคนถาม
“อืม ผมนึกอะไรดีๆออกแล้วล่ะ” คนพูดทำตาเป็นประกาย เหมือนถูกรางวัลที่หนึ่ง สายตาบอกความร้ายกาจแฝงไปด้วยความมั่นใจ
“ยังไงหรือครับ”
“ง่ายๆครับ ถ้าพ่อคุณน่ะเขาเห็นว่าคุณไม่มีแฟนสักทีน่ะสิ ยังไงคุณก็เปิดตัวแฟนซะสิจริงไหม” ชิแลมเอ่ยแต่มือยังดีดปากกาต่อ เสเส่ได้ฟังแล้วก็ยิ้มเฮ้ฮ..โล่งนึกว่าจะมาปิ๊งเลขาเธออีกคน พ่อพระยาเทครัว
“แต่ผมยังไม่มีแฟนนิครับ” โจวหม่าส่ายหน้า เขาเองเป็นนักธุรกิจมือซ้ายของท่านประธานจิ้งซะด้วย แต่เรื่องความรักนี้ไม่เคยคิดสักทีเลย
“ก็ซิฝูไง ให้ซิฝูปลอมตัวเป็นแฟนคุณโจวสิแค่นี้เอง มหาลัยเคน่ะไม่ธรรมดานะ ขนาดคุณเสเส่กว่าจะจบได้เหงื่อแทบจะหมดตัวเลยจริงไหมครับ” ชิแลมยิ้มเยาะ เสเส่ย่นจมูกให้เขา เรื่องอะไรมาว่าเธอล่ะ แต่มันก็จริงถ้าไม่ได้เส้นพ่อเนี๊ยจะสอบติดหรือเปล่าก็ไม่รู้สิ
“ค่ะพ่อเด็กนอก นอกคอกชิ” หญิงสาวแลบลิ้นใส่เขา
“เดี๋ยวก่อนครับ ไม่ได้นะครับคุณซิฝูเสียหายนะอย่างนี้” โจวหม่าหน้าซีดๆใจเต้นตึกๆจะมามัดมือชกไม่ได้หรอกนะ
“ซิฝูว่าไงจ๊ะจะช่วยคุณโจวเขาหรือเปล่า” เสเส่กระแซะเข้าไปใกล้เลขาที่ก้มหน้าแดงกร่ำอยู่ เพิ่งรู้นะว่าเลขาคนเหล็กจะหน้าแดงเป็นด้วย
“คือ....คุณเสเส่ว่าไงซิฝูก็ทำตามค่ะ” ว่านอนสอนง่ายคล้ายๆจะเชื่อง จริงๆก็อยากจะเป็นซินเดอรเลล่าดูบ้าง หญิงสาวยิ้ม โจวหม่าหันไปสบตาคนยิ้ม
“ก่อนอื่นเลยนะครับ นางซินยังไงก็คงต้องแปลงโฉมก่อนนะครับ คุณเสเส่คุณก็ไปเป็นเพื่อนซิฝูเขาสิ” ชิแลมเชิดหน้าบอกเธอ
“ประธานโทษนะคะ คุณชิแลมเท้าฉันนี้ยังไม่หายนะคะ ดูสิเย็บตั้งหลายเข็มกว่าจะหอบสังขารไป มีหวังคงต้องตัดเท้าเลยมั๊ง”
“ขอโทษๆผมลืมไป เอาไงดีจะวานคุณแมรแมร์ก็ยังไงอยู่นะคุณว่าไง” ชายหนุ่มยิ้มแห้งๆ
“นี้คุณจะบอกว่าให้ฉันช่วยไปบอกแมรแมร์ก็พูดออกมาได้นะ ไม่ต้องมาทำพูดลอยๆหรอก” เสเส่เบ้ปาก เบื่อพวกใจอยากให้ช่วยแต่ว่าปากไม่กล้าจริง
“คร๊าบๆ ผมก็อยากให้มีคนไปช่วยซิฝูหน่อย สไตล์เด็กแนว แนวคาราบาวดำของซิฝูนี้ท่านสสคงไม่ชอบใจนัก ผมเดาๆท่านคงชอบคนเก่งแบบน้องคุณหรือคุณ” กะจะชมทางลัด เสเส่มองไปทางอื่น
“ผมก็คิดๆอยู่ครับ คุณพ่อผมชอบคนที่ดูภูมิฐานหน่อยๆ ท่านจึงพอใจคุณโยวโยว่กับคุณแมรแมร์ แต่ผมว่าซิฝูน่ารักแล้วนะ ” อ่อนี้ฉันไม่มีในลิสเลยเหรอ บัดซบจริงๆเลย เสเส่คิด
“ตกลงตามนี้นะคะ เดี๋ยวเสเส่โทรหาน้องให้แต่ทำใจหน่อยนะคะ ช๊อบปิ๊งกับน้องสาวฉัน แบบว่าแกเป็นโรคเบื่อง่ายๆน่ะค่ะ”
“ที่จริงซิฝูไปซื้อเองก็ได้นะคะ ไม่น่าจะไปรบกวนคุณแมรแมรเขาเลย” เสเส่ชูมือขึ้นบอกห้าม เธอกำลังต่อโทรศํพท์อยู่
“โหลๆแมรแมร์เหรอว่างหรือเปล่าจ๊ะ พี่มีเรื่องจะรบกวน” พี่สาวทำเสียงน่ารักแอบแบ๋วเต็มที่
“ยังไม่ว่างเลยล่ะ ยังนั่งคุยกับเควินอยู่เสร็จจากนี้ก็มีประชุมอีก พี่มีอะไรเหรอ” อ้าวเอาเข้าไป ยัยน้องตัวดีไม่ว่างซะงั้น
“เคๆ ไม่มีอะไรหรอก ไม่กวนแล้วนะเจอกันจ้าน้องเลิฟตั้งใจทำงานนะ Take care” เสเส่ห่อไหล่
“แค่ช๊อบปิ๊งเองนะครับไม่รบกวนมากหรอก ผมเลือกเองก็ได้” โจวหม่ายิ้ม
“งั้นก็ฝากด้วยนะคะ”
“แน่นอนครับ ไปดีกว่าครับเดี๋ยวจะไม่ทันการ กำหนดหมั้นก็มีแล้ว”คนพูดทำตัวเหมือนลม คิดจะลุกไปก็ลุก เขาลากแขนเลขาไปต่อหน้าต่อหน้า ชายหนุ่มหญิงสาวที่นั่งอยู่จ้องหน้ากัน คู่นี้อาจจะมีลุ้นนะเนี๊ย แต่ว่าก่อนไปลุ้นคู่อื่นขอลุ้นคู่ตัวเองก่อนได้หรือเปล่าน๊า เสเส่ยิ้มหวานหัวเตลิดเปิดเปิงไปไกล น้ำลงน้ำลายแทบจะไหลออกมากองพื้น
“คุณเช็ดหน่อยมะ” ชิแลมยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ หญิงสาวสะดุ้ง
“บ้าฉันจะเอามาทำไมกันละยะ คุณนี้ฉัน....คนบ้า” เสเส่ตบที่มือของชายหนุ่ม อาการของเธอตอนนี้มันทำให้เขาแทบจะตกเก้าอี้ เฮ้อ...ไร้เดียงสาจริงๆเลย
“เอาล่ะๆ ผมไปทำงานก่อนนะ เที่ยงนี้ว่างมะ”
“ทำไมจะชวนไปกินข้าวหรือยังไง อย่าอ้อมค้อมนะ”
“อืมจะว่าอย่างนั้นก็ใช่นะ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยเอาล่ะเจอกันนะ บะบาย” โหย...ไม่อ้อมค้อมจริงๆเลย อุตส่าห์ว่าจะเล่นตัวสักหน่อย นี้ไม่ได้ฟงฟอร์มอะไรกับเขาบ้างเลย รักเจ้าเอย...ทำไมต้องเป็นเช่นนี้ อยากจะใช้มายาหลายพันเกวียนของเธอก็ไม่เคยได้ใช้กับเขาเลย
เขา...เจ้าของลักยิ้มคู่งาม สายตาที่เด็ดเดี่ยวที่แท้เป็นใครกันนะ เป็นซาตานหรือว่าเทวดาปลอมตัวลงมา ทุกครั้งที่อยู่ใกล้หัวใจมันก็แทบจะหลุดออกมา หลงกลเธอแล้วทำไงได้...........

................................................

“เอาล่ะค่ะ วันนี้ครูจะสอนเพลงใหม่ให้นะคะ เพลง when I fall in love ของจอรชจ้า”
ฟารมฟารมนั่งอยู่ตรงเปียโน โดยมีเด็กๆนั่งอยู่ตรงหน้าของเธอ ครูสาวแจกโน๊ตเพลงให้นักเรียนก่อน จากนั้นก็เริ่มบรรเลงให้นักเรียนฟังเป็นตัวอย่างก่อนหนึ่งรอบ ทำนองของมันช่างเพราะจริง นิ้วที่สัมผัสเปียโนลงไปทีละนิ้วมันให้ความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างไร้เหตุผล
“อาจารย์กำลังคิดถึงใครอยู่หรือเปล่าคะ” เด็กนักเรียนแซวกันใหญ่เมื่อเห็นครูสาวหน้าแดง
“อะไรกันเล่า พวกเธออย่ามาล้อครูนะจะฟังไม่ฟัง ถ้าสอบไม่ได้ล่ะจะโดนดี”
“แซวก็ไม่ได้ทำเป็นดุนะครับ ดูชื่อเพลงสิ when I fall in love แหมหาเพลงที่เข้ากับความรู้สึกใช่ไหมครับ ผมรู้หรอกน่า...” นายตัวร้ายลูกชายท่านสส น้องชายสุดเลิฟของโจวหม่า เอ่ยขึ้น...พวกเด็กนรกปากดีกันจริงๆไม่รู้ไปติดจากใครมา เธอเองก็ไม่เคยจะสอนเลยนะ ครูฟารมคิดแต่ก็ยิ้มๆไม่รู้ทำไมหุบยิม้ไม่ลง
“แหม...ก็อยากสอนเพลงนี้ทำไม คนทีความรักเท่านั้นเหรอถึงจะเล่นมันได้ พวกเธอๆก็อย่าหาเรื่องมากนะยะ เดี๋ยวเถอะๆ”
“อาจารย์ดุแบบนี้มิน่าล่ะ ครูอาหมั่นถึงได้ไปชอบพี่สาวอาจารย์” เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นมา ในที่สุดเธอก็หุบยิ้มได้อย่างอัตโนมัติ ไร้สาระจริงๆ อย่างตานั่นน่ะนะ ดีที่สุดก็แค่พนักงานออฟฟิคกระจอกๆนั้นแหละ ไม่มีทางที่จะเป็นพี่สาวคนไหนของเธอ หรือแม้แต่ตัวเธอเองด้วย
“พูดอะไร จะเรียนไม่เรียนหือ”
“ไม่เรียนดีกว่า ผมว่าครูฟารมน่ารักกว่าคุณแมรแมร์เยอะเลยนะครับ แต่ขอให้ครูอย่าหน้าบึ้งให้มันบ่อยมากเวลาที่เจอหน้าครูอาหมั่น รับรองงานนี้เสร็จคามือ” นายตัวร้ายเด็กแสบขาโจ๋พูดขึ้นอีกแล้ว แหมจะเงียบก็ไม่ได้มีใครว่าเป็นใบ้หรอกนะ
“เกี่ยวอะไรกับพวกเธอล่ะ อย่ามายุ่งน่าที่สำคัญนะอย่างครูอาหมั่นผู้หน้าจืดของพวกเธอน่ะ ไม่ใช่เสป๊กฉันเลยจะบอกให้ อย่างครูนินะต้องแบบว่าหล่อรวยดูดีสิ”
“แหวะ โลภมากลาภหายนะครับ พวกผมน่ะยังเคยเห็นครูอาหมั่นแอบมองครูตอนเล่นเปียโนด้วยนะ นี้เด็ดสุดตอนที่คุณรอนซ้อมละครกับอาจารย์น่ะ ครูอาหมั่นมองตาแทบจะไม่กระพริบเลย สงสัยคงหึงน่ะครับ” บ้าๆนายนั่นจะมาหึงเธอได้ยังไงล่ะ เป็นไปไม่ได้ Impossible Oh no no ไม่จริงหรอกพวกเด็กบ้ามาแกล้งให้เธอดีใจทำไมล่ะ
“อย่ามาตอแหล ไปนั่งลงเร็วๆ” ฟารมฟารมเขินหน้าแดงชมพู่คล้ายๆก้นลิง
“พูดเรื่องจริงนะครับ สมัยนี้ผู้หญิงบอกรักผู้ชายก่อนเยอะแยะครับ กล้าๆหน่อย” เอาเข้าไป ไม่มีทางหรอกย่ะ ทำไมต้องไปลดศักดิศรีขนาดนั้นด้วย รู้ไหมว่านี้ใครลูกสาวคนเล็กของท่านประธานจิ้งนะ ทำไมต้องไปขอรักจากคนนั้นคนนี้ด้วย
“นี้ฉันไม่สนเขาหรอกนะ พูดจริงๆนะถ้าสนให้สนตาคุณรอนไม่ดีกว่าเหรอ” คนพูดหันหน้าหนีพวกเด็กแสบทั้งหลาย
“คุณรอนไม่เห็นเหมาะกับอาจารย์เลยนะ อย่างอาจารย์หมั่นนี้สิ ของจริงเนอะพวกเรา” โอ๊ยจะบ้าตาย นี้มันบริษัทจับคู่หรือยังไงกันนะ ทำไมถึงเอาเธอไปจับคู่กับคนนั้นคนนี้
“ช่างเถอะน่า...”
“อาจารย์รู้ไหมว่าทำไมห้องเราดูเหมือนโล่งมองสบายขึ้น....” ฟารมฟารมหันไปรอบๆ มันก็จริงนะตรงบอร์ดใกล้กระดานนั้นก็จัดเป็นมุมดนตรีน่ารักเชียว ทำไมเธอลืมเห็นมันนะ ทั้งๆที่นั่งมานานแล้ว
“ครูอาหมั่นน่ะ เขาเป็นคนบอกพวกเราจัดเองนะคะ เขาบอกว่าคุณครูฟารมขี้รำคาญ ไม่ชอบที่ทึบๆเขาเลยจัดให้ใหม่”
“พวกนายว่าอะไรนะ นายอาหมั่นนี้นะทำ”
“ใช่สิครับ นกกระดาษที่ห้อยอยู่หน้าต่างเขาก็ให้พวกเราช่วยทำนะครับ” คนฟังยิ้มออก กัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ ฝันไปเธอฝันไปแน่ๆเลย นายผักกาดจืดจะมาทำเพื่อเธอทำไมกัน อ๋อ...คงอยากจะเอาใจเพื่อหวังให้ขึ้นเงินเดือนที่บริษัทให้แน่ๆเลย แผนสูงจังเลยนะยะ คิดเหรอว่าฉันจะยอมเชื่อนายง่ายๆน่ะไม่มีทางซะหรอก .....

แต่ยิ่งบอกว่าไม่ทำไมใจมันเรียกหานะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆเลย ก็อีแค่ผู้ชายหน้าตาบ้านๆทำไมต้องไปสนใจใยดีเขาด้วย นายผักกาดฉันไม่ยอมแพ้นายหรอกก็คอยดูว่าใครจะแน่กว่ากัน ฉันไม่ยอมแพ้นายแน่นอนเลยคอยดู....

...........................................................

“ฮัดชิ้วๆ”
แมรแมร์กับรอนหันไปหาคนจาม อาหมั่นจามมาหลายรอบแล้วนะ จะเป็นไข้หวัดนกหรือเปล่าก็ไม่รู้ คนจามยิ้มแห้งๆให้ เฮ้อ...ใครนินทราฟระทำไมจามบ่อยจริงๆเลย หรือว่าจะเป็นเพราะน้ำหอมสูตรใหม่ล่าสุด กินไม่ได้แต่เก๋าของCK งืมๆอุตส่าห์เก็บเงินซื้อนะเนี๊ย เสนห์เกินยั่วยวนเลยน้ำหอมกลิ่นนี้
“เป็นอะไรหรือเปล่าอาหมั่น อ่ะนี้” แมรแมร์ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้เขา ชายหนุ่มรับเอาแต่โดยดี รอนเกาหัวแล้วถอนหายใจ
“คุณเควินคะ แมรแมร์ว่าเราต้องมีทางออกนะคะ ลองไปคุยกับพี่โยว่ดูก่อนไหมคะ” น้องสาวยิ้มขึ้น ตบบ่าเขาค่อยๆ ความรักหนอความรักทำไมทำคนเราเปลี่ยนได้ขนาดนี้ รักแรงหลงแรง มันช่างน่ากลัวเสียจริง เห็นแบบนีแล้วเธอรู้สึกว่ารักไม่ได้ดีอย่างที่คิด ตอนนี้ในหัวมีแต่ความกลัวและแรงเกลียดชังเจ้าตัวรัก ถึงจะไม่รู้หรอกว่าหน้าตามันเป็นยังไง แต่มันก็คือศัตรูที่แสนจะน่ากลัว
“ถ้าโยวโยว่คุยกับผมก็ดีสิครับ เธอไม่คุยกับผมเลย”
“เอางี้ฉันนัดให้เอาไหมคะ .... ฉันเป็นน้องนะคงง่ายกว่า” แมรแมร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ทำเป็นกระบวนการจริงๆ อาหมั่นกับรอนอยู่ข้างหลังนั่งลุ้นอยู่ว่าโยวโยว่จะว่ายังไง
“ฮัลโหลโยวโยว่ค่ะ”
“พี่โยว่นี้แมรแมร์เองนะคะ มีเรื่องอยากให้ช่วยน่ะค่ะ”
“เรื่องอะไรเหรอ พี่ไม่ค่อยว่างเลยมาที่นี้ได้เปล่าล่ะ”
“ได้ๆ เจอกันตอนเที่ยงได้เปล่าจ๊ะ แบบว่าด่วนงะ โอเคนะ”
“โอเคเจอกันนะ”

"""""""""""""""""""""""""""
แมร์ไม่เคาะบรรทัดนะคะ..... กลัวว่ามันจะไม่พอน่ะค่ะ ยังไง ก็ก๊อบไปใส่เวิดแล้วค่อยอ่านก็ได้นะคะ... งิงิ

ปล..เพลงนี้เป็นเพลงแคนโทที่รู้สึกว่าเพราะมากๆเลย ฟังมาหลายรอบแล้วมิมีเบื่อ ^^

Create Date : 19 มีนาคม 2550

Last Update : 19 มีนาคม 2550 20:35:48 น.

31 comments

Counter : 554 Pageviews.

ย่องๆมา คิคิ แอบมาส่อง ก๊อปลงเวิร์ด

โดย: ทับทิม IP: 58.181.181.39 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:20:40:35 น.

ตอนใหม่ล่าสุด ขอแอบเชียร์เฮียเควินสุดหัวใจ โธ่ๆ น่าสงสารเฮียเคมากมาย รักช้ำ..ไม่เอานะค่ะ ทุกอย่างก็ต้องมีทางแก้ไขค่ะ จะมาทำแบบนี้ไม่ได้ค่ะ เอางี้ไหมค่ะ หนีเลยค่ะ หนีไปอยู่ในที่ไกลๆนะ ยังงัยว่าที่คู่หมั้นฉินสามก็ไม่ได้เห็นด้วยอยู่แล้ว น่านะ..สู้ๆค่ะ

แอบชอบเพลงที่หลินชีต้าร้องจังเลย ขอยืมไปจะมีค่าลิขสิทธิ์ตามมาเปล่าค่ะ คิคิ ส่วนฉินสองเสเส่ ขอให้เท้าให้เจ็บไวๆนะ จะได้ไปลุยต่อ สงสารฉินสาอยู่คนเดียว อ๋อ..เฮียเค ลืมๆ

โดย: ทับทิม IP: 58.181.181.39 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:21:00:32 น.

จองที่สองค่ะ เด๋วไปทำธุระส่วนตัวแล้วจะมาอ่านรอบดึกนะคะ ฮิๆ

โดย: หลินกุ IP: 125.25.58.79 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:21:15:09 น.

เห็นแมรแปะข้อความที่บ้านอาเส่ เอาของมาฝากน้องแหนมเค้า

นึกว่าอะไร........กรี๊ด........นิยายตอนใหม่

ขอจองพื้นที่นั่งอ่านก่อนเลยค่ะ

โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.59 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:21:15:34 น.

ปิงทะเล มารายงานตัวแล้วค่ะ

โดย: ทะเล IP: 203.146.147.29 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:21:34:25 น.

โห...มาอ่านทางนี้ เสเส่ก็ต๊องได้ใจ พลังเกินร้อยจริงค่ะ

ขาเจ็บ ช้ำรัก อยู่นะนั่น แต่ดันอยากรู้อยากเห็นมากกว่า
แถมเศร้าก็เศร้าไม่นาน น่ารักจริง พี่สาวใครก็ไม่รู้เนอะ

โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.59 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:21:38:44 น.

ส่วนอีกคู่ที่น่ารัก ก็เฮียโจว หม่า กะ ซี้ฝู

55 ซี้ฝูเนียนมากๆ ค่ะ ไม่มีปฏิเสธสักคำเลย

ว่าแต่ คดีลอบทำร้ายยังไม่กระจ่างนะคะ
พี่ลับอาวุธรอไว้เป็นเดือนแล้วเนี่ย
กะลุยเต็มที่ ใครนะมาทำร้ายเส่เจ้
ฮึ่ม.....ลอยนวลไปได้อีกตอน
อย่าให้รู้นะว่าใคร ฮื่อ แฮ่

โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.59 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:21:40:42 น.

เฮียเคคะ โยวโย่ว ส่งดอกไม้

และชอคโกแลต

มาง้อและปลอบใจเฮียค่ะ

เฮียเจ็บมากรึเปล่า ฮือ...ไม่น่าไปหาเรื่องต่อยเฮียโจว หม่าเลย
เฮียโจวตัวใหญ่แบบนั้น เฮียโดนชกกลับมาเจ็บแย่เลย

โดย: โยวโย่ว IP: 58.9.158.59 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:21:46:22 น.

กองกำลังพิทักษ์เฮียเคตามมาติดๆค่ะ น่าสงสารเฮียเค เจ็บมากเปล่าค่ะ มามะเดี๋ยวเป่าให้นะ ฟู่ๆๆ

โดย: ทับทิม IP: 58.181.186.144 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:21:52:15 น.

ขอแปะภาพเส่เจ้หน่อยค่ะ คิดว่าเข้ากับตอนทำแผลดี

โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.59 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:21:55:50 น.

โยวโย่ว และ เส่เจ้ มาเป็นกำลังใจให้ทุกคน

ขอให้เฮียเคหายเจ็บไวไว

แมรแมร.....อย่าเพิ่งขยาดความรักนะคะ

ฟาร์มฟาร์ม.....ลองพิจารณาอาหมั่นดูซี่

หลินกุชิต้า.....ถึงน้องชายจะไม่เชื่อว่ากุชิต้า ไม่ได้แกล้งเอามีดโกนใส่ร้องเท้า
แต่ว่าพวกเราก็อยากจะเชื่อค่ะ ว่าชิต้าไม่ได้ทำ
ก็ชิต้า จะร้ายก็ร้ายกันตรงๆ นี่หน่า

เฮียโจว หม่า - ซิฝู..... อย่าสวีตกันมากนะคะ พวกเราอิจฉา

โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.59 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:22:02:04 น.

ตายละหวา ลืมแปะรูป แก้ตัวค่ะแก้ตัว

โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.59 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:22:02:59 น.

สงสารพี่เควินค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณหนูฉินสี่ ที่จะช่วยพี่เควิน ให้ได้คุยกับคุณหนูฉินสาม ให้รู้เรื่องสะที ที่คุยกันไปครั้งก่อนรู้สึกว่าคุณหนูฉินสามใส่อารมณ์กับพี่เควินแรงมากๆ ค่ะ

ทำให้พี่เควิน ต้องไปใช้กำลังตัดสิ้นปัญหาสะงัน

ความรัก มีคุณ และ มีโทษ

โดย: ทะเล IP: 203.146.147.29 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:22:18:29 น.

ฉันว่าความรักของโยวโย่ว นั้น ต้องมีทางออกค่ะ แต่ก็ต้องขึ้นอยู่กับการตัดสิ้นใจของเธอ ว่าเธอนั้นต้องการใครสักคนที่จะมาดูแลเธอหรือเปล่า ถ้าให้ฉันเป็นโยวโย่ว ฉันจะเลือกเควิน เพราะเค้าคือคนที่ใช่ (เนื้อคู่)

โดย: ทะเล IP: 203.146.147.29 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:22:42:36 น.

ขำมุขคุณเควินกลายเป็นเดอะฮัคอ่ะ ก๊ากๆ คิดได้ไงอ่ะแมรๆ

ตอนนี้ลุ้นคู่คุณโจวกับซีฟูดนะเนี่ยะ

มองเห็นภาพเลยอ่ะ เขินแทนซีฟูดดดด ได้ปักหลักฐานกะยอดขมองอิ่มก็คราวนี้เชียว ฮิๆ

โดย: หลินกุ IP: 125.25.58.79 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:23:12:59 น.

ผมจะทำไงได้ ถ้าเธอไม่รักผม ผมคงต้องปล่อยเธอ

โดย: ทะเล IP: 203.146.147.29 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:23:12:59 น.

เฮียเค.....อย่าเพิ่งน้อยใจไปซี่ค้า
ไม่ใช่โยวโย่วเค้าไม่รักน้า แต่ป๊าบังคับนี่หน่า

โถเฮีย...น่าเศร้าเชียว

โดย: O-yohyo IP: 58.9.158.59 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:23:44:35 น.

มีเฮียด้วยอิอิ พี่ทะลึ่งเฮียคงเจ็บปวดน่าดูเลยนะคะ

โดย: หวานเองจร้า IP: 203.130.159.2 วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:23:51:17 น.

สุขสันติ์วันเกิดจ๊ะ ฟาร์ม (คุณหนูฉินห้า)

ขอให้ฟาร์มีแต่ความสุข สำหวังทุกสิ่ง ดังใจปรารถนา

โดย: ทะเล IP: 203.146.147.29 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:0:04:54 น.

Happy Birthday จ๊ะ ฟาร์ม ขอให้มีแต่ความสุข สมหวังดังใจปรารถนา แข่งขันแฟนพันธุ์แท้ ก็ขอให้ไม่กินไข่พะโล้งอีก ขอให้ฟาร์มเหมือนขนมลูกชุบจานนี้

โดย: ปิงทะเล IP: 203.146.147.29 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:0:11:21 น.

ดีจ้า เขียนเรื่องเอาไว้เยอะเลยเนอะ ไม่สนใจพิมพ์เก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกบ้างหรอจ๊ะ แค่ 1 เล่มก็พิมพ์ได้แล้วน๊า..งานที่ได้ก็เหมือนหนังสือที่ขายตามร้านเลยด้วย แถมราคาไม่แพงอีกต่างหาก ยังไงก็ลองแวะไปดูนะ //www.termfan.com ลืมบอกไปว่ากระดาษที่ใช้เป็น Green Read Paper ( กระดาษถนอมสายตา ) ด้วยล่ะ คุ้มใช่ม๊า...

โดย: cholny (cholny

) วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:14:51:53 น.

ช่างเป็นตอนที่แสนจะทรมานค่ะ...

ไม่รู้ว่าคุณพ่อของสองฝ่ายจะยอมหรือเปล่าโหะๆ

เพลงของหลินชิต้า จดลิขสิทธิแล้วนะคะโหะๆจะออกเทปเร็วๆนี้

โดย: mare IP: 124.178.109.23 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:15:43:52 น.

ขอติดไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านต่อ แต่ขอบอกว่าเพลงเศร้ามากค่ะ

โดย: farm IP: 58.147.84.14 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:20:18:20 น.

คุณหนูฉินสาม ผมจะทำไงดีละ ถ้าคุณพ่อคุณหนูไม่ยอมให้เราคบกัน นั้นผมจะขอถอนตัวไปเอง เราเป็นลูกก็ต้องทำตามใจบุพการี แต่อย่างไร คุณหนูจะอยู่ในใจของผมไปตลอด

โดย: ทะเล IP: 203.146.147.29 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:21:28:09 น.

หวายๆ เพลงของหลินชีต้าจดลิขสิทธิ์ซะแล้ว งืมๆ เอาไปใช้ไม่ได้ เดี๋ยวโดนข้อหาละเมิดลิขสิทธิ์

ออกเทปเมื่อไหร่ จะไปอุดหนุนแล้วกันนะ

เอ่อ..ฮียเคค่ะ ตกลงจะยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้เลยหรอ สู้ๆสิค่ะ ถ้าผู้ใหญ่ไม่ยอมก็พาหนีไปเลย โธ่ๆ เพื่อนฉินสามท่องไว้ค่ะเฮีย

โดย: ทับทิม IP: 58.181.182.46 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:21:57:14 น.

ถ้าหนีกันไป แล้วจะมีใครเสียใจบ้าง คุณหนูตระกูลใหญ่ อย่างนั้น จะยอมทำให้เสียชื่อเสียงของตระกูลเหรอ ครับ

โดย: ปิงทะเล IP: 203.146.147.29 วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:22:30:13 น.

ช่วงนี้ยุ่งเหรอจ๊ะแมร์ ไม่เห็นไปเยี่ยมบ้านชาเลี่ยนเลย แปะช้ามั่กๆ คนอ่านรอๆๆๆๆๆๆ หรือมัวไปแปะฟิคอื่น ระวังคุณชิแลมจะงอนเอาน้า

ตอนนี้ลุ้นซีฝูกับคุณโจวสุดๆ แบบว่าน่าร๊ากกกก อิจฉาทีมสิงโตจังเลยมีแต่หนุ่มหล่อนิสัยดีห้อมล้อม ส่วนทีมนางเสือขี้อิจฉาเนี้ย รับประทานแห้วชัวร์ๆ

โดย: tomtam IP: 202.7.166.171 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:9:58:37 น.

มาแว้วๆๆๆ สงสารเฮียเคจับใจ....ฮื่อๆๆ

โดย: farm IP: 124.157.186.220 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:12:02:31 น.

ผมกำลังหาทางออกที่ดีอยู่ครับ คิดไว้เยอะๆ มีอีกวิธีหนึ่ง แต่คิดได้แต่ก็คงทำไมได้

ผมว่าตอนนี้ คุณพ่อคุณหนูฉินสาม เค้าคงจะเริ่มใจอ่อนกับผมแล้ว ใช่เปล่าครับ ผู้แต่ง (ผู้กำกับ )

โดย: ทะเล IP: 203.146.147.29 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:21:48:10 น.

ขอบคุณค่ะ เจอกันตอนหน้านะคะ

คงเร็วๆนี้ค่ะ ทะเลจ๋าอย่าเอาเควินมาล่อสิคะ เด๋วพี่เลยจะเลื่อนตำแหน่งให้พ่อเควินซะเลย ก็น่ารักซะ

โดย: mare IP: 124.178.109.23 วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:22:35:54 น.

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ทุกคน

พี่แมร์ค่ะ มีสร้อยเพชร ยาว 9 ซ.ม. อยู่ใต้โต๊ะ ค่ะ

โดย: ปิงทะเล IP: 203.146.147.29 วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:22:21:49 น.