|
เอเลี่ยน 5
ไปซะแล้ว........ฟารมฟารมเห็นพี่เดินคอตกมาก็อดขำไม่ได้ อะไรกันแค่เขาไปแค่นีก็ถึงกับคอตกไม่สมเป็นพี่หล่อนเอาซะเลย พี่เป็นไรไป เปล่าๆ กินอิ่มหรือยังไปกันเถอะ ง่วงนอนน่ะ ก็ได้ๆ น้องสาวคีบอาหารเข้าปากคำสุดท้ายก็ตามด้วยน้ำ เธอกินไม่ถึงสี่สิบวินาที เสเส่อยากลงไปให้ทันตอนที่เขายืนอยู่หน้าร้านจริงๆอย่างน้อย ก็คงได้คุยกับเขาบ้างล่ะน่า น่าแปลกเขารู้ว่าเธอเป็นลูกสาวประธานจิ้งแทนที่จะสนใจเธอมากขึ้นแต่นี้ สายตาว่างเปล่าไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นเลย แบบนี้ยิ่งทำให้หญิงสาวประทับใจในตัวเขามากขึ้น ถึงแม้เขาจะเย็นชาหน่อยๆก็เถอะ เฮ้อ... นี้เธอ หลงรักผู้ชายเทพบุตรบนเครื่องบินคนนั้นแล้วเหรอเนี๊ย.............>o<
หลังจากลงมาจากภัตราคารแล้ว เป็นไปตามที่หญิงสาวคิดเขายังยืนรอ คนที่ไปเอารถอยู่ หล่อนหายใจเข้าลึกๆรวบรวมความกล้าเดินเข้าไปคุยกับเขา เอาวะเป็นไงเป็นกันถ้าเขาไม่คุยด้วยก็ช่างปะไร ยังไม่ไปกันอีกหรือคะ หล่อนทักเขาสองคนก่อน ยังครับ รอพี่สาวผมอยู่ แล้วคุณเสเส่รอใครหรอครับ อย่างงี้ นี้เอง อ๋อฉันฉัน รอน้องน่ะค่ะ เราจอดรถกันด้านโน่น โชคดีนะที่ฟารมๆไปเข้าห้องน้ำไม่งั้นไม่รู้ว่าจะหาอะไรมาอ้างดี T_T ขับรถด้วย กินยาแก้เมาไว้ก่อนหรือเปล่าชายหนุ่มอีกคนแทรกขึ้นมา เขายังจำวันที่หล่อนเกือบจะอ๊วกบนเครื่องบินได้ดี เพราะหน้าตายังกับกบโดนเชือด คิดแล้วก็น่าจะมีกล้องถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกคงดี โอ๊ยคุณ ฉันน่ะเมาแค่เครื่องบินนั้นแหละ รถนี้ก็ขับทุกวันเธอเถียงกลัวจะเสียหน้า ที่จริงแล้วตะก่อนก็เมารถเหมือนกันแต่เมื่อนั่งไปนั่งมาก็ชิน แถมรถหล่อนยังติดน้ำหอมสูตรพิเศษที่กันเมาไว้ด้วย แบบนี้ยังไงก็ไม่เมารถแน่นอน พี่จิจี้มาแล้ว นั้นไงเลี้ยวมาแล้วอาหมั่นชี้ รถที่กำลังเลี้ยวออกมาจากซอย เห็นรอยยิ้มที่เขายิ้มตอนได้ยินชื่อจิจี้ก็อด อิจฉาไม่ได้ ผู้หญิงคนนั้นมีอะไรดีน๊าถึงได้ชนะใจเขา จะว่าสวยรึเอหน้าตาก็ธรรมดา การแต่งกายก็งั้นๆ
ชิแลมและอาหมั่นกล่าวลาผู้หญิงคนตรงหน้าเมื่อเห็นรถ เสเส่ยิ้มให้เจ้าของคำลา หน้ามันก็เริ่มเปลี่ยนสีอย่างเห็นได้ชัด ช่างเถอะไม่เห็นเป็นไร หญิงสาวคิดเรื่องรักๆใคร่ๆคงไม่ได้เกิดเหมือนจุดไฟหรอก เหมือนต้นไม้ต่างหาก ค่อยๆปลูกดูแลมัน ^_^ (คิดในทางที่ดีเข้าไว้) ไม่ทันจะหันหลังกลับมาดี ก็ได้ยินเสียงมาจากกลางถนน จิจี้!!!!!!!!!!!!! คนแรกที่พูด เสียงเขานี้ เสเส่หันไปมองหล่อนถึงกับอึ้ง เมื่อเห็นรถเก๋งสีดำ ยุบทั้งตัวรถ รถของจีจี้ประสานงานกับรถบรรทุก คนเห็นรีบวิ่งเข้าไปดูด้วย น้องสาวเมื่อลงมาจากร้านเห็นพี่สาววิ่งก็วิ่งไปด้วย จิจี้ ทนเอาหน่อยนะผมกำลังจะช่วยแล้ว สถาพด้านหน้าของรถยุบ คนขับรถบรรทุกได้สติก็รีบวิ่งหนีไป ชิแลมพยายามจะเปิดประตูรถออกแต่ทำยังไงก็ไม่ออก อาหมั่นก็หาทางช่วยกันตอนนี้พี่สาวอยู่ใกล้มือมุจราชเต็มที่ คนในรถรู้สึกเจ็บหัวอย่างมากมองออกไปนอกรถแทบจะไม่เห็นแสง หล่อนพยายามรวบรวมแรงเปิดประตูรถ เสเส่มีสติกว่าเพื่อน หล่อนโทรเรียกรถพยาบาล อย่าหลับนะ จิจี้ อย่าหลับนะ ชิแลมพูดเหมือนใจจะขาด อาหมั่นน้ำตาไหลไม่หยุด เวรกรรมอะไรนี้ทำไมเกิดเรื่องแบบนี้กับพี่เขาด้วย คนดูสองพี่น้องเห็นแบบนี้ก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ จะช่วยเขาวิธิไหนดี คิดออกแล้ว^^ฟารมฟารมเคยเรียนวิธีไขประตูรถจากเพื่อนสุดซ่าตอนเรียนได้... .กิ๊ฟติดผมหล่อนพูดขึ้นมาดังๆ ขอฉันลองบ้างนะคะ ฟารมๆพูดไม่มีทางเลือกแล้ว ขนาดผู้ชายสองคนทุบงัดแงะยังไงก็ไม่ออก ก็ลองวิธีนี้ล่ะ หล่อนดึงกิ๊ฟออกมาจากหัวแล้วค่อยๆ สอดมันเข้าไปที่ประตูรถ พระเจ้าช่วยมันได้ผลจริงๆ ตัวของหญิงสาวคนในรถเต็มไปด้วยเลือด คนดูยิ่งเห็นสภาพนี้ยิ่งน้ำตาไหลมากกว่าเดิม แถมเห็นชายหนุ่มกอดคนจมเลือดไว้แน่นก็ยิ่งเสียใจเหมือนกัน..อกหักตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม
รถพยาบาลมาแล้ว เสเส่ถือวิสาสะขึ้นรถพยาบาลไปด้วย ช่วยแล้วก็ต้องช่วยให้มันตลอด ชายหนุ่มสองคนน้ำตาไหลมาเป็นระยะๆ ชิแลมจับมือคนเจ็บไว้สุดทาง อย่าเพิ่งหลับนะ จะถึงโรงพยาบาลแล้วรู้ไหม คนนอนอยู่เหมือนจะมีสติ หล่อนยิ้มๆจางให้เขา อย่าหลับนะ ขอร้องล่ะสัญญาสิ ว่าจะไม่หลับนะ ฉันมีอะไรจะให้เธอด้วยนะรู้ไหม ชายหนุ่มดึงกล่องสีน้ำเงินออกมาจากกระเป๋า มันเป็นแหวนY_Y เสเส่เห็นแบบนี้ตอนนี้รู้แล้วว่าไม่ควรจะมาด้วยเลย อยากจะเป็นคนใจดำมากกว่านี้จริงๆ เขาค่อยๆสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายให้เธอ แล้วค่อยๆจุมพิตลงที่มือเบาๆ หญิงสาวหันหน้าหนีไม่อยากจะมองภาพนั้นเลย ภาพนี้เธอจะทนดูได้อย่างไร ถึงแม้จะเจอเขาแค่ครั้งเดียวก็เถอะแต่ก็ไม่สามารถจะลืมเขาได้เลย แบบนี้ต้องเรียกว่ารักครั้งแรกแน่ๆเลย
ถึงโรงพยาบาลห้องไอซียูแล้ว ชิแลมยังมือสั่นไม่หาย ภาพจิจี้โดนรถชนต่อหน้าต่อตาเขามันเป็นไปได้อย่างไร ตอนนี้ภาวนาขออย่าให้เธอเป็นอะไรเลย หากตัดอายุเขาให้เขาอายุสั้นลง แล้วต่ออายุให้เธอเขาก็ยอม อาหมั่นควบคุมอารมณ์ดีกว่าชายคนตรงหน้าเยอะ เขาถอนใจเข้าออกลึกๆ พี่เขาเป็นคนดีฟ้าต้องคุ้มครองแน่นอน ขอโทษนะคะ เลือดเราไม่พอค่ะ ไม่ทราบว่าใครพอจะมีเลือด กรุ๊ป AB บ้างคะ นางพยาบาลรีบวิ่งออกมาถาม เขาสั่นหน้า เลือดเขากรุ๊ป B ส่วนอาหมั่นเป็นเลือดกรุ๊ป A ถึงจะเป็นพี่น้องกันก็เถอะ ฉัน กรุ๊ป AB ค่ะ อาหมั่นและชิแลมหันไปตามเสียง เสเส่ยิ้มพร้อมจะบริจาคให้ ชายหนุ่มสองคนพยักหน้าแล้วยิ้ม ขอบคุณ
พยาบาลนำหญิงสาวไปห้องบริจาคเลือด แค่เห็นเข็มแทงเข้ามาที่แขนก็แทบจะเป็นลม เกิดมาเคยบริจาคเลือดซะที่ไหนกันนะมือเรียวๆค่อยบีบตัวสูบเลือดช้าๆ โอ๊ยบีบทีเหมือนโดนมีดแทงเลย >O< ใช้เวลาอยู่ประมาณเก้านาที ในที่สุดหล่อนก็ได้เลือดให้พยาบาลถุงนึง
ออกจากห้องบริจาคเลือดก็ถึงกับหน้าซีด หล่อนกลัวเข็มที่แทงเข้ามามากกว่ากลัวผีซะอีกตอนนี้มันช่างใหญ่จริงๆ นั่งลงกินของบำรุงที่ได้มา หล่อนแอบเห็นชิแลมแอบหัวเราะให้เธอ ถึงจะไม่รู้เขาหัวเราะอะไรแต่ก็ดีใจนะที่เห็นเขายิ้ม เงยหน้าเห็นน้องสาวที่ยืนยิ้มให้กำลังใจอยู่ พลันคิดได้ว่าเอ ฟารมฟารมก็เลือดกรุ๊ป AB นิ เกิดไม่พอขึ้นมาอีกล่ะ เออ อาฟารมแกพาฉันไปห้องน้ำหน่อยสิ เธอบอก น้องสาวตัวดีของเธอก็กลัวเข็มเช่นกัน หากไม่พูดแบบนีหล่อนไม่ยอมก้าวเดินไปกับเธอแน่ๆ ได้สิ ทางไหนล่ะ ทางนั้น หล่อนชี้ไปทางที่หล่อนเพิ่งเดินกลับมา น้องสาวก็ไม่คิดอะไร นานแล้วที่ไม่ได้มาโรงพยาบาล คนในบ้านต่างอยู่ดีมีสุข
เสร็จ!เสเส่พาอาฟารมไปห้องบริจาคเลือด เจ้าตัวเห็นดังนั้นก็ถึงกับเถียงไม่ออกจะโวยวายก็ไม่ได้ กลัวเสียหน้า หลงกลพี่สาวเข้าซะแล้ว เสเส่เดินออกมาก่อน มีความสุขจริงๆได้แกล้งน้องและได้ช่วยคนด้วย แบบนี้โชคสองต่อ หล่อนเดินเข้ามานั่งที่เดิม ขอบคุณนะ คำแรกที่เขาเอ่ย เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นหอมสักฟอดจะได้ไหมน๊า หญิงสาวคิดเองก็แก้มแดงเอง ไม่เป็นไรค่ะ มีไรก็ช่วยกันจริงไหม เขาพยักหน้า โชคดีจริงๆที่เธอมาด้วยไม่งั้นไม่รู้ว่าจิจี้จะได้เลือดหรือเปล่า เสเส่กำลังจะเอ่ยปากถามเขาต่อ คุณหมอก็เดินออกมาจากห้องไอซียู พอดี หมอครับเป็นไงบ้างครับ หมอก้มหน้าลง เห็นแค่นี้ชายหนุ่มก็ไม่อยากฟังมันต่อแล้ว อาหมั่นเงยมองบนเพดาไม่อยากจะเห็นหน้าหมอตอนนี้เลย พ่อแม่เขาก็เพิ่งประสบอุบัติเหตุรถคว่ำเมื่อสองปีที่แล้ว นี้พี่สาวยังต้องมาเจอเหตุการณ์แบบเดียวกันหรือ ใบหน้าของเขาตอนนี้แห้งเผือดลงจนไร้สีในชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น
ผมแสดงความเสียใจด้วยครับ คนไข้เลือดออกมากเกินไป และมาถึงมือหมอช้าไปด้วย ถึงแม้ว่าเราจะได้เลือดมาช่วย แต่ก็ไม่สามารถจะเรียกคนไข้กลับขึ้นมาได้ครับ ผมขอโทษจริงๆ ชิแลมจับไหล่อาหมั่นไว้อย่างแน่น เขาเสียใจแต่คนที่เสียใจมากกว่าคงเป็นน้องชาย จากนี้ไม่รู้จะทำอย่างไงดี ชีวิตมันเหมือนมืดแปดด้าน ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนเขาแล้วตอนนี้...
เพียงนาทีเดียวนาทีเดียวเท่านั้นพี่คนที่เขารักที่สุดก็จากไปแล้ว จากไปไกลแบบไม่มีวันกลับ ผู้เป็นน้องชายเดินเข้าไปในห้องไอซียูแล้วจุมพิตลงหน้าผากพี่ครั้งนึง หน้าเธอเหมือนนอนหลับเท่านั้น ใครก็ได้ช่วยบอกทีว่าเธอแค่นอนหลับและจะตื่นมาในวันรุ่งขึ้น อยากร้องก็ร้องออกมานะอาหมั่น เป็นผู้ชายก็ร้องไห้ได้ ชิแลมพูด เขาก็อยากจะร้องออกมาเหมือนกัน แต่หากแสดงว่าอ่อนแอออกไป แล้วผู้ชายคนตรงหน้าล่ะ ไม่ได้เขาต้องทำตัวให้เข้มแข็ง ให้เหมือนว่าน้องชายของร่างไร้วิญญานบนเตียงยังมีเขาเป็นเพื่อนอยู่
ชิแลมจับมือหญิงสาวที่ไร้ลมหายใจไว้แน่น ยังดีนะที่เขาได้บอกเธอไปแต่เสียใจที่สุดคือการบอกเธอช้าไป เธอจะอยู่ในใจเขาเสมอไม่ว่าตอนไหนก็ตาม เสเส่และฟารมฟารมเห็นแบบนี้แล้วก็ใจหายวาบ เย็นไปหมดทั้งตัวหากมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นที่บ้านของเธอ สองคนจะทำยังไงดีนะ.......ไม่อยากจะคิดเลย เฮ้อ... หลับให้สบายนะคุณจิจี้
_____________________________
Create Date : 06 สิงหาคม 2549 |
|
13 comments |
Last Update : 6 สิงหาคม 2549 17:44:27 น. |
Counter : 568 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: O-yohyo IP: 58.9.162.182 6 สิงหาคม 2549 17:50:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: หลินกุเหนียง IP: 203.188.55.178 6 สิงหาคม 2549 20:34:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: farm IP: 58.147.84.83 6 สิงหาคม 2549 21:43:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: Casi IP: 203.14.53.15 9 สิงหาคม 2549 7:56:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: อิ๊วแมร์ IP: 138.217.228.246 9 สิงหาคม 2549 14:53:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: tomtam IP: 203.88.224.88 10 สิงหาคม 2549 23:11:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่หลินผู้รออย่างใจจดจ่อ IP: 203.188.23.7 10 สิงหาคม 2549 23:53:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: มิโดริ IP: 124.120.200.175 14 สิงหาคม 2549 17:34:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาหมั่น IP: 58.8.23.82 15 สิงหาคม 2549 3:36:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mare @ Class IP: 203.14.53.15 15 สิงหาคม 2549 9:37:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เวสเทินเจ้าค่ะ Australia
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนแรกกะจะร่วมอิจฉาแทนเสเส่
แต่ไหงจีจี้เธอจากไปเร็วอย่างงี้ล่ะ
อ่านตอนนี้ไปเหมือนคนบ้า
เดี๋ยวยิ้ม เดี๋ยวบึ้งด้วยความอิจฉา
สักพักมีเรื่องให้ตกใจ แล้วก็ขำกับความช่างแกล้งของเสเส่
อมยิ้ม ให้กับความชาญฉลาดของฟาร์มฟาร์ม
แล้วก็ต้องมาเสียใจแทนอาหมั่น โธ่
หนูแมร์ แล้วเขียนให้อ่านต่ออีกนะคะ กะลังมันส์