|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
TMP ตอน รักนีบ่มีขี้จุ๊
ตอนพิเศษค่ะ เขียนไว้นานแล้ว ตอนวันเกิดพี่โยว่โน่น..
วันนี้เควินขอหวานนะคะ... ก็คลายข้อสงสัยเรื่องเควินแล้วกันนะคะ...ไปละค่ะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ
.................
รักนี้ไม่มีถอย ตอน พิเศษ.... ตอน รักนี้มะมีขี้จุ๊...
วันนี้เป็นวันดี รู้สึกเหนื่อยทั้งวันเลยทั้งๆที่มันเป็นวันสุดท้ายของการทำงาน เออใช่สิมันเป็นวันสุดท้ายนิหน่า ผมเลยรู้สึกเหนื่อยมากๆเลย ก็เอาเถอะต้องเอาให้คุ้มกับค่าแรงที่ได้หน่อย ย้อนไปสองสามวันก่อน แหม..มันช่างเป็นอะไรที่ทรมานสุดๆเลย
ช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมา มันมีอะไรหลายอย่างมากๆเข้ามาในชิวิต มันเข้ามาเร็วจนแทบจะไม่ทันตั้งตัว นี้เป็นครั้งแรกของรอบหกปีที่ผมเขียนไดอารี่....มีคนเคยบอกว่าถ้าคนเรามีความสุขมักจะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ผมเองก็คงจะเป็นหนึ่งในนั้น แต่ว่า...ผมยังมีสติพอผมอยากจะจำความสุขของผมไว้... อยากจะเก็บเอาช่วงเวลานิไว้ตลอดไป....
ใครจะคิดว่าชิวิตนี้หลังจากที่อกหักมานานตั้งหลายปี กลับจะมีแฟนแบบไม่ทันตั้งตัวเฮ้อ..มันก็น่าแปลก...ชายหนุ่มซื่อๆหน้าตาก็พอไปเมรุไปป่าช้าได้จะกลายเป็นหนูตกข้าวสารซะได้...เอ..ต้องเลือกว่าตกถังข้าวเปลือกซะมากกว่า....
คุณโยวโยว่ลูกสาวคนกลางของบ้านฉิน บ้านนักธุรกิจใหญ่ของฮ่องกง อยู่ดีๆเธอก็เกิดบ้าขึ้นมาขอผมเป็นแฟน...วินาทีนั้นผมรู้สึกว่าตัวเองจะโดนยิงตายไหมถ้าไม่ตอบตกลง แต่พอเห็นหน้าเธอจริงจังมากผมก็ตอบตกลงเพราะยังไงเธอเองก็บอกว่า เป็นแค่แฟนกำมะลอ ผมก็เออเออไปด้วย แหม๋...ชอคไม่หายเลย.........
ฮัลโหล...นิฉันบอกให้โทรหาฉันทำไมไม่โทร เสียงผู้หญิงดังขึ้น หล่อนตะคอกและตวาดๆเป็นชุดๆ
เอ๋...คุณเป็นใครเหรอครับ นั้นล่ะสิ่งที่ผมบอกเธอไป อ้าว...ตั้งแต่ผมเลิกกับแต๋มมายังไม่เคยมีคนไหนที่ผมอยากจะโทรหาเลย ยกเว้นแม่ของผมเท่านั้น
ใครน่ะเหรอ อยากตายหรือยังไง ฉันโยวโยว่ไงล่ะ นายนิรับปากฉันแล้วก็ทำไม่ได้นะ อ๋อ...แม่เสือดุคนนั้นน่ะเอง... อันที่จริงเธอก็ไม่ได้ทำงานที่เดียวกับผมด้วย น้องสาวคนที่สี่เป็นเจ้านายรักความสะอาดของผมเอง...
อ๋อ..คุณโยวโยว่ครับ ผมขอโทษ
ขอโทษแล้วคิดว่ามันจะพอเหรอไง เอาเถอะๆอย่าลืมโทรมานะ ถ้าแผนฉันแตกละก็ ฉันจะเล่นงานคุณแน่ๆเลย
เธอขู่ผม ทำไมผมจะต้องกลัวล่ะ เรื่องของเรื่องก็คือว่าเธอไม่อยากจะเสียหน้าเพราะว่า ดันไปโม้กับพี่ๆน้องๆของเธอไว้
ครับ ผมพยักหน้าแต่ไม่รู้ว่าเธอจะเห็นหรือเปล่าหรอก ผมพยักหน้าไว้ก่อน ไม่รู้ว่าคิดผิดหรือถูกเหมือนกันที่ตอบตกลงไป... แต่ก็นะผมทำไปแล้วลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น
คืนนั้นผมแทบจะไม่ได้นอนเลย ผมต้องกลั้นใจบอกแม่ว่า ผมมีแฟนแล้ว แม่ผมท่านดีใจแทบจะเหาะขึ้นไปบนอากาศได้เลยล่ะ เชื่อไหมท่านถึงขนาดไปวัดเลยเชียวสงสัยจะไปแก้บน ผมก็เออออไปด้วยเวลาแค่สองสามเดือนเท่านั้นล่ะ เดี๋ยวผมก็กลับมาโสดอีก..
ผมหมั่นโทรหาเธอใช้โปรโมชั่นโทรศัพท์เป็นว่าเล่น แต่ก็เอาเถอะคุ้ม เธอไม่ใช่คนน่าเบื่ออย่างที่คิด งานของเธอก็ดี ช่วยเหลือประชากรของโลก...ทุกครั้งที่เธอพูด เธอก็มักจะกล่าวเป็นเรื่องทำนองนี้แหละแรกๆผมก็เบื่อแต่หลังๆผมก็ชักชอบ เชื่อไหมบางทีอ่านหนังสือพิมพ์ ผมก็ต้องพลิกไปหน้าข่าวที่เกี่ยวกับการช่วยเหลือเพื่อนผู้ยากไร้....เธอเหมือนแองจิลิน่า โจลี่ ฮ่องกงไม่มีผิดเลยล่ะ
คุยไปคุยมาผมก็ได้รู้ว่าเธอจบด๊อกเตอร์มาจากเฟอริด้า.... บ้านนิเก่งๆทั้งนั้นเลย คุณฉินเสเส่เพื่อนเป็นเพื่อนทำงานใหม่ของผม เธอเองก็จบมหาลัยอันดับหนึ่งของฮ่องกงเหมือนกัน แถมจบบัญชีโก้มากมาย เธอเป็นคนร่าเริง ยิ้มกับคนไปทั่ว เหมือนไม่มีทุกข์ร้อนอะไรเลย ....
นี้ผมจะเล่าอะไรนิบ้าจริงๆเลย ตอนนั้นวันที่ผมต้องพาเธอมาที่บ้าน รู้สึกว่าเธอประหม่าสุดๆ ทำยังกับผมจะหลอกเธอมาปล้ำเธอยังงั้นล่ะ... เธอแม่เปิดประตูออกมา คนตัวเล็กก็ยิ้มหน้าบานเป็นกระด้ง ผีกระหัง ว่าแล้วเชียว ผมอ่านความคิดเธอได้
สวัสดีค่ะ คุณป้า โยวโยว่ก้มหัวทักทายแม่ผม
ดีค่ะ คุณโยวโยว่ แม่ผมยิ้มตอบเธอแล้วบอกเธอนั่ง
เรียกว่าโยวโยว่ดีกว่านะคะ แล้ววันนี้คุณป้าทำอะไรหรือคะ หอมเชียว เธอปากหวานครับ ก็แน่สิ ถึงมันจะเหม็นเธอก็ต้องตอบว่าหอม.... เรียนจิตวิทยามาแล้วทำไม่ได้ก็ไม่รู้จะพูดอย่างไง
งั้นก็เรียกป้าว่า คุณแม่นะจ๊ะ ป้าน่ะอยากมีลูกสาวมานานแล้ว เธอพยักหน้า แม่ผมก็เถอะอยากจะมีลูกสาวหรืออยากจะมีลูกสะใภ้ก็ไม่รู้ เกินหน้าเกินตาเชียว
จากนั้นคุยกันได้นิดหน่อย แม่ผมก็เดินไปทำกับข้าวต่อ โยวโยว่เดินตามไปด้วย แหน่...เธอเป็นว่าที่ลูกสะใภ้ที่ดีมากๆเลยจริงไหม ผมก็เดินๆไปช่วยแต่ก็โดนไล่ออกจากในครัว เพราะข้อหาเป็นผู้ชายไปนั่งรอกินดีกว่า...
แน่ใจนะคุณว่าทำได้ ผมถามเธอ เธอเชิดหน้าแล้วเอาไหล่มาเบียดผม
แน่สิ ทำไมกลัวกินไม่ได้หรือไง เธอยิ้มๆ ผมชอบนะเวลาเธอยิ้ม เธอคล้ายๆน้องสาวแฝดพี่ของเธอ
สองคนมีบุคลิกคล้ายกันอย่างนึงคือ ไม่ค่อยชอบยิ้ม เอาสายตาเชือดเท่านั้น และมันก็ได้ผมดีด้วย จำได้ว่าวันนั้นผมมีเรื่องกฏหมายต้องไปคุยกับคุณแมรแมร์ เธอบอกผมแต่ผมทำหน้างงๆ เธอมองมาที่ผมเท่านั้นแหละผมก็เข้าใจเลย...ว่าเธอต้องการอะไร... นี้ขนาดมองทะลุแว่นไป หากมองตาต่อตาผมคงโดนฆ่าหมกห้องเธอไปแล้วล่ะ
ผมเดินออกมาแต่แล้วก็ต้องเดินกลับไป...ในครัวเมื่อได้ยินเสียงแก้วแตก
เป็นอะไรไปน่ะ
หนูโยวโยว่เดินน้ำร้อนลวกน่ะ แม่บอกแล้วว่าไม่ต้องทำอันนี้ก็ไม่เชื่อ เอาช่วยไปใส่ยาให้แฟนหน่อยเร็ว แฟน...แม่ผมพูดได้เต็มปากเลย แฟนงั้นเหรอ เอาก็เอาผมจับมือเธอแล้วพาเดินมาที่โซฟา จากนั้นก็หายามาทาให้
โอ๊ย...... จะฆ่าฉันหรือยังไง เจ็บนะ เธอเอามืออีกข้างตบแขนผมเบาๆ
ทายานะคุณ ทนเอาหน่อยน่า ผมทายาเสร็จก็ยกมือเธอมาเป่าๆ เธอเองก็มองดูมือเธอเหมือนกัน วินาทีนั้นแหละผมได้เห็นหน้าเธอชัดๆ ผมมองเธออยู่นาน จนเธอเริ่มรู้ตัวมองกลับมาที่ผม ผมแกล้งมองอย่างอื่นไป แต่ผมแอบเห็นนะว่าหน้าเธอแดง....ซึ่งตอนเข้าห้องน้ำผมเองก็เห็นเหมือนกันว่าหน้าผม มันแดงกว่าก้นลิงซะอีก...
มันก็ต้องเข้าใจว่าชายหญิงอยู่ใกล้กันมันก็ต้องมีสปารคกันบ้างนั้นแหละ... แต่อย่างว่าล่ะนะ แฟนกำมะลอแถมเป็นคุณหนูไฮโซด้วย ผมเองก็คงไม่กล้าเอื้อมเท่าไหร่หรอก โยวโยว่กับแม่ผมคุยกันถูกคอมาก ผมเองก็ดีใจนะ แต่ก็ไม่รู้จะดีใจไปทำไมหรอก แต่ก็นะมันดีใจนิหน่าห้ามได้หรือเปล่าล่ะ
จากนั้นแม่ผมก็หาของนั้นของนี้มากำนัลโยวโยว่ใหญ่ เธอได้สร้อยคอของแม่ผมไป เป็นของพ่อที่ให้แม่ไว้ พูดถึงเรื่องพ่อ ผมเกลียดพ่อมากๆ ผมถือว่าพ่อผมตายไปแล้ว ตอนนี้ผมไม่ขอพูดถึงแล้วกัน ยังไงเขาก็เป็นพ่อผมคงจะห้ามแม่ คิดถึงเขาไม่ได้หรอก ......
เก็บไว้นะจ๊ะ แม่เอาให้ แม่ผมท่านบอกโยวโยว่
จะดีหรือคะคุณป้า สร้อยนิคุณลุง ให้คุณป้านะคะ
หนูจะมาเป็นคนบ้านเรา ก็เก็บไว้เถอะน่า...... นี้ถ้าเควินรังแกก็รีบมาบอกป้าเลยนะ ดูแม่ผมพูดสิ ผม
นินะจะรังแกเธอ กลัวแต่ว่าเธอนั้นแหละจะรังแกผม
แม่ครับ
ค่ะ ถ้าเขารังแกหนูจะรีบมาบอกเลย โยวโยว่กล่าว
คุยกันได้พอหอมปากหอมคอ แม่ผมก็กระพริบตาให้พาเธอไปเดินเล่น ผมเป็นลูกกตัญญูผมก็ไปน่ะสิ ผมพาเธอไปเดินแถวๆฮาวเบอร์.. ถึงจะเห็นบ่อยแล้วก็เถอะแต่ก็ยังพาเธอมาอีก ....
แม่คุณนิน่ารักดีนะ
อืม....ก็งี้แหละ น่ารักเหมือนลูก
แหวะ...อ๊าย พูดยังไม่ทันขาดคำ ฟ้าดินก็ลงโทษเธอแล้ว รองเท้าส้นเข็มพาเธอพลิกล้มซะอย่างนั้น ผมหัวเราะคนที่นั่งอยู่กับพื้น แต่โดนสายตาสยบมารของเธอก็ต้องหุบยิ้มไป..... ผมค่อยๆพยุงค์เธอขึ้นมา
โอ๊ย... ฉันเจ็บๆที่ข้อเท้าน่ะ
ขอผมดูหน่อยสิ....ผมดูที่ข้อเท้าเธอ อืมมันพลิก กรรมของผู้หญิงยุค 2000 จริงๆเลยนะ ต้องมาเดินใส่ส้นรองเท้า ส้นเท่าไม้จิ้มฟัน ถ้ามันไม่หักก็คงเป็นเท้านั้นแหละจะหักก่อน
เบาๆสิคุณ ในรถฉันมียานวดนะ
อืม....เดินไหวไหม ผมถามเธอ เธอพยายามจะเดินแต่ก็ทำไม่ได้ ผมตัดสินใจอุ้มเธอขึ้น คนโดนอุ้มหน้าซีด ตัวสั่นไปทั้งตัว โอ๊ยผมอยากจะบอกเธอว่า ผมไม่น่ามืดทำอะไรแบบที่เธอคิดหรอกน่า
ผมอุ้มเธอมาที่รถ แล้วค่อยๆใส่ยาแล้วนวดให้ แหมวันนี้อุบัติเหตุสองครั้งสองคราเลย แต่ก็ดีนะ ทำให้ผมได้เห็นเธออีกมุมนึง........ วันนั้นผมไปส่งเธอแล้วให้แม่ขับรถผมไปอีกคัน แค่เห็นหน้าบ้านเธอ ใจมันก็สั่นดึกๆแล้วแต่ก็ มีความสุขมากๆ จนแม่ต้องแซวว่าทำไมต้องหน้าแดงขนาดนั้น ผมก็ไม่รู้นะว่าทำไมต้องหน้าแดงขนาดนั้นด้วย นะ.....ไม่รู้ก็ไม่ต้องรู้สิคิดให้ปวดหัวทำไมล่ะ
...........................................
กลางอาทิตย์ทุกครั้งมันจะวุ่น ผมเองไม่ค่อยได้โทรหาเธอเลย แต่เราออกนอกบ้านด้วยกันบ่อยๆ โยวโยว่พาผมไปเปิดตัวที่บ้านของเธอ ให้ตายเถอะสายตาพี่น้องของเธอนั้นมันช่าง....เหมือนเชอลอคโฮม ผมอายมากมายแต่ก็นะ ผมรู้สึกได้ว่าเวลาผมมาทำงานสายตาคุณแมรแมร์(น้องสาวโยวโยว)จะชอบแลดูผมอยู่เสมอ เอ..นิเธอคงไม่สงสัยในตัวผมมากมายหรอกนะ
สวัสครับคุณแมรแมร์
ค่ะ สวัสดีค่ะ เป็นไงบ้างคะพี่สาวฉัน น่าเบื่อเหรอเปล่า นั้นเป็นคำถามที่แมรแมรถามผมตอนเราขึ้นลิฟต์ไปทำงานพร้อมกัน
ไม่เลยครับ เราคบกันมานานแล้วนะ ผมว่าเรื่องไหนตัดได้ก็ตัด คุณแมรแมรพยักหน้า ดูเหมือนเธอไม่ค่อยเชื่อผมสักเท่าไหร่ ความกลัวของผมยังไม่หมดเท่านั้น เมื่อคุณเสเส่ย่างเข้ามาในลิฟต์
อ้าวเควินสวัสดีค่ะ ผมยิ้มๆ
นิได้ข่าวไปเที่ยวกับโยวโยว่มาสนุกไหมคะ สนุกก็ถือว่าสนุกเอาผมคิด
ก็สนุกดีครับเรื่อยๆ
อ๋อค่ะ ได้ข่าวว่าไปรับจิน่าด้วยนะคะ เป็นไงบ้างคะ ใครกันเนี๊ยจิน่า สงสัยจะเป้นเพื่อนของโยวโยว่ตอนเรียน ทำไมเธอไม่บอกผมเลยนะ แล้วทำไมต้องไปบอกเสเส่ด้วยว่าผมไปรับจิน่าอะไรเนี๊ยด้วย
อ่าครับๆ เธอเพิ่งกลับมาจากอเมริกา เธอสวยขึ้นมากๆเลยครับหุ่นดีมากๆ ผมตอบไป เสเส่ทำหน้างงๆ
เอ...จิน่าอยู่เมกาหรือคะ ไปตอนไหนเนี๊ย ไม่ได้อยู่บ้านอาเอียหรอกเหรอ จิน่าหมาน้อยตัวผอมแห้งนั้นเหรอคะ หุ่นดีอืมสงสัยว่ามันคงได้กินดีๆวินาทีนั้น ผมรู้ว่าแมรแมรแทบจะกินผม ผมพลาดแล้วแต่ก็ยิ้มๆ
ฮ่าฮ่าครับมุกนะครับ จิน่าหมาอ๋อ...ครับๆเอามาจากบ้านอาเอียแล้วก็เอาไปฝากอาแฝง ความจำผมมันเริ่มมาเล็กน้อย จำได้ว่าโยวโยว่ก็เคยบอก
ใช่แล้วค่ะ เฮ้อ...อิจฉาพวกคุณจังเลยนะ เสเส่กอดอก จะมาอิจฉาทำไมอึดอัดมากกว่าสิ
เดี๋ยวคุณเสเส่ก็เจอเนื้อคู่เองละครับ ผมพูดไม่ทันจบ คุณชิแลมผู้จัดการใหญ่ก็เดินเข้ามาพอดี สายตาคุณเสเส่จ้องเขาแทบจะกลืนเขาได้เลย ไม่บอกก็รู้ว่าเธอคงแอบปิ๊งเขาอยู่ เขาหันมายิ้มกับผมและสองสาว แต่เขาเลือกที่จะทักคนหน้าบึ้งที่ทำท่าเล่นอะไรกับปลามแต่ว่าแอบมองผมบ่อยๆก่อน อาจจะเป็นเพราะว่าเธอใหญ่สุด
ผู้ชายคนนี้มองๆแล้วก็ไม่เหมือนเพื่อนผมสักนิดเลย (ไม่รู้เป็นเพื่อนกันตอนไหน) เขามีสายตาแปลกๆ จะบอกว่าเจ้าชู้ก็ไม่ใช่แต่ว่าชอบว่านเสนห์มากกว่า สาวๆในตึกหลงใหลกรี๊ดกันมาก บุคลิคมีนุ่มๆ ลักยิ้มที่แก้มผมชมเขาแบบนี้อย่าคิดว่าผมเป็นเกย์ล่ะ
ดีครับผู้จัดการใหญ่ ผมทักทายเขาหลังจากเขาทักทายคุณแมรแมร์และคุณเสเส่ เขาก็แค่ยิ้มๆพยักหน้า
ครับว่าไงครับ เรื่องฟ้องบริษัทฮั่วอี้ไปถึงไหนแล้ว เจอหน้ากันก็ถามงานเหรอ
เสร็จแล้วครับ เราชนะแน่นอนครับ
ก็ดีแล้ว
อืมงั้นคุณเควินคะ แมรแมรขอดูเอกสารทั้งหมดก่อนนะคะ คนสวมแว่นเดินเข้ามาใกล้ๆผม เบียดคุณชิแลมเข้ามาเฉยเลย
ได้เลยครับ งั้นดูเดี๋ยวนี้เลยไหม คนตัวเล็กกว่าผมพยักหน้า เธอบอกลาพี่สาวแล้วยิ้มใส่อีกคน เดินตามผมออกมา
ตอนผมเดินออกมา ผมเห็นหน้าคุณเสเส่ยิ้มขอบคุณด้วย เอ...ไม่รู้ว่าคิดมากไปหรือเปล่าหรอก แต่ถ้ารักถ้าชอบก็น่าจะบอกเขาเลย .... ไม่น่าจะต้องมาอมอะไรไว้อย่างนี้ เห็นก็แอบอึดอัดจริงๆ ผมเห็นคุณชิแลมคนนี้กินข้าวกับคุณหลินกุ ผู้จัดการอีกคนของบริษัทเราต้องหลายที เฮ้อ...เรื่องนี้ยิ่งคิดยิ่งวุ่นแทน
วันนั้นผมคุยกับคุณแมรแมรเพลินเลยล่ะ เธอเม้าท์เรื่องพี่สาวเธอให้ผมฟัง ครอบครัวของโยวโยว่ดูรักกันดีมากๆจะแบ่งกันเป็นฝ่ายพันธมิตร ของคุณเสเส่และคุณฟารมฟารม และฝ่ายอักขะพวกหัวเด็กนอกแต่ว่าใจเป็นหญิงเอเซียแท้ๆอย่างพี่น้องโยวโยว่และแมรแมร์ ผมสังเกตุเห็นคุณเสเส่เขาแต่งตัวแอบเปรี๊ยว แต่โยวโยว่เป็นพวกใส่เรียบๆแต่เบรนเนม....T^T
น้องสาวแฟนกำมะลอยังเกริ่นถึงงานของตึกฉินเหมยเธอบอกให้ผมแต่งตัวดีๆหน่อย สงสัยเธอกลัวว่าผมจะดูไม่เหมาะกับพี่สาวเธอหรือเปล่า แต่ตอนนั้นผมเริ่มมีปัญหาใหญ่แล้ว..... ต๋อมแต๋มแฟนเก่าของผม ชอบเข้ามาวุ่นวายกับผมทุกอย่างเลย พูดจริงๆผมก็อึดอัดนะ ทั้งๆที่เคยรักมากเมื่อแต่ก่อน
ถึงวันงานจริงๆแล้ว ผมเห็นโยวโยว่เดินมาพร้อมคุณโจว.... ผมก็รู้สึกแปลกๆหน้ามันแดงๆร้อนๆบอกไม่ถูก อย่าบอกนะว่าผมจะหึงเธอ ไม่ใช่มั๊งที่สำคัญแต๋มก็เกาะผมติดหนึบเลย ผมอยากจะเดินเข้าไปหาเธอแต่ก็ไม่กล้า ช่วงเต้นรำกัน...ผมกำลังจะเข้าไปขอเธอเต้นรำแต่ไอ้อาหมั่นก็เดินเข้าไปเฉยเลย ไม่รู้จำทำหน้าอย่างไงดี
จนกระทั่งเราไปดื่มกันหลังเลิกงาน ผมมีโอกาสได้นั่งใกล้เธอแต่แต๋มก็ติดผมอีก แถมยังพูดข่มโยวโยว่เรื่องสนิทกับผมมากมาย แต่รู้ไหมโยวโยว่ก็ทำอยู่หน้าเดียว นี้เธอไม่หึงผมบ้างเหรอเนี๊ย จนกระทั่งถึงตอนกลับบ้าน......
ผมไปนะ คุณโยวโยว่ผมยิ้มๆ เธอก็ยิ้ม
ขับรถดีๆนะ
ไปนะคะ คุณโยวโยว่คงไม่ว่านะคะ ถ้าเควินจะไปส่งต๋อมแต๋ม ผมจำใจนะนี้ โยวโยว่ก็พยักหน้าดูเธอเฉยๆ
ค่ะ ตามสบาย แฟนกันต้องไว้ใจกันค่ะ แล้วโทรหาฉันนะเควินฉันจะรอ โยวโยว่เดินเข้ามาจับมือผมแล้วพูดค่อยๆตรงหน้าผม ริมฝีปากเธอแทบจะชนผมแล้ว หน้าผมแดงเหมือนลูกเชอรี่ แต๋มก็หน้าแดงเหมือนไก่ย่าง โยวโยว่ยั๊วเธอสุดขีด ผมก็เพิ่งรู้นะว่าเธอก็หึงผมเหมือนกัน.... คืนนั้นผมนอนสบาย หลับฝันดีทั้งคืนเลย
ตั้งแต่วันนั้นเราแทบไม่คุยกันเลย ผมโทรไปหาเธอหลายรอบเธอก็ไม่รับสักที ไม่ก็รับก็บอกว่าไม่ว่าง ผมเองก็ไม่รู้จะทำอย่างไรหรอก ใจผมมันว้าวุ่นนะ เธอเหมือนคนที่ไม่มีความรับผิดชอบ มาทำให้ผมว้าวุ่นอยู่ได้ แล้วอยู่ดีๆก็มาหายไปเลย หรือมันจะถึงเวลาแล้ว
ฮัลโหลคุณโยวโยว่ทำไมไม่รับโทรศัพท์ผมเลยล่ะ ผมโทรหาเธอติดแล้ว
ฉันไม่ว่างนิคุณ ทำงานต้องทำงานเยอะเลย ฉันเหนื่อย
ก็พักผ่อนมากๆนะ ผมก็ไม่รู้จะช่วยคุณอย่างไงดี ผมบอกเธอ
ช่วยฉันเหรอ อืมนิพวกพี่น้องฉันตอนนี้ก็เลิกล้อฉันแล้วนะ ฉันว่าแผนของเรา ฉันว่า........... เธอพูดเสียงอ่อยๆ
เออผมโทรไปใหม่นะ พอดีลูกค้ามาน่ะ ผมรีบกดโทรศัพท์... เพราะรู้ว่าเธอจะพูดอะไร มันถึงเวลาที่แล้วสิ แต่ผมทำใจยังไม่ได้เลย
หัวใจผมตอนนั้นเหมือนคนหาทางออกไม่เจอ ผมจะทำยังไงดีนะ เอาจริงๆคือความจริงผมคงจะรักผู้หญิงซื่อๆคนนั้นซะแล้ว ผมมองไปที่เสื้อสูทที่เธอซื้อให้ผม เมื่อครั้งนั้น หน้าผมมันเย็นๆหายใจไม่ทั่วท้องเลย เฮ้อคิดหนักจริงๆเลย
นี้เควินแต๋มเองนะ วันนี้เราไปนั่งดื่มอะไรกันดีไหม วันนี้เลี้ยงรุ่นนะ แต๋มโทรขึ้นมาหาผม ผมตอบตกลงเธอไป ผมอยากดื่มจริงๆล่ะ
ก็ได้ เจอกันหลังเลิกงานนะ
ไม่รู้ตัวหรอกว่าทำอะไรอยู่ ตอนนี้โลกทั้งโลกมันเปลี่ยนสีจริงๆเลย สมหรับผม แล้วแม่ผมจะทำยังไงดีล่ะ ยิ่งชอบพอว่าที่ลูกสะใภ้อยู่ ยังไงก็ช่างเถอะผมคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะทำอะไรดี ........เฮ้อ...แต่ผมก้ต้องยิ้มออก เมื่อตอนเดินออกมา เห็นพนักงานถือแฟ้มลงมา แล้วติดสติ๊กเกอร์ Dont worry Be happy ใช่แล้วผมต้อง Be Happy เอาล่ะสู้ตาย
.........................................................
ผมไปดื่มกับแต๋มเพราะเป็นงานเลี้ยงรุ่น ผมก้นั่งคุยกับเพื่อนๆ และแล้วผมก็เจอคนที่ผมอยากเจอ ผมเห็นแฝดสองคน ผมก็รู้แล้ว่าเธอมากลับพี่สาวเธอแน่ๆ ผมทำท่ายืนขึ้นคุยกับเพื่อนๆเสียงดังๆให้พวกเธอเห็น ในที่แผนผมก็สำเร็จ ฟารมฟารมเดินเข้ามาขอคุยกับผม ครั้งแรกแต๋มก็ทำหน้าไม่ค่อยพอใจ ไม่ทันได้คำตอบ แมรแมร์ก็ตอกหน้าต๋อมแต๋มอย่าขอยืนตัวผม แล้วลากแขนผมออกมา
ถามจริงๆเถอะนะ คุณทำอะไรให้พี่ฉันโกรธหรือเปล่า แฝดน้องคุณฟารมฟารม ท่าทางเธอเหมือนพ่อเธอตอนหนุ่มๆ นักเลงมากๆเลย คุณแมรแมร์ก็ยืนกอดอกอยู่ ถึงพวกเธอจะเด็กกว่าผมแต่ว่าพลังสายตานั้นมันก็เหลือเกินครับ
เปล่านิครับ ผมบอก
พี่โยว่อยู่โต๊ะนั้นน่ะ เป็นแฟนภาษาอะไร ไม่ดูแลกันเลย เอาแต่ควงแฟนเก่าตะลอนๆ
เปล่านะครับ คุณฟารมฟารมฟังก่อน วันนี้เป็นวันเลี้ยงรุ่น แล้วผมกับแต๋มก็จบโรงเรียนเดียวกันด้วย
งั้นเหรอ
คุณไม่เชื่อก็ช่างนะครับ แต่ผมบริสุทธิใจ แล้วผมก็แคร์พี่คุณที่สุดด้วย พักนี้เธอก็แปลกไป ไม่ยอมเจอกัน คุยกัน
ก็อย่างนี้น่ะสิคะ จะให้เจอได้ไงละคะจริงมะ แมรแมรยิ้มๆได้ยินแบบนี้ก็อุ่นใจแปลกๆนะ เหมือนเธอจะเชียร์ผมสุดๆเลย ผมก็ยอากขอบคุณเธอจริงๆ
ผมขอโทษครับ
ขอโทษแล้วกับเราจะได้อะไรละคะ ไปขอโทษกับพี่โยว่ไม่ดีกว่าหรือคะ คนใส่แว่นยิ้มอีกละ ฟารมฟารมถอนหายใจ บอกให้ทำหน้าโหดๆนะไม่ใช่มาทำท่าเป็นนางเอกอย่างนี้ โหดนะพี่สาวจ๋าโหดนะโหดเข้าใจเปล่าเนี๊ย
งั้นก็ไปหลังร้านนะคะ มีสวนเล็กๆอยู่นั้นฉันจะบอกพี่โยว่ไปเองนะ แฝดอีกคนยิ้มให้ผม ตอนนั้นผมรู้เลยว่าผมเป็นคนที่โชคดีสุดๆ
ครับผมตอบพวกเธอ...
ผมเดินออกมารอเธอทีสวนเล็กๆ ใจก็เต้นตึกๆ และแล้วเธอก็ออกมาแล้วครับ ผมหลบมุมอยู่ก่อน เธอก็มองหานั้นมองหานี้ แล้วผมก็เดินเข้าไปใกล้ๆเธอ
มองหาใครอยู่หรือครับ ผมทักเธอก่อนแล้ว
เควิน ฉันมองหาน้องสาวอยู่ค่ะ
ผมว่าคุณแมรแมรเธอถึงกลับเข้าไปแล้วครับ
งั้นหรือคะ งั้นขอตัวนะคะเธอเดินไปเร็วมาก ตอนนั้นผมคิดว่าถ้าไม่พูดคงไม่มีโอกาสพูดแล้วล่ะ ผมถือวิสาสะจับมือเธอไว้
คุยกันไม่ได้หรือ ผมถามเธอ
ไม่ได้หรอกค่ะ คุณแต๋มรออยู่นะคะ เธอพูดประชดผม
ไหนบอกว่าเราเป็นแฟนกันล่ะ ผมประชดเธอบ้าง
แฟนกัน มันก็แค่เกมส์นั้นแหละค่ะ เธออ้าง
ผมขอโทษนะที่ช่วงนี้ไม่ได้โทรไปเลย ไม่ได้ไปหาด้วย คุณแม่ก็บ่นถึงคุณบ่อยๆ ผมต้องเอาแม่มาอ้าง เรียกคะแนนความสงสาร
ฝากความคิดถึงถึงท่านด้วยนะคะ คุณไม่โทรมาก็ดีแล้วค่ะ เพราะเกมส์มันใกล้จะจบแล้ว
ใกล้จบงั้นเหรอ หมายความว่ายังไง
ก็หมายความว่า เราก็จะเป็นอิสระทั้งคู่ไงล่ะ ฉันขอโทษนะที่คิดเกมส์บ้าๆนิขึ้นมา นั่งนึกดูอีกทีฉันก็น่าจะรับความจริงได้แล้ว แค่ไม่มีแฟนไม่เห็นจะตายเลย จริงมะ
ผมขอโทษจริงๆ ที่ผมหายไปช่วงนี้ก็เพราะว่าผมอาย ... คุณรู้ไหมว่าผมนอนคิด นั่งคิดทั้งคืน ผมไม่กล้าสู้หน้าคุณผมนั่งลง
ทำไมคุณขอโทษฉันทำไมล่ะ คุณไม่ได้ทำอะไรผิดนิ
ผิดสิ ผิดมากด้วย ผมรู้สึกว่าผมกำลังจะผิดกติกาแล้วล่ะ ผมพูดแล้ว พูดออกไปแล้ว ผมรู้ว่าเธอต้องเข้าใจแน่ๆ พอผมพูดเสร็จผมอายมากๆ ผมรีบเดินเข้าไปข้างในเลย เธอยืนฟังผมแบบอึ้งๆ ไม่คิดล่ะสิว่าผมจะพูด เอาเถอะคำตอบจะเป็นยังไงก็ช่าง ผมก็ดีใจที่ผมได้พูดมันแล้ว
ไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่ตอนนี้ผมต้องของจบบันทึกก่อน เพราะว่าใกล้ถึงวันเกิดเธอแล้ว ผมคิดว่าผมจะเอาเล่มนี้แหละให้เธอ ให้เธอรู้บ้างว่าผมคิดยังไงกันแน่ โลกนี้มันก็แปลกดีนะ พออยู่ใกล้กันมันก็มีความรู้สึกรักกันขึ้นมาง่ายๆ นี้ละเขาถึงบอกว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด... แต่อะไรก็ช่างเถอะ..ผมอยากจะบอกว่าผมมีความสุขมากๆเลย ถึงเธอจะ Say Yes หรือ No ได้แค่นี้มันก็เกินพอแล้วจริงมะ...
+++++++++++++++++++++++++++++
| Create Date : 02 มกราคม 2550 |
| Last Update : 2 มกราคม 2550 0:35:19 น. |
|
19 comments
|
| Counter : 509 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: farm IP: 124.157.150.198 วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:0:56:41 น. |
|
|
|
| โดย: tomtam IP: 203.122.72.178 วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:0:58:14 น. |
|
|
|
| โดย: O-yohyo IP: 58.9.156.136 วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:7:18:27 น. |
|
|
|
| โดย: O-yohyo IP: 58.9.156.136 วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:7:22:29 น. |
|
|
|
| โดย: O-yohyo IP: 58.9.156.136 วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:7:34:45 น. |
|
|
|
| โดย: farm IP: 222.123.73.45 วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:10:50:17 น. |
|
|
|
| โดย: mare IP: 139.168.237.199 วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:10:52:42 น. |
|
|
|
| โดย: หลินกุ IP: 125.25.36.234 วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:11:17:15 น. |
|
|
|
โดย: icebridy  วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:11:51:12 น. |
|
|
|
| โดย: O-yohyo IP: 58.9.163.154 วันที่: 2 มกราคม 2550 เวลา:22:55:26 น. |
|
|
|
| โดย: ทับทิม IP: 125.25.54.206 วันที่: 3 มกราคม 2550 เวลา:9:27:28 น. |
|
|
|
| โดย: satiga วันที่: 3 มกราคม 2550 เวลา:17:01:25 น. |
|
|
|
| โดย: O-yohyo IP: 58.9.159.177 วันที่: 4 มกราคม 2550 เวลา:0:02:33 น. |
|
|
|
| โดย: farm IP: 222.123.56.189 วันที่: 4 มกราคม 2550 เวลา:20:57:15 น. |
|
|
|
| โดย: midori IP: 124.120.207.147 วันที่: 4 มกราคม 2550 เวลา:21:46:31 น. |
|
|
|
| โดย: tomtam IP: 203.88.224.63 วันที่: 5 มกราคม 2550 เวลา:20:28:10 น. |
|
|
|
| โดย: forgive&forget IP: 72.10.114.1 วันที่: 6 มกราคม 2550 เวลา:2:20:28 น. |
|
|
|
| โดย: ทะเล IP: 202.129.43.74 วันที่: 7 มกราคม 2550 เวลา:22:47:11 น. |
|
|
|
| โดย: farm IP: 124.157.150.96 วันที่: 7 มกราคม 2550 เวลา:23:49:35 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เวสเทินเจ้าค่ะ Australia
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
)
พี่o-yo เช็ดน้ำหมากค่ะ 
ทับทิม เซ็นต์อนุมัติแล้ว ส่วนทะเลประทับตราเสร็จเรียบร้อยแล้ว งันขอกล่าวคำว่า ยินดีรับคุณหนูฉินสามเป็นว่าที่สะใภ้ของตระกูลเจิ้น ของพวกเรา 
ซึ้ง หวานซ้าาาา พ่อเควิน น่าร๊ากกจังเลย