“พญาศรีสัตตนาคราช”

สัญลักษณ์แห่งศรัทธาเมืองนครพนม

เมลืองมลัง     เหนือฝั่ง ธาราโขง

ร้อยเกี่ยวโยง ศรัทธา ทั่วสารทิศ

นาคราช วาดบันดาล ประทานฤทธิ์

เอื้อชีวิต ฉ่ำสุขเย็น เช่นสายน้ำ

จากรากเหง้า พื้นถิ่น อุษาคเนย์

ไหลถ่ายเท เป็นฮีตฮอย รอยอีสาน

รากกำเนิด บนแคว้นดิน ถิ่นโบราณ

คู่โขงธาร อุรงคะ มหานที

นามพญา ศรีสัต ตนาคราช

เจ็ดเศียรค้อม ป้องวาด ปฐพี

เป็นราชันย์ เหนือนาคา และนาคี

ทรงฤทธี พิทักษ์องค์ พระธาตุพนม

จากตำนาน สู่ศรัทธา ขอบฝั่งโขง

ร้อยรัดโยง เจ็ดเผ่าไท ให้น้อมก้ม

ชาวนคร ทุกหมู่เหล่า ร่วมสร้างสม

ได้ชื่นชม องค์นาคราช เป็นมิ่งเมือง

ให้สถิต เป็นมิ่งขวัญ ตราบนานเนา

ให้ลูกหลาน ขานเล่า เว้าลือเลื่อง

ว่าแดนโขง นครพนม สมรองเรือง

ประดุจเมือง แคว้นศักดิ์สิทธิ์ ถิ่นพุทธบูชา.

กลางเดือนกันยายน 2559 ผมมีโอกาสกลับไปเยือน ‘นครพนม’ ในช่วงเวลาที่คนทั้งเมืองกำลังจดจ่อ พุ่งจิตศรัทธาไปยังพิธีบวงสรวง“รูปหล่อองค์พญาศรีสัตตนาคราช”ที่ตั้งประดิษฐ์ริมเขื่อนฝั่งโขง หน้าเมืองนครพนมแลนด์มาร์กศักดิ์สิทธิ์แห่งใหม่ของจังหวัด หล่อด้วยโลหะทองเหลืองทั้งตัว องค์พญานาคนี้มีลักษณะขดตัว และชูเศียรทั้ง 7หันไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ผมจึงถือโอกาส เขียนบทกลอนฝากไว้เป็นที่ระลึก

ตามตำนานกล่าวว่า ‘พญาศรีสัตตนาคราช’ คือเจ้าแห่งพญานาคทั้งปวง ที่ปกครองเขตแดนลาวทั้งหมดและมีหน้าที่พิทักษ์องค์พระธาตุพนม ส่วนคำว่า ‘อุรงคนที’ หรือ ‘อุรงคมหานที’ ก็คือชื่อของแม่น้ำโขง ตามตำนานเก่าแก่

ส่วน 7 ชนเผ่าไท ที่อาศัยอยู่ในจังหวัดนครพนมได้แก่ เผ่าผู้ไท ไทญ้อ ไทกะเลิง ไทแสก ไทโส้ ไทข่า และไทยอีสาน นั่นเองครับ