Bloggang.com : ปอมปอมเกิร์ล : ลับแลลายเมฆ โดย ปิยะพร ศักดิ์เกษม

ลับแลลายเมฆ โดย ปิยะพร ศักดิ์เกษม

(ภาพปกจาก //www.naiin.com)
ข้อมูลหนังสือ
ชื่อเรื่อง : ลับแลลายเมฆ
ผู้แต่ง : ปิยะพร ศักดิ์เกษม
สำนักพิมพ์ : อรุณ
ประเภท : นิยายไทย
ราคา : 385 บาท

จากหน้าปกฉบับพิมพ์ครั้งที่ 1 สนพ. ดับเบิ้ลนายน์
แม้เธอจะสูญเสียมากมาย หากยังไม่สูญเสียจนหมดสิ้น
เรื่องอะไรก็ตามที่ผ่านไปแล้วและแก้ไขคืนกลับไม่ได้
มันก็มีค่าเพียงแค่รอยแผลเป็นเท่านั้น

เพิ่งอ่านเรื่องนี้จบหลังจากที่ซื้อมาเก็บไว้ (พร้อมลายเซ็นผู้เขียน กรี๊ดดด) ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2545 เป็นฉบับรวมเล่มพิมพ์ครั้งแรก ดองไว้ 4 ปีกว่า (เอิ๊กกก) เปิดๆ ลูบๆ คลำๆ หลายรอบไม่มีโอกาสได้อ่าน เพราะคาดว่าจะเป็นเรื่องหนักอึ้งแน่ๆ เลยรีๆ รอๆ แต่หลังจาก 4 ปีผ่านไป (และส่งให้เพื่อนฝูงเวียนอ่านเกือบทั่วยูเอสเอ) ก็ได้ฤกษ์เปิดอ่าน ปรากฏว่าเนื้อเรื่องน่าติดตามจนไม่อยากวาง

เรื่องนี้มีตัวละครจากตระกูลเชิญอิสราชัย แต่ไม่ได้เป็นเรื่องของคนในตระกูลนี้โดยตรง เนื้อเรื่องเริ่มที่ “กฤต เชิญอิสราชัย” หนึ่งหนุ่มในตระกูล ผู้เป็นหนุ่มช่างเลือก ที่เฟ้นหา เปรียบเทียบแต่สิ่งดีที่สุดให้ตนเอง กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับสาวน้อย “นภนภางค์” ผู้งดงาม แบบบาง ราวกับตุ๊กตากระเบื้องเนื้อดี ซึ่งเป็นการแต่งงานที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายเห็นชอบ และเห็นว่าเหมาะสม

นภนภางค์ เป็นลูกกำพร้า พ่อแม่เสียชีวิตไปตั้งแต่วัยเด็ก จึงได้รับการประคบประหงมเลี้ยงดูโดยปู่ และ ย่า หมอจิตต์ คุณพจี ต่อมาเมื่อคุณพจีคุณย่าเสียชีวิต ก็มีคุณแวววรรณ เป็นย่าเลี้ยงมาดูแลแทน และคุณแวววรรณ ก็ดูแลนภนภางค์ประดุจหลานแท้ๆต่อ หลังจากที่หมอจิตต์ เสียชีวิต

นภนภางค์มีฝันร้ายเป็นบางคราว แต่ไม่แน่ใจว่าคืออะไร กระทั่งในคืนวันก่อนแต่งงาน ที่กฤต ซึ่งอยู่ในฐานะคู่หมั้น พยายามจะมีอะไรด้วย และเป็นความพร้อมใจของนภนภางค์เอง จู่ๆ หญิงสาวก็เกิดอาการเกร็ง และตกใจกลัว แล้วภาพอสูรร้ายก็ผุดขึ้นมาในจิตสำนึก และอาการนี้ก็เกิดขึ้นอีกในคืนวันแรกของการแต่งงาน แต่ครั้งนี้รุนแรงกว่าครั้งแรก ที่นภนภางค์มีอาการกลัวแบบสติแตก

เรื่องนี้เป็นเรื่องสะท้อนสังคม ในเรื่องปัญหาการข่มขืน ชะตากรรมของเพศหญิงที่ถูกกระทำโดยเพศชาย ผลกระทบด้านจิตใจของผู้หญิงหลังจากถูกกระทำ มีกรณีที่เกิดขึ้นจริงแทรกให้อ่านอย่างกลมกลืนกับเนื้อเรื่อง อ่านแล้วคล้อยตามว่า การข่มขืน เป็นภัยที่ใกล้ตัวจริงๆ มันอาจจะเกิดขึ้นกับใครก็ได้ ไม่เลือกชนชั้น จะรวยจะจน เจอปัญหานี้กันได้ทั้งนั้น และเมื่อพบเจอกับสิ่งเลวร้ายนั้นแล้ว มันไม่ได้มีแต่บาดแผลทางกายเท่านั้น แต่บาดแผลทางใจนั้นยากแก่การเยียวยาหลายเท่านัก

ขอยกคำของจีรณา หนึ่งในตัวละครของเรื่องนี้ ผู้ซึ่งเฉียดการโดนข่มขืนมาเพียงเส้นยาแดงผ่าแปด หากเพื่อนไปช่วยไว้ไม่ทัน

“ฉันเคยคิดว่า ผู้หญิงผู้ชายเสมอภาคกันแล้วในยุคนี้...ที่แท้มันก็แค่ภาพลวงเท่านั้น ไม่ว่าผู้หญิงในชนชั้นไหน อายุเท่าไหร่ ก็มีสิทธิ์เดินชนกับเรื่องแบบนี้ได้เท่าๆกัน...ตราบใดที่ผู้ชายไม่พัฒนาตัวเอง...ฉันหมายความว่าปัญหาช่มขืนต้องแก้ที่ความคิดและจิตใจของผู้ชาย”

เป็นเรื่องที่หนัก แต่ด้วยกลวิธีการเล่า ผูกเรื่อง และสำนวนการเขียนของผู้แต่ง ทำให้เรื่องที่แสนหนักนี้เป็นเรื่องที่ต้องพลิกหน้าอ่านอย่างรวดเร็ว ด้วยอยากรู้เรื่องราวต่อไป ผู้แต่งซ่อนปมของเรื่องไว้ได้ดีจริงๆ ค่ะ มีหลายซับ หลายซ้อนให้เราตามไปค้นหาร่วมกับตัวนางเอกเอง (ฉันเองตามประสาคนใจร้อน พยายามขี้โกงสุ่มหาเรื่องแต่หนหลังของนางเอก หลายรอบ แต่สุ่มหาไม่เจอ เลยต้องมาตามลุ้นอ่านต่อ)

นอกจากเนื้อเรื่องชวนติดตามแล้ว หนังสือเล่มนี้ได้ทิ้งร่องรอยความคิดให้เราได้คิดต่อ คุ้มค่ากับเวลาที่ได้อ่านไปค่ะ เป็นหนังสือที่อยากแนะนำให้อ่าน โดยเฉพาะคนที่ชอบอ่านนิยายแนวที่มีสาระบวกความบันเทิงนะคะ (เกือบลืม พระเอกเรื่องนี้ “หมอมันตา” น่ารัก และอบอุ่นมากค่ะ คุณแม่ปลื้ม...)

ลับแลลายเมฆ เป็นหนังสือดี มีหลายรางวัลเป็นเครื่องการันตี ได้แก่

- รางวัลชมเชยประเภทนวนิยาย จากการประกวดหนังสือดีเด่น ประจำปี พ.ศ.2546 ของคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ (จากงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ประจำปี 2546)

- รางวัลชนะเลิศประเภทนวนิยายในการประกวดหนังสือดีเด่น “เซเว่นบุ๊คอวอร์ด” ประจำปี 2549

Create Date : 17 เมษายน 2550

Last Update : 17 เมษายน 2550 4:47:15 น.

14 comments

Counter : 1405 Pageviews.

ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะพี่ปอม อ้ออ่านตอนลงสกุลไทย สงสารนางเอกมาก

โดย: แม่ลูกแฝด IP: 65.141.27.112 วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:5:25:19 น.

แหม..อยากอ่านคุณปอม วิจารณ์หนังสือ ขุนเขา ริมน้ำ จัง

โดย: p_tham

วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:6:09:57 น.

จำชื่อเรื่องไว้ก่อนแล้วกันค่ะ

โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~

วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:7:30:49 น.

เป็นเรื่องที่ชอบมากเหมือนกันค่ะ
อ่านเรื่องนี้แล้วรักพี่เกื้อสุดหัวใจ

เพิ่งได้สะพานแสงคำมา (ไม่รู้เมื่อไรจะได้อ่านเหมือนกัน

)

โดย: ฟ้าใส IP: 124.157.188.37 วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:7:33:05 น.

เรื่องน่าสนใจ ชอบเรื่องของตระกูลเชิญอิศราชัยด้วยค่ะ

โดย: ดาว..กลางวัน

วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:11:45:57 น.

เป็นนิยายที่ดูเหมือนจะกระจุ๋มกระจิ๋ม
แต่ค่อยๆข้น หนักขึ้นทุกหน้า

เห็นด้วยค่ะว่าหมอมันตาน่ารัก อบอุ่น

โดย: HoneyLemonSoda

วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:11:56:06 น.

เนื้อเรื่องน่าสนใจมากค่ะ

เวลาบอกว่าบุคลิกหมอสัญชาติไทยที่อบอุ่นจริงๆ นึกออกแต่สัตวแพทย์ หรือหมอบ้านนอกเท่านั้นค่ะ ม้าไม่ปลื้มหมอคน

โดย: หน้าม้าแถวบ้าน

วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:13:06:23 น.

ชอบทุกเรื่องของนักเขียนคนนี้ค่ะ

ชอบที่แต่ละเรื่องเป็นเรื่องราวที่ต่อกัน ผูกกัน

เพราะบางครั้ง เราอ่านแล้ว มีความรู้สึกว่า แล้วคนนั้น คนนี้จะเป็นอย่างไรต่อไป

โดย: หมวยแก้มป่อง

วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:15:21:51 น.

จดๆๆๆ ได้อ่านหนังสือที่มีลายเซ็นต์ของผู้เขียนมันปลื้มเนาะ
(วันหลังจะส่งไปให้เซ็นต์อีก)

สุขสันต์ปีใหม่ไทยย้อนหลังนะคะน้องปอม

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:15:41:07 น.

เมื่อคืนมาเขียนตอบไปรอบหนึ่งแล้ว ลืมใส่ชื่อตัวเอง หายหมดเลย...

ไม่เป็นไรวันนี้มาตอบใหม่

แม่ลูกแฝด -- แม่อ้อ ใช่แล้วค่ะ อ่านเรื่องนี้แล้วสงสารนางเอกสุดๆ เป็นเรามารู้ทีหลังแบบนี้ คงช็อคเหมือนกัน

p_tham -- คุณเปิ้น แหม...อยากวิจะแย่ แต่ไม่มีหนังสือให้วิ นี่สิ ฮิๆ ส่งเป็น ebook มาสิ จะได้อ่าน หุๆ รอกลับไทยก่อนนะจะไปซื้อ แล้วขอลายเซ็นต์ด้วย จะให้ที่บ้านซื้อส่งมาก็เกรงใจเขาอ่ะ เขาไม่ค่อยว่างกัน (แต่ว่างไปเที่ยว ฮึ่มมม)

~:พุดน้ำบุศย์:~ -- พี่พุดฯ น่าจะชอบเรื่องนี้นะคะ เนื้อหาไม่เบา แต่ก็อ่านเพลินค่ะ

คุณฟ้าใส -- ใช่แล้ว เรื่องนี้พี่เกื้อคุณน่ารักจริงๆ แต่แอบเห็นความร้ายของเจ้าพ่อกอบบุญ จนอยากไปหาเรื่องของเขามาอ่านแล้ว

คุณดาว..กลางวัน -- เรายังอ่านเรื่องของหนุ่มๆ ตระกูลนี้ไม่ครบเลยค่ะ แบบว่ามีหนังสือให้อ่าน แต่ก็ดองไว้ซะส่วนมาก อ่านบ้านร้อยดอกไม้ไป ก็ชอบเหมือนกัน เนื้อเรื่องเบาๆหน่อย

คุณHoneyLemonSoda -- ใช่แล้วค่ะ คุณปิยะพร หลอกให้เราอ่านกุ๊กกิ๊กตอนแรก แล้วก็อัดเราไม่ยั้งตอนกลางเรื่อง เอิ๊กกก แต่ชอบนะ

คุณหน้าม้าแถวบ้าน -- หมอมันตาก็ทำงานอยู่บ้านนอกค่ะ ไม่ได้มาจากครอบครัวร่ำรวย แล้วก็มีความเจียมตัว นิสัยน่ารักจริงๆ นะ

คุณหมวยแก้มป่อง -- ชอบคุณปิยะพร เหมือนกันค่ะ ภาษาสวย แล้วก็เนื้อหามีสาระดีค่ะ

ปลาทอง9 -- พี่แอ๊ค ปลื้มเน๊อะ ได้ลายเซ็นเนี่ย คนเขียนคนนี้ก็ปลื้มนะ ที่มีคนส่งหนังสือมาให้เซ็น อิอิ

โดย: ปอมปอมเกิร์ล

วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:17:56:37 น.

เรื่องนี้สองจิตสองใจมานานแล้วค่ะ ว่าจะอ่านไม่อ่านดี เพราะรู้มาว่าเรื่องนี้มีการโดนข่มขืนด้วย กลัวเครียดเกินค่ะ

โดย: คอเล่า IP: 202.44.135.35 วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:18:27:49 น.

เรื่องนี้ดีจริงๆค่ะ
จำได้ว่าตอนอ่าน อึ้งๆๆๆๆๆ

โดย: BoOKend

วันที่: 17 เมษายน 2550 เวลา:20:58:50 น.

อ่านแล้ว ลืมแล้วเช่นกัน

จำเรื่องได้คลับคล้ายคลับคลา แต่ถ้าให้อ่านอีกรอบคงเหมือนอ่านใหม่ ...ดีจัง อิอิ

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 18 เมษายน 2550 เวลา:1:27:21 น.

คุณคอเล่า -- ที่จขบ. ดองไว้ 4 ปีกว่า ก็เพราะว่ากลัวเครียดนี่ละค่ะ แต่ในที่สุดพอตัดสินใจหยิบมาอ่านก็ไม่ผิดหวังเลย ไม่เครียดมากอย่างที่คิด

คุณBoOKend -- ใช่แล้วค่ะ เป็นเรื่องดีที่ทำให้อึ้งเหมือนกัน

คุณยาคูลท์ -- อ่ะ ไปหยิบมาอ่านใหม่ ว่าแต่ยังมีที่ดองไว้อีกเยอะไม่ใช่เหรอ

โดย: ปอมปอมเกิร์ล

วันที่: 18 เมษายน 2550 เวลา:2:08:09 น.