ฤาสักแต่ว่าเป็นนารี * ศรีฟ้า ลดาวัลย์ ฤาสักแต่ว่าเป็นนารี * ศรีฟ้า ลดาวัลย์ ช่วงนี้เป็นช่วงอ่าน อ่าน และก็อ่าน ... ผมเดินผ่านชั้นวางหนังสือในตอนบ่าย ๆ อากาศร้อน แดดจ้า จะไปหยิบน้ำเย็น ๆ ขึ้นมาดื่ม แว่บสายตาเห็นนิยายเรื่องนี้เข้า ชื่อเรื่องดูแปลก ๆ เดาไม่ถูกว่าจะเป็นเรื่องแนวไหนกันแน่ ... แต่คงจะเป็นแนวผู้หญิง ๆ ที่ต่อสู้เพื่อสิทธิสตรี แล้วยืนหยัดในสังคมอย่างหน้าชื่นก่อนได้รับการยอมรับจากทุกคนในตอนจบ ... หยิบขึ้นมาอ่านช้า ๆ เริ่มต้นที่การแข่งขันฟุตบอลประเพณีจุฬา ฯ ธรรมศาสตร์ ตัวเอกทั้งสี่มาพบเจอและก็เริ่มปิ๊งกัน (ไหมทอง/อภิชาต/ฟ้าแจ่ม/พราหมณ์) ก่อนจะตัดฉากไปที่บ้านนางเอกที่ชนบท คือ อำเภอดอกคำใต้ ... ผมเลยร้อง อ๋อ ! นึกเดาแนวทางของเรื่องได้แล้ว เป็นเรื่องของหญิงสาวทางภาคเหนือกับเส้นทางชีวิตที่แต่ละคนเลือกเดิน พออ่านไปจนจบเรื่องอย่างลื่นไหล แต่ก็ร้อง เฮ้อ ! ไปหลายครั้ง อิอิ (ผมชอบที่เรื่องจบแบบนี้ แต่จะจบอย่างไงไปติดตามอ่านดูนะครับ) นางเอกของเรื่องคือ ไหมทอง เป็นคนเงียบ ๆ อ่อนนอกแต่แข็งใน สู้คน สู้ชีวิต รักใครรักจริง ตรงข้ามกับพระเอกที่ตัวดำ ยิ้มกว้าง สนุกสนาน ร่าเริง ไม่ซีเรียสอะไรง่าย ๆ เส้นทางรักของทั้งสองเป็นยังไง? ต้องไปหาอ่านกันให้ได้นะครับ ... เหตุการณ์ในเรื่องจะพลิกผันตลอดเวลาตั้งแต่อ่านจนจบ แต่จะมีช่วงนิ่ง ๆ เอื่อย ๆ ไปบางช่วง ก่อนจะกลับมาสนุกเข้มข้น จนจบเรื่อง ... ฤาสักแต่ว่าเป็นนารี ของอาจารย์ศรีฟ้า ลดาวัลย์ เป็นงานนวนิยายเรื่องยาว อ่านได้สนุก ๆ แถมข้อคิดแทรกไว้ในเรื่องตลอดทั้งเรื่องอีกเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องรักใคร่ คล้าย ๆ เรื่อง หัวใจอันอ่อนนุ่ม พรหมไม่ได้ลิขิต เครื่องแบบสีขาว สามอนงค์ กนกลายโบตั๋น คนบาป โสนบานเช้า คัดเค้าบานเย็น เจ้าหล่อน ทำไม ใครกำหนด ลางรัก ข้าวนอกนา วงเวียนชีวิต นายอำเภอที่รัก แผ่นดินนี้ยังรื่นรมย์ สาวแก่ พิกุลแกมเกดแก้ว ครอบ(บ้าน)ครัว(เดียว) ฯลฯ อาจารย์ศรีฟ้า ลดาวัลย์ ท่านเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ปี ๒๕๓๙ นวนิยายของอาจารย์ทุกเรื่องสอนเรื่องจิตสำนึกและการมองโลกทัศน์ทางสังคมที่ไม่ฉาบฉวย แต่เป็นจริงเป็นจัง งานเขียนของอาจารย์ทรงคุณค่าทุกเล่ม อ่านได้ตลอด ไร้กาลเวลา ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้า ... ฤาสักแต่ว่าเป็นนารี ของอาจารย์ศรีฟ้า ลดาวัลย์ เป็นงานเก่า ๆ หาซื้อ(หรือไปเช่าร้านอ่าน) ได้ง่าย ผมเห็นอยู่หลายร้าน ... ไปหาอ่านกันนะครับ ส่วนตัวข้ากระผมว่าจะไปหยิบงานเก่า ๆ ของอาจารย์มาอ่านซ้ำอีกหลายเรื่องโดยเฉพาะนามปากกา “จุลลดา ภักดีภูมินทร์ ” อย่างเรื่อง หลอน บ่วง หลง ริษยา ขมิ้นกับปูน และเรือนแรม อย่างนี้เป็นต้นครับ อ่านแล้วสนุกยังไงเล่าสู่กันฟังเช่นเดิมนะคร้าบบบบบ สวัสดีครับ ...   Create Date : 26 พฤษภาคม 2550 6 comments Last Update : 26 พฤษภาคม 2550 20:11:38 น. Counter : 4013 Pageviews. Share Tweet

จขบ แนะนำหนังสือดีๆ น่าอ่านอีกแล้ว   โดย: คอเล่า IP: 202.44.135.35 27 พฤษภาคม 2550 1:57:57 น.

อ่านแล้ว...นานมากเลย สมัยนั้น ชอบชื่อเรื่องมากเลยค่ะ แต่จำรายละเอียดไม่ได้แล้ว นานจริง ๆ   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 27 พฤษภาคม 2550 8:29:09 น.

ชอบชื่อเรื่องนี้จังเลยพี่ ได้ใจๆ   โดย: piccy IP: 124.120.240.147 28 พฤษภาคม 2550 8:18:37 น.

เล่มนี้ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ แต่ชื่อเรื่องนี่แบบว่า..ฮิ้ววววว คิดได้ไง นับถือเลยค่ะ เหอๆ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 28 พฤษภาคม 2550 9:56:59 น.

ชอบเรื่องหลอนมากค่ะ ไม่เคยรู้ว่าเป้นคนเดียวกันเลยค่ะ รู้แต่ว่า นามปากกา จุลลดา ออกแนวผีๆ   โดย: grippini 14 กุมภาพันธ์ 2551 23:04:55 น.

มีเรื่องนี้เหมือนกันครับ แต่ยังไม่ได้อ่านเลย เมื่อบอกว่าสนุกก็ต้องลองอ่านแล้ว ชอบอาจารย์ศรีฟ้าเหมือนจขกท.เลยครับ   โดย: แพน IP: 58.8.120.24 30 สิงหาคม 2552 23:58:51 น.