Bloggang.com : เมฆชรา : เรื่องของชายชื่อกนกสามคน * ชมัยภร แสงกระจ่าง

เรื่องของชายชื่อกนกสามคน * ชมัยภร แสงกระจ่าง

เรื่องของชายชื่อกนกสามคน * ชมัยภร แสงกระจ่าง

ชื่อนิยายเรื่องนี้ก็บอกแล้วนะครับว่าเป็นเรื่องของคนที่ชื่อ “ กนก ” มีกนกอินทร์ กนกรัฐ และกนกเทพ (ปาฏิหาริย์)ที่มีชีวิตเกี่ยวพันกันจากอุบัติเหตุในตอนต้นเรื่องเพียงครั้งเดียว เหตุการณ์ในครั้งนั้นพลิกชีวิตคนทั้งสามให้กลับตาลปัตรจากหน้ามือเป็นหลังมือ ... คนที้เคยใช้ชีวิตอย่างประมาทกลับใช้ชีวิตหลังจากวันนั้นอย่างระมัดระวัง กลัวจะตายไปอีกครั้ง ... คนที่อยู่ในกรอบระเบียบ ใช้ชีวิตเป็นเส้นตรงมาตลอดกลับมุ่งเสพความสุขจากรูปรสสัมผัสอย่างเต็มที่ จนลืมเหตุการณ์ร้ายในวันนั้น ...ส่วนคนสุดท้ายชีวิตไม่ได้ทำอะไรเพื่อคนอื่น แต่ชะตากรรมบีบบังคับให้อยู่นิ่งๆ เป็นภาพสีเทา ....

ผมคิดว่าพระเอกคือ กนกอินทร์ ในเรื่อง คือ ภาพคนดีในอุดมคติที่สังคมบ้านเราต้องการอย่างยิ่ง เพราะคนที่ทำอะไรผิดพลาดแล้วพยายามทุกวิถีทางที่จะรับผิดชอบในสิ่งที่ตนเองกระทำ ไม่ว่าจะทำผิดทางตรงหรือทางอ้อมก็แล้วแต่ ความรับผิดชอบเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ... กนกอินทร์พยายามทุกวิถีทางที่จะแก้ไขสิ่งที่มันผ่านมาแล้วด้วยการเกี่ยวข้องกับนางเอก คือ แหวนพลอย (น้องสาวแหวนลงยา - คนที่พระเอกต้องรับผิดชอบร่วมกับรุ้งทิพย์ ) บททดสอบชีวิตหลายบทถูกนำมาร้อยเรียงให้คนทั้งสองข้ามผ่านอย่างทุลักทุเล จนจบลงอย่างสวยงามในตอนท้ายเรื่อง ...

ส่วนกนกรัฐ เดิมทีี่เป็นแค่ครูสอนหนังสือธรรมดาๆ แต่ชะตาชีวิตพลิกผันหลังเกิดอุบัติเหตุไปเป็นคนที่มีชีวิตที่หรูหราฟุ่มเฟือยแบบก้าวกระโดด ลืมไปเลยว่าชีวิตของตนเองเคยผ่านเหตุการณ์อะไรมาครั้งหนึ่ง ... จนสุดท้ายก็ต้องรับผลกรรมไปตามวาระ ...

วันพรุ่งนี้จะเป็นวันพระใหญ่ (วันวิสาขบูชา) ถ้าหนอนคนไหนหยิบจับนิยายเรื่องของชายชื่อกนกสามคนของอาจารย์ชมัยภร แสงกระจ่าง ขึ้นมาอ่าน ผมรับรองว่าจะต้องได้รับอะไรกลับไปมากมายจากเนื้อหาในเรื่อง อาทิเรื่อง บทเรียนสอนเรื่องกรรมดีกรรมชั่ว / บททดสอบบุญกรรม หรือ การกระตุ้นตัวเองให้เห็นธรรมะด้วยดวงตาแห่งธรรม เป็นต้นครับ ...
ผมอ่านนิยายเรื่องนี้จบด้วยความอิ่มใจ แล้วหันกลับมาทบทวนตัวเองว่าในวันนี้ตัวเราทำความดีอะไรไปแล้วมั่ง อย่างน้อยศีล 5 ยังครบดีอยู่หรือเปล่า .... ประมาณนี้เป็นต้นครับ ...

นิยายเรื่องนี้อาจารย์ชมัยภร ท่านเขียนจบเมื่อตอนต้นปี 2550 หลังจากลงที่สกุลไทยมาพักหนึ่ง ก็ได้รับการกล่าวถึงมากพอสมควร ผมซื้อมาก็แล้วซุกไว้ในชั้นหนังสือนานหลายเดือน... พอดีได้ไปงานสัปดาห์ฯเมื่อเดือนที่แล้ว เดิน เดินแวะที่บูธสำนักพิมพ์คมบาง เจอคนขายเพื่อถามหานิยาย “จดหมายถึงดวงดาว”ก็ปรากฏว่าหมดเกลี้ยงไม่เหลือสักเล่ม ... คนขายแนะนำต่อว่าลองอ่าน
เรื่องของชายชื่อกนกสามคนดูสิสนุกนะ ผมเลยบอกว่ามีแล้ว แต่ยังไม่ได้อ่าน... ก็เลยกลับมาอ่านจนจบ ...

อาจารย์ชมัยภรเขียนเรื่องราวชีวิตของคนทั้งสามคนได้สนุกมากๆ ทั้งสามสิบห้าตอน อ่านไม่เบื่อ ... ได้คติแง่คิดสอนใจตลอดเวลา ... เส้นกราฟชีวิตของกนกอินทร์ สายอินทร ขึ้นลงไปจนดูคล้ายๆกับนายกันเกรา พิลังกาสา จาก ผัดไทยไม่ใส่เส้น อาจจะแตกต่างกันที่รายละเอียด แต่ที่เหมือนกันคือ การต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งความถูกต้อง แล้วมุ่งมั่นก้าวข้ามผ่านไปให้ได้ ไม่ว่าจะผ่านทุกข์สุข ร้อนหนาวสักเท่าใด ....

ชีวิตที่ต่อสู้เพื่อคนอื่นด้วยความเสียสละ เป็นชีวิตที่น่ายกย่องไม่ใช่หรือครับ ...

ผมคิดว่าเหตุการณ์ร้ายๆในห้วงอาทิตย์นี้ คงสั่นคลอนความรู้สึกเพื่อนหนอนมากมาย ไม่ว่าพายุนาร์กีสที่พม่า หรือ แผ่นดินไหวคนตายเป็นเบือที่ประเทศจีน แต่สุดท้ายก็คงจะเหมือนอย่างที่ท่านอาจารย์ ว.วชิรเมธี ท่านพูดในรายการทีวีๆหนึ่งเมื่อวันก่อน ท่านว่า .... เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ ในทางพระพุทธศาสนาไม่ได้สอนให้เราหวาดกลัวต่อเรื่องราว .... แต่ ...ให้เราพร้อม แล้วเตรียมรับมือกับมัน .... หากมันมาเยี่ยมเยียนเราในเวลาอันใกล้ หรือ ไกล ..

วันพระวันพรุ่งนี้ ... เพื่อนหนอนคงตื่นกันแต่เช้าเตรียมตัวทำบุญทำจิตใจให้บริสุทธิ์ผ่องแผ้วไม่มัวหมองด้วยอบายกิเลสทั้งปวง จนเมื่อจิตใจสงบนิ่งเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ ความดี ความงาม ความร่มเย็นจะคุ้มครองพวกเราไปตลอดกาล ...

สวัสดีวันพระครับ .... เมฆชรา