*นานมากแล้วนะที่ไม่ได้อ่านงานเขียนของอาจารย์ชมัยพรฯ”

ก็อย่างที่บอกครับงานผมยุ่งมากๆกับตำแหน่งที่ได้รับเลยกระทบกับการอ่านนิยายเรื่องโปรดเข้าอย่างจัง ..ประกอบกับช่วงนี้ไม่มีนิยายเรื่องไหนเลยที่สร้างความจี๊ดจ๊าดตื่นเต้นจนต้องอ่านรวดเดียวจบ เกมือนเคยๆที่ผ่านมาตลอดเวลาที่อ่านนิยายไทยๆแบบจริงจังมาตั้งแต่ปี 2548จนถึงปีนี้ 11 ปีแล้วที่ยังตามหานิยายไทยๆสนุกได้อ่านอยู่แบบไม่จบไม่สิ้นครับ ..วันนี้ขอบ่นหน่อยที่ว่านิยายที่เขียนออกมาในช่วงนี้ไม่มีเรื่องไหนอ่านสนุกเลยสักเรื่องยกเว้นงานเขียนชั้นครูตามหน้านิตยสาร อย่างเรื่อง ... ความฝันครั้งที่สองของอาจารย์วนิตา ,กระจกขอบทองของกฤษณา อโศกสิน,เดนมนุษย์ของป้าโบตั๋น,กงฟ้าลี้ของพ่อครูมาลาคำจันทร์,รื่นรักลมลวงที่หัวหินของกิ่งฉัตร,ลำนำรักคลองเจ้าสายของเข็มพลอย,ริมหัวใจของทมยันตีและอีกหลายเรื่องที่น่าสนใจรวมถึงงานของพี่หมอพงศกร,พี่อุรดาโควินทร์,งานของพี่ตั๊ม กนกวลี พจน์ปกรณ์,งานเขียนของป้าโสภาคสุวรรณ,งานเขียนของพี่จุฑารัตน์ เป็นต้น เหล่านี้ล้วนน่าสนใจหมด

เข้าเรื่องรีวิวดีกว่าครับ.. ในบรรดานิยาย,กวีนิพนธ์และเรื่องสั้นของอาจารย์ชมัยพรฯทั้งหมดเกือบ 50 เล่ม ..ผมมีสะสมไม่ครบจะเลือกเฉพาะที่คิดว่าน่าสนใจในรสนิยมตัวเอง อาทิเรื่อง..มิเหมือนแม้นอันใดเลย/อรุณในราตรี/วรรณพินิจกฤษณาอโศกสิน/ปากไก่ลายทอง/อยากจะเขียนแทบตาย/เราก็รู้อยู่แล้วว่าแม่อายุ88/ญอดทน/คนในบ้านหนังสือ/นางสิงห์มอเตอร์ไซค์/แม่ทั้งโลกเป็นเช่นนี้/บันทึกจากลูกผู้ชาย/ตะวันขึ้นที่ภูพระบาท/จดหมายถึงดวงดาว/ขวัญสงฆ์/เรื่องของชายชื่อกนกสามคน/ผัดไทยไม่ใส่เส้น/คุณปู่แว่นตาแตก/ผลิบานในวันร้อน/จับต้นมาชนปลาย/อาม่าบนคอนโด/แดดฉายในสายลมและหยาดน้ำค้างพันปี.. ทั้งหมดคืองานที่ได้เก็บสะสมและชอบเป็นการส่วนตัว ไม่เก่ายวกับรางวัลครับ

ผมชอบอ่านงานของอาจารย์ชมัยพรฯอยู่หลายเรื่องรวมทั้งเรื่องในเวิ้งฟ้าอันไพศาลเรื่องนี้ด้วย..เรื่องราวทั้งหมดเป็นเรื่องผู้หญิงที่ชื่อจันทรกับความนึกคิดต่อสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆตัวเกี่ยวเนื่องกับความตายในรูปแบบต่างๆของคนใกล้ตัว..พออาทิจจ์ สามีที่ตัวเองรักและไม่คิดว่าจะจากไปมาจากไป ..ต้องหายไปจากโลกใบนี้จันทรก็รู้สึกว่าโลกนี้มันไม่มีอะไรเปแนความหวังแล้วไม่ว่าจะเป็นสังขารที่แก่ขึ้น ลูกเต้าหลานเหลน ลูกสะใภ้ และเพื่อนฝูงที่เกี่ยวดองสัมพันธ์ล้วนแต่ไม่ได้ดั่งใจตัวเองไปเสียหมด ..พาลทำให้การใช้ชีวิตดำดิ่งสู่ภาวะใหม่ที่อาจจะเจอในเร็ววันนี้ ชื่อว่า .. ความตาย

น่าสงสารป้าจันทรในเรื่องมากที่ต้องผจญกับสิ่งที่ไม่พึงประสงค์หลายเรื่อง.. นี่จึงเป็นเหตุผลหลักในการอ่านนิยายเรื่องนี้อย่างสนุก ..อาจารย์เขียนความรู้สึกนึกคิด เขียนบรรยายสภาพการณ์ต่างๆที่ตัวเอกได้พบเจอได้อย่างลื่นไหลตั้งแต่บทที่1 จนถึงบทที่ 40 บทอวสาน ทั้งอิ่มทั้งปลงทั้งตื่นตันใจในบทสรุปนิยาย ...

“ เวิ้งฟ้านั่นใช่ไหม ที่ที่อาทิจจ์ไปใช่ไหมแต่มันตรงไหนล่ะ มันเหมือนหนังสือที่เคยอ่านหรือว่ามันเหมือนในฝัน มันอย่างไงกันแน่น อยู่ตรงไหน ข้างบน ข้างล่าง ตรงกลาง ตรงริมหรือตรงไหนไม่รู้เลย จะสวยงามจะอัปลักษณ์แค่ไหนก็ไม่รู้เลยอีกเช่นกัน ..”

“พรุ่งนี้กับความตายอะไรจะมาถึงก่อนกัน ..”

บทสรุปของนิยายเรื่องเด่นเรื่องนี้คือประโยคนี้ครับ.. วันนี้เมฆชราชวนอ่านงานของอาจารย์ชมัยพร แสงกระจ่าง นักเขียนในดวงใจอีกท่านหนึ่งของผม ..สำนักพิมพ์คมบาง (ราคา 270 บาท) มีขายตามร้านหนังสือทั่วไปหรือสั่งทางร้านซีเอ็ตก็ได้นะครับ.. คืนวันเสาร์นี้ผมขอให้มีความสุขกับการอ่านหนังสือที่ดีและนอนฟังเสียงฝนตกพรำๆไปพรางๆนะครับผม.. สวัสดีวันดีๆนะ * เมฆชรา * วันที่ 2 กรกฏาคม 2559 เวลา 23.30 น.