ร้านหนังสือที่มีแต่นิยายรัก * ประชาคม ลุนาชัย
ร้านหนังสือที่มีแต่นิยายรัก * ประชาคม ลุนาชัย
ได้อ่านนวนิยายเรื่องนี้จบแล้วมีความสุขพิเศษ ด้วยเหตุผล 10 ข้อดังนี้
1.เป็นนิยายที่ได้รับรางวัลชมเชยจากการประกวดหนังสือดีเด่น ประเภทนวนิยาย งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติปี 2556 ร่วมกับนิยายเรื่องรุสนีและน้ำห่มดิน 2.นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานของนักเขียนคนโปรดของผมอีกคนที่ได้ติดตามงานเขียน/สะสมผลงานมานาน พอได้อ่านนิยายยอดเยี่ยมเรื่องนี้ก็แปลกใจเพราะเป็นแนวที่พี่ประชาคมฯเพิ่งได้เขียนเป็นเรื่องแรก และก็ทำได้ดีเลยทีเดียว 3.จากเนื้อเรื่องที่คาดเดาไม่ถูกว่านิยายซ้อนนิยายเรื่องนี้จะมีเนื้อหาในรูปแบบไหน ได้อ่านจบแล้วก็ประทับใจในเรื่องราวความคิดและการเรียบเรียงเหตุการณ์ของคนแต่งได้สรรสร้างผลงานชิ้นนี้ออกมา เป็นงานที่ไม่ถึงกับดีมากที่สุด แต่ก็ถือว่าควรค่าแก่การอ่านตามสมควร 4.งานเขียนของพี่ประชาคมได้รับรางวัลงานหนังสือหลายเล่มแล้ว หลังจากงานเขียนในระยะหลังของพี่ประชาคมค่อนข้างเงียบเชียบ งานเขียนเรื่องนี้จึงถือว่าเปิดศักราชใหม่นวนิยายรูปแบบใหม่ (นิยายรัก) อีกทางหนึ่งด้วย 5.นลิดาเป็นครูคนใหม่ของหมู่บ้านแห่งนี้ เธอเป็นคนแปลกถิ่น เปลี่ยวเหงาในความไม่มีแสงสีในชนบท เธอชอบอ่านนิยายรักเกาหลีมากมาย แต่ความเจริญยังไม่เข้าถึงทำให้เธอพยายามหามาอ่านให้ได้จนกระทั่งมาเจอร้านหนังสือเล็กๆแห่งหนึ่งชื่อ ร้านแบ่งปันกันอ่าน (ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น ร้านหนังสือที่มีแต่นิยายรัก) ที่มีเจ้าของคือ นายภูดิน อันมีประวัติละพฤติกรรมลึกลับ .. ภูดินชวนเธออ่านนิยายรักวันละตอนที่ชื่อ หัวใจนางฟ้าและนางฟ้าในหัวใจ เธออ่านนิยายเรืองนี้ทุกวันเสาร์พร้อมกับรับนวนิยายที่เขาแนะนำให้ครั้งละเล่มสองเล่ม .. นิยายดำเนินเรื่องไปพร้อมกับการอ่านของนางเอก(เป็นนิยายที่ดีเยี่ยมทั้งนั้น อาทิ คนขี่เสือ /พรากแสงตะวัน/แผ่นดินของเรา/เสียงแห่งขุนเขา/จอห์นนีไปรบ/ปีศาจ/ความรักของวัลยา/อะเซเลียสีแดง/หลั่งเลือดที่นานกิง/บทเพลงคาเฟ่อันแสนเศร้า/ขุนเขาแห่งจิตวิญญาณ เป็นต้น ตอนจบพระเอกตายนางเอกสานฝันที่อยู่ได้สำเร็จ นิยายเรื่องนี้จึงจบลงอย่างงดงาม ตรึงตรา สะเทือนใจ 6. พอได้เห็นคนแต่งสอดแทรกนิยายดีดีเข้ามาในเรื่อง ทำให้ผมจำต้องกลับไปขุดนิยายทั้งหมดที่พูดไว้ในเรื่องกลับมาอ่านอีกครั้ง ครั้งนี้ค่อยอ่านช้าๆละเมียดหน่อย 7. งานที่พีคสุดของพี่ประชาคมทึ่ผมชอบน่าจะเป็นเขียนฝันด้วยชีวิต ที่กวาดรางวัลมาแทบทุกสถาบัน แต่แพ้ยกสุดท้ายในซีไรต์ น่าเสียดายมาก 8. นิยายเล่มนี้อาจจะไม่ขายดี เพราะดูเหมือนไม่มีอะไร แต่ถ้าลองอ่านๆไปจะเห็นประสบการณ์การอ่านอันเข้มข้นของคนเขียน พี่ประชาคมคงอ่านมาเยอะมากกกกนะครับ 9.สาระเนื้อหาในเรื่องค่อนข้างจะดี เพราะสอนให้คนอ่านหนังสือ สอนให้เยาวชนรู้จักใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ และสอนให้ทุกคนมีจิตสาธารณะ ทำตัวเองให้มีคุณค่าในสังคม ฯลฯ 10. งานเขียนที่ได้รางวัลผู้คนก็จับตามอง บางเล่มเขียนดีแต่คนก็เมินเพราะไม่ได้รางวัลมาการันตี แล้ววัฒนธรรมการอ่านบ้านเราค่อนข้างอ่อนแอมากมากแบบนี้ จะมีสักกี่คนที่หยิบนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาอ่าน ราคาก็สูงสำหรับรากหญ้า ห้องสมุดก็มีน้อย หนังสือดีดีก็ไม่ผลิตออกมาเพราะต้นทุนสูง .. เป็นวังวนเดิมๆที่ผู้คนในสังคมเน้นบริโภคข่าวสารแบบรวดเร็วฉาบฉวย ศิลปะทุกแขนงคนไม่เสพเพราะมีราคาแพง (นอนอยู่บ้านดูคุณชายจะดีกว่า) เฮ้อ .. ปัญหาโลกแตกเนอะ
เอาเป็นว่านิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ดีเรื่องหนึ่ง ใครมีกำลังทรัพย์ก็ซื้อไปอ่าน ใครไม่มีก็หายืมห้องสมุดอ่านก็ได้นะครับผม ..
สวัสดีวันหลังสงกรานต์ครับผม /นายอิส รักในหลวง/เมฆชรา
ฃ
ฃ
Create Date : 18 เมษายน 2556 |
Last Update : 2 สิงหาคม 2556 12:23:30 น. |
|
8 comments
|
Counter : 2892 Pageviews. |
|
|
|