ปาริชาติลวง * ศุภร บุนนาค ปาริชาติลวง ของ ศุภร บุนนาค ปาริชาติลวง * ศุภร บุนนาค ดอกปาริชาติเป็นดอกไม้ที่มักจะใช้เป็นตัวแทนของการระลึกชาติ แต่ปาริชาติในนิยายปาริชาติลวงของศุภร บุนนาคไม่ได้มีความหมายเช่นนั้น แต่ให้ความหมายถึงคำสัญญาของหนุ่มสาวคู่หนึ่งพาดโยงเกี่ยวเนื่องกับตัวละครสำคัญอีกคนในเรื่องนั่นก็คือ นางเอก .... ปาริชาติลวง เป็นนิยายเรื่องยาวเรื่องแรกของคุณศุภร บุนนาคที่เขียนออกมาเมื่อปี 2597 ตามด้วยรสลิน ปี 2502 แม้ความตายมาพราก ปี 2509 รถเมล์สายพระพุทธบาท 2510 ฟ้าใหม่ ปี2510 แผ่นดินยังกว้าง ปี 2511 เกลียวทอง ปี 2512 ไม้ร่วมกอ ปี 2513 บุญเพรงพระหากสรรค์ ปี 2515 และขอบฟ้าฤาจะกั้น ปี 2516 .. ปาริชาติลวง เป็นนิยายโรแมนติก-ชีวิตที่พูดถึงชีวิตที่น่าจะเพรียบพร้อมสมบูรณ์จบเรื่องลงอย่างมีความสุขของพระเอก (วินธัย) กับนางเอกแสนสวย ใจเด็ดเดี่ยว (ประกายแก้ว) ที่ดูจะสมกันราวกิ่งทองใบหยก ... แต่ทว่าทุกชีวิตบนโลกใบนี้มีชะตากรรมที่เหมือน ๆ กันก็คือ พบเจอกับเรื่องเลวร้ายอย่างไม่คาดคิด ... ทั้งสองคนก็เช่นกัน กว่าจะรักแล้วได้แต่งงานร่วมหอลงโรงสมหวังดังรอคอย ก็ ต้องผ่านอุปสรรคที่ยากลำบากมามากมายนานานับประการ เท่านั้นยังไม่พอ ... ชีวิตที่สวยงามเหมือนอยู่ในความฝันหลังจากคืนส่งตัวคืนแรกก็ต้องมาพังทะลายลงอย่างไม่น่าเชื่อด้วยเพราะวินธัย ยังอาลัยอาวรณ์พนิดา คนรักเก่าที่กำลังจะกลับมา ... หัวอกของลูกผู้หญิงที่เพียบพร้อมทั้งชาติตระกูล ความรู้และรูปสมบัติอย่างประกายแก้วมีหรือจะยอมกินน้ำใต้ศอก แถมความหยิ่งทนะนงในศักดิ์ศรของลุกผู้หญิง ... หญิงสาวประกาศขอหย่าในทันทีที่รับรู้คำพูดอีกฝ่าย .... นิยายปาริชาติลวง อ่านสนุกเข้มข้น ได้อรรถรสนิยายสมัยก่อนสมกับเป็นงานเขียนชั้นครู ประโยคบรรยายฉาก การสนทนาล้วนให้คติคิดทุกย่อหน้า ... คุณศุภรถ่ายทอดสภาพชีวิตช่วงก่อนสงครามโลกกับหลังสงครามโลกได้จนเราเห็นภาพชัดเจน รวมถึงสภาพชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนในสมัยนั้น ... อยากจะให้หนอนไปหาอ่านงานเขียนอมตะเรื่องนี้ดู รับรองว่าสนุกแน่ แต่ก็ค่อนข้างจะหาอ่านยากสักหน่อย โดยเฉพาะน้องๆนักเขียนรุ่นใหม่ที่ยังอ่อนด้อยเรื่องการใช้ภาษา ควรจะหามาอ่านให้ได้โดยเร็ว ... คิวอ่านต่อไปของผมก็คือเรื่องรสลิน ... คราวต่อไปจะมารีวิวให้เพื่อนหนอนอ่านต่อไปครับ สวัสดีวันอาทิตย์ครับผม ... นายเมฆชรา   Create Date : 25 พฤษภาคม 2551 19 comments Last Update : 25 พฤษภาคม 2551 23:34:29 น. Counter : 3457 Pageviews. Share Tweet

เขียนปี 2497 หรือ 2597 คะ 2597 นี่อีกตั้ง 40 กว่าปีข้างหน้า   โดย: กุลธิดา IP: 71.30.103.39 26 พฤษภาคม 2551 1:58:39 น.

เอิ้ก ๆ ...ปี 2497 คร้าบ   โดย: เมฆ IP: 119.42.67.22 26 พฤษภาคม 2551 9:08:21 น.

อยากอ่านค่ะ จะหาได้ไหมเนี่ย แง้   โดย: แพนด้ามหาภัย 26 พฤษภาคม 2551 10:10:47 น.

เก่ามากๆ   โดย: Boyne Byron 26 พฤษภาคม 2551 12:30:27 น.

โห ถามนิดสิคะว่าเจ้าของบล็อกมีหนังสือของคุณศุภรเก็บไว้อยู่แล้ว รึว่าไปหาซื้อได้จากที่ไหน อิจฉามากกกกกกกกกกกก เรามีแต่พวกที่พิมพ์ใหม่อย่างแม้ความตายฯ บุญเพรงฯ ฟ้าใหม่ แค่นั้นเอง คุณศุภรเป็นนักเขียนที่คุณพ่อเราชอบมากๆ เผื่อจะได้ไปหาซื้อให้ท่านอ่านเพิ่มน่ะค่ะ ขอบคุณนะคะ   โดย: คิดนาน IP: 124.120.72.252 26 พฤษภาคม 2551 20:44:35 น.

สวัสดีครับคุณคิดนาน สำหรับนิยายและเรื่องสั้นของคุณศุภรที่ผมเก็บหามาสะสมได้นั้น ก็ใช้เวลานานมากๆเช่นกันกว่าจะได้เกือบครบผลงานของท่าน ยังขาดอยู่ประมาณสามสี่เรื่อง อย่างเช่น เกลียวทอง แผ่นดินยังกว้าง ไม้ร่วมกอ และรวมเรื่องสั้นอีกหนึ่งเล่มก็คือ ... ที่รัก ที่เขียนเมื่อปี ๒๕๑๐ ... งานของคุณศุภร ฯ ทุกเรื่องทุกเล่มต้องขอบอกว่าหาเก็บสะสมได้ยากมากถึงมากที่สุด .. ผมไปถามที่ร้านหนังสือเก่าๆในงานหนังสือ ฯ ก็ไม่เคยเจอ ... ไม่หาแถวจัตุจักรก็ไม่เคยเห็น ... แต่ที่ได้มาครองเกือบครบผลงานของท่าน ก็เหมือนบุญบันดาลให้... ไปเจอตามที่ต่างๆอย่างละเล่มสองเล่ม (ซื้อหามาด้วยราคาแพงมากๆ) บางทีไปเจอแบบบังเอิญ แทบกระโจนใส่เหมือนคนบ้า (ก็มี) อย่างขอบฟ้าฤาจะกั้น ก็ได้มาจากเวปขายหนังสือมือสอง ... ก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณคิดนาน ค้นหานิยายของคุณศุภร ฯ (เพื่อคุณพ่อ) ต่อไป และสำเร็จเร็วไวนะครับผม ... ป.ล. ตอนนี้ผมอยากอ่าน " ไข่มุกสีชมพู " ของ ก.ศยามานนท์มั่กๆ ครับ ...(อิอิ โลภมากไม่มีที่สิ้นสุด)   โดย: นายเมฆชรา IP: 118.174.112.186 26 พฤษภาคม 2551 22:31:16 น.

อยากจะให้หนอนไปหาอ่านงานเขียนอมตะเรื่องนี้ดู ^ ^ มันหาไม่ได้ง่าย ๆ นี่คะ หลอกให้อยากแล้วจากไปแท้ๆ เชียว   โดย: ยาคูลท์ IP: 58.9.140.106 27 พฤษภาคม 2551 2:35:30 น.

ขอบคุณที่ตอบให้นะคะ งี้คงต้องอาศัยบุญบันดาล ไม่งั้นก็รอสำนักพิมพ์ใจดีพิมพ์ให้ใหม่แหงๆเลยค่ะ อวยพรให้หาไข่มุกสีชมพูได้เร็วๆนะคะ (ไม่งั้นก็รอเพื่อนดีพิมพ์ใหม่ เห็นเค้าพิมพ์งานเก่าๆของ ก.ศยามานนท์ ได้ 2-3 เรื่องแล้ว ลุ้นต่อไป 555)   โดย: คิดนาน IP: 124.120.72.163 27 พฤษภาคม 2551 21:37:31 น.

ขอบคุณครับคุณคิดนาน ... ไข่มุกสีชมภู เห็นทีเพื่อนดีคงพิมพ์ออกมาให้ได้อ่านยาก เพราะเท่าที่ได้ข่าวว่าเรื่อง จ้อนกับแดง กับ กำไลประดับเพชร ที่พิมพ์ออกมาขายเมื่อคราวก่อน ... ยอดขายค่อนข้างช้า ความต้องการคนอ่านมีเฉพาะกลุ่มเท่านั้น ... ผมก็ได้แต่หวังว่าถ้าได้ไปเดินจตุจักร ... คงภาวนาขอให้หาเรื่องเหล่านี้ให้เจอ ..รวมทั้งเรื่อง " ทุ่งรวงทอง" ของ แขไข เทวินทร์อีกเรื่อง ... อยากอ่านมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...   โดย: เมฆ IP: 119.42.68.106 28 พฤษภาคม 2551 12:39:39 น.

มาแนะนำสายัณฆ์ ลวพงษ์ สำหรับนิยายในยุคนั้นด้วยค่ะ รสรินเห็นที่เจเจอยู่นะคะ แต่เรื่องอื่นๆ ไม่ค่อยผ่านตาเลยค่ะ   โดย: เคียงจันทร์ IP: 125.25.253.27 28 พฤษภาคม 2551 18:43:04 น.

ต้องไปหามาอ่านบ้าง แต่จะไปหาที่ไหนล่ะทีนี้   โดย: ดอกคูณริมฝั่งโขง 30 พฤษภาคม 2551 18:37:40 น.

น่าอ่านๆ แต่จะหาได้ยังไงเนี่ย หลอกให้อยากแล้วจากไปจริงๆด้วย   โดย: หมูย้อมสี 31 พฤษภาคม 2551 18:04:42 น.

ของดีต้องใช้ความพยายามนิ๊ดนึงพี่น้อง อิอิ   โดย: คนไม่แก่ IP: 118.174.115.144 31 พฤษภาคม 2551 20:55:20 น.

อ่านนิยายไม่ตายไม่เลิก กร๊ากกก   โดย: กันติมา 26 กรกฎาคม 2551 20:04:30 น.

วันนี้เห็น "ไม้ร่วมกอ" สภาพพอใช้ได้ กระดาษข้างในยังดีมาก เพียงแต่ปกรุ่ยไปหน่อย(พิมพ์ตั้งแต่ 2513) เล่มละ 35 บาทเท่านั้น แล้วก็ยังมี "รสลิน" เล่ม 1 และ 2 ครบแต่สภาพเก่ามากถ้าไม่รังเกียจ ก็เล่มละ 35 เท่ากัน แล้วยังมีอีกหลายเรื่อง ถ้าท่านใดสนใจนิยายเก่าๆ ที่หายากแล้วน่าจะพบได้หลายเล่มทีเดียว ลองไปดูกันนะครับ   โดย: pan IP: 58.8.126.243 21 ธันวาคม 2551 23:27:26 น.

น่าอ่านจังค่ะ นิยายเก่าๆ มีเสน่ห์ให้คนอ่านหลงรักง่ายๆ เสมอ   โดย: คอเล่า IP: 114.128.32.237 10 มีนาคม 2552 2:02:42 น.

ปาริชาติลวง * ศุภร บุนนาค เราอ่านตั้งแต่พิมพ์ครั้งแรกใน "ศรีสัปดาห์" แน่ะ ตอนเราอายุไม่กี่ขวบ คือน้าเราเขารับและเก็บไว้ มีครบทุกตอนมั้ง   โดย: Elbereth 17 มีนาคม 2552 18:49:44 น.

อยากอ่านอ่ะ คุณเมฆ หลอกให้อยากแล้วจากไป มาสปอย ตอนจบให้หน่อยมิได้เหรอคะ แล้วคุณเมฆฯ มารีวิว รสลินด้วยนะค้า อยากรู้ๆ   โดย: litter IP: 124.121.99.238 5 ตุลาคม 2552 20:08:40 น.

คุณElbereth หากยังมี "ศรีสัปดาห์" อยู่ แนะนำให้ลองหาอ่านเรื่องสั้นและเรื่องยาวของ "ศรีประทีป"ที่ลงพิมพ์ประจำในศรีสัปดาห์ เธอเป็นนักเขียนรุ่นใหม่ในยุคนั้นที่เขียนนวนิยายชีวิตเชิงสังคมวิทยาได้น่าอ่านมาก เธอเขียนเรื่องสั้นจบในฉบับไว้หลายเรื่อง น่าอ่านทุกเรื่อง เรื่องยาวเท่าที่จำได้เห็นจะมีแค่สองเรื่องก่อนที่ศรีสัปดาห์จะปิดตัวลง คือ ทานตะวัน และ มธุรสวาจา เป็นเรื่องกึ่งโรแมนติคที่ใช้ฉากชีวิตของตัวละครที่หลากหลายมาสัมพันธ์กัน ค่อยๆเผยรายละเอียดจากจุดเริ่มต้นเล็กๆไปสู่ภาพรวมของเรื่องได้อย่างสละสลวย บทจบของแต่ละคนจะแตกต่างกันไป ไม่ใช่จะhappy endingไปเสียทั้งหมด แต่ก็ไม่ถึงกับทำให้คนอ่านต้องหม่นหมองใจเมื่อเรื่องจบลง เธอมีศักยภาพของความเป็นนักเขียนอย่างมาก แต่เท่าที่ดูจากเนื้อหาของเรื่องที่เธอเขียน คาดว่าเธอน่าจะเรียนวิชาทางด้านเวชกรรม เช่นเภสัชกรรม เทคนิคการแพทย์ หรืออาจแพทย์ศาสตร์เลยก็เป็นได้ ซึ่งจะทำให้เธอไม่สามารถใช้พรสวรรค์ทางด้านการเขียนของเธอได้อย่างต่อเนื่องเท่าใดนัก น่าเสียดาย   โดย: Joe Black IP: 118.173.219.165 5 มีนาคม 2553 2:38:05 น.