เวลาที่ต่างกัน เวลาที่ต่างกัน โดย GTW สิบปีกับการทดลองแบบสุ่มตัวอย่าง และออกแบบอย่างบ้าคลั่ง ด้วยความคิดที่มีแต่คนเสียสติเท่านั้นจึงจะคิดเครื่องจักรนี้ขึ้นมาได้ ในที่สุด เครื่องกาลเวลาก็สำเร็จเสร็จสิ้น และการทดลองครั้งแรกอย่างจริงจังกำลังจะเริ่มขึ้น ผมก้าวเข้าไปในเครื่องจักรนั้น หลังจากตั้งเวลานาฬิกาที่มีความไวสูงสองเรือนในเท่ากัน เรือนหนึ่งอยู่ที่ข้อมือ อีกเรือนเป็นนาฬิกาติดฝาผนังขนาดใหญ่เพื่อความสวยงามและเปรียบเทียบเวลา และเปิดการทำงานเครื่องกาลเวลาอย่างมั่นใจ +++ ผมก้าวออกมาจากยานกาลเวลา จะพบอะไรบ้างนะ แต่แล้วก็ต้องหัวใจหล่นวูบลง ทุกสิ่งทุกอย่างยังเป็นปกติ ผมยังคงอยู่ที่เดิม สงสัยเครื่องกาลเวลาต้องมีปัญหาสักอย่าง แต่งตัวอาบน้ำ ออกมานอกบ้าน สายไปหน่อยแต่คงถึงที่ทำงานเส้นแดงพอดี วันนี้ไม่ใช่วันหยุด แต่ทำไมถนนกลับว่างเปล่า ไม่มีรถยนต์วิ่งผ่านไปมาแม้แต่คันเดียว ซ้ำร้ายผู้คนที่เคยเดินพลุกพล่านหายไปหมด ตึกฝั่งตรงข้ามเหมือนกลายเป็นตึกร้างปราศจากผู้คนมันเงียบและดำมืดเหมือนสุสานนรก ผมใจหายวาบ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทุกคนหายไปไหนหมด แหงนหน้ามองท้องฟ้า พระเจ้า ท้องฟ้าแทนที่จะเป็นสีฟ้าครามกลับดำมืดราวยามค่ำคืน และไกลออกไป ความมืดนั้นกำลังโรยตัวลงมากัดกินสรรพสิ่งตรงเข้ามาอย่างรวดเร็ว สิ่งสุดท้ายที่คิดได้คือต้องกับไปที่เครื่องกาลเวลา ผมวิ่งกลับเข้าไปในห้องทดลอง พยายามเปิดประตูของเครื่องกลจักรนั้นออก แต่ไร้ผม ผมสัมผัสมันได้แต่ทำอะไรกับมันไม่ได้สักน้อยนิด แถมสัมผัสนั้นกำลังค่อยจางจางหางหายอย่างรวดเร็วทั้งนาฬิกาฝานังเรือนนั้นซึ่งเริ่มพร่ามัวลง ราวกับคลื่นแห่งกาลเวลาพัดผ่าน มองอย่างไม่ตั้งใจแต่ก็ทำให้ผมคิดอะไรได้ เครื่องกาลเวลาไม่ได้เสีย เพียงแต่มันทำงานผิดพลาด ตัวเลขของนาฬิกาสองเรือนต่างกันเล็กน้อยเ พียงหนึ่งในพันวินาทีเท่านั้น เครื่องกาลเวลาส่งผมย้อนกลับไปในอดีตเพียงเศษเสี้ยววินาที แต่ก็มากพอที่จะส่งผมให้ไปอยู่ในรอยต่อของกาลเวลาตลอดกาล เวลาของผมในตอนนี้ไม่ตรงกับเวลาของพวกคุณ แล้ว และเสียงร้องสุดท้ายของผม ก่อนที่กาลเวลาจะกระชากผมไปเต็มตัว จึงไม่มีใครได้ยิน จบ.   Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2548 4 comments Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2548 13:13:45 น. Counter : 589 Pageviews. Share Tweet

เหลือบแห่งเหลื่อมเวลานิดเดียวเอง ยังอุตส่าห์ผลัดหลงไปได้ น่าเสียดายเวลา 10 ปี ลืมทดค่าของเหลื่อมเวลาไปด้วย จริง ๆ แล้ว แบบนี้มะต้องใช้เครื่องกาลเวลาเลยน้า.... อิอิ แต่ยังดีกว่าคุณช่างประดิษฐ์กับผู้ช่วย เรื่องตะกี้... สงสัยตัวเลขสูตรคำนวณหายไปหลายตัว เลยย้อนได้สั้นจิ๊ดเดียว หลับตา...ตั้งสมาธิ แล้วแทรกหาเหลื่อมแห่งกาลเวลา.... รอเวลาประตูต่างมิติเปิด...   โดย: พรายทราย 24 กุมภาพันธ์ 2548 14:11:27 น.

แฮ่ะๆ น่าสงสารนะ สงสัยต้องขยับเวลาในมันเหลื่อมกันอีกทีครับคุณพรายทราย ^____^...   โดย: GTW 24 กุมภาพันธ์ 2548 15:35:42 น.

เวลาจะเนิ่นนานเท่าใด ไม่อาจเปลี่ยนใจที่..... ไปได้   โดย: คนของความเหงา 24 กุมภาพันธ์ 2548 21:45:38 น.

:)   โดย: prncess 24 กุมภาพันธ์ 2548 22:11:49 น.