เพื่อนร่วมทาง

เพื่อนร่วมทาง

โดย
GTW/ Psycho man

+++

เขาโผล่มาที่ป้ายรถเมล์ ก็เหมือนวันที่ผ่านๆมา ไม่มีอะไรพิเศษ นอกจากการลุ้นระทึกว่าจะโชคดีหรือโชคร้าย
โชคดีหมายถึงเขาไม่ต้องเสียเวลายืนรอรถเมล์ นาน พอถึงป้ายรถเมล์ก็วิ่งมาพอดี แต่ถ้าโชคร้ายหมายถึงเขาอยู่บนสะพานลอย เห็นรถเมล์กำลังวิ่งเข้าป้าย จะวิ่งตามก็ไม่ทัน

นั่นเป็นสิ่งที่น่าเจ็บร้ายกาจ ในโชคชะตาของนักขึ้นรถเมล์ทั้งหลาย

ช่วงเช้ามืดคนยังไม่มาก รถประจำทางที่เขาใช้บริการเป็นรถปรับอากาศเย็นฉ่ำ เขาสามารถเลือกที่นั่งได้และเหยียดแข้งเหยียดขาได้ตามใจชอบ และเขามีที่ประจำอยู่ตำแหน่งหนึ่งที่ชอบนั่งเสมอ

หากมีโอกาสเลือกคือด้านขวาของรถ ทำมุมเล็กน้อยไปด้านหลังกับประตูทางขึ้น เขาไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมต้องชอบตำแหน่งนั้นเป็นพิเศษ

บางอย่างไม่ต้องมีเหตุผลในการอธิบาย

ปรกติที่นั่งรถปรับอากาศจะเป็นเบาะคู่ วันนั้นเมื่อเขาก้าวขึ้นไปก็พบว่าเบาะตำแหน่งด้านในสุดที่ประจำเขาคนจับจองอยู่แล้ว ลองมองไปทั่วรถก็พบว่าไม่มีเบาะคู่ไหนที่ว่างตลอด รู้สึกขัดใจเล็กน้อยแต่ในที่สุดก็นั่งลงเบาะด้านนอกถัดจากตำแหน่งเดิมที่เขาหมายตาและจับจองเอาไว้ทุกวัน

เมื่อนั่งลงเขาจึงเพิ่งสังเกตว่าเพื่อนร่วมทางที่นั่งอยู่ข้างๆ เป็นผู้หญิง

หล่อนนั่งเงียบ มองจากหางตาคงเป็น พนักงานทำงานอยู่บริษัทอะไรสักอย่าง เขาตั้งสมมุติฐานจากการแต่งกายและกระเป๋าเอกสารที่วางอยู่บนตัก หล่อนค่อนข้างจะตัวเล็ก ตัดผมสั้น เขาไม่กล้ามองมากจนตัดสินใจได้ว่าหล่อนสวยหรือไม่สวยเพราะเกรงจะเป็นการเสียมารยาท

ประมาณสิบห้านาที หล่อนขยับตัวทำท่าจะลุกขึ้น นั่นเป็นหลักสากลอย่างหนึ่งที่บอกให้คนนั่งข้างทราบว่าคนนั่งริมในสุดจะลง เขาลุกขึ้นเปิดทางให้เธอ คนลงที่ป้ายหลายคนแต่เขาก็ไม่ได้ทันสังเกตว่าเธอลงไปตอนไหน

วันรุ่งขึ้น เขามาถึงป้ายรถเมล์ในเวลาเดิม รอรถสายเดิม เขาก้าวขึ้นไปเพื่อที่จะพบว่าตำแหน่งนั่งเดิมที่เขาเขาหมายตาเอาไว้มีคนนั่งอยู่แล้วเหมือนเมื่อวาน ก็เธอคนเดิมอีกนั่นล่ะ เขารู้สึกขำในใจที่ความบังเอิญมันเล่นตลก แต่เขาก็ก้าวไปนั่งตำแหน่งเดิมโดยไม่สนใจว่าจะมีที่อื่นว่างอยู่มากมาย

มันอาจเป็นความเคยชินหรือจะอะไรก็สุดจะบอกได้ บางทีมันคงเหมือนกับว่าเขากำลังถูกรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวทั้งที่จริงๆแล้วไม่มีสิทธิ์อะไรเลยที่จะคิดเช่นนั้น

เธอยังคงนั่งเงียบเหมือนเดิม หันหน้าไปทางหน้าต่างเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่เงียบ ๆ เขาทำทีเป็นมองดูป้ายโฆษณาตึกรามบ้านช่องตามเรื่องตามราว แต่พอมีโอกาสก็แอบมองหล่อน..

อืมม์..น่ารักเหมือนกันแฮะ เขาคิดในใจ ใบหน้าเล็กๆเข้มคมเข้มดูสะดุดตา แต่ก็ไม่ได้สวยมากมายอะไร พอถึงป้ายรถเมล์ที่เคยลงเธอก็ขยับตัว เขาลุกขึ้นเปิดทางให้เธอตามเคย แต่วันนี้เขามองตามไปจนสุดสายตา

และวันต่อๆ มา เขาก็เจอเธออีกทุกวัน ที่ตำแหน่งเดิม และเขาก็พาลไปนั่งตำแหน่งเดิมของตัวเองเช่นกัน เขาตื่นตรงเวลา มาที่ป้ายเมล์ตรงเวลาเพราะกลัวว่าจะไม่ทันหล่อน

อาทิตย์หนึ่งผ่านไปแต่เขายังหาเหตุผลที่จะพูดกับหล่อนไม่ได้

คิดดูแล้วก็ตลกดี คนนั่งรถคันเดียวกันทุกวัน นั่งใกล้ๆ กัน แต่ไม่เคยพูดจากันสักวัน หล่อนคงจะเป็นคนเคยชินกับการนั่งตำแหน่งเดิมเหมือนกับเขาเช่นกัน

ทั้งสองคนไม่เคยที่แม้แต่จะสบตากัน แต่ก็รู้สึกคุ้นเคยกันอย่างบอกไม่ถูก

หนึ่งเดือนผ่านไป เหตุการณ์ยังคงเหมือนเดิม ทั้งสองเจอกัน นั่งรถคันเดียวกัน แต่ยังคงไม่พูดอะไรกัน เหมือนต่างฝ่ายต่างสงวนท่าที เขาเองก็ไม่กล้าพอที่จะรู้ว่าเธอแต่งงานไปแล้วหรือไม่ สู้ปล่อยไปเรื่อยๆ มีความสุขไปกับการรอคอย

พบหน้า จากไป เช่นนี้ก็ไม่เลว

เธอเริ่มติดตามเขาไปในความคิดมากขึ้นเรื่อยๆ จนตอนหลังแม้กระทั่งความฝัน

คืนหนึ่งเขาตื่นขึ้นมาพร้อมด้วยใจที่สั่นรัวเมื่อฝันว่าเขาก้าวขึ้นไปบนรถแล้วตำแหน่งที่เธอเคยนั่งว่างเปล่า เขารู้สึกหัวใจตกวูบลงสู่ห้วงเหวล้ำลึก…. ตอนเช้าวันนั้นเขารู้สึกกลัวจนตัวเย็นเฉียบขณะรอรถ กลัวว่าก้าวขึ้นไปจะไม่มีเธออยู่

แต่ขอบคุณสวรรค์

เธอยังอยู่เหมือนเช่นเคย เขายิ้มอย่างโล่งอก เพราะไม่แน่ใจว่าถ้าไม่พบเธอเขาจะทำอย่างไร

เขานั่งลงข้างๆเธออย่างมีความสุข เธอยังอยู่ เธอยังอยู่…

วันนี้เมื่อจะถึงป้ายที่เธอเคยลง แต่เธอยังไม่มีทีท่าว่าจะขยับตัวลง

เขาเผลอหันไปมองอย่างแปลกใจ

เป็นครั้งแรกที่เธอหันมามอง และยิ้ม ทั้งสองเริ่มคุยกัน

รถวิ่งผ่านป้ายไป เธอยังคงนั่งคู่กับเขา อยากให้เวลามันยาวนานออกไปเหลือเกิน เมื่อถึงป้ายที่จะลง เขาจะตัดใจลงหรือไม่ หรือจะปล่อยให้มันเลยป้ายไป เธอจะลงก่อนเขาที่ป้ายอื่น หรือเขาจะต้องเป็นฝ่ายลงก่อนกันแน่

………………………

หญิงสาวที่ทำหน้าที่พนักงานเก็บเงินรู้สึกแปลกใจที่เห็นเบาะคู่หนึ่งว่างเปล่า

เบาะที่ปกติจะมีผู้โดยสารชายคุ้นหน้าคนหนึ่งมานั่งประจำอยู่เสมอ ผู้โดยสารที่ชอบนั่งเบาะริมนอกไม่ยอมขยับเข้าไปนั่งด้านในทั้งที่ว่างอยู่ แต่รถไม่มีคนนักในช่วงเช้าจึงไม่มีใครมองว่าเขานั่งกันท่าคนอื่น

หากวันนี้เธอไม่เห็นชายคนนั้น

และไม่เคยเห็นอีกเลย………………….


จบ

Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2548		2 comments
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2548 23:04:51 น.
Counter : 450 Pageviews.
Share Tweet