ค่ำคืน อีกคืน

เหตุจากเมื่อวานคุณเพื่อนขึ้นมาจากบางกอก มะเมี๊ยตัวน้อยต้องไปรับเสด็จเจ้าน้อย๐ ว่าเข้านั่น พ่อคุณกว่าจะมาถึงก็สี่ทุ่มกว่า มะเมี๊ยกับเจ้าน้อยก็คิดกันว่าเราจะไปนั่งชิลๆๆกันที่ไหนดี เจ้าน้อยเสนอร้านเหล้าตองร้านโปรดมีเด็กด้วย มะเมี๊ยบอกไม่ไหวไม่ไหว มะเมี๊ยไม่ปลื้ม ขับไปขับมาผ่านร้านริมคลองชลฯร้านหนึ่ง มะเมี๊ยก็เอาวะร้านนี้ละกัน เจ้าน้อยก็ก็ดีวะ กรูไม่เคยมาแซ๊บเยอะ มะเมี๊ยบอกว่าเออน่าอาหารอร่อยกรูหิว เนื่องจากมะเมี๊ยรอ แด-กะ ข้าวกับเจ้าน้อยตั้งแต่ทุ่ม มันอือๆๆๆ มะเมี๊ย เลยไปนั่ง

มะเมี๊ยขอเล่าหน่อย มะเมี๊ยเดิมเป็นลูกค้ากึ่งประจำที่ร้านนี้ แต่ไม่ได้มาที่ร้านนี้ประมาณสองเดือนได้ เนื่องจากเป็นร้านที่มะเมี๊ยเคยพอผู้หญิงคนนั้นมา ผู้หญิงคนนั้นชอบ มะเมี๊ยเศร้าใจเลยแบนร้านนี้ไปเลย แต่แล้วไง ทำไงได้มะเมี๊ยแข็งแรงขึ้นละ มะเมี๊ยมะแคร์ มะเมี๊ยเดินขึ้นไปตรงไปที่นั่งประจำที่มะเมี๊ยชอบ

เด็กเชียร์เบียร์ในชุดเกาะอกกระโปรงสั้นขาวฟ้า(เบียร์เชียร์) เดินเข้ามารับเครื่องดื่มอะไรดี โดยสันดานดิบน้องเค้า เอ็กส์มากสูงผิวสีน้ำผึ้ง หน้าตาดี คนใหม่แน่นอนเพราะมะเมี๊ยไม่เคยเห็น มะเมี๊ยกะเจ้าน้อยถึงกะหื่นขึ้นอยู่ทีเดียว หลังจากปล่อยน้องเค้าพล่ามโปรโมชั่นอยู่พักหนึ่ง เจ้าน้อยด้วยความกวนอวัยวะก็บอกว่า พี่ชอบลีโอ น้องเค้าหน้าเจื่อน มะเมี๊ยเลยกู้สถานะการมาคุด้วย น้องครับ ไทเกอร์ โปร น้องเค้าเลยร่าเริงขึ้นได้ เจ้าน้อยก็ยังระะรื่นต่อ แทบทำเอามะเมี๊ย อยากกระโดดถีบมาก คุยไปคุยมา น้องเค้าเข้ามาทำได้สองเดือน ว่าละมะเมี๊ยจากร้านนี้ไปสองเดือน ว้าเด็กเชียร์เก่าๆคงไม่อยู่ละ กรูจะคุยกับใคร ทันใดนั้นเอง
"พี่....."เสียงกวนโสดประสาท "หายไปไหนมา" น้องหวานนามสมมุติ สาวเชียร์เบียร์หน้าตาดารา หุ่นนางแบบh168 w45 34b-24-35 เดินมาด้วยความเร็วแสง (ที่รู้สัดส่วนเออ......เนื่องจากเหตุผลบางอย่าง)
"เอาแล้ว กรูนึกว่ามันไปแล้ว" ผมคิดในใจ มาถึงมันก็นั่งแหมะอยู่ข้างๆ ทำเอาเด็กใหม่ ต้องถอยให้กับเด็กเชียร์รุ่นพี่ "กรู จะเอาน้องเขาไม่เอามรึง" ผมคราญในใจ
เจ้าน้อยเห็นเลยกระแนะกระแหน มะเมี๊ยใหญ่ "ไอ่เสือ"
สาวเจ้าก็กระหน่ำคำถามเป็นชุดๆๆ ทำเอามะเมี๊ยถึงกับว่าเออ กรู จะตอบอะไรก่อนดีวะ เลย ตอบเลี่ยงๆ ว่าพี่เพิ่ง ออกพรรษา เลยมาครั้งแรก นะ ชีก็ ออ ออ เจ้าน้อยแอบ เหล่ตามองเพราะมะเมี๊ยเพิ่งไปกับมันมา
พูดกันสักพักก็ เออ มะเมี๊ยจะเมาท์กับเจ้าน้อย หวานก็รู้ตัว ขอออกไปก่อน เจ้าน้อยก็ทำหน้าตากวนซ่งตรีนมาก พร้อมกับบอกว่า ของเขาดีจริงๆ มะเมีียก็บอกว่า เฮ๊ย กรูไม่ค่อยได้มาแล้ว มันก็ยิ้มๆ มรึงนี่แอบร้าย มันกระทบ มะเมี๊ยก็บอกว่า มะเมี๊ยไม่ได้คิดอะไร เจ้าน้อยก็สวนมาได้ก็เอา มะเมี๊ยก็เผลอไป อืมของเขาดีจริงๆ
มะเมี๊ย ยอมรับว่า ตอนเหงาๆ มะเมี๊ยชอบมาที่นี่มาคุยกับหวาน มันคุยสนุกดีแต่ไม่ได้คิดอะไร กันเป็นพี่เป็นน้องกันซะมากกว่า คุยกันขำๆ แต่ไม่ได้มาตั้งสองเดือนแล้ว ก็นึกว่ามันย้ายร้านไปแล้ว
มะเมี๊ยกับเจ้าน้อย เมาท์กันสักพัก หวานก็มานั่งแหมะข้างๆ "เมา ลูกค้าเลี้ยงเหล้าปั่นสองเหยือก" ชีบอก ผมอืม ชีก็ทำตาหวานซะ ทำเอาชายโฉดสองคนสยิวกิ๊ว
หวานบอกว่า ตอนนี้เพื่อนรออยู่วอร์มอัพ ผมถามกลุ่มเดิมเหรอ อืมเธอตอบพลางนั่งคอพับ ผมกับเพีิื่อนหวานรู้จักเพราะเคยไปเี่ที่ยวด้วยกันอยู่ เฮอะๆๆ ผมก็บอกว่าก็ไปชุดนี้แหละรับรองเด่น หวานบอกไม่เอา กลัวโดนใช้ ผมก็ฮา
ไปทำงานต่อละ หวานขอตัวค่อยๆ พยุงสังขารไปรินเบียร์ต่อ ผมก็ฮา
ประเด็นวันนี้ก็คือ หลังจาที่มันไปครั้งสุดท้ายมันไปนานมาก แล้วจู่ๆหวานก็มานั่ง "พี่ เลี้ยงเหล้า หน่อยดิ" มาแปลกแฮะ
"เออ สั่งมา" มะเมี๊ย
"คุยด้วยได้เปล่า" ชีถาม "เออ"มะเมี๊ย ก็มองหน้าเจ้าน้อย มันก็พยักหน้า
แล้ว หวานก็เล่า ให้ฟัง
อูยหัวหน้าโทรมา งานด่วน ทำงานต่อแล้วบ่ายๆจะมาเล่าต่อนะครับ

ผมรู้จักหวานครั้งแรก วันนั้นเพื่อนซี๊ขี้เหล้าของผมคนหนึ่ง เฮ๊ย มาช่วยกรูกิินเบียร์หน่อย ผมเลยมาในชุดออกกำลังกาย กางเกงขาสั้น เพื่อนผมมันมาติดเด็กเชียร์เบียร์ที่ร้านชื่อดังแห่งหนึ่งที่ถนนนิมมานเหมินทร์เป็นร้านที่มีเด็กเชียร์เบียร์มากที่สุดตั้งแต่ผมเคยไปกินมา มีทุกยี่ห้อทุกแบบ น้องเค้าชื่อน้องปอ โอ๊วแม่เจ้าขาวอึ๊มซะไม่มี เด็กค่ายเชียร์นี่เค้าค้ดกันมาดีจริงๆ ผมก็มากับมัน หวานก็เป็นเด็กค่ายเดียวกัน น้องปอนี่hot มาก เดินไปเดินมาทำเอาหนุ่มๆเหลียว พูดได้คำเดียว ว่า"ของเขาดีจริงๆ" มันมาทุกวัน มาจนได้เบอร์ได้ไปรับไปส่ง แล้วมาถึงหวาน เพื่อนผมอีกคนมันชอบ เราก็มานั่งกันสามคน สองคนก็เตาะเด็กไป ผมก็นั่งกินนั่งเมาท์ตามประสา ไม่สนใจ อาศัยพูดเก่งแซวบ้างแต่นิ่งๆไม่หื่น
จนวันหนึ่งหวานต้องได้ย้ายไปร้านใหม่ ร้านปัจจุบันนี่แหละ "พี่ไปช่วยเป็นลูกค้าให้หน่อยดิ ไปวันแรกมันเหงา อย่างดีได้สักโปรสองโปรก็เอา"
"เออๆ" พวกผมก็รับคำ
"เราก็ขนกันไป เป็นลูกค้าโต๊ะแรกให้" หกเดือนผ่านไปมันก็ยังอยู่นร้านนี้อยู่
ถามว่าหวานสวยไหม ผมว่าสวยนะเป็นผู้หญิงตาสวยมาก หุ่นก็ดี แต่แร๊งงงงงงงส์
ไปไปมามา ไอ่เพื่อนที่ติดน้องปอ อยู่ก็บอกว่าน้องหวานก็น่ารักดีเนอะ ผมก็โอ๊ะ! มรึงนี่ยังไง มันก็หันมาจีบน้องหวาน แต่ก็ยังจีบน้องปออยู่ เลวได้ใจจริงๆ

มีช่วงหนึ่งผมไปบ่อยมากไปมากกว่าเพื่อนอีก บางทีก็ไปคนเดียว ไปจนสนิทกับหวานเลย เราก็คิดกันแบบพี่น้องกันเลยมันมีอะไรก็มาปรึกษา ตั้งแต่เรื่องเรียนยังเรื่องส่วนตัว ตอนที่หมอกมาหวานยังแซว ผมก็อือๆๆ

เค้าว่าผู้หญิงสวยเกิดมามักอาภัพ เกิดมาสวยแต่ต้องสาป หวานก็เป็นผู้หญิงแบบนั้น "เรืองที่จะเล่านี่อาจไม่เข้าูหูใคร แต่มันเป็นเรื่องจริงต้องพิจารณา"

เรื่องราวของมันวันนี้คือ

หวานมีแฟน หวานจับได้ว่า ผู้ชายคนนั้น มีผู้หญิงคนที่สาม ไม่พอคาดว่ามีคนที่สี่ที่ห้าด้วย ฟังไม่ผิด ผู้ชายคนนั้นมีผู้หญิงคนที่สาม คบกันมาสามปี ฝ่ายชายมีลูกมีเมียแล้ว พูดได้ว่ายอมเป็นน้อยเธอบอกว่าเจ็บมาก แต่เธอคิดว่าผู้ชายคนนี้ดีมาก ดีมากจนเธอยอมเป็นน้อย ไม่ไปยุ่งย่ามบ้านใหญ่ แค่ได้รักแค่มีอะไรก็ยอม ไม่ได้ค่าใช้จ่ายรายเดือน อะไรนะ แต่สุดท้ายเธอมารู้ว่าเธอไม่ได้เป็นแค่คนเดียว ทำไมต้องโกหก ต้องหลอกกัน แถมผู้หญิงคนที่สามนี้คุยกันบ่อย ขนาดเธอไม่คุยกันนานนานที
ก็เลยบอกไปว่า ผู้ชายดีๆ คนไหน มีลูกมีเมียแล้ว ผู้ชายดีๆ คนไหนจะมายุ่งกับ แกหา มันก็เศร้า ผู้ชายดีๆคนไหนจะมายอมให้แฟนมานั่งทำงานอย่างนี้ พี่คนละไม่ยอม แต่นะ แกนะ หลงเค้าเกินไป
ลูกน้องใครก็ย่อมปกป้องเจ้านาย ไม่ค่อยมีใครหรอกนะ แกก็แค่คนนอก มันผิดตั้งกะแกไปเป็นแฟนเขาแล้ว
บลาบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สวดมันไปยกใหญ่

หวานก็ขอตัวไปร้องไห้ ผมก็เมาท์กันต่อ มันก็บอกว่าระวังนะมรึงระวังจะเป็นแบบอีน้องคนนั้นอีก มันเรียกหมอกว่าอีน้องคนนั้น คนดีอย่างมรึงไม่เข็ดไม่เข็ด
ผมก็บอกว่าผิดกัน กรูไม่คิดอะไรกะอีน้องนี้หรอก มันอันตรายเกิน ไม่มาคิดให้รกสมอกหรอก กรูเจ็บแล้วจำ มันก็บอกว่า มรึงจำไว้นะผู้หญิงทุกคนไม่ได้ว่าจะดีไปหมดทุกคน ดูอย่างอีน้องคนนั้นกะอีเด็กนี่ มึงก็ผ่านผู้หญิงมาเยอะ ก็อย่าโง่อีกละกัน
มะเมี๊ยก็รับคำเจ้าน้อย ก๊าบบบบบบบ

ใช่ๆๆๆ เราจะต้อง ไม่โง่อีก คริคริคริ

Create Date : 17 สิงหาคม 2553 Last Update : 17 สิงหาคม 2553 15:51:14 น. Counter : 883 Pageviews.		1 comments
Share Tweet