เมื่อวานผมได้ไปงานของมหาวิทยาลัย เพราะนัดกับเพื่อนๆ และน้องๆไว้ สนุกสนานมากเจอเพื่อนๆ พี่น้องมากมาย ผมคิดไว้ว่าเธอคงไม่มา เพราะเธอเคยบอกไม่ชอบงานแบบนี้ แต่ผมก็ยังเหลียวมองทุกครั้งที่ผ่านคณะของเธอ เป็นความหวังลมๆแล้งๆ ผมก็ร่าเริงสนุกสนานไปเรื่อยๆ พอถึงจุดหมายผมก็นั่งพักผ่อนเพื่อเอาแรง ผมนั่งพักสักครู่ คุยกับน้องๆไปเรื่อยๆ แซวสาวไปเรื่อยๆ แล้วสายตาผมก็ไปหยุดที่คนคนหนึ่ง เธอนั่นเองมัจจุราชของผม เธอยืนอยู่ห่างจากผมไม่ถึง10เมตร แต่มีร้านขายไส้กรอกลูกชิ้นคั่นเราไว้ เธอยังคงเหมือนเดิม ยังคงไว้ผมทรงเดิม แต่งหน้าโทนเดิมๆ ลิปสติกสีเดิม เธอคุยเฮฮากับเพื่อนๆ ผมแอบมองเธออยู่ครู่ใหญ่ๆ ผมกะว่ารอให้เธอเดินไปก่อนผมจึงจะไปต่อ แต่ทันใดนั้นน้องๆที่ไม่ได้เจอกันนานก็เข้ามาทักทาย มันจะลากผมไปต่อกับพวกมัน ผมก็ลังเลสักครู่ เออ ผมก็ตอบตกลง
ผมเดินผ่านหน้าเธอ รับรองว่าไม่เกิน สองเมตร เดินผ่านหน้าเธอด้วยซ้ำ แถมกลุ่มผมก็คุยกันเสียงดังด้วย
ไม่มีการทักทาย ไม่มี เหมือนเราเป็นคนแปลกหน้า ระยะทางที่ไม่กี่ก้าวมันทั้งทรมาณทั้งปวดร้าว มันยาวนานซะจนอธิบายไม่ได้ ผมเหมือนแทบแตกสลายไป ตรงนั้นคุยกับน้องๆ ต้องประมาณใบหน้ายิ้มแต่ใจร้องไห้
สุดท้ายหลังจากไหว้พระทำบุญเสร็จ ผมก็หวังสักนิดว่าเราจะได้เจอกัน แต่ก็ไม่
ขากลับ ตอนแรกกะว่าจะเดินกลับ แต่น้องๆ บอกว่าแก่ละขอนั่งรถกับก็แล้วกัน ผมก็อืมเห็นด้วย เราโบกรถกลับ ผ่านไปไม่ถึง5นาที รถที่ผมนั่งก็ขับผ่านเธอไป ผมคิดว่าเธอเห็นผมนะแต่มันก็แค่นั้นผมก็เป็นแค่อากาศ
ขอบใจที่ทำให้รู้นะ ขอบใจแกจริงๆที่ทำให้รู้ว่าอืมพี่คงไม่มีความหมายกับแกเลยสินะ พี่มันก็แค่อากาศ อากาศที่ไม่มีตัวตนเลย ไม่เลย
ที่เดิมของคนแพ้ - อาร์ต KPN
งมงาย นี่คืองมงาย คำที่ใช้เรียกคนอย่างฉัน
เพ้อฝัน และยังรอคอย คนที่ร้างลาจะกลับคืน
ที่ทุ่มเท ให้รักหวนคืน หวังว่าวันหนึ่งจะชนะใจ
แต่ไม่เลย เธอไม่หวั่นไหว เธอไม่เคยอ่อนใจให้เลย
ก็ต้องยอมแพ้ แม้ว่าที่แท้ฉันยังรักเธออยู่เลย
ได้แต่ยอมรับ ว่าคนที่แพ้ต้องกลับมายืนที่เดิม
ที่ๆ ตัวฉันไม่เหลือใคร ที่ๆ วันนี้ไม่มีเธอเหมือนเดิม
เมื่อคนที่หมดรัก คือคนที่ไม่คืนกลับมา
รู้ซึ้งก็เพิ่งรู้ซึ้ง ว่าต้องลืมเธอให้หมดใจ
เวลาที่มันยาวนาน คงไม่ช่วยทำเธอเปลี่ยนใจ
ที่ทุ่มเท ให้รักหวนคืน หวังว่าวันหนึ่งจะชนะใจ
แต่ไม่เลย เธอไม่หวั่นไหวเธอไม่เคยอ่อนใจให้เลย
ก็ต้องยอมแพ้ แม้ว่าที่แท้ฉันยังรักเธออยู่เลย
ได้แต่ยอมรับ ว่าคนที่แพ้ต้องกลับมายืนที่เดิม
ที่ๆ ตัวฉันไม่เหลือใคร ที่ๆ วันนี้ไม่มีเธอเหมือนเดิม
เมื่อคนที่หมดรัก คือคนที่ไม่คืนกลับมา
ก็ต้องยอมแพ้ แม้ว่าที่แท้ฉันยังรักเธออยู่เลย
ได้แต่ยอมรับ ว่าคนที่แพ้ต้องกลับมายืนที่เดิม
ที่ๆ ตัวฉันไม่เหลือใคร ที่ๆ วันนี้ไม่มีเธอเหมือนเดิม
เมื่อคนที่หมดรัก เธอคงไม่กลับมา
ก็ต้องยอมแพ้ แม้ว่าที่แท้ฉันยังรักเธออยู่เลย
ได้แต่ยอมรับ ว่าคนที่แพ้ต้องกลับมายืนที่เดิม
ที่ๆ ตัวฉันไม่เหลือใคร ที่ๆ วันนี้ไม่มีเธอเหมือนเดิม
เมื่อคนที่หมดรัก คือคนที่ไม่คืนกลับมา
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เป็นกำลังใจนะครับผม