ตะวันกับหมอกภาคพิเศษ: Congratulation to.... (ตอนที่ 1)

"อื๊ด อื๊ด .... เธอคือใครคนนั้นหรือเปล่า บอกฉันทีสิว่าไม่ใช่..." เสียงโทรศัพท์สั่น สองครั้งตามมาด้วยเสียงเรียกเข้าหวานๆของพี่บุรินทำเอาผมสะดุ้งตื่นจากความฝัน
ผมงัวเงียคลำหาต้นเสียงหยิบมันขึ้นมาดู รูปหญิงสาวตากลมคนหนึาโชว์หราขึ้นมา
"อือ หือ" ผมครางรับสาย
"พี่อ้วนตื่นได้แล้ว" เสียงแปดหลอดดังมาจากปลายสาย ผมถึงกับปรี๊ดขึ้นมา เหลือบดูเวลา 7.00น.
"แกนัดพี่ 8 โมงไม่ใช่เหรอ" ผมทบทวนความทรงจำแบบมึนๆ
"ใช่ แต่หนูแต่งตัวเสร็จแล้ว อีกครึ่งชั่วโมงเจอกันที่เดิม"
"อือๆๆ" ผมงัวเงียตอบไป
"ตื่นได้ แล้ว++ อีกครั่งชั่วโมงเจอกัน" เสียงแหลมๆนั้น พูด แล้ววางสาย
ผมงัวเงีย แล้วก็พบว่า "หนาวฉิบหาย" ผมโพล่งขึ้นมา แล้วก็กดนาฬิกาบนหัวนอน "18 องศา บ้าไปแล้ว แน่ๆ นี่เมืองไทยนะครับ" ผมพยายามขุดตัวเองจากผ้านวมผืนโปรด แต่ ก็ทำไม่ได้สักที
"อื๊ด อื๊ด .... เธอคือใครคนนั้นหรือเปล่า บอกฉันทีสิว่าไม่ใช่..." เสียงนั้นดังอีกครั้ง
"ลุกจากที่นอนได้แล้ว พ่อคนขี้เกียจ"เสียงแหลมๆเดิมปลุกผมอีกที
"มันหนาวน้า" ผมโอดครวญ
"ออกจากบ้านแล้ว เดี๊ยวเจอกัน" เสียงนั้นพูดแล้วก็วางสายทำให้ผมต้องลุกขึ้นมาเอาผ้านวม พันตัว เดินเข้าห้องงน้ำ แต่พอลุกขึ้นมาผมก็รู้ว่า ว๊อดก้า red และ แสงโสม ทำพิษเข้าแล้ว "ชิดดด" ผมสบถเบาๆ สลัดผ้านวมเดินเข้าห้องน้ำไป ผมเชื่อว่าน้ำนี่มันต้องต่ำกว่า สิบองศาแน่ๆ "ซี๊ด บรือ" ผมอุทานเมือน้ำนั้นรดลงหัว "นี่มันเชียงใหม่ หรือ อลาสก้าวะ"
..............
"อื๊ด อื๊ด .... เธอคือใครคนนั้นหรือเปล่า บอกฉันทีสิว่าไม่ใช่..." มันดังขึ้นขณะผมออกจากห้องน้ำ
7.20น ผมดูนาฬิกาอีกครั้ง
"ว่าไง" ผมพูดเข้าไป
"มาถึงแล้วนะ" เสียงปลายสายบอก
"เฮ๊ยยย ขอ 5 นาที" ผมบอกไป
"เร็วๆ 5 นาที"
...
แย่ละ อะไรก็ไม่ได้เตรียม ผมคราง แล้วก็หยิบ เสื้อกันหนาวฮูดของโปโลมาใส่ เขย่ามูส แล้ว ละเลงบนหัว แบบ ไม่ได้คิด แล้ว รีบบึ่งออกมา
ผมขับรถผ่าลมหนาวออกมา เมื่อถึงที่นัดหมาย ผมว่าผมเห็นเธอแล้ว เธอ ค่อยๆ ออกจากรถ Honda คันเดิม เธออยู่ในชุดกันหนาวสีน้ำตาล คลุม ชุดพิธีการกระโปรงม่วงของมช ที่ลำแขนเธอพาดชุดครุยเธอโบกมือ "พี่อ้วน พี่อ้วน"
ผมขับรถ คันเก่า ไปจอดหน้าเธอ
"ไหน บอกว่า 5 นาที" เธอทำหน้าบูด
"เหอะน่า" ผมพูด "รีบไปดีกว่า"
"แอ่น แอ๊น เป็นไงบ้าง" เธอหมุนตัว
"ก็สวยดี" แต่เธอก็ยังคงงดงามเหมือนเคย แต่หน้าไม่เข้มไป และทรงผมเธอทำให้เธอดูสวยอย่างที่เคยสวย ผมอธิบายไม่ถูกเท่าไหร่ เธอทำผมมัดรวบตึง เปียด้านข้างรวบมาที่ด้านหลัง อวดลำคอที่ขาวของเธอ
"ก็สวยดี หรอ นี่ หมอกตื่นตั้งแต่ตี 4 นะเนี่ย" เธอบ่นอุบอิบ
"เอาน่า สวยละกัน" พูดเสร็จผมก็ลูบหัวเธอเบาๆ
"ไปได้แล้ว เดี๊ยวช่างรอ" เธอพูด แล้วก็นั่งป้ายบนรถมอไซด์ของผม
วันนี่ไม่นั่งคร่อมเหรอ " ผม แซว
"บ้า บัณฑิต พึงสำรวม ยะ" เธอพูดพลางหยิกหลังผมเบาๆ "ไปได้แล้ว"
"555+"
-------
"หนาว อะ" เธอพูด พลาง โอบรอบเอวของผม "ค่อยหายหน่อย"
"คิดถึง เอว อวบๆ ของพี่ละสิ"
"บ้า"
--------
หลังจากที่ผมส่งเธอ ไปหาชั่งที่มาถ่ายรูปปริญญา ผมก็ใช่กล้องขี๊ตู่ด(ห่วยๆๆ) ของผมถ้ายรูปเธอ ในอริยาบท ต่างๆ
"ถ่ายให้สวยๆ นะ " เธอพูด แต่ผมเลือกถ่ายรูปเธอในตอนหลุดๆ เช่น อ้าปากบ้าง แคะขี๊หูบ้าง รูปเผลอๆ บ้าง
"ถ่ายอะไรมาเนี่ย" เธอทำหน้าเหย หลังงจากหยิบกล้องไปดู
"รูปดีๆ เอาไว้ให้ช่างงถ่ายไง รูปพวกนี้เอาไว้เป็นความทรงจำน่า" ผมพูด
"เฮอะ" เธอเชิดหน้างอนๆ
---------
หลังจากที่ช่างกลับไปแล้ว ผมไปส่งเธอที่หอประชุม
"ถ้าหนูเสียโฉม พี่ต้องรับผิดชอบด้วย" เธอแซวตอนซ้อนมอไซด์ไป
"ซวยตาย "ผมโพล่งขึ้นมา
"อีพี่อ้วน" เธอทุบหลังผมเบาๆ "หนูสวยนะ"
"จะ พี่ไม่เถียง แต่เธอก็อันตรายเกินไปสำหรับพี่" ผมพูดในใจ
---------
"บ่ายสามครึ่งเจอกันนะ" เธอพูดก่อนที่จะเข้าแถวเพื่อรอ load เข้าหอประชุม
"อืมๆๆๆ บ่ายสามครึ่ง" ผมพูด
----------
เรื่องราวจะเป็นไงต่อ ก็ติดตามกันต่อไปนะครับ

Create Date : 20 มกราคม 2555 Last Update : 20 มกราคม 2555 17:47:10 น. Counter : 646 Pageviews.		1 comments
Share Tweet