หนทางสู่รัก
แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์
แม้หัวใจยังใฝ่สุขสม
อย่าระทม ถึงรักจะไม่ แลเหลียว
รักมอบไป เพียงข้างเดียว
ถึงไร้เสี้ยว รักตอบแทน อันใด
ใคร หากทำได้เช่นนี้
ดุจสวรรค์นั้นบ่งชี้ ทางยิ่งใหญ่
ทุกแห่งหน จรดลอย่างสดใส
เพราะจิตใจ กว้างไกล ใหญ่เหลือ เส้นทาง
แต่รักในใจ ใครจะแลเห็น
ทุกข์ยากลำเค็ญ ก็ไม่แปรเปลี่ยน เจือจาง
รักลอยไปใจอ้างว้าง
อย่าหลงทาง สร้างความหวัง นำไป
ใคร ที่ใจหักเห เพราะทุ่มเท ให้รักไป จนล้นใจ
คาดคะเน ผิดพลาดไป
ผลจึงครองหมองใหม้
ไปชั่วนิจนิรันดร์
เมื่อฉันรักเธอ เธอก็รักฉัน
เราบอกรักกัน ไม่มีวันจืดจาง
แล้วเราไย ต้องเหินห่าง
ปล่อยฉันหลงทาง เสาะหารัก หลายปี
ฉัน ต้องหม่นหมาง
หาหนทาง คืนกลับสู่รัก ไม่พบสักที
โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้
หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์
โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้
หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์
น้ำตาฝน
ฟ้า หรือฝน ลมจะเท มาเพียงใด
ไม่เจ็บ เท่าไร ใช่ไหมฟ้า
ไม่ทัน ข้ามวัน หมดแรงฟ้า เมื่อไรพลัน
ลมฝน คงผ่าน เลย ไป
คน ซิคน ลวงล่อคน ซิเจ็บกว่า
ไม่แบ่ง เวลา ดั่งเหมือนฟ้า
ไม่พูด ไม่จา เบื่อหน้า ลืมได้ ทันที
เจอะ คน ใจ ร้าย ใจดำ
ก็มีแต่ช้ำ รับกรรม
ตากฟ้า ตากฝน ยังชื่นฉ่ำ
กว่าเจอ หน้าเธอ คนลืมคำ
จะจำ เอาไว้กับใจ ว่าใจ เธอร้ายกว่าใคร
ฟ้า หรือฝน ลมจะเท มาเพียงใด
ไม่เจ็บ เท่าไร ใช่ไหมฟ้า
ไม่ทัน ข้ามวัน หมดแรงฟ้า เมื่อไรพลัน
ลมฝน คงผ่าน เลย ไป
คน ซิคน ลวงล่อคน ซิเจ็บกว่า
ไม่แบ่ง เวลา ดั่งเหมือนฟ้า
ไม่พูด ไม่จา เบื่อหน้า ลืมได้ ทันที
เจอะ คน ใจ ร้าย ใจดำ
ก็มีแต่ช้ำ รับกรรม
ตากฟ้า ตากฝน ยังชื่นฉ่ำ
กว่าเจอ หน้าเธอ คนลืมคำ
ได้ โปรด เถิด ฟ้า ปราณี
ข้าเจ็บคราวนี้ ไม่มีดี
ถูกคนใจร้าย ย่ำยี
เจ็บปวดเหลือที่ ช่วยข้าที
ข้าวอน ให้ลมกับฟ้า
จงพา ให้ฝนตกมา
ให้หยาดฝน ลบคราบน้ำ ตา
หอบฝัน
เก็บเกี่ยวความฝัน และความหวังดีไมตรีมาให้
ฝากเป็นกำลังใจ เป็นลมหายใจเติมไฟที่ว่าหมด
ผ่านจากวันวาน ก็ยังหวานได้เริ่มต้นวันใหม่
ไปได้ไกลเท่าไหน ก็อยู่ที่ใจตัวใครกำหนด
แต่คนเรา อยู่กันได้ก็ด้วยฝัน
ทุกชนทุกชั้น ต่างก็เป็นทั้งนั้น
ใครจะเติมพลังให้ฝัน ได้มากกว่ากัน
อยากให้คุณได้สมดังที่ฝัน ฝันอะไรให้ใครก็ตาม
อยากให้คุณได้สมดังที่หวัง ตั้งใจไว้ทุกประการ
โรคภัยก็อย่าได้มาผ่าน การงานอย่าให้ติด อย่าให้ขัดทั้งนั้น
รักใครก็ให้รักกันได้นานนาน
เก็บเกี่ยวความฝัน และความหวังดีไมตรีมาให้
ฝากเป็นกำลังใจ เป็นลมหายใจเติมไฟที่ว่าหมด
ผ่านจากวันวาน ก็ยังหวานได้เริ่มต้นวันใหม่
ไปได้ไกลเท่าไหน ก็อยู่ที่ใจตัวใครกำหนด
แต่คนเรา อยู่กันได้ก็ด้วยฝัน ทุกชนทุกชั้น ต่างก็เป็นทั้งนั้น
ใครจะเติมพลังให้ฝัน ได้มากกว่ากัน
อยากให้คุณได้สมดังที่ฝัน ฝันอะไรให้ใครก็ตาม
อยากให้คุณได้สมดังที่หวัง ตั้งใจไว้ทุกประการ
โรคภัยก็อย่าได้มาผ่าน การงานอย่าให้ติด อย่าให้ขัดทั้งนั้น
รักใครก็ให้รักกันได้นานนาน
โรคภัยก็อย่าได้มาผ่าน การงานอย่าให้ติด อย่าให้ขัดทั้งนั้น
รักใครก็ให้รักกันได้นานนาน
อยากให้คุณได้สมดังที่ฝัน ฝันอะไรให้ใครก็ตาม
อยากให้คุณได้สมดังที่หวัง ตั้งใจไว้ทุกประการ
โรคภัยก็อย่าได้มาผ่าน การงานอย่าให้ติด อย่าให้ขัดทั้งนั้น
รักใครก็ให้รักกันได้นานนาน
อยากให้คุณได้สมดังที่ฝัน ฝันอะไรให้ใครก็ตาม
อยากให้คุณได้สมดังที่หวัง ตั้งใจไว้ทุกประการ
โรคภัยก็อย่าได้มาผ่าน การงานอย่าให้ติด อย่าให้ขัดทั้งนั้น
รักใครก็ให้รักกันได้นานนาน
วันนี้นั่งดูรายการสตาร์สเตทโชว์ ทางช่อง 3 ได้เชิญคุณดนุพล แก้วกาญจน์ หรือ พี่แจ้ แห่งวงแกรนด์เอ๊กซ์ในอดีต เธอมาร้องเพลงเชื่อฉัน และหนทางสู่รัก เพลงแรกฮัมเพลงตามบางท่อน ส่วนเพลงที่สองพอฟังพี่แจ้ร้องแล้วชอบต้องไปหาป๋ากรู หาเนื้อและเพลง มาฟังและลงบล๊อก เลยเป็นที่มาของสามเพลงที่นำมาลงไว้หน้าบล๊อกนี้...
เรื่องราวของความรัก มันพูดกันยาก เพราะเป็นเรื่องราวของใครก็ของมันแตกต่างกัน และอาจเหมือนกันในบางเรื่องราว แต่สุดท้ายหนทางเลือกจะให้เรื่องราวของความรักของตนเอง เป็นอย่างไรนั้น เป็นเรื่องของแต่ละคนที่ต้องเลือกกันเอง บางคนก็เลือกในทางที่ถูก บางคนก็เลือกผิด พบกับความผิดหวัง เศร้าก็เยอะแยะ ถ้าหากความรักเป็นความรักที่บริสุทธิ์จริงใจให้กันก็คงจะดี ทุกคนที่มีรักก็คงจะมีแต่ความสุข ไม่มีเรื่องราวแบบหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์แบบทุกวันนี้...
วันนี้คงเป็นวันดี มีหลายคู่เลือกจัดงานแต่งงานในวันนี้ ได้รับการ์ดเชิญ 2 งานเพื่อความไม่เหลื่อมล้ำกันเลยตัดสินใจไม่ไปทั้งสองงาน แต่ฝากซองไป คือเป็นคนขี้เกียจจะเดินทางไปงานไหนตอนกลางคืน ในวันหยุด ขี้เกียจแต่งตัวและเดินทาง อีกอย่างตัดสินใจไม่ถูกจะไปงานไหนดี ก็เลยตัดสินใจไม่ไปเพื่อความยุติธรรม..น้องคนที่แต่งให้การ์ดสำหรับเขียนข้อความพร้อมในซองการ์ดเชิญ ก็เลยเขียนไปว่า "รัก คือ ความเข้าใจ อดทน และเสียสละ อนาคตอย่าลืมวันที่รักกันจนตัดสินใจที่จะอยู่ร่วมกันและแต่งงานกัน"
ภาพประกอบคำสอนเกี่ยวกับความรักข้างบน จึงไม่ต้องอธิบายอะไรมากมาย เพราะตรงใจสำหรับคนมีรักทุกคนดีอยู่แล้วค่ะ เป็นเรื่องจริงที่พูดกันว่า "ที่ไหนมีรักที่นั่นมักมีความทุกข์" นั่นเพราะคนที่มีรักใช้ความรักที่มีไม่เป็นต่างหาก จขบ. เองก็มีประสบการณ์ความรักที่สมหวังและผิดหวัง รู้ดีว่า รัก ทำให้เรามีทุกข์อย่างไร การเดินสายกลาง และการคิดว่า ไม่มีใคร ของสิ่งใด เป็นของเราที่แท้จริง โดยเฉพาะมนุษย์ที่มีชีวิตจิตใจไม่มีใครเป็นเจ้าหัวใจใคร ไม่มีใครบังคับใจใครได้ รักเป็นเรื่องของคนสองคน การเลิกกันก็เป็นเรื่องของคนสองคน จะสุข หรือ ทุกข์ ก็เป็นทางเลือกที่คนมีความรักเลือกที่จะทุกข์หรือสุขกันเอง...สิ่งหนึ่งที่ได้ ไม่ว่าสุข หรือ ทุกข์สำหรับคนมีความรัก คือ ประสบการณ์ ที่ทำให้คนที่รู้จักความรัก รู้ว่าจะทำตนเองอย่างไรในอนาคต...แต่ก็มีบางคนต่อให้มีประสบการณ์ความรัก ยังไงก็ยังเดินหลงทางไม่เลิกเหมือนกัน...5555555...
ปล. วันนี้ดูข่าว คลิปแล้วทำให้นึกถึงละคร มายาตะวัน แต่นั่นเป็นเรื่องราวของพระเอกที่ถูกกระทำจนต้องทำตนเหมือนภาพมายาให้คนอื่นเห็นว่าเป็นคนแข็งกร้าว แต่คลิปที่ดูวันนี้อยากตั้งชื่อว่า "มายานักการเมือง" เสียดายที่การแจกรางวัลการแสดงหมดหน้าไปซะแล้ว ไม่งั้น คงได้รางวัลนักแสดงนำไปครองแน่ๆ กับบทบาท "อย่าทำร้ายผม อย่าทำร้ายผม" นั่งมองและคิดตามๆ ภาพที่เห็น ใครไปทำร้ายมันฟระ เห็นมีแต่มันร้องแล่แห่กระเฌอลั่นอยู่คนเดียว และเนื้อข่าวที่เห็น ก็อยากร้องเพลงนี้ให้ฟังว่า "มันเสียมั๊ย....อย่างนี้มันเสียมั๊ย" อยู่ดีๆ ก็มาประจานตัวเองซะงั้น น่าฉงฉานเจงๆ...5555555....