ทริปเที่ยวเชียวราย

คืนแรก แวะน้ำตกภูซาง นอนค้างกางเต็นท์ชมวิวทะเลหมอกที่ภูชี้ฟ้า

คืนที่สอง ดอยแม่สลอง เดินเล่นชมบรรยากาศ หม่ำอาหารเย็นยูนนานสุดใจสุดๆ ตื่นเช้าเฝ้าพระอาทิตย์

ขึ้นที่พระธาตุศรีนครินท์ ลงจากดอยแวะบ่อน้ำพุ เที่ยวไร่แม่ฟ้าหลวง

คืนที่สาม ชมเมืองเก่าเชียงแสน เดินเล่นตลาดท่าขี้เหล็ก นอนริมน้ำโขง กินปลาแม่น้ำ

คืนที่สี่ กลับสู่แสงสีเชียงใหม่ อดใจไม่ได้เมื่อคิดถึง ตอนเช้าชมแม่น้ำกก แช่เท้าบ่อน้ำ

แร่นั่งรถเล่น ชมวิวชะโงกทัวร์ เพราะผ่านหลายที่ หลายดอย จนอิ่มอร่อยที่เชียงใหม่ ร้านเจ้าประจำกู๊ดวิว

อยากลองที่ใหม่แต่ไปถึงก็เย็นแล้ว ไม่ได้เตรียมข้อมูลไว้ เลยจบลงที่เดิม กลับบรรยากาศเดิม รสอร่อย

เช้ามาพาลูกใส่บาตรวันเิกิดปล่อยตะพาบ ซื้อของฝาก ก่อนขับรถรวดเดียวจบ ถึงบ้านเกือบทุ่มหนึ่ง

และขณะนี่เรายังอยู่กันที่ดอยแม่สลองไร่ชา ตอน 101กัน เนื่องจะรูปเยอะเกินห้ามใจจะทิ้ง วันนี้เที่ยวแบบสบายๆ

อารมณ์วิ่งไล่จับกันเลียนแบบหนังแขก ได้ใจดีมาก

ไร่101เป็นไร่ใชที่ใหญ่มากๆ นิยมปลูกชาอู่หลงก้านอ่อน หอมหมื่นลี้ อู่หลงก้านอ่อนเบอร์12 เราเองไม่ใช่คน

ดื่มชา พอเค้าแนะนำวิธีการชงชาที่ถุกวิธีและขั้นตอน พร้อมให้เราได้ทดลองดื่มฟรี ดื่มๆเข้าไปค่ะ ฮ่ะๆๆ ไม่

รู้สึกลิ้นจระเข้ไอ้ที่บอกว่าหวานชุ่มคอ เราชิ้มเพรียบมาก่อนหน้านี้แล้ว แถวๆๆคุ้มนายพลโน่นนะ หอมหมื่นลี้

อู่หลงก้านอ่อน ดื่มแล้วหวานชุ่มคอ(ตรงไหนฟ่ะ) ดื่มแล้วบำรุง ฟอกเลือดเป็นประโยนช์ บราๆฟังกันไปคร๊าบ

ชิมฟรีซะงั้นเพราะเมื่อวานซื้อมาแล้ว พ่อโบนัสเลือกแบบธรรมดาไอ้ที่คุยว่าดีโน้นนี้ ไม่รู้สึกจริง ที่น่าแปลกใจ

คือถ้าซื้อที่ไร่ชาเจ้าต้นตำรับราคาตามป้ายเด๊ะๆๆ ซื้อแถวดอยแม่สลองตรงตลาดราคาต่อรองกันได้

ลดไ้ด้ตัง50บาท อ้อ.อย่าหวังว่าเงินจากกระเป๋าเราจะกระเด็นออก เอิ้กๆๆ สั่งซาละเปาชาเขียวหมูสับแล้วดื่ม

ของเค้าฟรีซะงั้นแหละ

ได้ความรู้เรื่องวิธีชงชาติดกระบาลมาบ้าง เค้าไม่ใช้น้ำปะปาชง เพราะมีคลอลีนเค่อะ(ดื่มไปเถอะเพราะเรา

ไม่รู้สึกอีกเช่นกัน ) น้ำร้อนต้องอุณหภูมิพอเหมาะ น้ำแรกไม่ดื่ม เป็นการกระตุ้นชา ให้ได้รสและกลิ่น

ประโยนช์ของน้ำแรกนั่นเหรอ เฮ่ะๆๆ เอามาล้างถ้วยชาจ้าน้ำสองทิ้งไว้1 นาที แล้วดื่มได้ เค้าว่าเก็บน้ำชาไว้

ดื่มได้สามถึงสี่น้ำ โดยใช้ภาชนะที่เหมาะสม ไม่ได้แช่ทิ้งกากลอยแบบนั้น ผิดค่ะ ท้องจะพูกเอา ว่าแล้ว

การได้ฟังเค้าสาถิตแนะนำการดื่มชาก็เพลินนะ ที่สำคัญชอบเจ้าที่ริมน้ำชา รินคว่ำกับถ้วย พอดื่มหงายถ้วย

เปิดที่คว่ำสูดกลินชา เสียดายไม่ได้รูปมาฝาก เอ้อเจ้าถ้วยชานี่มีใช่หย่อยนะ ยิ่งวัสดุดีๆยิ่งแพง

ในที่เราก็ลุกออกมาตอนที่มีทัวร์เข้า ปลีกตัวมาเก็บฝาก เดินเล่นดีกกว่า อิ่มกับเจ้าชาละเปาชาเขียวใส่หมูสับแล้ว

บรรยากาศภายในชวนให้เสียตังส์

ให้ลูกถือไปก็ใจเสียไป ต้องอดทนสอนและแอบมองเป็นระยะ

ขี้เกียจบ่นมากๆ พากันเดินออกไปชมวิวดีกว่า

เฮ้ย กรี๊ดๆๆยังไม่ตั้งตัวเล้ย โดนซะน้ำ เค้าเปิดสปริงเกอร์กรดน้ำกันพอดีพ่อมันเก็บรูปไอ้ได้ 555

ตัวแสบวิ่งหนีไปแล้ว ไปโน่น

ทิ้งกันไปแล้ว

ช่วงนี้พาพ่อ ลูกเค้าเดิน เพลินๆ เลยมีแต่รูปชา และชา

คนพันธ์อ้วนเตี้ยอย่างเรา ได้แต่ค่อยๆๆไต่ระดับลง พร้อมกับเถิดทูนคนที่เค้าปลูกมากๆๆอะไรมันจะเป็น

ระเบียบ เนียนอย่างนี้

อีกรูป นึกว่ามีแต่บ้านเรานะที่บ้าวิ่งเล่นเก็บรูป ฝรั่งเค้ายังเห่อเลย หุๆๆ

มองไปไกลๆ ไอ้ที่โล้นอีกหน่อยคงเขียวพรึบ

นายแบบ นางแบบมาเกิด

เอามั่ง

พ่อโบนัสยืนชี้ๆๆอะไรอยู่รึ ก็เจ้าตัวแซบที่วิ่งหนีแม่มันไง ล้มโครมคร้า ขำๆๆ

ล้มไม่เป็นท่า แบบว่าหมุนติ้วๆๆเลย นี่มันเขานะไม่ใช่พื้นราบคร๊าบ ไม่ร้องซะเอ๊ะ สนุกมากๆ

แล้วก็เหมือนเดิม ทิ้งกันไป วิ่งไล่ไม่ทันปล่อยแม่มันยืนแหกแต่ไกลๆๆ ดูๆๆ

เอ้ยๆๆ รอด้วย

โปรดทราบกว่าจะเดินขึ้นมาได้พลังซาละเปาหมดพอดี

สนุกสนานพอสมควร เราก็เดินทางต่อ มุ่งหน้าไปดอยตุง ไร่แม่ฟ้าหลวง งานนี้ดอกไม้กระจายจ้า

อ้อลืมไป มีรูปบ่อน้ำพุด้วย อยู่แถวๆๆแม่จันทน์ลืมลงไว้ ดูไปเพลินๆๆนะ ความจริงตั้งใจจะไปอาบน้ำแร่

บันเอินซวยคร้าไปถึงเค้าปิดปรับปรุงเลยได้รูปเล้กน้อย แถมที่นั่นเราว่ามันเยินๆๆสมควรปรับปรุงด่วนเลย

เลยได้แต่พาโบนัสให้อาหารปลาแทน

รพ่อกับลูกเดินบ่นไป โดยเฉพาะโบนัสบ่นว่าทำไมเสีย ทำไมไม่เปิด อธิบายกันไปเนอะ

นี่เป็นรูปวันแรกที่เราไปถึง แต่ลืมลงไว้

คราวหน้าเตรียมพร้อมขึ้นดอยตุง บรรยากาศบนดอยสวยไม่เบื่อ จะเบื่อก็ตอนนั่งรถนี่แหละ

แต่โชดดีที่ไม่เมารถ คนมันรักเที่ยวเนอะ

เจอกันตอนหน้า ไร่แม่ฟ้าหลวง สวยจริงๆ เดินเพลินไม่เบื่อเลย