Bloggang.com : : B.F.Pinkerton : Update จาก B.F.Pinkerton โดย บีเอฟ

Update จาก B.F.Pinkerton โดย บีเอฟ

ความบังเอิญ
ตั้งแต่ผมกลับมาเมืองไทย ได้เจอเพื่อนใน Bloggang โดยไม่ได้นัดหมายมา 3 ท่านแล้ว

นานมาแล้ว ไปเดินทำธุระในจุฬา ฯ ก็เจอคุณ absolute yellow เข้ามาทัก

วันต่อมาเดิน ๆ อยู่แถว ๆ สถานีรถไฟฟ้าสยาม ก็เจอ คุณ yod^manud ying

เมื่อวานซืนไปหาอะไรกินแถว ๆ ซอยทองหล่อ ก็เจอคุณปิ่น ปรเมศวร์ ซึ่งมาร่วมงานเปิดตัวนิทรรศการของ Open แต่เสียดายไม่ได้เจอคุณ yod^manud ying ที่ตามไปทีหลัง

ก็นับเป็นเรื่องบังเอิญดี กรุงเทพ ฯ เมืองใหญ่ขนาดนี้ ยังเดินเจอกันได้ง่าย

---------------------------------------

หนังสือ
วันก่อนอ่านหนังสือเรื่องเขียนเก่ง รวยก่อน ของ สมคิด ลวางกูร ซึ่งผมไม่เคยรู้จักหรือได้ยินชื่อมาก่อนเลย
เชื่อว่าหลายคนอาจจะไม่รู้จักว่าเขาคือใคร
คุณสมคิด เป็นนักจัดการหนังสือระดับ best seller คนหนึ่งของเมืองไทย
เป็นหนังสือ best seller ประเภทจับใจมวลชน ซึ่งยอมรับว่าผมไม่เคยอ่านแม้แต่เล่มเดียว

ตัวอย่างเช่น เพศศึกษา..ฮาสุดขีด (เขียนกับ นพ.สุกมล วิภาวีพลกุล ) ,
วางมีดหมอ..หัวร่อหน้าไมค์ , หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ, นโยบาย...พระกู้ชาติ , คิด..แบบว่า ฮา..สุดขีด , คิดเป็น รวยก่อน ฯลฯ
รวมแล้วประมาณ 20 เล่ม เกินครึ่งมียอดขายมหาศาล

เขาเขียนได้ขำดี แต่ก็ได้ความรู้หลายอย่างเกี่ยวกับตลาดหนังสือของเมืองไทย
รวมถึงเทคนิคต่าง ๆ ในการทำให้หนังสือขายดี

อาทิ..การออกแบบปก, การตั้งชื่อเรื่อง, การวางขาย

คุณสมคิดพยายามนำเสนอในภาษาง่าย ๆ ขำ ๆ ฮา ๆ แต่ก็ตรงไปตรงมา
และเชื่อว่าทำได้จริง

แม้ว่าการเขียนหนังสือของเขาจะเน้นแนวทำเพื่อเอาใจตลาด
พวกคนรสนิยมการอ่านดี ๆ หรือปัญญาชนอาจจะมองว่างั้น ๆ
แต่ผลตอบแทนไม่ธรรมดาเลย บางเล่มของเขาขายได้ปีเดียว 19 ล้าน
เห็นแล้วตาลุกวาว...(ไว้ถ้าเราดวงดีมีวาสนา จะลองเขียนหนังสือเอาใจตลาดดูบ้าง)

มีข้อความหนึ่งจากหนังสือที่ผมเห็นว่าดี (และก็เป็นการเข้าข้างตัวเองด้วย..ในฐานะที่ทำหนังสือยังไงก็ไม่เสร็จเสียที รู้สึกมันมีเรื่องให้แก้เต็มไปหมด ไม่เข้าใจเหมือนกัน)

“ เขียนหนังสือเล่มหนึ่ง...ใช้เวลานานไหม..?”
มันขึ้นอยู่กับว่า เขียนให้ใครอ่าน วัตถุประสงค์ของการเขียนเพื่ออะไร

ระยะเวลาในการเขียน
- ถ้าเขียนไว้อ่านเอง 1-2 วัน ก็เสร็จ
- ถ้าเขียนให้เพื่อน ให้อาจารย์อ่าน ก็อาจจะ 5-10 วัน
- ถ้าจะเขียนขาย ก็ใช้เวลาเป็นเดือน
- ถ้าจะเขียนให้ดี คนอ่านแล้วชอบ ก็ 2-3 เดือน
- เขียนให้ได้ Bestseller ก็ 3-4 เดือน
- ถ้าเอาแบบอ่านแล้วประทับใจทุกคน..
เป็นอมตะ ขายได้ตลอดชีพ..ก็ 6 เดือน..
อยากเขียนให้ใครอ่านล่ะ...?

อืมม...น่าคิด..

ตอนเด็ก ๆ ก็เคยคิดว่าอยากจะเรียนด้านการเขียนโดยเฉพาะเหมือนคุณ S.P.Somtow ด้วยซ้ำไป ตอนเข้ามหาลัยก็คิดว่า ในชีวิตนี้จะต้องเขียนหนังสืออย่างน้อย 3 ประเภท คือ

1. Textbook วิชาการ (ไว้เรียนจบก่อน จะเขียนเกี่ยวกับ Economics of Education หรือเรื่องเกี่ยวกับ Human Capital เป็นภาษาอังกฤษหรือไทย แบบดี ๆ สักเล่มหรือมากกว่านั้น) / journal วิชาการ / คอลัมน์วิชาการ / แปลหนังสือวิชาการ ...เออนะ อุตส่าห์ไปร่ำเรียนมา ก็ต้องใช้ความรู้กันหน่อยล่ะ

2.สาระบันเทิง อันนี้ก็แล้วแต่ว่าจะมีประสบการณ์ในด้านไหน ไปเจออะไรมา อ่านแบบเพลิดเพลิน ทั้งเรื่องเรียน การทำงาน การท่องเที่ยว การวิ่ง ฯลฯ

3. นิยาย ..ผมคิดว่าตัวเองน่าจะแต่งนิยายได้ แต่ก็ไม่เคยลองแบบเป็นจริงเป็นจังเลย เมื่อวานคุยกับแฟนผม (คนที่มาแอบเขียนบล๊อกผมครั้งที่แล้ว) เขาบอกว่าผมเขียนไม่ได้หรอก เพราะผมไม่ชอบอ่านนิยาย best seller อย่าง harry potter ก็ยังไม่เคยอ่านเลย แล้วจะรู้ได้ไงว่าหนังสือดี ๆ ที่คนชอบอ่านน่ะมันเป็นยังไง สำนวนของผมก็ทื่อ ๆ ตรงไปตรงมาขนาดนั้น

อืมม ก็จริงของเขานะ แต่ผมยังไม่ละทิ้งความฝันนี้หรอก สักวันหนึ่งจะต้องทำให้ได้ อาจจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตมหาลัยดีไหม (แต่ไม่ใช่ศุภักษร หรอกน๊า...)

สุดท้ายนี้ พูดถึงนักเขียน ตอนนี้ friend list ของผม มีโอกาสได้ add นักเขียน Bestseller คนล่าสุดของเมืองไทย นั่นก็คือพี่ดังตฤณ นั่นเองครับ ขอเชิญเข้าไปอ่าน blog ของพี่เขาได้ เชื่อว่าท่านคงได้อะไรดี ๆ ติดตัวไปแน่นอน

สำหรับวันนี้กับพรุ่งนี้จะนั่งฟิต เขียน ๆ

แล้ววันเสาร์จะไปเที่ยวรีสอร์ทที่เมืองกาญจน์ครับ สำหรับชาว blogger จันทร์นี้เจอกันนะครับ

สวัสดีครับ

Create Date : 18 สิงหาคม 2548

Last Update : 18 สิงหาคม 2548 10:24:52 น.

12 comments

Counter : 701 Pageviews.

เที่ยวให้สนุก เดินทางปลอดภัยค่า ^^

...

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie

) วันที่: 18 สิงหาคม 2548 เวลา:11:04:09 น.

สวัสดีค่า สบายดีนะคะ
อย่าทิ้งความฝันนะคะ
สักวันมันจะเป็นจริงๆ
เขียนไปเรื่อยๆนะคะ

เที่ยวให้สนุกนะคะ

โดย: prncess

วันที่: 18 สิงหาคม 2548 เวลา:11:36:03 น.

ดีครับๆ

โดย: ฮ ฮฮ IP: 61.91.165.254 วันที่: 18 สิงหาคม 2548 เวลา:12:07:16 น.

It is time to come back to U.S. in very soon right?

โดย: Pol IP: 130.126.24.177 วันที่: 18 สิงหาคม 2548 เวลา:14:07:08 น.

ขอเป็นกำลังใจให้ BFP เขียนเสร็จเร็วๆ จ้ะ...
อยากอ่านๆ

โดย: ซีบวก

วันที่: 18 สิงหาคม 2548 เวลา:19:17:31 น.

เขียนเสร็จแล้วมาบอกแล้วกันนะครับ

โดย: เด็กชายรอยยิ้มโทรศัพท์และน้ำตา

วันที่: 19 สิงหาคม 2548 เวลา:11:09:50 น.

อยากอ่านเหมือนกันครับ

ตอนนี้ผมอยู่ Atlanta แล้ว คงไม่เจอกันง่ายๆแล้วล่ะครับ :)

โดย: absoluteyellow IP: 69.180.26.197 วันที่: 20 สิงหาคม 2548 เวลา:7:23:43 น.

แล้วเมื่อไหร่ ท่านจะได้มีโอกาสมาเจอข้าพเจ้าล่ะ

โดย: นายกาเมศ IP: 61.91.90.156 วันที่: 20 สิงหาคม 2548 เวลา:14:56:38 น.

หวังว่าชุมนุมชาวบล็อกเกอร์จะได้เจอกันนะคะ

จะทำอะไรบางอย่างมันก็สวนทางกัน มันอยู่ที่กลุ่มเป้าหมาย และจุดประสงค์ที่เราจะทำ

ขอให้เที่ยวให้สนุกไม่เจอฝน แล้วก็เอารูปสวยๆมาแปะนะค่า ^_^

โดย: KoPoK

วันที่: 21 สิงหาคม 2548 เวลา:11:44:43 น.

คุ้นๆชื่อน่ะค่ะ เลยแวะมาเยี่ยม ตามมาจากบล๊อกคุณดังตฤณ

โดย: เพลงเสือโคร่ง

วันที่: 22 สิงหาคม 2548 เวลา:10:30:55 น.

That's an interesting notion (about running into people you know unexpectedly). I think this is because Thai people spend a lot of time at certain locations in Bangkok. So it's almost predictable where people could accidentally run into each other.

I once met a high school friend on a busy street of Chicago while I went to a conference and he was there sightseeing the city. The other time is when I ran into another Thai person I knew in college around Peachtree when I went to visit friends in Atlanta.

โดย: CIT IP: 131.215.11.201 วันที่: 23 สิงหาคม 2548 เวลา:1:00:20 น.

จะเขียนได้เหรอ นิยายอะ

เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ

โดย: แบ่งกันเซ็ง IP: 58.10.48.74 วันที่: 26 สิงหาคม 2548 เวลา:10:59:25 น.