นาฎกรรมบนแผงปลาช่อน
หลังโศกนาฏกรรมถอนฟันกรามเจ้าปัญหา
บ่ายนั้นมีสี่ภารกิจที่ต้องทำให้สำเร็จ คือ ซ้อมกีตาร์ ถอนหญ้าในสวน พาพี่ชายไปกินพิซซ่าตามสัญญา และทำแกงส้มเป็นอาหารเย็นให้พ่อ
ภารกิจแรก งดไว้ก่อน เพราะถึงงดก็ไม่กระทบใคร เลื่อนเวลาซ้อมออกไปได้ นาทีนี้ ขอหลับให้ลืมปวดก่อน
แต่อีกสามภารกิจที่เหลือ รู้สึกว่าควรทำด้วยหน้าที่ และมีเหตุผลของความรักเจือมาด้วย
อาการปวดหน่วงที่เหงือกยังคงดำเนินต่อเนื่อง ( คล้ายอาการหัวใจเต้นแรงดังตุบๆๆ เหมือนตอนเจอหนุ่มน่ารัก แต่มันไปตุบที่เหงือก
) ขณะที่ชีวิตยังเดินหน้าต่อไป
หลังจบภารกิจถอนหญ้า และหอบสังขารไปนั่งมองพี่ชายอิ่มอร่อยกับพิซซ่า ฉันมุ่งหน้าไปตลาดเพื่อหาซื้อวัตถุดิบมาทำแกงส้มให้พ่อตามตั้งใจ
ปกติแล้วฉันมักซื้อปลาทะเลทำกับข้าว เพราะปลาทะเลมักเป็นปลาแช่แข็ง มันตายมาตั้งแต่ขึ้นจากอวนในทะเลแล้ว
เวลาซื้อจึงไม่ต้องหวาดผวากับการฆาตกรรมทุบหัวปลาแบบไม่มีเซนเซอร์ ให้หดหู่หัวใจ แต่แกงส้มที่พ่อโปรดคือแกงส้มปลาช่อน ฉันเลยจำใจเดินไปที่แผงขายปลาน้ำจืด
ที่แผง แม่ค้าหน้าแฉล้มกำลังง่วนกับการแล่เนื้อปลาดุกกองโต
เอาปลาช่อนขนาดกลางตัวนึง เอาแบบตายแล้วนะคะ ฉันบอกเสียงจริงจัง
ทำไมไม่เอาในถังล่ะ สดๆเลย เพิ่งจับมา แม่ค้าเชื้อเชิญ
ฉันส่ายหัว ไม่รู้จะตอบอย่างไรให้ไม่สะเทือนใจคนขาย
เอาแบบตายแล้วดีกว่า ฉันย้ำ
เดี๋ยวมารับนะคะ ฉันตัดบท และเดินเลี่ยงออกมาจากแผงโดยเร็ว หันหลังให้ไม่กี่วินาที เสียงโป้งป้างก็ดังมาจากเขียงแม่ค้าปลา
ฉันเอ้อระเหยจ่ายกับข้าว ก่อนเดินย้อนกลับมาที่แผงขายปลาช่อน
ปลาช่อนถูกตัดเป็นชิ้นเรียงในถุง รอคนซื้อเรียบร้อยแล้ว
แม่ค้ารับเงินจากมือฉัน และบอกยิ้มๆ ป้าเอาปลาสดในถังให้นะ กินปลาสดๆอร่อยกว่ากินปลาตายแล้ว...จะบอกให้
ฉันรับเงินทอน ก่อนเดินจากมาเงียบๆ ปลาช่อนถุงเพียงย่อมๆ แต่น้ำหนักของมันดูหนักอึ้งกว่าที่ควรจะเป็น .....
แกงส้มสองหม้อเสร็จแล้ว ที่ฉันทำสองหม้อเพราะหม้อหนึ่งออกรสจัดจ้านสำหรับพ่อ ส่วนอีกหม้อจะออกหวานตามความชอบของฉัน
พ่อบอกว่าแกงส้มหม้อแรกเหมือนคุยกับเพื่อนที่พูดจากระโชกโฮกฮากแต่จริงใจ ส่วนอีกหม้อเหมือนนั่งคุยจุ๋งจิ๋งกับเพื่อนที่นิสัยอ่อนหวาน แต่ถ้าจะให้ดี ให้คุยกับทั้งสองคนพร้อมกัน เพราะการสนทนาจะได้รสชาติมากขึ้น ...
(ฟังคำพ่อวิจารณ์แล้ว อยากเดินเข้าไปจับแก้ม และถามพ่อซ้ำๆว่า ทำไมพ่อไม่ลองเขียนหนังสือสักเล่มคะ...)
พ่อเติมข้าวจานที่สองแล้ว ขณะที่ข้าวถ้วยแรกของฉันยังพร่องไม่ถึงไหน พ่อถามว่าทำไมกินช้า
ฉันตอบว่าปวดแผล ยังกินไม่ถนัด แต่ฉันรู้ดีว่าลึกๆในใจ ยังอดนึกถึงที่มาของปลาช่อนทุกชิ้นในหม้อนี้ไม่ได้
...ก็บอกแล้วว่าจะซื้อปลาตายแล้ว ทำไมแม่ค้าปลาไม่ยอมตามใจลูกค้า...
ฉันเคี้ยวข้าวช้าๆ พลางสงสัยไปเรื่อยเปื่อยว่า ปลาที่โดนทุบหัวมันจะเจ็บกว่าตอนฉันโดนถอนฟันกี่เท่ากันหนอ
Create Date : 25 สิงหาคม 2554 |
Last Update : 25 สิงหาคม 2554 10:40:01 น. |
|
15 comments
|
Counter : 1516 Pageviews. |
|
|
|
โดย: psyche IP: 110.49.241.206 วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:11:22:26 น. |
|
|
|
โดย: chenyuye วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:12:03:24 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:13:53:18 น. |
|
|
|
โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:14:14:18 น. |
|
|
|
โดย: chenyuye วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:14:42:39 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:15:13:18 น. |
|
|
|
โดย: find me pr วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:18:52:32 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:21:44:14 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:7:33:47 น. |
|
|
|
โดย: find me pr วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:7:46:08 น. |
|
|
|
โดย: ฝน IP: 14.207.225.155 วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:11:06:14 น. |
|
|
|
โดย: find me pr วันที่: 27 สิงหาคม 2554 เวลา:21:21:13 น. |
|
|
|
โดย: 1 IP: 27.130.170.162 วันที่: 29 สิงหาคม 2554 เวลา:5:04:11 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 สิงหาคม 2554 เวลา:6:11:24 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ปล. อยากกินแกงส้มรสจัดจ้าน ใส่ชะอมทอดที่ตายแล้ว