ครัวริมคลอง อ่างเก็บน้ำบางพระ มื้อพิเศษ กับคนพิเศษ
พ่อเป็นคนไม่มีพิธีรีตองเกี่ยวกับวันเกิด ตั้งแต่จำความได้ พ่อไม่เคยจัดงานฉลองวันเกิดให้ลูกคนไหน ขณะที่เมื่อถึงวันเกิดของพ่อเอง พ่อจะทำอย่างมากก็เพียงไปใส่บาตร หรือทำบุญเท่านั้น
วันเกิดพ่อปีนี้ ฉันลางานหนึ่งวัน โดยตั้งใจว่าจะพาพ่อไปทำบุญ จากนั้นจะพาพ่อนั่งรถกินลมเรื่อยเปื่อย แวะหาอะไรอร่อยๆกิน
พ่อโกรธที่ฉันลางาน ด้วยเกรงฉันจะเสียงาน และพ่อไม่คิดว่าวันเกิดพ่อจะสลักสำคัญอะไร แต่เมื่อฉันตั้งใจเสียขนาดนั้น พ่อก็ไม่ขัดศรัทธา
หลังจากทำบุญเรียบร้อย ฉันพาพ่อไปหาสถานที่ดีๆสำหรับมื้อเที่ยงของเรา พ่อบอกว่าไม่อยากไปไหนไกล
ฉันนึกถึงร้านร้านหนึ่งที่เคยขับผ่าน หมายตาไว้ว่าสักวันจะแวะมาลอง และวันนี้น่าจะเป็นโอกาสเหมาะ
ร้านครัวริมคลอง อยู่ในเส้นทางไปอ่างเก็บน้ำบางพระ จ.ชลบุรี ถ้ามาจากถนนมอเตอร์เวย์ ก็เลี้ยวเข้ามาทางอ่างเก็บน้ำบางพระ เลี้ยวขวา เลาะขอบอ่างมาเรื่อยๆก็จะเห็นป้ายร้าน
ส่วนถ้าใครมาจากถนนสุขุมวิท เมื่อถึง อ.บางพระ หาทางเข้าอ่างเก็บน้ำ และเลาะขอบอ่างมาเช่นกัน
แค่เห็นป้ายหน้าร้าน ก็ซ่า...แล้ว
เราไปมื้อเที่ยง แดดกำลังจัดจ้า
คาดว่าถ้าเป็นมื้อเย็น แดดร่มลมตก
บรรยากาศน่าจะร่มรื่นไม่น้อย
ทางร้าน ทำสะพานไม้ทอดยาวจรดคลอง
มีชุดโต๊ะ-เก้าอี้ไม้ไว้ต้อนรับแขก
ให้นั่งทานอาหารและชมวิวริมคลองไปด้วย
มุมหนึ่ง มีต้นลำพูพุ่มใหญ่ขึ้นอยู่ริมน้ำ
ตกกลางคืน ใครจองโต๊ะนี้ได้ คงได้ดื่มกินวิวหิ่งห้อยเป็นของว่างด้วย
เราสั่งส้มตำปูม้ามาเป็นอาหารเรียกน้ำย่อย
เมื่อยกมาตั้ง ก็เรียกน้ำย่อยได้ดีจริงๆ
เมนูต่อไปคือทอดมันปลา
มันเป็นเมนูสามัญของสำรับไทย แต่กินทีไรก็ติดใจได้ทุกครั้ง
กว่าจะนึกขึ้นได้ว่าควรถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกก็หมดไปครึ่งจานแล้ว
ไก่ทอดเกลือ เมนูนี้พ่อสั่ง
ฉันตั้งชื่อให้จานนี้เล่นๆว่า ไก่ขี้ตืด ( เพราะคนขี้ตืดมักถูกครหาว่าเค็มเหมือนเกลือ...)
ฉู่ฉี่ปลาเนื้ออ่อน เมนูนี้เป็นเมนูแห่งสันติภาพโดยแท้ เพราะพ่อชอบปลาเนื้ออ่อน ส่วนฉันชอบฉู่ฉี่
ยังมีเมนูอีกสองสามอย่างที่ไม่ได้ถ่ายมา เพราะพ่อเริ่มรำคาญที่ฉันสนุกกับการถ่ายภาพอาหาร
มันเป็นเรื่องไม่คุ้นเคยของคนวัยพ่อที่เห็นคนยกกล้องมาถ่ายภาพจานอาหาร พ่อมักขัดว่า ถ่ายทำไม เปลืองฟิล์ม !!!!
แม้ฉันจะบอกพ่อซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่ามันเป็นกล้องดิจิตอลก็ตาม
ระหว่างทานอาหาร ฉันตักอาหารจากจานนั้นจานนี้ และแกะปลาส่งให้พ่อชิ้นแล้วชิ้นเล่า พ่อทำท่ารำคาญการเอาใจของฉัน แต่ฉันก็รู้ว่าพ่อฟอร์มไปอย่างนั้น
นึกถึงสมัยเด็กที่พ่อเคยแกะปลาทูคลุกข้าว และพรมซอสถั่วเหลืองให้กิน พ่อตั้งชื่อว่า ยำแมว ซึ่งเป็นเมนูโปรดของลูกๆแต่ละรุ่นมาทุกขวบวัย
ระหว่างลูกเคี้ยวข้าวตุ้ยๆในปาก พ่อมักมียิ้มบางๆที่มุมปาก
นานๆทีก็กำชับว่า กินเยอะๆ จะได้โตไวๆ
พอถึงวันที่ฉันมีโอกาสแกะปลาให้พ่อกินบ้าง ฉันไม่อาจบอกพ่อเหมือนที่พ่อเคยบอกว่า กินเยอะๆนะพ่อ จะได้โตไวๆ
แต่ฉันอยากเปลี่ยนเป็นประโยคที่ว่า กินเยอะๆนะพ่อ และอยู่กับหนูนานๆ
ฉันมองพ่อเคี้ยวข้าว
รู้สึกถึงรอยยิ้มของตน
ที่กำลังเบ่งบานเต็มริมฝีปาก...
ฉันพอจะเข้าใจแล้วว่า
เวลาเราได้มองคนที่เรารัก
กินปลาที่เราแกะให้
มันสุขได้ถึงเพียงนี้
(บันทึก 8 กพ. 2554)
| Create Date : 15 มีนาคม 2554 |
| Last Update : 15 มีนาคม 2554 16:31:15 น. |
|
27 comments
|
| Counter : 6912 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
