สวัสดีครับคุณอ้อย

หนังตะลุงยังไกลจากการรับรู้ของผมครับ
ไม่เคยดูอย่างจริงจังเลยครับ
รู้แต่ว่าผมชอบการแกะสลักตัวหนังมากเลยครับ


ปล. สีเคโยล่าดีกับเด็กมากครับเล่นสนุก ไม่มีพิษ
และล้างออกง่ายมากครับ

สวัสดีจ๊ะน้องน้ำอ้อย

ครั้งแรกพี่เคยไปเมืองคอนนานมากมากมาแล้ว ขับรถไปสิงค์โปร์กัน เจอคนข้างทางถามเขาว่าสามแยกข้างหน้ามีเขานั้นเราจะเลี้ยวไปทางไหน เขาก็ชื้โน่นแน่ะเราก็ขอบใจแล้วบึ่งไปสักชั่วโมงได้จึงรู้ว่าผิดทาง กว่าจะโยกกลับมาจุดเดิมก็ฮากันไม่รู้กี่กลิ้งว่าถูกหลอกถ้ากลับมาเจอต้องเอากันคนละป๊าบ ทั้งคันห้าหกคนก็คุณสองไป ๕๕๕

บล็อกของน้องนะ น่าจะนำเสนอททท.แล้วไปเป็นบรรณาธิการเลยดีกว่าจ๊ะ ลีลาการเขียนดีปลายปากกาสะบัดหมึกแรงซะด้วย

ดูแลสุขภาพดี ๆนะครับ

แวะชมภาพครับ ชอบคำขวัญประจำวิกจัง
แต่เราว่าล้วงไหนั่นก็เด็ดกว่า
แผงหนังสีสันสวยมากๆ

ภาพสวยจังค่ะ




หลับฝันดี กับคุ๊กกี้ดี๊ดีนะคะ

คุณน้ำอ้อยพาทัวร์แบบค่อย ๆ เก็บรายละเอียด ชอบมากเลยค่ะ เหมือนเราได้ไปดูด้วยตัวเอง แถมไกด์ก็แสนจะอารมณ์ดี บรรยายสนุก ทำให้ได้ฮาเป็นระยะ ๆ จนลูกทัวร์ติดใจไปตาม ๆ กันเลยเชียว

ลป. ชอบคำขวัญพิพิธภัณฑ์ค่ะ เข้าใจเขียนดีจัง

ชอบลานบ้านรูปที่สองครับ ทำให้นึกถึงตอนเด็กๆ
แถวละแวกบ้านจะมีลานทรายแบบนี้ละ

อ. สุชาติ ทรัพย์สิน เป็น ศิลปินแห่งชาติ สาขาศิลปะการแสดง (นาฏศิลป์ไทย) สาขาย่อยการแสดงพื้นบ้าน ปีพ.ศ. 2549

สวัสดีจ๊ะ แวะมาบอกราตรีสวัสดิ์นะจ๊ะ(รูบของพี่สินชัดจังเลย)





*กุหลาบล้วนมีความงามในตัวเอง

* ประกายแสงแวววับสื่อถึงความรุ่งเรืองสว่างไสว

*คลื่นน้ำที่กระเพื่อมไหวบ่งบอกถึงความมีชีวิตชีวา

*เงาที่สะท้อนให้ระลึกถึงแต่คุณความดีที่สวยงาม

แวะมาทักทายและมาตามไปด้วยคนครับ

So happy to see you update your blog again na ja. Really enjoy reading all your latest entries. Hope you had a wonderful time with your sister. Look forward to read more of your writings ja. Take care :)

หนังตะลุงคุณลุงสุชาติ ของเมืองคอน เป็นสิ่งที่น่าภูมิใจมากค่ะ
คุณลุงใจดีเปิดโชว์ให้คุณน้ำอ้อยดูโดยเฉพาะ รอบวีไอพี

ปล. คำว่าแมว ภาษาอิตาเลี่ยน เขียนไว้ในบล็อกด้วยนะคะ
(คุณน้ำอ้อยไม่ได้อ่านเหรอ แงๆๆๆ)

เกริ่นมาเลยอยากกิน 'คุดคัดขึ้นมาเลย คิดถึงยายด้วย

เพิ่งจะรู้นะคะคุณน้ำอ้อย ว่าผมทรงสูงๆนั้นมาจากคุณอภัสรา แต่ก็จริงเนอะ ลองไปดูภาพคุณอภัสราสมัยก่อน เป็นขาวดำ ทรงแบบสูง มั่ง แล้วก็งอนออกบ้าง

พี่อรชอบ ชีวิตก็เหมือนไห..............
จนกว่าจะเอื้อมมือลงไป......

คำคม ความหมายลึก (เหมือนไห)จริงๆคะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณอ้อย

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ... ขำสองสาวโคโยตี้

เก็บรายละเอียดหนังตะลุงได้ความรู้ดีมากอ่ะ

ps. เรื่องรัก ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะ

โหวตหมวดเดิมให้ด้วยความเต็มใจยิ่งค่ะคุณน้ำอ้อย

‘ทำงานเพื่อตัว หมองมัวชั่วชีวิต ทำงานเพื่ออุทิศ สิ้นชีวิตแล้วยังอยู่’ - โหหหหหหหหห โดนมากมายชอบๆๆๆ

ชอบสองสาวโคโยตี้มากๆ 555

มังคุดคัดในเอนทรี่หน้า อาจจะเป็นของกินธรรมดาของคนใต้ แต่สำหรับสาวกมังคุดตลอดกาลอย่างรักแรกคลิก ถือเป็น unseen ทีเดียวค่ะ

สาวโคโยตี้ตะลุงที่หลายคนชอบ เขาเต้นสะบัดจริงๆนะคะ แขนเขิน ขาเขอ สะบัดสะบิ้งไปหมด ถ้าเป็นคนจริงๆ เราว่าเป็นโรคข้อเสื่อมแน่ๆ เต้นสุดจิตสุดใจซะขนาดนั้น:)

ฝากบ้านไว้พักหนึ่งนะคะ ติดภารกิจเรื่องงานนอกสถานที่ค่ะ

ขำมุก นายเท่ง ของคุณน้ำอ้อย จนลืมว่า
จะเม้นท์อะไร เกี่ยวกับบาวแดงน้อ




ชอบจังเลยครับ บล้อกคุณน้ำอ้อย อ่านกี่ทีก็ชอบ
ขอบคุณนะครับ กับงานดีๆ

ศิลปะพื้นบ้านนับวันก็ยิ่งหายไปๆนะครับ
เชียงใหม่มีจ๊อยซอครับ นี่ก็เริ่มหายไปแล้วเหมือนกันครับ

ตามมาเที่ยวค่ะ ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ นะคะ นาวกำลังรวบรวมข้อมูลเที่ยวเมืองนครศรีธรรมราชอยู่ค่ะ ว่าจะไปช่วงต้นปีหน้า

สวัสดีจ๊ะน้องน้ำอ้อย

ไปประชุมนี่คล้าย ๆไปเที่ยวเนอะ ได้ไปไกล ๆ พักที่พักหรูๆอีกต่างหาก เพื่อนพี่เวลาไปประชุมภูมิภาคประจำปี ก็ไปหลาย ๆประเทศ ถ้าในบ้านเราก็ไปเมืองท่องเที่ยวเช่นภูเก็ตอย่างนี้เป็นต้น



ทำงานอย่าเคร่งเครียดเกินไปเน้อ

น้ำอ้อย...

ถ้ามีเสียงดนตรีตอนที่เค้าเล่นหนังตะลุงมาประกอบด้วยก็ดีสิเนอะ
จะได้เพิ่มอรรถรสในการรับชม

ถ้าไปจังหวัดไหน
แล้วเข้าไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ของเค้า
เหมือนทำให้เราเข้าใจความเป็นมาของแต่ละท้องถิ่นมากยิ่งขึ้นเนอะ

หากเป็นได้เพียงแค่เงา
แต่ทำให้คนอื่นเค้ามีความสุข และรอยยิ้ม
ก็เป็นความอิ่มเอมใจนะ
(แต่ก็ทำใจลำบากเหมือนกันเนอะ)

เย็นตาโฟปู+กั้งแบบนี้หรือเปล่าจ๊ะ
ที่อ้อยพาพ่อไปชิม

มาอ่านที่บรรยายสองสาวโคโยตี้แล้ว ยิ่งอยากเห็น ฮา

ติดภารกิจก็ไม่เป็นไรค่า ว่างค่อยมาคุยกัน

ส่วนเรื่องโหวต ยินดีเสมอค่ะ

ภาษาอิตาเลี่ยนมีเพศทุกคำค่ะ
ไม่มีคำไหนไม่มีเพศนะคะ

ตอนเด็กๆ แถวละแวกบ้านพี่ไม่มีถนน
(ถ้ามีก็เพียงด้านหน้าบ้านของบางบ้าน)

ลานทรายแบบในรูปภาพที่สอง จึงมักจะมีรอบๆบ้านของหลายบ้าน
เป็นทรายละเอียด มักสีขาว เด็กๆ ก็จะเล่นกันบนทราย

และมักจะมีร้านสำหรับนั่งกันหลายคน ใกล้กับลาน
ร้าน อาจจะใช้ทานข้าว วางพักของ ใครจะนั่งก็ได้ ไม่มีหวง
เห็นรูปปั๊บ ก็เลยนึกถึงอดีต

...........................................

มีคอมเมนต์ข้างบนเอ่ยถึง
ทำไมน้องน้ำอ้อยไม่โพสต์เสียงหนังตะลุงลงในบล็อก

อิ อิ เห็นใจครับเพราะหากโพสต์ บางท่านน่าจะฟังไม่เข้าใจ

เสียงใต้ที่พูดโดยคนใต้แท้ ๆ จะรัว และเร็ว
(เหมือนแกงใต้แท้ๆ จะรสจัดมาก คนกรุงน่าจะทานไม่ได้)

เสียงหนังตะลุง ต้องเป็นคนใต้แท้ๆ จึงจะฟังเสียงหนังตะลุง แล้วเข้าใจความ

อ้อ บล็อกแก๊งค์จะบล็อกไม่ให้คนโพสต์ คลิปยูทูป ในกล่องคอมเมนต์
พี่ขอแปะลิ๊งก์ให้นะ

//www.youtube.com/watch?v=d-9QPqYKDTo

ลืมถ้ามน้องอ้อยว่าจะไปไหนจะบินไปส่ง

กลับมาค่อยถามก็แล้วกัน



แวะมาเยี่ยมครับ....นอนหลับฝันดี ฝันถึงfind me จ๊ะ

ต๊ะเอ๋ คุณอ้อย
วันนี้มาเข้าฝันค่ะ อิอิ

ดูข่าวจากทีวีแล้ว หลายจังหวัดเดือนร้อน
เห็นแบบนี้แล้วสงสารค่ะ
ถนนสายเอเชียสาหัสเลยวันนี้

เรื่องหนังตะลุง จินมีคิดเหมือนคุณก๋าเลยค่ะ
อย่างว่าเนอะ คนเหนือ จะชินกับการฟ้อนมากกว่า อิอิ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณอ้อย

ชอบตัวหนังที่เค้าแกะสลักได้สวยงามนะคะ แต่การดูหนังตลุงเนี่ย ไม่คุ้นเอาซะเลยค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณอ้อย

สวัสดีน้องอ้อย

ตกลงประชุมว่าจะให้น้องอ้อยเป็น ผจก.ใช่แม๊ะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณอ้อย

สวัสดีจ๊ะน้องอ้อย

ระวังหลบฝนดี ๆนะจะไม่สบายจ๊ะ

รักนี้แผ่ให้มิ่งมิตรแดนไกล
เพียงน้ำใจใสเย็นเป็นหนึ่งเดียว
ไม่ว่าน้ำไหลลดจะคดเคี้ยว
ใจดวงเดียวพาดเกี่ยวคล้องผองไทย



ทักทายบ่ายแก่ ๆจ๊ะ คิดถึงจังอ่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณอ้อย

สวัสดีตอนบ่ายนะจ๊ะน้องอ้อย

อรุณสวัสดิ์ครับคุณอ้อย

น้ำอ้อยจ๊ะ...

ช่วงนี้หนึ่งก็ไม่อยากมาทำงานเหมือนกันจ้ะ

เบื่อผู้บริหารที่นี่อ่ะ
น้ำจะมาจ่อหน้าโรงงานอยู่แล้ว
ยังไม่เตรียมตัวอะไรเลย
ที่อื่นเค้าเตรียมกันโครมๆ
พวกเราก็เป็นห่วงงาน ห่วงสมบัติ
แต่หัวไม่สั่ง หางก็ต้องเฉยอ่ะเนอะ

ทำใจให้สบายนะจ๊ะ

หรือจะมามึนๆ กับหนึ่งต่อดี

ช่วงนี้น้ำท่วมกันครึ่งค่อนประเทศแล้ว น้ำมาเยอะจนน่ากลัวจริง ๆ หวังว่าคุณน้ำอ้อยจะไม่เจอกับน้ำท่วมนะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณอ้อย

น้ำท่วมกับเค้าไหมเนี่ย

มารออ่านตอนใหม่อ่ะจ้ะ

สวัสดีจ๊ะน้องน้ำอ้อย

สบายดีอยู่นะครับ ใจสบายกายก็เป็นสุขนะ



ชีวิต มีทั้งสิ่งที่ดี และที่ร้าย
วันนี้เค้ามา พรุ่งนี้เค้าก็ไป ไม่สิ้นสุด
ชีวิตคงต้องดำเนินต่อไป ด้วยกำลังใจ และจิตที่มั่นคง