อีก 4 เดือน...เราจะกลับมาพบกันอีกครั้ง

เวลาสามอาทิตย์ผ่านไปแล้ว...เค้ายังอยู่ข้างๆเรา

รอเอกสารการเดินทางไปทำงาน...สามเดือน....เราดีใจซะอีกที่ต้องรอเอกสารนานขนาดนี้ เพราะหมายถึง เรามีเวลาอยู่ใกล้ๆกันเพิ่มขึ้น

บางที่ก็อยากให้เค้ากลับไปทำงานนะ เพราะเห็นว่าเค้าเบื่อที่ต้องอยู่เฉยๆ ไม่ได้ทำงาน ไม่มีอะไรทำที่เป็นสาระ แต่เค้าก็ผ่านพ้นช่วงเวลาแห่งการรอคอยมาได้

จนเมื่อหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาเอกสารพร้อม เดินทางวันศุกร์ที่ 27 มีนา ...ดีใจที่จะได้ไปทำงานซะที (แต่อีกใจหนึ่งก็...เศร้า เพราะจะไม่มีเพื่อนกินข้าว เพื่อนเดินเล่น เพื่อนช้อปปิ้ง และมากมาย)

ที่รักบินลัดฟ้าไปถึงเมืองอัลมาตี เมื่อตีห้าของวันนี้...ที่โน้นก็ประมาณ ตีสาม แล้วต้องแกร่วรอต่อเครื่องไปเมืองอาตีเราอีกตอนสองทุ่มของที่โน่น (ก็สี่ทุ่มของบ้านเรา) คงจะรอแกร่ว ดีที่วางแผนพกเอาขนมติดกระเป๋าไปด้วย เพราะที่สนามบินโน่นเค้าไม่ให้ออกนอกบริเวร แถมสนามบินก็เล็กนิดเดียว

ส่วนเราก็ต้องหากิจกรรมต่างๆนาๆมาทำเพื่อไม่ให้ความเหงามาจู่โจมได้...ให้ตายเถอะ เหงาชะมัดเลย

สุดท้ายก็มาลงเอยที่อินเตอร์เน็ต หลังจากที่ห่างหายไปสามเดือน...

ต้องค่อยๆอุ่นเครื่อง วันหลังจะมาบ่นเรื่องความเหงาต่อไปจ้ะ good bye

Create Date : 28 มีนาคม 2552 Last Update : 28 มีนาคม 2552 10:53:00 น. Counter : 806 Pageviews.		2 comments
Share Tweet