นะเบะ..หม้อไฟยอดฮิตของฤดูกาลนี้
หนาว..อย่างนี้.. ควรจะมีใครกอด..ซักคน..
มันไม่ได้เข้ากันเล้ยยยย เพลงที่ฮัมกับเรื่องที่จะเขียน ช่วยไม่ได้ นึกถึงเพลงที่เกี่ยวกับหนาวๆทีไร วกมาลงที่เพลงนี้ทุกที ติดหูติดปากมาจากสมัยพ่อแม่ฮ่ะ.. อ๊ะๆๆ อย่าคิดไปไกลถึงวัยป้าโซ หยาบคายนะฮ้า..
สาวน้อยๆแถบเมกา เธอบ่นหนาวอยากให้อัพอะไรร้อนๆให้กระชุ่มกระชวยต่อมอยากเธอหน่อย ทำยังก๊ะเห็นแล้วมันวาบอุ่นไปถึงกระเพาะได้งั้นแหละ .. เอา.. ร้อนก็ร้อน
พออากาศเริ่มเย็นๆ ค่อนไปทางหนาวอะไรจะสุขใจเท่านั่งรอบหม้อไฟ คีบๆจ้วงๆจกๆกันหนุบหนับ เร้าน้ำย่อยในกระเพาะด้วยเบียร์เย็นๆเฉียบๆสักโหลสองโหล เอ๊ย..สักแก้วสองแก้ว แหม่.. ฟาดเป็นโหลไม่ต้องกินหม้อไฟกันพอดี
นะเบะหรือหม้อไฟของที่นี่มีหลากหลายรสชาติ ทั้งรสจีน(พวกรสไก่) ญี่ปุ่น(รสโชหยุ มิโสะ) เกาหลี(รสกิมจิ) ฝรั่ง(รสมะเขือเทศ) มีโม้ดดดด.. ทำมั้ย.. เค้าไม่ทำนะเบะรสต้มยำกุ้งสักทีนะ สงสัยกลัวคนญี่ปุ่นดิ้นพราดๆ แต่คนญี่ปุ่นหงอกระดับน้อยที่บ้านเธอจะดิ้นเพราะความชอบค่ะ ส่วนหงอกระดับมากเธอไม่แตะเผ็ดแบบไทยๆเอาซะเลย พริกไทยโรยเล็กน้อยเธอก็ว่าเผ็ดแระ
วันนี้เป็นนะเบะรสโชหยุ
นะเบะเป็นอาหารที่ถ่ายทำยากที่สุด เพราะต้องทำไปกินไปถ่ายไป ส่วนมากมักจะถูกโวยวายจากสมาชิกร่วมวงเลยชวดซะหลายครั้งที่กิน มีครั้งนี้ที่ป้าโซฉวยโอกาสทำเตรียมไว้ตอนลุงแว่บออกไปรับเจ้าตัวเล็กกลับจากซ้อมยูโด
เป็นเรื่องที่แม่บ้านส่วนมากจะชอบกับกิจกรรมรอบหม้อไฟ เพราะแค่ล้างๆ หั่นๆ แล้วโยนทุกอย่างลงต้ม ใครใคร่คีบอะไรก็คีบไป เสร็จสรรพงานเก็บล้างก็ง่าย แค่ถ้วยชามไม่กี่ใบ ล้างแป๊บเดียวก็เสร็จ
สรรพสิ่งก็ตามแต่ชอบกิน ที่บ้านตัวกินผักเยอะหน่อย ผักหางหงษ์ ต้นหอมญี่ปุ่น แครอท เห็ดหอม เห็ดชิเมะจิ เต้าหู้
แต่พวกเนื้อก็ใช่ว่าจะกินกันน้อย สรุปคือกินกันอย่างไม่บันยัง ไก่ชิ้น.. วันนี้คนเล็กรีเควสไก่บ้าน ชะ..ทำหัวสูงเพราะไก่บ้านราคาจะสูงกว่าไก่ทั่วไป แต่ใสเจียเสียใจ.. ไก่บ้านไม่มีขายในซุปเปอร์ที่ไปซื้อ กินไก่ติดกระดูกธรรมดาก่อนละกัน.. กองทัพลูกชิ้น แน่ะ..มีลูกชิ้นรักบี้ด้วย หม้อไฟวันนี้คล้ายๆสุกี้บ้านเรา
เวลากินพวกหม้อไฟ ยะกินิขุ(เนื้อย่าง) ยังงี้จะปูโต๊ะด้วยหนังสือพิมพ์กันหยด กระเด็น กินเสร็จก็รวบหนังสือพิมพ์ไปทิ้ง ง่ายดี..
โยนทุกอย่างลงหม้อไฟ จะให้ได้อารมณ์ต้องหม้อดินเผาเคลือบแบบญี่ปุ๊น ..ญี่ปุ่น แต่ที่บ้านหม้อเคลือบมันเล็ก อาหารสุกไม่ทันใจนักจ้วง เลยต้องเปลี่ยนเป็นกระทะเทฟล่อนเคลือบใบใหญ่แทน อิ่มท้องไว้ก่อน อารมณ์ค่อยบิ๊วทีหลัง
คีบมาอย่างละเล็กละน้อยไม่ต้องท่วมชามนัก ค่อยๆคีบไปกินไป ปากอย่างเราๆ ต้องเหยาะพริกป่นเล็กน้อยถึงจะอร่อย
อิ่มเกือบได้ที่ มาตบกระเพาะส่งท้ายด้วยข้าวต้ม โดยการช้อนทุกอย่างขี้นจากหม้อไฟ ใส่ข้าวสวยซักถ้วยสองถ้วยลงไปต้มๆ ชิมรสชาติ ถ้าอ่อนไปเติมโชหยุนิดหน่อย พอได้ที่ตีไข่ใส่ลงไปสองสามฟองแล้วแต่ปริมาณข้าว คนๆ ปิดฝาหม้อ นับหนึ่งถึงสิบปิดไฟโรยด้วยต้นหอมซอย คนให้เข้ากันตักขายคนละถ้วย..
ถ้วยข้างบนนี่ยกมาถ่ายทำนอกวงอาหาร มีเสียงงึมงำตามมาเล็กน้อย .. "อะไรของแม่นักหนานะ" เออน่ะ.. ฟามสุขของช้านนนน..
ลากันสั้นๆค่ะ ถ้าขยันก็จะเจอกันอีกบล็อกหน้าในเร็ววัน
Create Date : 25 พฤศจิกายน 2553 |
|
30 comments |
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2553 10:41:26 น. |
Counter : 2533 Pageviews. |
|
|
|
เห็นหม้อไฟแล้วนึกถึงสมัยอยู่ที่คุนหมิง เพื่อนคนญี่ปุ่นเชิญไปกินข้าวกินหม้อไฟนี่แหละ แล้วดูเหมือนเค้าจะภูมิใจนำเสนอข้าวต้มในช่วงหลังกินเสร็จมาก แต่เพราะเราวัฒนธรรมต่างกัน ไม่รู้ เพื่อนๆ ทุกคนที่ไปเลยซดน้ำกันหมดเลย น้ำมันหวานดี + อาการหนาวด้วย ท่าทางเพื่อนมันจะเซ็งมากเลย