เรื่องของซุชิ
รีบรุดมาเล่าโดยไว ก่อนต่อมซีรี.. เอ.. ซีรีบรั่ม ซีรีเบลลั่ม.. (เลือกใช้เอานะคะ เอาให้ถูกให้ได้ ) ของป้าโซจะเพี้ยนไปจำอย่างอื่น..
วานนี้ตอนเย็นป้าโซไปซื้อข้าวเปรี้ยวที่เรียกทั่วๆไปว่า ซุชิ.. จากร้านที่ทำขายให้นำกลับไปทานที่บ้าน พอกลับมาทานรู้สึกว่าไม่อร่อยเท่าที่ควร เลยบ่นๆตามประสาคนคอสูงแต่ฝึมือทำเองห่วยแตก ว่าเอ..วันนี้ทำไมรู้สึกไม่ค่อยอร่อยเลยนะ หรือจะเป็นเพราะตอนเดินทางไปส่งเจ้าตัวเล็กไปซ้อมยูโด ผ่านร้านเล็กๆ เล็กมากค่ะ ร้านนึง เห็นธงปลิวไสว เคยสงสัยว่าร้านนี้ขายอะไร จะว่าเป็นร้านอาหารก็เล็กเกินกว่าคนจะเข้าไปนั่งกันได้เยอะๆ สอบถามได้ความว่าเป็นร้านขายซุชิโดยเฉพาะค่ะ แล้วก็เลยได้ความมาเล่าต่อ..
เขา (ที่ไม่ใช่บนหัวของงัวหรือฟาย ) เล่าว่า อันว่าซุชิยะซัง หรือร้านขายซุชินั้น เดิมทีแล้วเป็นร้านสำหรับนักดื่มค่ะ ภายในร้านจะมีที่นั่งเฉพาะหน้าเคาท์เตอร์ ที่สามารถมองกุ๊กผู้จะคอยรับคำสั่งและเป็นเอ็นเทอร์เทนเนอร์ในตัว ชวนลูกค้าพูดคุยในขณะที่หั่นๆปั้นๆตามลูกค้าสั่งไปด้วย เมื่อลูกค้ายื่นหน้าเข้าไปในร้านนั้น พอหย่อนก้นปุ๊บ กุ๊กก็จะถามทันทีว่าจะรับปลาดิบหรือข้าวปั้นดีคร้าบบบ.. ซึ่งบางทีลูกค้าก็อาจสับสนกับตัวเองว่าวันนี้ตรูจะกินอะไรดี ก็จะยิงคำถามนำกุ๊กไปว่า วันนี้มีอะไรแนะนำล่ะ กุ๊กก็จะแนะนำว่าวันนี้หอยอร่อยครับ ปลานั่นก็ดีครับ ซ้ด..สด ท่านจะกระเดือกอย่างไหนก่อนดีครับ ? แล้วลูกค้าก็จะสั่งตามที่ตัวชอบไป..
ส่วนมากเขาจะสั่งมาเป็นจานๆค่ะ จานละสองคำ ทำเสร็จมาวางแปะตรงหน้าลูกค้าที่ละเลียดจิบสาเกหรือโชจูไป แล้วก็หยิบข้าวปั้นหรือคีบปลาดิบจิ้มโชยุ ค่อยๆเคี้ยวเอื้องไปอย่างมีความสุข ไม่ได้รีบเร่งในการกิน เพราะกินอย่างนี้เขากินแบบทอดหุ่ย เน้นที่การดื่มค่ะ .. พอหมดจานก็อาจจะสั่งอย่างอื่นต่อไปเป็นจานๆ
เขาเล่าว่า (ทั้งนั้นแหละ ) เมื่อก่อนร้านซุชินี่จะขายเฉพาะซะชิมิ (อันว่าซะชิมินั่นคือบรรดาของดิบทั้งหลาย เช่น ปลา กุ้ง หอย หมึก) เฉือนแล่กันเป็นชิ้นๆ วางเสิร์ฟให้ลูกค้าขี้เหล้าทั้งหลายเป็นกับแกล้ม แต่แค่เหล้าและปลาดิบไม่สามารถเติมให้เต็มกระเพาะได้ จึงมีข้าวเปรี้ยววางโปะหน้าด้วยเหล่าปลาดิบ กุ้งดิบ หมึกดิบ หอยดิบ เสิร์ฟอีกทีหนึ่งเป็นการตบให้เต็มกระเพาะ จากนั้นร้านซุชิจึงกลายมาเป็นอย่างปัจจุบันนี่แหละค่ะ
ร้านทำนองนี้ที่นั่งละเลียดเหล้านี่ นอกจากร้านซุชิแล้วยังจะมีร้านพวกย่างๆ ที่เรียกว่ายะกิโทริ ซึ่งไม่ได้มีแต่ไก่ย่างเสียบไม้อย่างเดียว ประดาพวกหมู หมึก ผักต่างๆ ก็มีย่างให้กินด้วย แล้วก็มีร้านโรบะตะยะกิ ซึ่งเป็นแนวอัศวินโต๊ะกลม อิอิ คือเป็นเตาย่างตรงกลางโดยลูกค้าจะนั่งอยู่รอบๆที่ย่างค่ะ แล้วกุ๊กก็จะทำอาหารตามที่เราสั่งเหมือนกัน สักวัน.. ป้าโซจะไล่ล่าให้ครบทุกประเภทเลย รอให้ไอ้สองตัวเขาไม่สนใจแม่ก่อน เมื่อนั้นแหละ ฮะฮ้า..
Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2552 |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2552 11:29:54 น. |
|
6 comments
|
Counter : 864 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ป้าลิ โนโลโก้ IP: 93.164.60.202 วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:41:22 น. |
|
|
|
โดย: Goret วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:16:59 น. |
|
|
|
โดย: duen norway วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:28:47 น. |
|
|
|
โดย: Yolanrita วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:0:07:06 น. |
|
|
|
โดย: GutChy วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:51:26 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ ..
ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น
เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
*_*