Bloggang.com : airthecorr : ความรัก

ความรัก

กาลครั้งหนึ่ง มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งเหล่าความรู้สึกต่างๆ อาศัยอยู่ร่วมกัน ทั้งความสุข ความเศร้า ความรู้ และความรู้สึกอื่นๆ ทั้งหมด รวมทั้งความรัก วันหนึ่งมีข่าวประกาศมาถึงพวกเหล่าความรู้สึกทั้งหลายว่าเกาะนั้นจะจมลง พวกเขาทั้งหมดจึงพากันต่อเรือและจากไป ยกเว้นความรัก

เจ้าความรักเป็นเพียงผู้เดียวที่อยู่ต่อ ความรักต้องการที่จะอยู่จนถึงช่วงเวลาสุดท้ายของเกาะ
จนเมื่อเกาะใกล้จะจมอยู่รอมร่อแล้วนั่นแหละ ความรักจึงตัดสินใจร้องขอความช่วยเหลือ

เจ้าความร่ำรวยที่อยู่บนเรือลำใหญ่ผ่านมาทางความรัก ความรักจึงกล่าวขึ้นว่า
“ความร่ำรวย ช่วยพาข้าไปกับเจ้าด้วยได้ไหม”
ความร่ำรวยตอบว่า “ไม่ได้หรอก มีทองคำและเงินมากมายในเรือของข้า
ที่นี่ไม่มีที่พอสำหรับเจ้า”

ความรักตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากความหยิ่งยโสที่ผ่านมาในเรือลำงามพอดี
“ความหยิ่งยโส โปรดช่วยข้าด้วย!”
“ข้าช่วยเจ้าไม่ได้หรอก ความรัก ก็เจ้าน่ะเปียกไปหมดทั้งตัวและอาจจะทำความเสียหายให้กับเรือของข้าได้”
ความหยิ่งยโสตอบ

ความเศร้าผ่านเข้ามาใกล้ความรักพอดี ความรักจึงขอร้องเขาว่า “ความเศร้า ให้ข้าไปกับเจ้านะ”
“โธ่! ความรักเอ๋ย ข้าเศร้าจะตายอยู่แล้ว ข้าอยากอยู่คนเดียวมากกว่า”

ความสุขผ่านเข้ามาพบความรักด้วยเหมือนกัน แต่เธอเบิกบานเสียจนไม่ได้ยินเสียงความรักเรียกหา

ทันใดนั้นก็มีเสียงๆ หนึ่งดังขึ้น “มานี่สิ ความรัก ข้าจะพาเจ้าไปเอง” เสียงนั้นเป็นเสียงของผู้สูงวัยผู้หนึ่ง

ด้วยความที่เจ้าความรักมัวแต่มีความสุข

และปลาบปลื้มกับความโชคดีของตนอยู่
เขาจึงลืมแม้กระทั่งจะถามนางว่า พวกเขากำลังจะไปที่แห่งใด พอมาถึงแผ่นดิน ผู้สูงวัยที่ช่วยชีวิตความรักไว้

ก็ออกเดินทางไปตามทางของเธอ เมื่อเขาตระหนักได้ว่าเป็นหนี้บุญคุณผู้สูงวัยมากเพียงใด

ความรักจึงถามความรู้ซึ่งเป็นผู้สูงวัยอีกคนหนึ่งว่า

“ใครเป็นผู้ที่ช่วยชีวิตข้าไว้หรือ”

“เวลาเป็นผู้ช่วยเจ้าไว้” ความรู้ตอบ “เวลาหรือ”

ความรักถาม “ทำไมเวลาถึงช่วยข้าล่ะ”

ความรู้ยิ้มอย่างทรงสติปัญญาแล้วตอบว่า

“ก็เพราะมีเพียงแต่เวลาเท่านั้นแหละ ที่เข้าใจว่าความรักมีค่าเพียงใด”

Create Date : 09 ธันวาคม 2552

Last Update : 10 ธันวาคม 2552 12:04:54 น.

0 comments

Counter : 644 Pageviews.