ลึ ก ล ง เ รื่ อ ย เ รื่ อ ย
ระยะนี้เป็นอะไรไป สติไม่อยู่กับร่องกับรอย ใจลอยซะมากมาย มีหลายเรื่องวุ่นวายใจ ไม่มีความตั้งใจทำสิ่งไหนให้สำเร็จไปได้
เมื่อคืนนอนน้ำตาซึม เสียใจกับความผิดพลาดของตัวเองที่ดันลืมเอาใบจ่ายเงินค่าสมัครสอบภาษาอังกฤษออกมาจากที่ทำงาน ตอนนึกได้ก็สายเกินแก้ไข กับเรื่องแค่นี้ เราเองยังมีความรู้สึกว่าโลกมืดไปเลย เซ็งสนิท
สี่ทุ่มกว่านอนหลับไปแบบเพลีย เพลีย ฝันร้ายที่ตามมาหลอกหลอนสามสี่คืนติดต่อกันมาแล้ว ไม่มีสาเหตุ ภาพที่เหมือนกรอกกลับไปมา ระหว่างบุคคล กาลเวลา และสถานที่ไม่สามารถปะติดปะต่อเป็นเหตุการให้คนฝันรู้เรื่องได้ ทำไมกัน นี่เรากำลังขาดสติอยุ่หรือป่าว ลักษณะของการควบคุมการทรงตัว เป็นไปอย่างไม่มีระบบ ร่างกายที่ป่วยกับสิ่งเดิม ป่วยยังไงก็ป่วยอยู่อย่างงั้น
วันนี้ลืมตาตื่นขั้นมาตอนตีสี่กว่า นอนหมุนตัวรอบสามร้อยหกสิบองศา ยังหาจุดยืนของตัวเองไม่ได้ ถ้าเป็นเมื่อสามสี่เดือนก่อนหน้านี้ ตีสามตีสี่ตื่นมา ก็จะลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตา เล่นโยคะบ้าง อ่านหนังสือ แปล Text บ้าง เขียนงานตัวเองบ้าง เตรียมสื่อสอนบ้าง ค้นหาข้อมูลอันจะก่อให้เกิดประโยชน์กับตัวเองบ้าง หรืออย่างไม่มีสาระก็มานั่งดูหนังเกาหลีที่ชอบ แต่นี่ทำไมชีวิตกลับตกต่ำหาจุดยืนของตัวเองไม่ได้ สับสนอย่างไม่เคยเป็นมา ไร้สาระอย่างสุดขีด
หลังจากการประเมินตนเอง ระยะหลัง ไม่ได้ใส่ใจอะไรที่ควรใส่ใจ มองข้ามทุกสิ่งในชีวิตเล็ก เล็ก น้อย น้อย เมื่อวานไปฟิสเนตออกกำลังกายตอนเย็น ไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่รู้สึกเหนื่อย ไม่รู้สึกดี ไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น เฉย เฉย แปลกว่ะ ปวดท้องอย่างเดียวเลย
คิดถึงแม่.............ทุกทีถ้าตื่นมาแล้วกระสับกระส่ายแบบนี้ แม่จะถามว่า เป็นอะไรหรือป่าว.............
| Create Date : 28 ธันวาคม 2550 |
| Last Update : 28 ธันวาคม 2550 8:13:38 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 551 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [