"ร่างกายกับวิญญาณ"

เช่นร่างกายนี้ พวกเราทุกคนก็คิดว่าเป็นตัวเรา

 แต่ตอนก่อนที่พ่อแม่จะมาเจอกัน มาทำให้เราเกิดได้นี้

 เราอยู่ที่ไหน ถ้าเป็นตัวเรา ก็ต้องมีอยู่ตลอดเวลา

 ต้องมีตั้งแต่ก่อนที่จะมีพ่อแม่เสียด้วยซ้ำไป

แต่ร่างกายของเรามาปรากฏขึ้น

 หลังจากที่พ่อแม่ได้อยู่ร่วมกัน

 จึงปรากฏเป็นร่างกายขึ้นมาในท้องแม่

 มีใจที่เป็นตัวเรานี้ ซึ่งตอนนั้นเป็นดวงวิญญาณ

 ที่กำลังหาร่างกายอยู่ มารับร่างกายจากพ่อจากแม่

 จึงเกิดการปฏิสนธิ เจริญเติบโตในท้องแม่อยู่ ๙ เดือน

 ก็คลอดออกมา พอเริ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา

 ก็รู้สึกว่าร่างกายนี้เป็นตัวเราเป็นของเราขึ้นมา

ดวงวิญญาณนี้เป็นเหมือนใจตอนที่เรานอนหลับ

 จะไม่รับรู้เรื่องของร่างกาย จะรู้แต่เรื่องราวต่างๆ

 เหตุการณ์ต่างๆ ที่ปรากฏในขณะที่หลับ

เช่นฝันว่าไปเจอสิ่งนั้นเจอสิ่งนี้ ไปทำสิ่งนั้นไปทำสิ่งนี้

 ตอนนั้นร่างกายไม่ได้เข้ามาเกี่ยวข้อง

กับเหตุการณ์ในฝัน เป็นเรื่องของจิตใจ

หรือดวงวิญญาณโดยลำพัง

ตอนนั้นร่างกายนอนอยู่เฉยๆ พอตื่นขึ้นมาปั๊บ

จิตใจก็กลับมารับรู้ร่างกาย ว่ากำลังนอนอยู่

อยู่ที่ไหน เป็นใคร ซึ่งเป็นสมมุติทั้งนั้น

 เป็นหญิงเป็นชาย เป็นลูกของคุณพ่อคุณแม่

 คนนั้นคนนี้ มีชื่อว่าอย่างนั้นอย่างนี้

 พอตื่นขึ้นมาแล้ว เราก็ลุกไปทำกิจกรรมต่างๆ

 ทำอย่างนี้ไปทุกวันทุกวัน ทำบุญบ้าง ทำบาปบ้าง

 ทำทั้งที่ไม่ใช่บุญและไม่ใช่บาปบ้าง

ถ้าทำบุญก็จะส่งเสริมพัฒนาจิตใจ

ให้มีความสุขมีความเจริญมากขึ้น

 ถ้าทำบาปก็จะทำจิตใจให้ดิ่งลง

ให้มีความทุกข์มากขึ้น

พอตายไปก็เหมือนกับหลับไป หลับแบบไม่ตื่น

 พอตื่นอีกทีก็ไม่ได้ร่างกายเดิม

เป็นร่างกายของทารกใหม่

 ที่คลอดออกมาจากท้องแม่ใหม่

 เป็นมนุษย์ก็ได้ เป็นนก เป็นสุนัขก็ได้

เป็นสมมุติใหม่ เป็นมนุษย์คนใหม่

 เป็นเชื้อชาติใหม่ เป็นฝรั่ง เป็นแขก ไม่แน่นอน

 เรื่องของบุญของกรรม ที่จะผลักดันให้ดวงวิญญาณ

หรือดวงจิตดวงใจของเรานี้ ไปสู่ภพใหม่ชาติใหม่

เพราะมีความหลง ผลักดันให้ใจมีความอยาก

 มีความต้องการ ที่จะสัมผัสรับรู้กับกามคุณทั้ง ๕

 คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ

ซึ่งต้องใช้ร่างกายเป็นเครื่องมือ

ในขณะที่ไม่มีร่างกาย เช่นตอนที่เรานอนหลับไป

 ก็ยังมีความต้องการ

ในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะอยู่

 แต่ตอนนั้นจะเป็น

รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะที่เป็นทิพย์

 รูปทิพย์ เสียงทิพย์ กลิ่นทิพย์

 ตอนที่ฝันนั้นจะสัมผัสกับของทิพย์ทั้งนั้น

ฝันว่าได้ไปรับประทานอาหารที่ร้านนั้น

มีความสุขกับสิ่งนั้นกับสิ่งนี้ กับคนนั้นกับคนนี้

ตอนนั้นไม่ได้ใช้ร่างกาย ใจไปด้วยจินตนาการ

ไปพบกับสิ่งนั้นสิ่งนี้ มีความสุขกับเรื่องนั้นเรื่องนี้

 มีความทุกข์กับเรื่องนั้นเรื่องนี้

 เพราะใจยังมีกามฉันทะ ความยินดีในกามอยู่

 จึงฝันถึงเรื่องเหล่านี้อยู่

กามฉันทะนี้จะเป็นตัวผลักดัน

ให้ดวงจิตดวงใจดวงวิญญาณนี้

หลังจากที่ร่างกายในปัจจุบันได้สูญสลายไปแล้ว

 ไปหาร่างใหม่ ในขณะที่ยังไม่ได้ร่างกายหยาบ

 ก็จะอยู่ในสภาพของกายทิพย์ไปก่อน

 ถ้ามีความสุขมากกว่าความทุกข์ ก็เป็นพวกเทพ

 ถ้ามีความทุกข์มากกว่าความสุข

ก็เป็นพวกเปรตพวกนรกไป

นี่เป็นเรื่องของ”จิตใจของพวกเรา” เรียกว่า”ใจ”

ในขณะที่มีร่างกาย เรียกว่า”ดวงวิญญาณ”

ถ้าไม่มีร่างกาย เรียกว่าเทพถ้ามีความสุข

 เรียกว่าเปรตถ้ามีแต่ความหิวความกระหาย

 เรียกว่านรกถ้ามีแต่ความทุกข์ความรุ่มร้อน

 เผาผลาญจิตใจ ด้วยความโกรธเกลียด เคียดแค้น

 อาฆาตพยาบาทต่างๆ เป็นการเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา

 ของสภาพจิตใจ ตามบุญกรรมที่ได้ทำไว้.

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต

.......................................

ธรรมะบนเขา

วันที่ ๑๖ มีนาคม ๒๕๕๑








ขอบคุณที่มา fb. พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ