The power of an authentic movement lies in the fact that
it originates in naming and claiming one's identity and integrity
-- rather than accusing one's "enemies" of lacking the same.
- Parker J. Palmer, The Courage to Teach
Group Blog
 
All blogs
 

อวดปกกับเขามั่ง

มีกะเค้าเล่มเดียวนี่แหละค่า คนทำปกก็ท่านพี่เจ้าเก่านั่นเอง T^T ขอบคุณนะขอรับ อุตส่าห์รีบทำให้จนทันงาน

คนเขียนไม่อยู่นะคะ อยากจิตไปเซ็นแทนได้จัง (ออกมาเป็นลายเซ็นล่องหน)




 

Create Date : 29 กันยายน 2550    
Last Update : 17 กรกฎาคม 2551 4:34:15 น.
Counter : 599 Pageviews.  

ช่วงนี้...

ช่วงนี้ ไปเรียน netdesign เพื่ออัพเกรดความโลว์เทคของตัวเอง (จริง ๆ ต้องเขียนว่าดาวน์เกรดความโลว์เทคสินะ เพราะทำให้ลดลง) เรียนตัวเบื้องต้นที่มีโฟโต้ชอป อิลลัส แล้วก็เพจเมกเกอร์

มีโปรเจคที่ต้องทำจบคือออกแบบกระดาษจดหมาย ซอง และนามบัตร ทั้งหมดนี้ให้คิดเอาเองว่าจะเป็นกระดาษ ซอง กะนามบัตรของอะไร แต่ควรจะเป็นกิจการ เช่น เป็นร้านกาแฟ เป็นเน็ตคาเฟ่ เป็นสวนสนุก

อาจารย์ให้ไปคิดมาหนึ่งวัน นึกไม่ออกเลยไปถามพี่วัสส์ที่เคยเรียนมาก่อน พี่วัสส์บอกว่าทำร้านกาแฟ เราเลยคิดว่าทำร้านไอติมละกัน (ทำไมพูดถึงกาแฟแล้วถึงนึกถึงติมหนอ)

ช่วงนี้สนใจ slowfood เลยบอก อ. ไปด้วยว่าจะเป็นติมแบบสโลว์ฟู้ด ผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ ทำมืออีกต่างหาก วันนึงทำไม่กี่ถัง ร้านน่ารักตบแต่งลายไม้ (ความใฝ่ฝันเริ่มบรรเจิดขึ้นเรื่อย ๆ)

จริง ๆ ก็ยังนึกอะไรไม่ออกแม้แต่ชื่อร้านหรือโลโก้ นึก ๆ ว่าอยากให้มีใบไม้กับพระอาทิตย์ แต่มันคงไม่ตรงกับคอนเซปต์ไอดิม

ถ้ายังนึกไม่ออกจนถึงช่วงไฟลนก้น อาจจะเปลี่ยนเป็นทำร้านมังกรแทน (ซะงั้น)

แต่ถ้าทำร้านมังกรส่ง อาจารย์จะหาว่าบ้าหรือเปล่านะ...

###

ช่วงนี้ ทั้งที่เคยคิดว่าจะทำอะไรเยอะแยะ กลับรู้สึกเฉื่อยหนักกว่าช่วงไหน ๆ ที่ผ่านมา ไม่รู้ว่าเป็นอาฟเตอร์ช็อค หรือเป็นความรู้สึกว่าเป้าหมายังเซ็ตไว้ไม่ดีพอ แต่หลังจากคิดไปคิดมาจนถึงไหน ๆ แล้ว ก็ตัดสินใจว่าจะพยายามค่อย ๆ ทำทีละอย่างดีกว่า

ที่จริง เรามีความเชื่อว่าถ้าทำตัวไม่ว่างเข้าไว้ มันก็ไม่มีเวลาให้คิดมากเอง ที่คิดมากเป็นเพราะไม่ได้ทำต่างหาก ใครบางคนบอกว่าการกังวลถึงสิ่งที่ยังไม่เกิดเป็นการเอาความกลัวในอนาคตมากลัวล่วงหน้า บางทีเราก็นึกเถียงว่าไม่ใช่อย่างนั้น มันเป็นความรอบคอบต่างหาก แต่ถ้าสมมุติว่ากลัวโดยไม่นึกเตรียมใจหรือนึกหาทางแก้ ก็คงเป็นการกลัวล่วงหน้าที่ทำไปเพื่อร้ายตัวเองชัด ๆ จริง ๆ

บางทีลึก ๆ แล้วคนเราอาจจะมาโซเหมือนกันละมั้ง

###

ช่วงนี้ ดูรายการแวบ ๆ เป็นรายการที่จ้างพี่เลี้ยงมาปราบพฤติกรรมเด็กเหลือขอ พี่เลี้ยงสองให้แม่ (ซึ่งถูกลูกตีประจำ) ให้แสดงตัวว่าตัวเองเป็นใหญ่ในบ้าน ให้อย่ายอมลูก เสียงแข็งเข้าไว้ พูดอะไรทำนอง "ลูกตีแม่ไม่ได้นะ" "แม่เป็นหัวหน้าของบ้านนี้" "ลูกต้องเชื่อฟังแม่" "ไม่ดี (ลากเสียงเน้น ๆ) ทำอย่างนี้ไม่ดีมาก"

ฟังแวบ ๆ แล้วรู้สึกจึ๊กขึ้นมาว่า "ยังกะฝึกหมาแน่ะ" และรู้สึกแปลก ๆ ที่ฝึกเด็กด้วยวิธี แน่นอนว่ามันเป็นรายการทีวี หลังจากมีผิด ๆ ถูก ๆ นิดหน่อย เด็ก ๆ ก็กลับเป็นเด็กดี แต่เราก็ยังอดออกปากไม่ได้ว่าวิธีการมันเหมือนหมาไม่มีผิด

น้องชายที่นั่งดูอยู่เหมือนกัน (จริง ๆ คือน้องชายเป็นคนตั้งใจดู ส่วนเราดูแวบ ๆ) ถามว่าทำไมถึงเหมือนหมา แล้วก็ถามอีกว่าถ้าไม่ใช้วิธีนี้จะให้ใช้วิธีไหน

เราก็ไม่รู้เหมือนกัน เราไม่ชำนาญเรื่องเด็ก ไม่รู้ว่าเด็กขนาดในทีวี (ประมาณห้าถึงแปดขวบ กะคร่าว ๆ จากสายตา) จะรู้ดีรู้ชั่วขนาดไหน แต่เราอดคิดไม่ได้ว่า ฝึกคนมันไม่น่าจะเหมือนฝึกหมา ถูกแล้วที่แม่จะต้องแสดงให้เห็นว่าตนมีอำนาจมากกว่านี้ แต่ไม่ใช่ด้วยคำพูดซ้ ำ ยังกะโปรแกรม ทำนองว่า "ไม่ดี" "แม่เป็นหัวหน้า ลูกต้องเชื่อฟัง"

ดูเด็กมันถีบแม่แล้วนึกถึงตอนตัวเองเด็ก ๆ แม่ชอบบอกว่าถ้าตีพ่อแม่แล้วจะมือโตเท่าใบลาน ถ้าว่าพ่อแม่จะปากเหลือเท่ารูเข็ม (จริง ๆ มันคือเปรตใช่มั้ยคะแม่) ถ้าเป็นฝรั่งพูดแบบนี้จะถูกหาว่าหลอกลวงให้เด็กหลงเชื่อหรือเปล่านะ แล้วฝรั่งจะว่ามันเป็นผลเสียกับเด็กหรือเปล่า

ตั้งแต่อ่านเรื่อง monster มา ก็สนใจการเลี้ยงเด็กมากขึ้น รู้สึกว่ามันเปราะบางและไม่มีข้อกำหนดตายตัว ถึงอย่างนั้น...ถ้าพลาดในจุดที่จะไม่ควรพลาดก็อาจจะเสร็จได้เหมือนกัน

###

ช่วงนี้ อ่าน Stolen Child อยู่ ในคำนำ ผู้แปลบอกว่าเล่มนี้เป็นแมจิคัลเรียลลิซึม เพราะ "วางสมมุติฐานบนความเหนือจริงบางอย่าง แต่ดำเนินเรื่องไปอย่างซื่อตรงและสมจริง" ไม่ใช่จินตนิมิต (แฟนตาซี) ที่ "หนีจากโลกสู่ความฝันเฟื่องบรรเจิด"

แน่นอนว่าเมื่อถือว่าตัวเองเป็นคนในวงย่อมต้องสะกิดใจนิดหน่อย (คนวงไหน ๆ ย่อมรู้สึกหวงและรู้สึกว่าวงของตัวเองมีสาระสำคัญทั้งนั้น)

มีเส้นแบ่งบางมากระหว่างการเหมารวมกับความหลากหลายจนไม่รู้จะจับอะไรดี พอมานึกดูแล้ว ก็ไม่ใช่ว่าตัวเองไม่เคยเหมารวมคนอื่นเสียเมื่อไรเล่า เพราะอย่างนั้น ถึงแม้ว่าจะหลุดอยู่เรื่อย ๆ ก็ยังอยากจะพยายามวาง ๆ อะไรลง พยายามไปเรื่อย ๆ บางทีอาจจะวางได้จริง ๆ

แต่ก็ยังอดคิดไม่ได้ว่าถ้าวางไปจริง ๆ มันจะสูญเสียแพชชั่นไปไหม และถ้าสูญเสียไปแล้ว มันจะทำให้เฉื่อยไปเลยจริง ๆ หรือเปล่า

ชีวิตนี้คงอยู่ได้เพราะยังเชื่ออะไรบางอย่าง และยังหลงตัวเองอยู่ใช่หรือเปล่านะ




 

Create Date : 29 มิถุนายน 2550    
Last Update : 17 กรกฎาคม 2551 1:03:09 น.
Counter : 475 Pageviews.  

แปดเล่ม...

ที่จริงแล้ว...

...คุณเคียวเพียงแต่คิดว่าวันอื่น ๆ ถัดจากนี้คงไม่ได้ไปงานหนังสือ (ยกเว้นวันเสาร์ที่นัดคนไว้) เพราะอาจารย์จะเอาที่แก้ก่อนสงกรานต์

อีกอย่างออกจากมหาลัยมาศูนย์สิริกิติ์ก็ไม่ได้ยากอะไร เข้างานสักหน่อยเผื่อดู ๆ หนังสือเพื่อน ๆ ออกก็คงไม่เสียหายอะไร

ดังนั้นเมื่อเย็นที่ผ่านมาคุณเคียวจึงไปงาน

หลังจากนั้นก็เกิดมหัศจรรย์พันลึก คุณเคียวรู้ตัวอีกทีก็ถือหนังสือแปดเล่มอยู่ในมือ

คุณเคียวรู้สึกดังบรรยายได้ด้วยอีโมค่อนว่า = ='' อย่างประหลาด

หนังสือแปดเล่มมีรายชื่อดังต่อไปนี้

มติชน
- แดนฝันปลายขอบฟ้า (ฮารุกิ มูราคามิ)
- บรรณาธิการคนสุดท้าย (Jim Bellows)
(ทั้งสองเล่มนี้ลดห้าสิบเปอร์เซ็นต์ ราคาดีเกินกว่าจะห้ามใจไหว)

วงกลม
- แก้ผ้าอาบน้ำ (เรื่องโรงอาบน้ำในญี่ปุ่นและตุรกี) (ม.ย.ร.มะลิ)
- ตะลุยไปกับกองทัพซูชิ (เบตตี้ เรโนลด์ส)
(สองเล่มนี้กะจะซื้อตั้งแต่คราวที่แล้ว แต่ลืม)

บลิส
- คือความเรียบง่ายภายใน (อีเลน เซนต์เจมส์)
(ดังที่เรียนไว้ในบล็อคที่แล้ว คุณเคียวกำลังบำเพ็ญตนเป็นเจ้าแม่ simplify สะสมหนังสือชีวิตเรียบง่ายอย่างสนุกสนาน)

สวนเงินมีมา
- ธรรมชาติบำบัด (หมอเจค็อบ วาทักกันเชรี)
- วิถีมนุษย์ในศตวรรษที่ 21 (อ.ประเวศ วะสี)
(ปกสไตล์ใหม่ของสวนเงินนี่สวยดีนะ รู้สึกเข้ากับหนังสือดี ที่จริงตอนปลาย ก.พ.มีเสวนาเรื่องประสบการณ์ยิ่งใหญ่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อยากไปมาก ๆ เสียดายที่ตอนนั้นปั่นธีสิสหูตูบเลยไปไม่ได้ - -'' เสียดายจริง ๆ ...ส่งจดหมายตามไปคุยกับคนเขียนทีหลังผ่านสนพ.ได้ไหมเนี่ย)

มูลนิธิเด็ก
- ภาษาหัวใจ (หลายคนเขียน)
(มูลนิธิเด็กรวมเล่มนิทานหว่านฝันใหม่ เอามาจัดเป็นหนังสือปกแข็งประกอบรูป ตื่นเต้นมาก ๆ เลยซื้อมาอ่านดู

...และพบว่าตัวเองตอนอายุสิบแปดช่าง - -'' ...ภาษาแข็งโป๊กน่าเกลียด และ "ติสต์" อะไรอย่างนี้)

ป.ล.สำหรับคนที่เคยถามถึงแรร์ไอเท็มของจขบ. คือ กรรไกรสีแดงกับกระดาษสีขาว และ ภาษาหัวใจ ตอนนี้มูลนิธิเด็กพิมพ์ใหม่แล้ว มีขายในงานนะคะ ทั้งสองเรื่องเป็นนิทานประกวดจึงเป็นลิขสิทธิ์ของมูลนิธิ

ที่จริงสำหรับคนที่ไม่สนใจนิทานเด็ก ๆ ก็อยากจะแนะนำเรื่อง "ลิ้นชักความทรงจำ" จขบ.ชอบมากขนาดยืนอ่านจนจบในร้านหนังสือยังซื้อเลย

หนังสืออื่น ๆ ที่ดี ๆ ก็มีอีกหลายเล่ม ซื้อหนังสือมูลนิธิเด็กถือว่าช่วยสมทบทุนมูลนิธิให้จัดกิจกรรมดี ๆ เพื่อสังคมต่อไปนุ




 

Create Date : 30 มีนาคม 2550    
Last Update : 17 กรกฎาคม 2551 1:01:07 น.
Counter : 461 Pageviews.  

กำหนดการ

พรุ่งนี้ (29 มีนา) จะสอบ defend วิทยานิพนธ์แล้ว

หลังจากนี้ไม่รู้ว่าชีวิตจะเป็นยังไง เพราะอย่างนั้นเลยไม่ได้สัญญากับใครว่าจะไปงานหนังสือ มีวันที่ไปแน่ ๆ อยู่วันเดียวคือวันที่ 31 เพราะบอกเพื่อนไว้นานแล้วว่าจะซื้อหนังสือให้

บางทีอาจจะโผล่ หรืออาจจะไม่โผล่ หรืออาจจะผลุบ ๆ โผล่ ๆ ใครต้องการตัวก็โทรมาแล้วกัน แต่ถ้าโทรมาแล้วไม่เจอ แสดงว่าปิดมือถืออยู่ในถ้ำ

...เป็นเช่นนี้แล




 

Create Date : 29 มีนาคม 2550    
Last Update : 17 กรกฎาคม 2551 1:02:19 น.
Counter : 1284 Pageviews.  

my FAQ

FAQ1

ถาม : ที่บ้านเลี้ยงแมวกี่ตัว
ตอบ : เปล่าค่ะ ไม่ได้เลี้ยงแมว มีหมาหนึ่งตัว ชื่อน้องหลง เป็นพันธุ์ทาง
ถาม : ทำไมไม่เลี้ยงแมว!
ตอบ : ก็คนเขียนกาฟิลด์ยังไม่เลี้ยงเลยนี่ T^T

###

หมายเหตุ ที่จริงมันมีเหตุผลหลายอย่างที่ไม่เลี้ยงแมว เป็นต้นว่า
- หมา ( น้องหลงนั่นแหละ ) คงไม่ต้อนรับสมาชิกใหม่ง่าย ๆ
- คนในบ้านคนอื่น ๆ ( นอกจากเรา ) ก็ใช่ว่าจะพิศวาสน้องแมวมากนัก
- และตัวเราเองก็แพ้ขนแมว

ถ้าใครเคยเห็นพัณณิดาไปต่างจังหวัด จะเห็นพัณณิดาถลาไปหาแมวตัวแรกที่เจอ หลังจากนั้นจะได้เห็นกรรมตามทันพัณณิดาในบัดดล เพราะมันจะตาปิดทันที ( บวมจนแทบมองไม่เห็น ) เป็นอะไรที่บัดซบกับชีวิตพัณณิดามาก

หลัง ๆ นี้มีวิธีแก้ไขคือเล่นแมวแล้วต้องล้างมือทันที ในกรณีที่ไม่มีที่ล้างมือ ( พร้อมสบู่ ) อยู่ใกล้ ๆ ห้ามแตะต้องแมวเด็ดขาด

****


FAQ2

เพื่อนผู้ไม่เคยอ่านนิยายที่เราเขียน : เอาเราเป็นนางเอกมั่งสิ ( ปิ๊ง ๆ )
เพื่อนผู้เคยอ่านนิยายที่เราเขียนแล้ว : แกแน่ใจเหรอ ( - -'' )
เพื่อนผู้ไม่เคยอ่านนิยายที่เราเขียน : อะ...ทำไมเหรอ - -' ( ชักไม่แน่ใจ ) งั้นเป็นตัวร้ายก็ได้ โฮะ ๆ
เพื่อนผู้เคยอ่านนิยายที่เราเขียนแล้ว : แกแน่ใจจริง ๆ เหรอ ( = =''' )
เพื่อนผู้ไม่เคยอ่านนิยายที่เราเขียน : ( - -' ) o O ( สรุปนิยายมันเป็นยังไงกันแน่วะเนี่ย )

****


FAQ3

ถาม : แรงบันดาลใจมาจากไหน
ตอบ : จำไม่ได้ค่ะ
ถาม : (= =)
ตอบ : (- -' ) o O ( จะให้บอกความจริงว่ามิวส์ส่งมาให้จากสรวงสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เรอะ )

###

หมายเหตุ มิวส์ของพัณณิดาหน้าตาคล้าย ๆ ซันเงสึใน bleach ( ไม่ได้อ่าน bleach มานานแล้ว แต่อ่านถึงซันเงสึออกมาน่า )

...อ้าว ไม่เชื่อหรอกเหรอ




 

Create Date : 13 พฤศจิกายน 2549    
Last Update : 17 กรกฎาคม 2551 0:07:45 น.
Counter : 507 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  

ลวิตร์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




ลวิตร์ = พัณณิดา ภูมิวัฒน์ = เคียว

รูปในบล็อค
เป็นมัสกอตงาน Expo ของญี่ปุ่น
เมื่อปี 2005
น่ารักดีเนอะ

>>>My Twitter<<<



คุณเคียวชอบเรียกตัวเองว่า คุณเคียว
แต่ที่จริง
คุณเคียวมีชื่อเยอะแยะมากมาย

คุณเคียวมีชื่อเล่น มีชื่อจริง
มีนามปากกา
มีสมญาที่ได้มาตามวาระ
และโอกาส

แต่ถึงอย่างนั้น
ไส้ในก็ยังเป็นคนเดียวกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินข้าวแฝ่ (กาแฟ ) เหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบกินอาหารญี่ปุ่นเหมือนกัน
ไส้ในก็ยังชอบสัตว์ (ส่วนใหญ่)
ไส้ในก็ยังชอบอ่านหนังสือ ชอบวาดรูป
ชอบฝันเฟื่องบ้าพลัง
และชอบเรื่องแฟนตาซีกับไซไฟ
(โดยเฉพาะที่มียิงแสง )

ไส้ในก็ยังรู้สึกถึงสิ่งต่าง ๆ
และใช้ถ้อยคำเดียวกันมาอธิบายโลกภายนอก

ไส้ในก็ยังคิดเสมอว่า
ไม่ว่าเรียกฉัน
ด้วยชื่ออะไร

ก็ขอให้เป็นเพื่อนกันด้วย




Friends' blogs
[Add ลวิตร์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.