Group Blog
 
All Blogs
 
ไทเก๊ก หมัดทะลุฟ้า The Master of Taichi ตอน 8





ไทเก๊ก หมัดทะลุฟ้า The Master of Taichi ตอน 8



จากตอนที่แล้ว โม่หม่าไปอาละวาดถึงสำนักมังกรดำ
และได้ประมือกับต้วนทีป๋อ ระหว่างการต่อสู้ ต้วนทีป๋อหัวใจวายเสียชีวิตกระทันหัน





อาจารย์รอง อาจารย์สาม และต้วนเฮ่าเซินกลับมาถึงสำนักไล่เลี่ยกัน
พบเหล่าศิษย์ถูกโม่หม่าทำร้าย เจ้าสำนักก็มาเสียชีวิต
ทุกคนจึงเข้าใจผิดคิดว่าโม่หม่าเป็นฆาตกร





เลือดต้องล้างด้วยเลือด โม่หม่าต้องตาย




ถูกรุมขนาดนี้ โม่หม่าคนเดียวจะสู้ยังไงไหว
แถมตอนนี้ แต่ละคนก็ไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะฟังคำอธิบาย เผ่นก่อนดีกว่า





สำนักมังกรดำไล่ตามโม่หม่าไปถึงป่าไผ่
โม่หม่าสู้ไม่ไหว เกือบตายแล้วงานนี้





โชคดีของโม่หม่าที่อาจารย์กวนมาทัน จึงช่วยศิษย์รักไว้ได้




อาจารย์กวนประมือกับอาจารย์รอง แล้วรู้สึกว่าวิทยายุทธของเขา
เหมือนนักฆ่าชุดดำที่หลิวฉวนเคยเล่าให้ฟัง




ใจเย็นๆ กันก่อนได้มั้ย ชันสูตรสาเหตุการตายของเจ้าสำนักต้วนก่อน
หากโม่หม่าผิดจริงก็ยินดีให้จับตัวไปลงโทษ
เฮ่าเซินไม่ยอม จะเสียเวลาทำไม





ไฉเหว่ยนำกำลังตำรวจมาขัดขวาง หากเกิดการฆาตกรรมจริง
ก็เป็นหน้าที่ของกรมตำรวจต้องดูแล จะมาตั้งศาลเตี้ยกันเองไม่ได้
พลเมืองดีควรเคารพกฎหมายสิ





อาจารย์รองตัดสินใจให้ตำรวจรับหน้าที่สืบสวนคดี
อาจารย์กวนก็ยอมให้โม่หม่าโดนจับไปขังคุก ยังดีกว่าถูกยำบาทา




ศิษย์สำนักมังกรดำ รอฟังผลการชันสูตรที่หน้ากองบัญชาการตำรวจ
ซ่งชิงได้ข่าวโม่หม่าถูกจับ จึงรีบมาฟังข่าว
แค่รู้ว่าซ่งชิงเป็นเพื่อนกับโม่หม่า หม่าเฉียงก็ไม่พอใจ
ดีที่อาจารย์สามคอยห้ามปรามไว้ อย่าทำให้เสียชื่อสำนัก





ผลการขันสูตรออกมาว่าต้วนทีป๋อหัวใจวาย
ตัวนเฮ่าเซินไม่อยากเชื่อ พ่อสุขภาพดีออกจะตาย ไม่เห็นเคยมีอาการเจ็บป่วย

ต้วนเฮ่าเซิน: ฝีมือกังฟูพ่อ คนธรรมดาเอาชนะไม่ได้
ข้ายังไม่เคยชนะพ่อซักครั้ง แล้วพ่อจะมาป่วยตายได้ยังไง
กวนซานเยวี่ย: เจ้าพูดถูกแล้ว เจ้าสำนักต้วนเป็นยอดยุทธ์ ไม่มีทางแพ้คนฝีมือธรรมดา
เจ้าเคยประมือกับโม่หม่ามาแล้ว เจ้าคิดว่าฝีมืออย่างเขามีปัญญาฆ่าเจ้าสำนักต้วนหรือ





กวนซานเยวี่ยคาดว่าเจ้าสำนักต้วนน่าจะเสียชีวิตเพราะโหมฝึกกังฟูมากเกินไป
อาจารย์รองก็ยืนยันว่า ระยะหลังนี้ ตัวนทีป๋อฝีกวิชาบ่อยขึ้น




หม่าเฉียงไม่ยอมรับผลชันสูตร ดึงดันจะฆ่าโม่หม่าให้ได้
ผู้ว่าจั๊วะเตือนสติ หม่าเฉียงยังไม่ยอมฟัง
มีอาจารย์สามคนเดียวที่รั้งเขาไว้ได้





ผิดแล้วต้องยอมรับผิด ต้วนเฮ่าเซินยอมขอโทษที่เข้าใจผิดโม่หม่า
ทำให้หม่าเฉียงไม่พอใจ คิดว่าเฮ่าเซินอ่อนแอเกินไป






ดูซิ ยอดฝีมืออย่างต้วนทีป๋อยังต้องมาตายเพราะมัวแต่คิดฝีกวิชาเพื่อเป็นที่หนึ่ง
โม่หม่าน่าจะจำไว้เป็นบทเรียน จะได้ไม่เจริญรอยตาม

สอนไปก็เท่านั้น เหมือนสีซอให้ควายฟัง
โม่หม่าคิดแต่เสียดายที่เจ้าสำนักต้วนตายเร็วไป
ไม่อย่างนั้น รอให้โม่หม่าฝึกวิชาเก่งกว่านี้ จะได้ไปท้าสู้อีก

เฮ้อ อาจารย์กวนได้แต่กลุ้มใจ ดูท่าลูกศิษย์คนนี้คงต้องขัดเกลากันอีกนาน




อาจารย์กวนสงสัยว่าหยงไป่ซุนผู้เป็นอาจารย์รองและพ่อบ้านของสำนักมังกรดำ
จะเกี่ยวพันกับการตายของบิดามารดาโม่หม่า




สำนักมังกรดำกำลังจัดเตรียมงานศพตัวนทีป๋อ
อาจารย์รองเห็นหม่าเฉียงทำตัวเหมือนเป็นเจ้าสำนักคอยสั่งการต่างๆ นานาก็ไม่พอใจ
จะทำอะไรก็ควรจะถามต้วนเฮ่าเซินก่อนถึงจะถูก
แม้เฮ่าเซินยังไม่ได้รับตำแหน่งเจ้าสำนัก แต่ก็เป็นบุตรชายคนเดียวของต้วนทีป๋อ





อาจารย์สามไม่เห็นด้วย
สำนักมังกรดำ ไม่เคยมีธรรมเนียมสืบทอดเจ้าสำนักจากบิดาสู่บุตร
ตอนเจ้าสำนักยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่เคยพูดว่าจะให้เฮ่าเซินสืบทอด
ซ้ำยังพูดบ่อยๆ ว่าจะมอบตำแหน่งให้กับผู้มืฝีมือ
หม่าเฉียงเป็นศิษย์พี่ใหญ่ ศิษย์น้องก็ต้องให้ความสำคัญเป็นธรรมดา
อาจารย์รองกับอาจารย์สามถกเถียงกันจนต้วนเฮ่าเซินโกรธ

ต้วนเฮ่าเซิน: หยุดเถียงกันซะที พ่อข้าเพิ่งตาย
พวกท่านก็ทะเลาะแย่งขิงตำแหน่งเจ้าสำนักกันแล้ว





ศิษย์น้องอาข่ายเข้าข้างศิษย์พี่ใหญ่หม่าเฉียง
หาว่าเฮ่าเซินดีแต่ก้มหัวให้คนอื่น ไม่เหมาะสมเป็นเจ้าสำนัก
แต่พอเฮ่าเซินเอาเรื่องก็ไม่กล้าจริง ศิษย์พี่ใหญ่ต้องช่วยไกล่เกลีย




ตัวนเฮ่าเซิน: ข้ารู้ว่าพ่อตั้งความหวังในตัวข้าไว้มาก
ข้าไม่อยากทำให้พ่อต้องผิดหวัง แต่ข้าก็ทำให้เขาผิดหวังจนได้
ข้าเป็นลูกชายคนเดียวชองพ่อ พ่ออยากให้ข้าสืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนักมังกรดำ
ข้าคิดว่ายังมีเวลาที่จะพิสูจน์ให้พ่อเห็นว่า ข้ามีความสามารถ
ข้านึกว่าข้ายังมีเวลาอีกมาก
เหยียนจื้อกุ้ย: เฮ่าเซิน
ต้วนเฮ่าเซิน: มันสายเกินไปแล้ว ไม่ว่าข้าจะทำอะไร
มันสายเกินไปจริงๆ ข้าไม่อาจทำอะไรให้พ่อได้อีก
ตอนพ่อตาย เขาก็ยังนึกว่าข้าเป็นลูกที่ไม่เอาถ่าน
เขายังคงเป็นห่วงข้า
เหยียนจื้อกุ้ย: มันไม่สายเกินไปหรอก ถ้าท่านตั้งใจที่จะทำ ไม่สาย
ต้้วนเฮ่าเซิน: แต่ตอนนี้ ถึงข้าทำอะไร พ่อก็ไม่เห็น
เหยียนจื้อกุ้ย: พ่อท่านอยากให้ท่านประสบความสำเร็จในชีวิต
ไม่ใช่เพื่อให้เขาเห็น หากการจากไปของเขาทำให้ท่านละทิ้งตัวเอง
พ่อท่านจะผิดหวังแค่ไหน
ต้วนเฮ่าเซิน: ข้าทำให้พ่อผิดหวังมามากแล้ว ข้าจะไม่ทำให้เขาต้องผิดหวังอีก
เหยียนจื้อกุ้ย: ใช่แล้ว ถึงพ่อท่านจะไม่อยู่แล้ว แต่สิ่งที่ท่านทำ เขาต้องรับรู้
เพราะเขาจะอยู่ในใจของท่านเสมอ
ต้วนเฮ่าเซิน: ข้ารู้แล้วว่าข้าควรจะทำอย่างไรต่อไป






รู้นะว่าเสียใจ แต่ไม่ควรระเบิดอารมณ์ต่อหน้าศิษย์ในสำนัก
ต่อไปจะต้องหัดควบคุมอารมณ์บ้าง
หยงไป่ซุนเอง ก่อนจะเข้าสำนักมังกรดำ ก็เคยมีบุตรสาวคนหนึ่ง
ตอนฮูหยินป่วยตาย เขาต้องการสร้างชื่อเสียง จึงฝากลูกสาวให้พี่ชายดูแล
ต่อมาเกิดแผ่นดินถล่ม ทั้งครอบครัวสูญหาย คาดว่าคงเสียชีวิตกันหมดแล้ว
แม้จะไม่ได้ทำหน้าที่พ่อที่ดี หยงไปซุ่นก็ไม่เคยเสียใจ
เพราะได้ช่วยเจ้าสำนักต้วนสร้างสำนักมังกรดำให้เป็นสำนักอันดับหนึ่งในเมืองหลวง
ถ้าอยากประสบความสำเร็จ ก็ต้องยอมเสียสละ
บางครั้งเพื่อประโยชน์ของสำนัก ก็ต้องละทิ้งความรู้สึกส่วนตัวไปซะ

พูดมาตั้งเยอะ เฮ่าเซินเข้าใจมั้ยเนี่ย




อาจารย์กวนให้โม่หม่าฝึกวิชาด้วยการแขวนไว้บนต้นไม้
ซ่งเขิงเห็นโม่หม่าทรมานแล้วใจอ่อน ปล่อยเขาลงมา
แต่ด้วยน้ำหนักตัวของโม่หม่า ซ่งชิงยึดเชือกไว้ไม่ไหว จึงล้มทับเขา

อิอิ คนเค้าไม่ตั้งใจน้า





แค่ทายา ยังไม่รู้จักหนักเบา แล้วจะเข้าใจไทเก๊กได้ยังไง
โม่หม่าเห็นซ่งชิงไม่เป็นไรมาก จึงขอให้นางแขวนเขาบนต้นไม้อีก





โม่หม่าเห็นดักแด้กลายเป็นผีเสื้อ เกิดความรู้สึกผ่อนคลาย
ทำให้ร่างกายไม่แข็งขืน ไม่ฝืนอีกต่อไป
เมื่อรู้เคล็ดลับการผ่อนคลายแล้ว โม่หม่าก็ขอให้ซ่งชิงปล่อยเขาลงมา





กลับมาลองขว้างรับไข่กันอีกครั้ง คราวนี้ โม่หม่ารับไข่ได้โดยไม่แตก




ต่อไปเป็นช่วงโชว์รำมวยของโม่หม่า ประกอบเพลงที่เพราะสุดๆ



งานศพต้วนทีป๋อ ทั้งผู้ว่า และเจ้าสำนักต่างให้เกียรติมาร่วมงาน
หม่าเฉียงร้องไห้ยังก้บงานศพพ่อตัวเอง





เจ้าสำนักต่่างๆ เห็นผูัว่าให้ความสำคัญกับหยงไป่ซุนมากกว่าต้วนเฮ่าเซิน
ชักสงสัยว่าใครจะเป็นเจ้าสำนักคนต่อไป





หยงไป่ซุนฉวยโอกาสให้ต้วนเฮ่าเซินสัญญาต่อเจ้าสำนักทั้งหลาย
ศิษย์พี่ศิษย์น้อง และต้วนทีไป๋ ว่าจะสืบทอดปณิธานของบิดา
นำพาสำนักมังกรดำให้แข็งแกร่ง และรุ่งเรืองสืบไป

เปิดโอกาสให้ขนาดนี้แล้ว ถ้าเฮ่าเซินยังไม่รู้ตัวอีก ก็อย่าเป็นมันเลยเจ้าสำนัก
หยงไป่ซุนโล่งใจที่เห็นเฮ่าเซินให้คำมั่นต่อหน้าหลุมศพบิดา
เท่ากับเป็นการประกาศเจตนารมย์ว่าจะสืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนัก
หากอาจารย์สามยังคิดขัดขวางอีก ก็คงจะยากหน่อยล่ะ





อาจารย์สามไม่พอใจที่อาจารย์รองมัดมือชก
ทั้งที่อดีตเจ้าสำนักเคยบอกว่าผู้สืบทอดเจ้าสำนักให้ดูกันที่ฝีมือ
หม่าเฉียงทำเพื่อสำนักมาหลายปี ส่วนเฮ่าเซินดีแต่เล่นสนุกไปวันๆ

หยงไป่ซุน: ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น แค่เรื่องความสามารถด้านกังฟู
หม่าเฉียงก็เทียบเฮ่าเซินไม่ได้
หม่าเฉียง: ข้ามั่นใจว่า ข้าไม่มีทางแพ้เฮ่าเซินแน่
อาจารย์สาม: งั้นเรามาจัดประลองยุทธ์กัน ใครชนะก็ได้เป็นเจ้าสำนัก

ทั้งหม่าเฉียงและต้วนเฮ่าเซินต่างเห็นด้วย
ให้ผู้ชนะได้เป็นเจ้าสำนัก จะได้ไม่มีใครมาโต้แย้งอีก





หยงไป่ซุนรีบมาล้อบบี้หม่าเฉียงให้ยอมสละให้เฮ่าเซินเป็นเจ้าสำนักไปก่อน
มาแย่งชิงตำแหน่งเจ้าสำนักตอนนี้ คนอื่นจะหาว่าหม่าเฉียงไม่รู้จักบุญคุณอดีตเจ้าสำนัก
ให้ต้วนเฮ่าเซินดูแลสำนักซักพัก ค่อยยกให้หม่าเฉียงสืบทอด
ไม่เพียงแต่ช่วยให้อดีตเจ้าสำนักได้สมหวัง ยังจะไม่มีคนครหาอีกด้วย

ถ้าเห็นแก่สำนัก ก็ขอให้สู้แพ้เฮ่าเซินในวันพรุ่งนี้
หม่าเฉียงโดนอาจารย์รองกล่อมจนยอมรับปาก




ใกล้ถีงเวลาประลองยุทธ์ เฮ่าเซินยังไม่มา อาจารย์รองล่ะอ่อนใจ
ก็มัวแต่จุ๊กจิ๊กกับผู้หญิงอยู่ได้





การต่อสู้กำลังเข้มข้น ใครจะได้เป็นเจ้าสำนักคนใหม่
โปรดติดตามตอนต่อไป











Create Date : 14 พฤษภาคม 2552
Last Update : 6 มิถุนายน 2553 10:01:29 น. 5 comments
Counter : 1151 Pageviews.

 
แวะมาให้กำลังใจ ว่าแต่คงไท่ต้องแล้วมั้ง ดูจากเรื่องเนี่ย555


โดย: midori IP: 124.120.213.20 วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:52:07 น.  

 
ลุ้นจัง อยากเห็นตอนที่เฮ่าเซินต่อสู้จัง อยากให้หม่าเฉียงยอมรับเฮ่าเซินจากใจจริงไม่ใช่แกล้งยอมแพ้เลยคะ


โดย: Cipher IP: 58.8.140.5 วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:11:02 น.  

 
พี่ว่าเฮ่าเซินเก่งกว่าหม่าเฉียงอยู่แล้วค่ะ

เหมือนกับว่าเฮ่าเซินเป็นพวกมีพรสวรรค์ ไม่ต้องพยายามมาก เก่งเอง

คนพวกนี้จะไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมต้องฝึกหนัก ทำไมต้องทุ่มเท

ไม่เห็นจะยากตรงไหน ซึ่งถ้าไม่เจอคู่แข่งหินๆ จะไม่ค่อยพัฒนา

ส่วนหม่าเฉิงกับโม่หม่า เป็นพวกบ้าฝึกยุทธ์ ใช้พรแสวงจนเก่ง

แม้ในแง่ฝีมือเฮ่าเซินจะเหนือกว่าทั้งคู่ในตอนนี้

แต่คนที่มุ่งมั่น สุดท้ายแล้วย่อมเก่งขึ้นเรื่อยๆ

ถ้าเฮ่าเซินเรื่อยเปื่อยลอยชายต่อไป ก็จะสู้หม่าเฉิงกับโม่หม่าไม่ได้ในที่สุด

เพียงแต่หม่าเฉิงไม่เคยเห็นฝีมือเฮ่าเซิน ซึ่งไปอยู่เซี่ยงไฮ้เสียเกือบ 5 ปี

ย่อมทะนงว่าตนเก่งที่สุดในสำนัก

อาจารย์รองอาจจะรู้ว่าเฮ่าเซินมีพรสวรรค์ทางยุทธ์ แต่ก็ไม่กล้าชะล่าใจเช่นกัน


โดย: จอมยุทธหญิง (magarita30 ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:35:53 น.  

 
ท่ารำมวยของอาเฮียนี่น้า ดูทีไรก็อดถอนหายใจด้วยความปลาบปลื้มไม่ได้ซะที (เว่อร์ไปมั๊ยเนี่ยชั้น อิอิ) อ่อนช้อย งดงาม

วรยุทธนี่ยังกะลายนิ้วมือ ประลองกันแล้วจำได้ทันที สุดยอด

เคยเข้าไปหาคลิปเรื่องไทเก็กนี่ใน youtube เหมือนกันค่ะ ปรากฏว่าที่มีเนื่อเรื่องแบบเต็มๆน่ะ ไม่มีเลย สงสัย TVB กำจัดหมด เหลือแค่ตัวอย่างของแต่ละตอนเท่านั้นที่เห็นมีอยู่

ขอบคุณนะค้าที่อัพให้อ่านกัน สนุกมากค่ะ


โดย: แมวเก้าแต้ม (แมวเก้าแต้ม ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:28:30 น.  

 
อ่านตอนที่ 8 จบแล้ว วิ่งไปอ่านตอนที่ 9 ต่อค่ะ


โดย: O-yohyo วันที่: 24 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:17:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

magarita30
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add magarita30's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.