|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
เคยมีไหมฮะ คนที่....ไม่เคยคิดว่าจะเป็นเพื่อน แต่สุดท้ายก็เป็นเพื่อนกันนั่นแหละครับ ฟังแล้วงงป่าว
ผมมี....เพื่อนมั้ง....จริงๆ ผมเคยเล่าเรื่องของไอ่หมอนี่แล้ว แต่เป็นในมุมที่มันรังแกผม ไอ่หมอที่ว่านั่นคือ......ไอ่ยอด
ไอ่ยอดเรียนกับผมมาตั้งแต่ประถม ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับมันเป็นไปในทาง เชิงบวก ผมหมายถึง บวกกันแม่งตลอด
อย่างที่บอกว่าจุดพีคของผมกับมันคือ มันเอานมโรงเรียนมายัดเสื้อผม ทำเป็นนมผู้หญิง แล้วเรียก ตุ๊ดๆ ผมก็ต่อยมันสิครับ รออะไร หลังจากนั่นไอ่ยอดแอนด์เดอะแก๊ง ก็ไม่รังแกผมเท่าไหร่ ไม่ยุ่งกันได้ก็ไม่ยุ่ง พูดด้วยผมก็พูดด้วย แต่พูดกวนตรีนนะ 5555
มีอยู่ครั้งนึงตอน ป. 5 มันก็วิ่งไล่กวดกับเพื่อนของมันหรือรุ่นน้องซักอย่าง วิ่งไล่เตะกันไปๆ มาๆ ผลักกันไปผลักกันมา ไอ่ตัวเล็กตัวนึกล้มหัวชนมุมบันไดทางขึ้นตึก ไอ่ยอดแอนด์เดอะแก๊งก็ตกใจ ยืนสตั้น ไอ่ตัวเล็กก็ลุกขึ้นมาหน้าผากปูดแดงปั๊ด ทีแรกมันก็ไม่ร้องหรอก แต่พอมันเอามือจับดูรู้ว่าหัวมันบวม เท่านั้นแหละ มันร้องจ๊ากกกกกกกก ทันที ไอ่ยอดแอนด์เดอะแก๊ง เห็นว่ามันร้องดัง ก็คงกลัวคุณครูมาตีมัน มันก็รีบพูดว่า กุป่าวนะ เมิงล้มเองนะ (อะไรทำนองนี้ อันนี้จำไม่ได้) ส่วนผมก็กำลังทำอะไรอยู่ซักอย่างอยู่แถวนั้น จำไม่ได้ว่านั่งดูเพื่อนตีปิงปอง หรือเพิ่งเดินออกมาจากสนามบอล พอเห็นตัวเล็กมันร้อง ทีแรกก็คิดว่าหัวแตก เลยเข้าไปดู คือรู้สึกว่า ตัวเล็กมันโดนไรวะ (คือมันเป็นคนตัวเล็กๆ ขาวๆ) เลยไปถามว่า เป็นไรวะ ให้กุดูดิ๊ พอเห็นมันหัวโน เลยบอกให้เพื่อนไอ่ยอดไปเอาน้ำแข็งที่ห้องครัวมา เอาห่อด้วยผ้าเช็ดหน้า หรือผ้าอะไรไม่รู้ของใครซักคน แล้วเอาประคบหัวตัวเล็ก ซักพักผมก็ลองดูๆ แผลมัน ว่าเออไม่แตก แต่บวมแดง พร้อมจะเขียวพร้อมจะม่วง พร้อมจะแตกได้ทุกเมื่อ เลยบอกว่ามันว่าเมิงจับไว้น้ำแข็งหมดก็ประคบใหม่ กลับบ้านไปทายานะ
ตัวเล็กที่หายตกใจ แต่มันคงยังเจ็บแหละ บอกผมว่า ปริ้นซ์น่าจะเป็นหมอนะ ส่วนไอ่ยอดก็มากวนตรีนว่า เมิงเป็นหมอหรอ รู้ดีจิง ผมเลยบอกว่า หรือเมิงจะให้ตัวเล็กมันหัวแตกแล้วไปบอกครู จำไม่ได้แล้วว่ายังไงต่อ เพราะผมน่าจะเดินออกมาแล้วกลับไปอยู่ที่เดิม
แต่ผมกับไอ่ยอดไม่ได้จบแค่นั้นนะ เพราะ ป.6 ผมนั่งกินข้าวอยู่ในโรงอาหารกับเพื่อน อยู่ ๆมันก็ถือจานมานั่งตรงข้ามผมแล้วบอกว่า "เมิงมาต่อยกับกุไหม" ผมก็พูดแบบไม่มองหน้ามันว่า "เมิงจะต่อยกับกุทำไม" มันเลยบอกประมาณว่า "ก็เมิงกวนตรีน" ผมก็ถามแบบไม่ได้มองหน้ามันว่า "แค่นั้นน่ะหรอ" แล้วตักข้าวกินต่อ มันบอกว่า "งั้นเรื่องผู้หญิง" ผมก็ขำแบบกวนตรีน 55555 คือแค่ หึ...แล้วส่ายหน้าๆ "เรื่องผู้หญิงเนี้ยนะ กุไม่ต่อยกับเมิงหรอก" มันเลยบอกว่า "เรื่องอะไรก็ได้ จะเรียนจบแล้ว เมิงมาต่อยกับกุก่อน" ผมเลยบอกว่า "เดี๋ยวกุก็ไปเป็นเด็กสวนแล้ว กุไม่ต่อยกับเมิงหรอก"
ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าไอ่นี่มันบ้าอะไรถึงอยากจะต่อยกับผมนักหนา แต่ตอนนี้คิดๆดูก็อาจจะเพราะกัดกันมา 6 ปีเลยอยากเป็นเพื่อนด้วย แต่ไม่รู้จักวิธีการขอเป็นเพื่อน หรือไม่ก็....แค่อยากจะเอาคืนที่ผมเคยต่อยมันหงายครั้งนู้นก่อนเรียนจบ
ตลอด 6 ปีที่เรียนมัธยม ผมลืมชื่อไอ่ยอดไปเลย ไม่มีซักนาทีที่นึกถึงมันขึ้นมา จนผมอยู่มหาลัย ปี 2 ในวันที่มหาลัยมีฟรีคอนเสิร์ตงานเปิดตัวเสื้อเชียร์ ผมนั่งอยู่กับเพื่อนอยู่ที่ขั้นบันได แล้วแยกเดินออกมาเข้าห้องน้ำ รู้สึกว่าคนที่กำลังเดินสวนมามองหน้าผมแปลก
พอเดินสวนกันเค้าก็พูดลอยๆขึ้นมาว่า "ปริ๊นซ์ป่ะ" ผมหันกับไปมองหน้าผู้ชายคนนั่นแล้วหันกลับเพราะผมไม่รู้จัก เค้าเรียกอีกรอบว่า "ปริ๊นซ์ ตรีภพ ป่ะ" เออ....ชื่อกุวะ..... เลยตอบว่า ครับ คำเดียว ทีนี้ผู้ชายคนนั่นก็ยิ้มทำท่าดีใจมาก บอกว่า เฮ้ยจำกุได้ป่ะ กุยอดไง ที่เรียนประถมด้วยกัน
อ๋อเลยครับ ไอ่ยอดนี่เอง ซึ่ง....ผมไม่ได้อยากเจอมัน เลยพยักหน้าแล้วเดินต่อไป กลับไปนั่งกับเพื่อน แต่ตายังมองที่ไอ่ยอดอยู่นะว่า ไอ่ยอดจริงหรอวะ จากเด็กตัวใหญ่สูงกว่าเพื่อน ตอนนี้มันสูงแค่คิ้วผม แต่ยังคงเสียงดังตัวตันๆเหมือนเดิม
เรียนจบ ทำงาน เรียน ป. โท ในหัวผมก็ยังไม่มีชื่อไอ่ยอดอยู่ จนเมื่อซัก 2-3 ปีที่ผ่านมา ก่อนโควิด หน้าไอ่ยอดปรากฎขึ้นอีกครั้ง แต่เป็นในเฟซบุ๊ค ว่ามันแอดผมมา ผมก็รับแอดมันเพราะเห็นมีเพื่อนเหมือนกันหลายคน ซักพักใหญ่ๆ ถึงได้รู้ว่าคือ ไอ่ยอด ก็ไม่ได้อะไรฮะ ไม่ได้ทักไม่ได้เม้น ไม่ได้สนใจอะไร
จนวันที่มันโพสว่า ติดโควิดมา 5 วันแล้ว ยังไม่มีใครส่งยาหรือฟ้าทลายโจรมาให้อจ่างที่เค้าว่า ทั้งๆที่ขอ HI ตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่าติดเชื้อ โชคดีที่มันไม่มีอาการ เลยโพสถามว่าจะเอายังไงต่อดี
คือ....ผมก็เห็นน่ะ ไม่รู้จะช่วยยังไงเลย ib ไปถามว่าอยู่ที่ไหน มันก็งงๆว่าผมถามมันทำไม แต่ก็ให้เบอร์ติดต่อมา พร้อมโลเคชั่น ผมเลยเอาที่วัดออกซิเจนวันเก่า ที่ทำตกไป 2-3 ครั้ง 55555 ฟ้าทะลายโจรที่เปิดกินไป 6 เม็ด กับยาแก้ไอแบบน้ำ ที่หมอให้มาแล้วผมไม่กิน 2 ขวด ไปให้มัน ของเหลือทั้งนั้นแหละครับ ไม่เหลืออยู่อย่างเดียวคือ ฟาวิพิราเวียร์ สำหรับ 2 วัน ที่ผมฝากเพื่อนส่งให้มันไปกินก่อน ถ้าเกิดมีไข้ แล้วยังไม่ได้ยาจากหน่วยงานรัฐ
ตอนเอาไปให้ไม่ได้เจอมันครับ ผมโยนสไลค์ลอดรั้วบ้านมันไป แล้วมันออกมาเอาทีหลัง กลัว.....
หลังจากนั้นก็คุยกันผ่านไลค์คอล มันพูดมานิดนึงว่า "ไม่คิดว่าจะเป็นเมิงที่ช่วยกุ" ผมบอกว่า "เมิงจำเรื่องตอนประถมได้ป่าววะ คนที่กุจำเค้าไม่ได้อย่างตัวเล็กกุยังเอาน้ำแข็งประคบให้ แล้วคนที่เชี้ยกับกุอย่างเมิง ได้ของเหลือๆกุไปน่ะดีแล้ว" มันฟังแล้วขำก๊ากเลยครับ บอกว่า "เมิงนี่น่าจะเป็นหมอจริงๆนะ" ผมเลยบอกว่า "ใครๆก็บอกกุอย่างงั้น" ไอ่ยอดพูดต่อว่า "เมิงน่าจะเป็นหมอที่ดีนะ"
"กุเป็นหมดไม่ได้ กุกัวผี" 55555555
นั่นแหละคำตอบของผม แต่จริงๆ คือผมกลัวแผล ไม่ใช่กัวเลือดนะ แต่ไม่ชอบแผล หลายสาเหตุมากที่ผมไม่เหมาะกับการเป็นหมอ ไม่ใช่แค่ความสับเพร่ากับคะแนนสอบ 55555
ไอ่ยอดได้รับการติดต่อจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในวันที่ 10 ของการรับเชื้อ โชคดีที่ชายไทย ร่างกายแข็งแรง ถึงจะอวบหน่อย แต่ก็ไม่มีอาการอะไรนอกจากคัดจมูกนิดหน่อย มันโพสอัพเดทเรื่องราวระหว่าง HI ทุกวัน เช่น อาการว่าปกติดี หนังที่ดู ได้ที่ 1 Freefire ทะเลาะกับหน่วยงานที่โทรมา เพราะโทรมาในวันที่ 14 ของการนับเชื้อ แล้วพูดว่า ได้ยาจากไหนแล้วคะ เพื่อนเลยจัดว่า โทรมาวันที่ 14 นี่คือผมจะหายแล้วโทรมาทำไม ไม่ต้องถามว่าได้ยาจากไหน กุจะหายแล้ว 5555555 ผมก็อ่านทุกวันเม้นฮาๆ ทุกวัน เหมือนอยู่เป็นเพื่อนกันวันกักตัว
หลังจากที่มันหายจากโควิด ก็แยกย้ายครับ ผมก็ไม่ได้คุยอะไรกับมันอีกเลย ส่วนมันก็มากดไลค์โพสเฟซบุ๊คของผมอยู่พักนึง แล้วก็หายไป ดีแล้วฮะ....
เอาจริงๆ ผมไม่ได้อยากเป็นหมอนะ 555555 ผมเคยบอกแล้วว่าหมอเดียวที่เหมาะกับผม คือ "หมอผี" กับ "หมอนวด" เพียงแต่มันคงเป็นสิ่งที่ผมเห็นในครอบครัวน่ะครับ เพราะแม่ผมเป็นพยาบาลใช่ไหม เวลาหกก้ม จักรยานล้ม ก็จะวิ่งมาหาแม่ แล้วแม่จะล้างแผลให้ ประคอบเย็น ประคบอุ่นให้ ติดพลาสเตอร์ให้ จนตอนเด็กผมคิดว่า การทำแบบนี้เป็นเรื่องปกติ ส่วนที่ผมเอาของไปให้ไอ่ยอด ก็ไม่รู้ว่าตัวเองคิดยังไง 555555 คิดว่าทำบุญให้แคล้วคลาดจากโควิดแล้วกัน
อย่าท้ากุต่อยอีกนะไอ่ยอด
Create Date : 18 ตุลาคม 2564 |
Last Update : 18 ตุลาคม 2564 14:36:50 น. |
|
20 comments
|
Counter : 956 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณ**mp5**, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณnonnoiGiwGiw, คุณkatoy, คุณอุ้มสี, คุณThe Kop Civil, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทนายอ้วน, คุณlovereason, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสองแผ่นดิน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณhaiku, คุณเริงฤดีนะ, คุณtuk-tuk@korat, คุณหอมกร, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณSweet_pills |
โดย: **mp5** วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:15:07:53 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:15:42:32 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:16:07:32 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:16:21:03 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:16:52:26 น. |
|
|
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:17:46:16 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:22:08:00 น. |
|
|
|
โดย: VELEZ วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:23:13:28 น. |
|
|
|
โดย: lovereason วันที่: 19 ตุลาคม 2564 เวลา:0:30:32 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 ตุลาคม 2564 เวลา:6:10:39 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 19 ตุลาคม 2564 เวลา:7:32:58 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 ตุลาคม 2564 เวลา:13:06:29 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 20 ตุลาคม 2564 เวลา:0:06:19 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 ตุลาคม 2564 เวลา:6:06:15 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|