lliliil Work it harder, Make it better, Do it faster, Make us Stronger liilill
space
space
space
<<
ตุลาคม 2564
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
space
space
18 ตุลาคม 2564
space
space
space

ไอ่ยอด


เคยมีไหมฮะ  คนที่....ไม่เคยคิดว่าจะเป็นเพื่อน
แต่สุดท้ายก็เป็นเพื่อนกันนั่นแหละครับ 
ฟังแล้วงงป่าว




ผมมี....เพื่อนมั้ง....จริงๆ ผมเคยเล่าเรื่องของไอ่หมอนี่แล้ว
แต่เป็นในมุมที่มันรังแกผม 
ไอ่หมอที่ว่านั่นคือ......
ไอ่ยอด



ไอ่ยอดเรียนกับผมมาตั้งแต่ประถม
ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับมันเป็นไปในทาง
เชิงบวก
ผมหมายถึง บวกกันแม่งตลอด





อย่างที่บอกว่าจุดพีคของผมกับมันคือ 
มันเอานมโรงเรียนมายัดเสื้อผม ทำเป็นนมผู้หญิง แล้วเรียก
ตุ๊ดๆ
ผมก็ต่อยมันสิครับ รออะไร
หลังจากนั่นไอ่ยอดแอนด์เดอะแก๊ง ก็ไม่รังแกผมเท่าไหร่
ไม่ยุ่งกันได้ก็ไม่ยุ่ง พูดด้วยผมก็พูดด้วย แต่พูดกวนตรีนนะ 5555


มีอยู่ครั้งนึงตอน ป. 5 มันก็วิ่งไล่กวดกับเพื่อนของมันหรือรุ่นน้องซักอย่าง
วิ่งไล่เตะกันไปๆ มาๆ ผลักกันไปผลักกันมา
ไอ่ตัวเล็กตัวนึกล้มหัวชนมุมบันไดทางขึ้นตึก
ไอ่ยอดแอนด์เดอะแก๊งก็ตกใจ ยืนสตั้น ไอ่ตัวเล็กก็ลุกขึ้นมาหน้าผากปูดแดงปั๊ด
ทีแรกมันก็ไม่ร้องหรอก แต่พอมันเอามือจับดูรู้ว่าหัวมันบวม
เท่านั้นแหละ
มันร้องจ๊ากกกกกกกก ทันที
ไอ่ยอดแอนด์เดอะแก๊ง เห็นว่ามันร้องดัง ก็คงกลัวคุณครูมาตีมัน
มันก็รีบพูดว่า กุป่าวนะ เมิงล้มเองนะ 
(อะไรทำนองนี้ อันนี้จำไม่ได้)
ส่วนผมก็กำลังทำอะไรอยู่ซักอย่างอยู่แถวนั้น
จำไม่ได้ว่านั่งดูเพื่อนตีปิงปอง หรือเพิ่งเดินออกมาจากสนามบอล
พอเห็นตัวเล็กมันร้อง ทีแรกก็คิดว่าหัวแตก เลยเข้าไปดู
คือรู้สึกว่า ตัวเล็กมันโดนไรวะ 
(คือมันเป็นคนตัวเล็กๆ ขาวๆ)
เลยไปถามว่า  เป็นไรวะ ให้กุดูดิ๊
พอเห็นมันหัวโน เลยบอกให้เพื่อนไอ่ยอดไปเอาน้ำแข็งที่ห้องครัวมา
เอาห่อด้วยผ้าเช็ดหน้า หรือผ้าอะไรไม่รู้ของใครซักคน
แล้วเอาประคบหัวตัวเล็ก ซักพักผมก็ลองดูๆ แผลมัน ว่าเออไม่แตก
แต่
บวมแดง พร้อมจะเขียวพร้อมจะม่วง พร้อมจะแตกได้ทุกเมื่อ
เลยบอกว่ามันว่าเมิงจับไว้น้ำแข็งหมดก็ประคบใหม่ กลับบ้านไปทายานะ





ตัวเล็กที่หายตกใจ แต่มันคงยังเจ็บแหละ บอกผมว่า
ปริ้นซ์น่าจะเป็นหมอนะ   
ส่วนไอ่ยอดก็มากวนตรีนว่า เมิงเป็นหมอหรอ รู้ดีจิง
ผมเลยบอกว่า หรือเมิงจะให้ตัวเล็กมันหัวแตกแล้วไปบอกครู
จำไม่ได้แล้วว่ายังไงต่อ เพราะผมน่าจะเดินออกมาแล้วกลับไปอยู่ที่เดิม


แต่ผมกับไอ่ยอดไม่ได้จบแค่นั้นนะ 
เพราะ ป.6 ผมนั่งกินข้าวอยู่ในโรงอาหารกับเพื่อน
อยู่ ๆมันก็ถือจานมานั่งตรงข้ามผมแล้วบอกว่า
"เมิงมาต่อยกับกุไหม" ผมก็พูดแบบไม่มองหน้ามันว่า

"เมิงจะต่อยกับกุทำไม"
มันเลยบอกประมาณว่า "ก็เมิงกวนตรีน"
ผมก็ถามแบบไม่ได้มองหน้ามันว่า
"แค่นั้นน่ะหรอ"  แล้วตักข้าวกินต่อ
มันบอกว่า "งั้นเรื่องผู้หญิง"
ผมก็ขำแบบกวนตรีน 55555 คือแค่ หึ...แล้วส่ายหน้าๆ

"เรื่องผู้หญิงเนี้ยนะ กุไม่ต่อยกับเมิงหรอก"
มันเลยบอกว่า "เรื่องอะไรก็ได้ จะเรียนจบแล้ว เมิงมาต่อยกับกุก่อน"
ผมเลยบอกว่า
"เดี๋ยวกุก็ไปเป็นเด็กสวนแล้ว กุไม่ต่อยกับเมิงหรอก"





ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าไอ่นี่มันบ้าอะไรถึงอยากจะต่อยกับผมนักหนา
แต่ตอนนี้คิดๆดูก็อาจจะเพราะกัดกันมา 6 ปีเลยอยากเป็นเพื่อนด้วย
แต่ไม่รู้จักวิธีการขอเป็นเพื่อน
หรือไม่ก็....แค่อยากจะเอาคืนที่ผมเคยต่อยมันหงายครั้งนู้นก่อนเรียนจบ




ตลอด 6 ปีที่เรียนมัธยม ผมลืมชื่อไอ่ยอดไปเลย
ไม่มีซักนาทีที่นึกถึงมันขึ้นมา 
จนผมอยู่มหาลัย ปี 2 ในวันที่มหาลัยมีฟรีคอนเสิร์ตงานเปิดตัวเสื้อเชียร์
ผมนั่งอยู่กับเพื่อนอยู่ที่ขั้นบันได แล้วแยกเดินออกมาเข้าห้องน้ำ
รู้สึกว่าคนที่กำลังเดินสวนมามองหน้าผมแปลก





พอเดินสวนกันเค้าก็พูดลอยๆขึ้นมาว่า "ปริ๊นซ์ป่ะ"
ผมหันกับไปมองหน้าผู้ชายคนนั่นแล้วหันกลับเพราะผมไม่รู้จัก
เค้าเรียกอีกรอบว่า "ปริ๊นซ์ ตรีภพ ป่ะ"
เออ....
ชื่อกุวะ..... เลยตอบว่า ครับ คำเดียว
ทีนี้ผู้ชายคนนั่นก็ยิ้มทำท่าดีใจมาก บอกว่า เฮ้ยจำกุได้ป่ะ กุยอดไง ที่เรียนประถมด้วยกัน



อ๋อเลยครับ
ไอ่ยอดนี่เอง ซึ่ง....ผมไม่ได้อยากเจอมัน
เลยพยักหน้าแล้วเดินต่อไป กลับไปนั่งกับเพื่อน 
แต่ตายังมองที่ไอ่ยอดอยู่นะว่า ไอ่ยอดจริงหรอวะ
จากเด็กตัวใหญ่สูงกว่าเพื่อน ตอนนี้มันสูงแค่คิ้วผม
แต่ยังคงเสียงดังตัวตันๆเหมือนเดิม


เรียนจบ ทำงาน เรียน ป. โท ในหัวผมก็ยังไม่มีชื่อไอ่ยอดอยู่
จนเมื่อซัก 2-3 ปีที่ผ่านมา ก่อนโควิด
หน้าไอ่ยอดปรากฎขึ้นอีกครั้ง แต่เป็นใน
เฟซบุ๊ค ว่ามันแอดผมมา
ผมก็รับแอดมันเพราะเห็นมีเพื่อนเหมือนกันหลายคน
ซักพักใหญ่ๆ ถึงได้รู้ว่าคือ 
ไอ่ยอด
ก็ไม่ได้อะไรฮะ ไม่ได้ทักไม่ได้เม้น ไม่ได้สนใจอะไร
 

จนวันที่มันโพสว่า

ติดโควิดมา 5 วันแล้ว
ยังไม่มีใครส่งยาหรือฟ้าทลายโจรมาให้อจ่างที่เค้าว่า
ทั้งๆที่ขอ HI ตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่าติดเชื้อ

โชคดีที่มันไม่มีอาการ เลยโพสถามว่าจะเอายังไงต่อดี


คือ....ผมก็เห็นน่ะ 
ไม่รู้จะช่วยยังไงเลย ib ไปถามว่าอยู่ที่ไหน 
มันก็งงๆว่าผมถามมันทำไม แต่ก็ให้เบอร์ติดต่อมา พร้อมโลเคชั่น
ผมเลยเอาที่วัดออกซิเจนวันเก่า ที่ทำตกไป 2-3 ครั้ง 55555
ฟ้าทะลายโจรที่เปิดกินไป 6 เม็ด กับยาแก้ไอแบบน้ำ
ที่หมอให้มาแล้วผมไม่กิน 2 ขวด ไปให้มัน

ของเหลือทั้งนั้นแหละครับ ไม่เหลืออยู่อย่างเดียวคือ
ฟาวิพิราเวียร์ สำหรับ 2 วัน ที่ผมฝากเพื่อนส่งให้มันไปกินก่อน
ถ้าเกิดมีไข้ แล้วยังไม่ได้ยาจากหน่วยงานรัฐ





ตอนเอาไปให้ไม่ได้เจอมันครับ
ผมโยนสไลค์ลอดรั้วบ้านมันไป แล้วมันออกมาเอาทีหลัง
กลัว.....

หลังจากนั้นก็คุยกันผ่านไลค์คอล
มันพูดมานิดนึงว่า
"ไม่คิดว่าจะเป็นเมิงที่ช่วยกุ"
ผมบอกว่า "เมิงจำเรื่องตอนประถมได้ป่าววะ
คนที่กุจำเค้าไม่ได้อย่างตัวเล็กกุยังเอาน้ำแข็งประคบให้
แล้วคนที่
เชี้ยกับกุอย่างเมิง ได้ของเหลือๆกุไปน่ะดีแล้ว"
มันฟังแล้วขำก๊ากเลยครับ บอกว่า
"เมิงนี่น่าจะเป็นหมอจริงๆนะ"
ผมเลยบอกว่า "ใครๆก็บอกกุอย่างงั้น"
ไอ่ยอดพูดต่อว่า
"เมิงน่าจะเป็นหมอที่ดีนะ"



"กุเป็นหมดไม่ได้ กุกัวผี" 55555555 





นั่นแหละคำตอบของผม 
แต่จริงๆ คือผมกลัวแผล ไม่ใช่กัวเลือดนะ แต่ไม่ชอบแผล
หลายสาเหตุมากที่ผมไม่เหมาะกับการเป็นหมอ
ไม่ใช่แค่ความสับเพร่ากับคะแนนสอบ 55555 


ไอ่ยอดได้รับการติดต่อจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องใน
วันที่ 10 ของการรับเชื้อ
โชคดีที่ชายไทย ร่างกายแข็งแรง ถึงจะอวบหน่อย
แต่ก็ไม่มีอาการอะไรนอกจากคัดจมูกนิดหน่อย
มันโพสอัพเดทเรื่องราวระหว่าง HI ทุกวัน 
เช่น อาการว่าปกติดี หนังที่ดู ได้ที่ 1 Freefire 
ทะเลาะกับหน่วยงานที่โทรมา เพราะโทรมาในวันที่ 14 ของการนับเชื้อ
แล้วพูดว่า
ได้ยาจากไหนแล้วคะ 
เพื่อนเลยจัดว่า โทรมาวันที่ 14 นี่คือผมจะหายแล้วโทรมาทำไม
ไม่ต้องถามว่าได้ยาจากไหน
กุจะหายแล้ว 5555555 
ผมก็อ่านทุกวันเม้นฮาๆ ทุกวัน เหมือนอยู่เป็นเพื่อนกันวันกักตัว


หลังจากที่มันหายจากโควิด ก็แยกย้ายครับ
ผมก็ไม่ได้คุยอะไรกับมันอีกเลย
ส่วนมันก็มากดไลค์โพสเฟซบุ๊คของผมอยู่พักนึง แล้วก็หายไป
ดีแล้วฮะ....



เอาจริงๆ ผมไม่ได้อยากเป็นหมอนะ 555555
ผมเคยบอกแล้วว่าหมอเดียวที่เหมาะกับผม คือ
"หมอผี" กับ "หมอนวด"
เพียงแต่มันคงเป็นสิ่งที่ผมเห็นในครอบครัวน่ะครับ
เพราะแม่ผมเป็นพยาบาลใช่ไหม เวลาหกก้ม จักรยานล้ม ก็จะวิ่งมาหาแม่
แล้วแม่จะล้างแผลให้ ประคอบเย็น ประคบอุ่นให้ ติดพลาสเตอร์ให้
จนตอนเด็กผมคิดว่า การทำแบบนี้เป็นเรื่องปกติ
ส่วนที่ผมเอาของไปให้ไอ่ยอด ก็ไม่รู้ว่าตัวเองคิดยังไง 555555
คิดว่าทำบุญให้แคล้วคลาดจากโควิดแล้วกัน




อย่าท้ากุต่อยอีกนะไอ่ยอด

 


Create Date : 18 ตุลาคม 2564
Last Update : 18 ตุลาคม 2564 14:36:50 น. 20 comments
Counter : 956 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณ**mp5**, คุณtoor36, คุณกะว่าก๋า, คุณnonnoiGiwGiw, คุณkatoy, คุณอุ้มสี, คุณThe Kop Civil, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทนายอ้วน, คุณlovereason, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสองแผ่นดิน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณhaiku, คุณเริงฤดีนะ, คุณtuk-tuk@korat, คุณหอมกร, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณSweet_pills


 
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ


โดย: **mp5** วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:15:07:53 น.  

 
คุยสนุกเหมือนเดิมปริ้น
ท่าทางเพื่อนจะซึ้งใจหมอปริ้นอยู่นะ



โดย: หอมกร วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:15:42:32 น.  

 
มองย้อนกลับไปบางทีเราก็ตีกันเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องนะ พอผ่านไปแล้วก็จบกันไป ของผมจะเเป็นลักษณะว่าจัดไปสักดอก พอจัดไปดอกนึงแล้ว มันก็ไม่กล้ากับเราอีกเลย


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:16:07:32 น.  

 
อ่านสนุกเลยครับน้องปริ๊นซ์
ไม่น่าเชื่อนะครับว่าโลกจะกลมมาก
จนสามารถกลับมาเจอกันได้อีก

ขนาดรบกันมาตลอด 6 ปี
สุดท้ายกลายเป็นคนช่วยเหลือกันได้เฉยเลย 555

หมอเป็นอาชีพที่เหนื่อยจริงๆครับ
พี่ก๋าเป็นไมไ่ด้เพราะเรียนไม่เก่งครับ
สอบไม่ติดแน่นอน 555

พระเดช และพระคุณ
คำนี้พี่ก๋าเรียนรู้เยอะมากจากงานที่ตัวเองทำ
ใหม่ๆก็ท้าชนทั่วประเทศ ไม่จำกัดรุ่น 555
ตอนนี้ไม่เอาแล้วครับ
คัยกันดีดีดีกว่า



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:16:21:03 น.  

 
อะไรที่เราทำได้เราก็ทำอ่ะดีแล้ว
ช่วยเหลือกัน อย่างล่าสุดเพื่อนในเอกพี่
ที่เล่าว่าเค้าแอบไปตั้งกรุ๊ปไลน์ใหม่ไม่บอกอ่ะ
คนนี้ ก็หนึ่งในนั้น ล่าสุดพ่อเค้าเสีย
พี่ยังทำบุญใส่ซองไปพันนึงเลย
คือ ถึงแม้เราจะไม่โอเคกับความสัมพันธ์ในปัจจุบัน
แต่ความเป็นเพือนก็ยังมีอยู่แหละ เห็นเค้าเดือดร้อน
เราก็ช่วยเท่าที่เราช่วยได้เหมือนกัน คิดได้แบบนี้
แล้วก็สบายใจดี


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:16:26:57 น.  

 
ขอยืมมุกมั่ง
....
ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับมัน
เป็นไปในทาง เชิงบวก
ผมหมายถึงบวกกันแ......ตลอด
....
คริคริ


โดย: อุ้มสี วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:16:52:26 น.  

 
สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
พี่มาอ่านวันนี้แล้ว ทำให้คิดถึงสมัยตอนเรียนประถมขึ้นมาทันทีเลยครับ ของพี่เป็นหัวหน้าชั้นไม่เคยมีเรื่องกับใครเลย มีแต่ไปห้าม และคอยขู่เพื่อน ๆ หัวโจกที่ชอบต่อยเพื่อน ว่าจะไปฟ้องครู มันก็เงียบไป
สำหรับคนที่เรียนเก่ง ๆ ตอนเด็ก ๆ ส่วนใหญ่จะบอกว่าน่าจะเรียนหมอจริง ๆ นะ เป็นเหมือนกัน แต่พี่ดันไม่ชอบชีวะ ก็เลยมาเอาดีทางด้านวิดวะดีกว่า
นี่พี่ต้องมาไล่ดูรายชื่อเพื่อน ๆ สมัยประถม คิดถึงเหมือนกัน


โดย: The Kop Civil วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:17:11:02 น.  

 
เพื่อนไม่ต้องรักกันมากก็ได้ แค่ไม่ทิ้งกันในยามยากก็พอ


โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:17:12:49 น.  

 
เขียนเรื่องสนุกเหมือนเคยค่ะ แต่วันนี้หมดหน้าตักแระ

-----

ขอบคุณที่เข้าไปชมบ้านน้อยนะคะ
ขอให้ได้ ผรม ดีดี ไวไวค่ะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:17:28:09 น.  

 
อยากรู้ว่า "ยอด" จะโผล่เข้ามาในชีวิตของน้องปรินซ์อีกตอนไหน อัพเดทด้วยนะครับ อิอิอิ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:17:46:16 น.  

 
สมัยประถมเวลามีเรื่องมีราวกัน นัดต่อยกันหลังโรงเรียนหรือหลังวัด(โรงเรียนวัด)ตอนเลิกเรียนตอนเย็นครับ


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:22:08:00 น.  

 
เป็นเพื่อนสมัยประถมที่ตลกดีนะคะ
ไม่เข้าใจว่าจะท้าต่อยทำไม 555

ปล ฝนตกที่ไอคอน สวยเพราะวิวแม่น้ำเจ้าพระยามั๊งคะ ^^
ห้างอื่น มีแต่วิวตึก และถนนที่รถติด


โดย: VELEZ วันที่: 18 ตุลาคม 2564 เวลา:23:13:28 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณปรินซ์
อ่านแล้วนึกถึงเรื่องฮอร์โมนเลย วัยว้าวุ่นตั้งแต่ประถมมาก55
ตอนเด็กอะไรก็สนุก มีเรื่องที่น่าจำมั่งไม่น่าจำมั่ง
มีเพื่อนที่ชอบแล้วก็รำคาญแล้วก็เบื่อมัน บางทีก็หาเรื่องล้อพ่อแม่อยู่ได้ บ้าบอ ตอนเด็กๆ เพื่อนชอบเปิดกระโปรงด้วย นิสัยมาก 55 แต่ก็เป็นเพื่อนที่คบกันมานานมากค่ะ
เพื่อนคุณปรินซ์คงประมาณอยากเป็นเพื่อนแต่น่าจะเข้าหาเพื่อนไม่เก่งรึเปล่าอ่า หรือไม่ก็แค้นจริง 555 อยากแก้มือ
ตอนนี้โซเชียลทำให้คนไกลกันได้มาคุยกันอีก ดีนะคะเนี่ย ไม่สบายก็ยังมีเพื่อนช่วยหานั่นนี่ให้ เค้าคงไม่คิดแหงเลยว่าคุณปรินซ์จะช่วยเต็มที่ อิอิ
รู้ละ พระเอกนิยายคุณปรินซ์ ที่ชื่อตรีภพนี่คือชื่อตัวเองนี่นา นี่นึกว่าเป็นชื่อพระเอกนิยายจริงนะคะ อำมาก 55
แม่เป็นพยาบาล มิน่าเพื่อนบอกว่าน่าเป็นหมอ เหมือนสังคมไทยจะหล่อหลอมพ่อแม่เป็นหมอพยาบาล ลูกก็จะแนวหมอพยาบาลเหมือนกัน แต่ดันมาเจอคนกลัวแผลนี่ว่าไม่ได้ เห็นแต่คนกลัวเลือด กลัวเข็มค่ะ 55

เรื่องคุณภพอยากให้มีขำๆ มั่งค่ะ เดี๋ยวตอนหน้าเข้าโหมดสมุนไพรแล้วต้องมึนแน่นอน พ่อแม่รุ้งก็จะมาเป็นครั้งคราวค่ะ แต่มาแบบไหนไม่เหลาก่อน 55 เด๋วรู้หมด
นานๆ อัปเหมือนกันค่ะ 4-5วันอัปที อัปทุกวันไม่ไหว เหนื่อย หลายเรื่่องต้องทำค่ะ อ
บอสน่ากลัวนะคะ บ้านไม่ทันไรเลือกจะครบหมดแล้วนะ อย่างว่าผู้หญิงก็ชอบเลือกของสวยๆ งามๆ ค่ะ ให้ไปเลือกกระเบื้องงี้ สีงี้ เสางี้ มันก็ไม่ได้ๆๆ ส่วน islandนั้นเอาใจช่วยให้บอสลืมนะคะ 555

ขอบคุณมากๆ ค่า


โดย: lovereason วันที่: 19 ตุลาคม 2564 เวลา:0:30:32 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 ตุลาคม 2564 เวลา:6:10:39 น.  

 
เพื่อนนั่นแหละ..คำนี้มันครอบจักรวาล
โดยคำจำกัดความ คือ เพื่อนร่วมชั้นเรียน
เพื่อนร่วมมหา'ลัย

แต่โดยความหมาย(ในใจ)
เพื่อนไม่ทิ้งกัน..มันอีกเรื่องหนึ่ง
ซึ่ง..ไข่ย้อย เอ๊ย!!
ไปปนกับตัวละคร ในหนัง"เพื่อนสนิท" ได้ไง!!

ตัว"ไอ้ยอด" เป็นเพื่อนด้วยความจำกัดความ

แต่เหมือนดาวหาง ฮัลเลย์
ที่โคจรมาป๊ะกัน นานๆหน
แต่เป็นเรื่องที่ชวนใหเจดจำ


ตรีภพ ชื่อจริง ของ Little Prince นี่
อย่างเก่ เป็นไทย ไพเราะ เลยนะคะ
ฝากเรียนผู้ปกครองด้วย

เพึ่งอ่านนิยาย"ภพรัก" ของน้องนุ่น Lovereasonมาแหม็บๆ


ทักทายๆ 7 โมงเช้าวันอังคาร


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 19 ตุลาคม 2564 เวลา:7:32:58 น.  

 
นี่พี่ก๋าไม่เจอเต่าทองมานานมากแล้วนะครับ
แมลงที่ถ่ายภาพมาได้
ส่วนใหญ่ไปถ่ายที่เชียงราย
บ้านมาดามยังคงเป็นธรรมชาติ
มีดอกไม้ แมลง แมงปอ ผีเสื้อหลายชนิดมากๆ
พี่ก๋าใช้มือถือ + เลนส์มาโครถ่ายภาพไว้ได้หลายตัวเลย

งานของพี่ก๋าทำให้เจอคนเยอะมาก
เวลาเจอคนที่เราพอรู้ว่านิสัยไม่ดี
พี่ก๋าเข้าโหมดเงียบเลย 555

นี่หลานสาวพี่ก๋าอยากเป็นหมอฟัน
ถามเจ้าตัวว่าทำไมอยากเป็น
เค้าบอกว่าหมอฟันรายได้พอๆกับหมอทั่วไป
แต่ทำงานเป็นเวลา
ไม่เหนื่อยเหมือนหมอทั่วไปครับ 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 ตุลาคม 2564 เวลา:13:06:29 น.  

 
เขียนเล่าเรื่องได้สนุกดีค่ะ


โดย: เจ้าหญิงไอดิน วันที่: 19 ตุลาคม 2564 เวลา:20:22:29 น.  

 
อ่านแล้วขำตรรกะเด็กประถมครับ ไม่รู้ตอนนั้นคิดอะไรเนอะ
ปัจจุบันเจ้าตัวอาจงง ๆ ก็ได้ว่าตอนนั้นกรุทำไปทำไมหว่า 55
สงสัยอาจเป็นเรื่องแค่ว่าคนสายแทงค์หมั่นไส้คนสายฮีลมั้ง ^^"
แต่คุณปริ๊นซ์ก็เป็นคนดีนะครับ ฮีลให้ทุกคนเลย แถมอีกหลายปีต่อมาก็ต้องมาฮีลคนสายแทงค์อีก

สุดท้ายเรื่องนี้ก็จบลงด้วยดีนะครับ ดีที่ตอนจบไม่มีหักมุมว่า...
ด.ช. ยอด เมื่อวันนั้นปัจจุบันใช้ชื่อในวงการ (มวย) ว่า "ยอดแสนไกล แฟร์เท็กซ์"!!!
ถ้าโดน i ยอด คนหลังท้าต่อยคงต้องพกไม้เบสบอลไปด้วยอะนะ 55


โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 19 ตุลาคม 2564 เวลา:20:49:45 น.  

 
เพื่อนทิ้งกันไม่ลงเดือดร้อนก็ช่วยเหลือ มีน้ำใจมากค่ะคุณปริ๊นซ์

ภาพเด็กดูตอนดึกอย่างนี้หลอนๆเลยค่ะ



โดย: Sweet_pills วันที่: 20 ตุลาคม 2564 เวลา:0:06:19 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 ตุลาคม 2564 เวลา:6:06:15 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

จันทราน็อคเทิร์น
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




* Engineer
* Guitar trainer
* Casual gamer



space
space
space
space
[Add จันทราน็อคเทิร์น's blog to your web]
space
space
space
space
space