สวนร่มไม้ อ.ขลุง เมืองจันท์ : ลี้ภัยน้ำท่วมใจ ไปนอนฟังเสียงน้ำตก
น้ำท่วมทั่วกรุงศรีฯ และกรุงเทพฯ แม้มาไม่ถึงภาคตะวันออกที่ฉันอยู่อาศัย แต่ข่าวคราวก็ท่วมใจฉันไปด้วย
ประสมกับสภาวการณ์ยุ่งขิงเกี่ยวกับการงานและผู้คน ทำให้นึกเบื่อหน่ายการหายใจเข้าออกอยู่ไม่น้อย
วันหนึ่ง พอเลิกงาน ลมอะไรสักอย่างพัดวูบเข้าตัว จนนึกระห่ำขอลางานกระทันหัน
รุ่งขึ้นก็ขับรถเรื่อยเปื่อยไปอำเภอขลุง เมืองจันท์ เพราะเคยอ่านข้อมูลทางเนต เจอรีสอร์ทแห่งหนึ่งอยู่ติดน้ำตกตรอกนอง ชนิดหัวเข่าเกยน้ำตก
และแล้วหลังหลงทางพอหอมปากหอมคอ ก็ดั้นด้นมาถึงจนได้
สวนร่มไม้ รีสอร์ท ร่มรื่นเพราะมีแต่ร่มไม้ สมชื่อ
หน้าที่พัก มีหมาเจ้าถิ่นนั่งต้อนรับอยู่ตัวนึง สอบถามได้ความว่ามันเป็นหมาของคนสวนใกล้ๆนี่ มันชอบเข้ามาวิ่งเล่นในรีสอร์ทบ่อยๆ
ฉันถูกชะตากับมันในทันที ยังกับรักแรกพบ มันเองจะถูกชะตาหรือหมั่นไส้ฉันก็ไม่รู้ได้ แต่เห็นมันเดินมานั่งรอฉันหน้าห้องพักอยู่นานสองนาน
ฉันเลยตั้งชื่อให้มันว่า น้องรอคอย
น้ำตกทอดสะพาน รอฉันอยู่ตรงหน้าแล้วเช่นกัน การรอคอยรายล้อมฉันไปหมด เขินนะ
.
หน้าระเบียงบ้านพัก เห็นภาพและยินเสียงน้ำตกชัดเจน ชัดจนแทบไม่เชื่อว่าคืนนี้ฉันจะเห็นและได้ยินมันตลอดคืน
เกิดมาไม่เคยนอนฟังเสียงน้ำตกทั้งคืนมาก่อน แรกๆก็ตื่นเต้นดี แต่พอฟังไปนานเข้า เริ่มรู้สึกเหมือนมาหลบฝนตกหนักในกระท่อมน้อยกลางป่าใหญ่
ช่วงหนึ่งกำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น ได้ยินเสียงหวอดังสนั่นข้างนอก ฉันกระเด้งจากเตียงพรวด
เสียงเตือนภัยน้ำป่าถล่มรีสอร์ทแน่ๆ !!
แต่พอตั้งสติได้ก็รู้ว่า นั่นมันเสียงจิ้งหรีดกรีดปีกขึ้นพร้อมกันทั้งป่าตะหาก
กว่าจะชินกับเสียงน้ำตกก็เกือบล่วงสู่วันใหม่ ฉันขำตัวเองอยู่เหมือนกันที่อุตส่าห์หนีความวุ่นวาย มาอยู่ท่ามกลางเสียงอึกทึกของน้ำตก แต่จะว่าไป
ในความอึกทึก มีความวิเวกและสงัดตกตะกอนรออยู่ด้วย
ที่นี่ไกลจากตลาด และเมืองขลุงพอสมควร ฉันฝากท้องอาหารเย็นและเช้าไว้กับรีสอร์ททีเดียว
เช้าวันใหม่ พนักงานเดินถือถาดอาหารเช้ามาเสิร์ฟถึงที่พัก นับก้าวจากครัวของรีสอร์ทมาถึงบ้านที่ฉันพักแล้ว ไกลโขอยู่ เกรงใจเขาจัง
และก็นะ ก่องข้าวน้อยฆ่าน้ำตกตรอกนองก็คราวนี้ ตอนสั่งอาหาร ฉันกลัวข้าวต้มหมูจะไม่อยู่ท้อง (คิดว่าเขาจะเสิร์ฟแค่ถ้วยเล็กๆ แบบที่อื่น) เลยสั่งข้าวไข่เจียวกันเหนียวอีกเมนู
พอเจออาหารทั้งสำรับ ลมแทบจับ พนักงานเขาคงคิดในใจว่าแขกคนนี้เป็นซูโม่ปลอมตัวมาแหงๆ
แต่แล้ว เจ้าชายหน้าขาวก็มาช่วยทันเวลา น้องรอคอย
ที่มานั่งเหม่อรอฉันหน้าบ้านพัก ช่วยผ่อนปรนภาระการจัดการมื้อเช้าให้หมดทุกเมนูได้อย่างน่าอัศจรรย์
ได้เวลากลับแล้ว ระหว่างทางเดินจากบ้านพักไปลานจอดรถ แนวใบเฟิร์นข้างทางริมถนนคอนกรีตส่งกำลังใจมาถึงใจฉันว่า
น้ำท่วมใจไม่เลวร้ายเสมอไป ตราบใดที่เราเรียนรู้อะไรจากมัน
สนใจไปนอนฟังเสียงน้ำตกทั้งคืน หรือไปพบปะน้องรอคอยได้ที่ สวนร่มไม้รีสอร์ท อ.ขลุง จันทบุรี ติดต่อ 089 244 3029 / 081 377 0529 เจ้าของรีสอร์ทใจดีและเป็นกันเองสุดๆ
Create Date : 10 พฤศจิกายน 2554 |
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2554 14:54:13 น. |
|
19 comments
|
Counter : 6247 Pageviews. |
|
|
|
โดย: find me pr วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:17:56:41 น. |
|
|
|
โดย: yyswim วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:18:02:03 น. |
|
|
|
โดย: cengorn วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:13:43 น. |
|
|
|
โดย: haiku วันที่: 10 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:36:21 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:6:12:25 น. |
|
|
|
โดย: Kavanich96 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:7:53:33 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:14:06:05 น. |
|
|
|
โดย: diamondsky วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:16:27 น. |
|
|
|
โดย: diamondsky วันที่: 11 พฤศจิกายน 2554 เวลา:22:42:10 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:6:02:22 น. |
|
|
|
โดย: haiku วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:39:00 น. |
|
|
|
โดย: รัชชี่่ (รัชชี่ ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:40:20 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 พฤศจิกายน 2554 เวลา:5:49:48 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 พฤศจิกายน 2554 เวลา:5:58:38 น. |
|
|
|
โดย: เพ็ญ สาวเมืองชลคนบ้านสวน IP: 49.230.200.223 วันที่: 18 มิถุนายน 2558 เวลา:21:30:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แหมไปฟังเพลงหน่อยร้องไห้แงๆเลยเหรอ โอ๋ โอ๋อย่าร้องนะอย่าร้อง ลองไปฟังเพลงใหม่นะ อามาร์เกดอนจ๊ะ
มาชวนไปลอยกระทงนะ