วันแม่ได้เวียนมาบรรจบอีกครั้งในปีนี้ คิดว่าหลายคนคงเตรียมทำอะไรเพื่อคุณแม่ อย่ารอช้าลงมือทำเลย ไม่ต้องรอให้ถึงวันแม่หรอก ให้เงินให้ใจให้เวลาท่านเยอะๆ แล้วจะดีเอง (เหรอ?)

เป็นธรรมเนียมปฏิบัติไปแล้วที่เดือนสิงหาคมของไทย หลายๆ คนจะนึกถึงวันแม่ ปีนี้มีโอกาสได้เขียนเกี่ยวกับคุณแม่ในการ์ตูนอีกครั้งเป็นปีที่ 5 ในการ์ตูนหลายเรื่องคุณแม่ก็มีบทบาทไม่น้อยเหมือนกัน ไม่ว่าจะบวกหรือลบ วันนี้เลยถือโอกาสยกตัวอย่างมาให้ดูบางส่วน ครั้งนี้พิเศษหน่อย มีคุณแม่มาจากเรื่องเดียวกัน 2 คน พอดีไม่อยากแยก (ปกติจะพยายามไม่ให้ซ้ำ) จะมีคุณแม่คนไหนบ้างนั้นเราไปดูกัน





เรื่อง หนุ่มสามัญกับสาวหลุดโลก
คุณแม่ โทวะ เมเมะ

แม่ของเอริโอ้ นิสัยร่าเริงอารมณ์ดีตลอดเวลา เธอพยายามคิดว่าเอริโอ้ไม่มีตัวตนแถมยังแกล้งทำเป็นไม่ใส่ใจ แต่ความจริงเธอรักลูกสาว และใส่ใจในตัวลูกสาวของเธอมาก เนื่องจากต้องการให้ลูกสาวเธอเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่พอเอริโอ้เปลี่ยนไปเลยทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน

เห็นแบบนี้เธอพึ่งอายุขึ้นเลขสี่เท่านั้น และเธอก็เป็นเจ้าของร้านขนมญี่ปุ่นในเมืองด้วย ถึงจะดูเพี้ยนๆ แต่คุณแม่คนนี้ก็มีคำพูดที่น่าประทับใจอยู่เหมือนกัน

"จะให้แค่สิ่งของอย่างเดียวน่ะไม่ได้หรอก ในฐานะคนเป็นแม่น่ะ"
"ถ้าไม่เตรียมพร้อมที่จะเลี้ยงเค้าตั้งแต่เกิด ก็เป็นแม่ที่ดีไม่ได้หรอก"




เรื่อง กันดัม บิลไฟเตอร์
คุณแม่ อิโอริ รินโกะ

หนึ่งในคุณแม่อีกคนที่หลายๆ คนเห็นจะต้องพูดเป็นเสียงเดียวกันยังสาว น่ารักด้วย รินโกะเป็นผู้จัดการร้านขายกันพลา ซึ่งไม่ได้อยู่ในย่านการค้า (แต่ก็ยังขายได้) เห็นแบบนี้แต่ก็สนิทกับเซย์ซึ่งเป็นลูกชายของเธอ และเมื่อเซย์ผ่านเข้าสู่แข่งขันกันพลารอบลึกๆ แล้ว เธอถึงกับไปเชียร์ลูกชายเธอถึงขอบสนามเลย

ไม่เพียงเท่านี้เธอยังเป็นคนช่างสังเกตด้วย โดยสังเกตเห็นโคซากะ จินะมีท่าทีเหมือนจะแอบชอบลูกชายเธอ อาจเป็นเพราะจินะจังเป็นเด็กดี เธอก็เลยสนับสนุนทั้งคู่อย่างเต็มที่ แบบนี้จินะจังเข้าทางแม่สบายเลย (ฮา) และมักแซวหรือ แอบมองทั้งคู่เป็นประจำ ซึ่งแน่นอนว่าทำเอาเอาลูกชายเธอและจินะจังเขิลกันไปเลย




เรื่อง รักไร้เสียง
คุณแม่ของอิชิดะ โชยะ

คุณแม่สุดเฟี้ยวของโชตะเจ้าของร้านทำผม สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอ คือสีผมที่ทำผมสองสี ถือเป็นคุณแม่ที่ไม่เอ่ยถึงไม่ได้ เนื่องจากลูกชายเธอก่อเรื่องไว้เยอะ จนทำให้เธอต้องเสียใจหลายครั้ง

ตอนประถมโชตะเป็นหัวโจกในการทำเรื่องต่างๆ ไม่ว่าจะเล่นซนแกล้งเพื่อน ซึ่งสร้างความเจ็บปวดใจให้เธออย่างมาก ทั้งต้องหาเงินไปชดใช้ค่าเสียหาย ต้องไปขอโทษคู่กรณี เมื่อขึ้นระดับมัธยม ครั้งหนึ่งโชตะคิดจะฆ่าตัวตาย แต่ก่อนหน้านั้นเขาก็พยายามเก็บเงินเพื่อชดใช้ค่าเสียหายที่แม่ต้องนำไปจ่าย

เมื่อเธอทราบเรื่องที่ลูกชายจะฆ่าตัวตาย เธอถึงกับโกรธมาก และขู่จะเผาเงินหนึ่งล้านเจ็ดแสนเยนที่โชตะลูกชายเธอหามาคืน หากไม่สัญญาว่าจะไม่ฆ่าตัวตายอีก แต่สุดท้ายก็ดันเผลอเผาเงินก้อนนั้นไปซะได้ ถึงโชตะจะทำตัวบ้าๆ บอๆ แต่คุณแม่คนนี้ก็ยังคงรักลูกคนนี้อยู่ แม้บางครั้งจะมีบ้างที่โชตะทำให้เธอร้องไห้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าแม่ลูกคู่นี้รักกัน และนี่ล่ะเป็นหนึ่งในคุณแม่ที่น่ายกย่อง




เรื่อง รักไร้เสียง
คุณแม่ของนิชิมิยะยูซึรุ //นิชิมิยะ โชโกะ

การเป็นซิงเกิ้ลมัมแบบไม่ได้ตั้งใจและไม่ได้เตรียมใจ เป็นสิ่งที่น่าเจ็บปวดใจมาก เมื่อครอบครัวฝ่ายสามีหย่ากับเธอเนื่องโชโกะพิการทางการได้ยิน แถมหลังจากที่พึ่งแยกทางเธอถึงรู้ตัวว่าเธอท้องลูกคนที่สอง (ยูซึรุ) เธอจำเป็นต้องทำตัวให้เข้มแข็งตลอดเนื่องจากเธอต้องทำงาน ต้องสู้เพื่อลูกตัวเอง นี่กระมังที่ทำให้เธอดูเย็นชาอย่างมาก

ในด้านความสัมพันธ์ ดูเหมือนความสัมพันธ์กับลูกไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก โดยเฉพาะกับยูซึรุที่ไม่ชอบแม่เอามากๆ จนกระทั่งแม่ของแม่ (คุณยาย) เสียชีวิตลง และยูซึรุได้รับรู้ข้อความที่เขียนในจดหมายที่ยายทิ้งไว้ให้ ถึงได้ทราบความจริงว่าจริงๆ แล้วแม่ก็รักยูซึรุ (คุณยายมองขาดจริงๆ สมกับที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่)

คุณแม่คนนี้เป็นคุณแม่ขาลุย เพราะเมื่อใครทำร้ายลูกสาวเธอ เธอตบไม่เลี้ยง ไม่ว่าจะโชตะที่มาขอโทษ หรือแม้แต่นาโอะที่มาจิกหัวตบลูกสาวเธอ อย่าคิดว่าคุณแม่จะต้องอ่อนแอเสมอไป คุณแม่ที่ต้องปกป้องลูกแบบไม่ต้องเสียสละตัวเองแบบนี้ก็มีเหมือนกัน




เรื่อง นารูโตะ
คุณแม่ อุซึมากิ คุชินะ

นินจาสาวจากหมู่บ้านซึชิโอะในแคว้นอุซึโอะงาคุเระ ปัจจุบันหมู่บ้านได้ล่มสลายไปแล้ว คุชินะไม่ชอบผมสีแดงของตัวเอง เพราะมันแตกต่างจากคนอื่นทำให้เธอถูกแกล้ง ถูกล้อ แต่หลังจากเธอรอดชีวิตจากการถูกลักพาตัว เธอก็เริ่มชอบผมสีแดงนี้ คุชินะเป็นผู้เชี่ยวชาญคาถาผนึกรูปแบบต่างๆ และไม่กลัวใคร ใครก็ตามที่มาแกล้งเธอ จะถูกเธอปราบเรียบ

หลังจากคลอดนารูโตะ เธอถูกชายใส่หน้ากากที่เรียกตัวเองว่าอุจิวะ มาดาระโจมตีและพยายามชิงจิ้งจอกเก้าหาง เธอซึ่งร่างกายอ่อนแอก็พยายามปกป้องนารูโตะที่พึ่งคลอดออกมา

ตอนที่นารูโตะพยายามควบคุมเก้าหางและสูญเสียการควบคุม จักระของคุชินะได้ปรากฏขึ้นทำให้นารูโตะกลับคืนสติ และผนึกเก้าหางลงได้ คุชินะได้พูดคุยกับนารูโตะ โดยเธอเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตทุกอย่างให้นารูโตะฟัง โดยสิ่งที่เธอเสียใจมากที่สุดคือ การที่เธอไม่มีโอกาสได้การอบรมสั่งสอนนารูโตะ ทั้งที่มีอะไรที่อยากสอนอีกมากมาย แต่ไม่มีโอกาสได้สอนอีกแล้ว และไม่มีโอกาสได้มอบความรักให้เลย

"ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจความรักของพ่อกับแม่เท่าไหร่หรอก เพราะพ่อกับแม่ไม่เคยอยู่กับผมเลย แต่ว่าพ่อได้เสียสละชีวิตของตัวเองเพื่อช่วยเหลือผมไว้ ในตัวผมมีความรักของพ่อแม่เข้ามาก่อนเจ้าเก้าหาง ผมถึงได้มีความสุขมากนี่ไง ผมดีใจที่ได้เกิดมาเป็ยลูกของพ่อกับแม่นะ" คำพูดนี้ของนารูโตะทำให้คุชินะถึงกับหลั่งน้ำตาก่อนจะหายไปพร้อมรอยยิ้ม





เรื่อง ทาริ ทาริ บทเพลงบรรเลงฝัน
คุณแม่ ซาไก มาฮิรุ

เมื่อครั้งยังเด็กแม่-ลูกคู่นี้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน แต่เมื่อลูกเข้าสู่วัยรุ่นความสัมพันธ์ก็เริ่มมีปัญหา ลูกสาวเธอรู้สึกไม่ชอบเธอ เนื่องจากเธอดูเหมือนทำตัวสบายๆ และดูเล่นๆ ตลอดเวลา จนกระทั่งวันหนึ่งที่ลูกสาวเธอต้องไปสอบ มาฮิรุก็ยังเอาเครื่องรางให้สอบผ่านไปให้ แต่วาคานะลูกสาวเธอกลับอารมณ์เสีย และพูดแบบไม่ค่อยพอใจโดยหารู้ไม่ว่านั่นเป็นคำพูดสุดท้ายที่มีให้แม่ของตัวเอง

มาฮิรุไม่ต้องการให้ลูกสาวเธอทราบว่าเธอเจ็บป่วยเนื่องจากต้องการให้ลูกสาวเธอเก็บความทรงจำดีๆ ระหว่างที่แต่งเพลงร่วมกันไว้ สิ่งที่แม่คนนี้อยากเห็นจริงๆ ไม่ใช่เรื่องผลการเรียนที่ดีเด่น แต่เป็นการใช้ชีวิตให้สนุกไปกับสิ่งที่ตัวเองรัก ซึ่งสำหรับวาคานะแล้ว "ดนตรี" นี่แหละ คือสิ่งที่เธอรัก

"ไม่ได้ร้องเพลงด้วยกันอีกแล้ว หนูขอโทษค่ะคุณแม่" นี่คือความเสียใจของลูกสาวเธอที่ไม่สามารถรับรู้ถึงรักของแม่ในระหว่างที่ยังมีชีวิตอยู่




เรื่อง สามก๊กโมเอะ
คุณแม่ โควชู (ฮองตง) ชิออน (ชื่อรองคันโซ)

เธอเป็นยอดฝีมือในการยิงธนู ครั้งหนึ่งเคยแสดงฝีมือยิงธนูช่วยพวกคังอูไว้จากอีกาที่ขโมยที่ติดผม โดยการยิงธนูเฉียดอีกา เพื่อให้อีกาตกลงมาโดยไม่ฆ่า

จากการที่ รีรี ลูกสาวของเธอถูกลักพาตัวทำให้เธอจำเป็นต้องรับงานลอบสังหาร โชคดีที่พวกคังอูมีไหวพริบ และสามารถช่วยเหลือรีรีออกมาได้ เธอจึงไม่ต้องลงมือลอบสังหาร เมื่อเธอรู้ว่าลูกสาวเธอปลอดภัยแล้ว เธอโกรธมาถึงขนาดชกหน้าพวกคนที่ขู่บังคับให้เธอลอบสังหารเลย

ถ้าพูดถึงความเป็นแม่ แม่ยอมทำทุกอย่างเพื่อลูก แม้ว่าสิ่งนั้นอาจเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องนัก แต่เพื่อนลูกของตัวเองแล้ว แม่ย่อมทำได้ทุกอย่าง




เรื่อง ดอกไม้ มิตรภาพ และความทรงจํา
คุณแม่ของจินตัน

คุณแม่ผู้แสนใจดีของจินตัน เป็นแม่บ้านแม่เรือน มีฝีมือในการทำอาหาร และขนมถ้วยฝู น่าเสียดายที่ต้องมาเสียชีวิตเนื่องจากอาการเจ็บป่วย

เป็นเรื่องธรรมดาที่การสูญเสียคนที่รักจะทำให้รู้สึกฝังใจเวลาเห็นสิ่งที่เป็นเหมือนตัวแทนของคนที่ตัวเองรัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งแม่ของจินตันที่ชอบทำขนมถ้วยฝู ไม่แปลกถ้าเห็นขนมชนิดนี้จะทำให้เขานึกถึงแม่ขึ้นมา




เรื่อง GTO คุณครูพันธุ์หายาก
คุณแม่ มุราอิ จูเลีย

แม่สุดสวยของมุราอิ คุนิโอะอายุเพิ่งจะ 27 ปีเท่านั้น หุ่นดี หน้าอกใหญ่ ทำงานบริษัท คลอดมุราอิออกมาสมัยที่ตัวเองอยู่ ม.2 ชอบคุยเล่นกับโอนิสึกะ ชวนให้คุนิโอะสงสัยในพฤติกรรมของทั้งคู่อยู่เสมอ มีความสามารถในการเล่นโบว์ลิ่งมาก

เป็นคุณแม่ยังสาวอีกคน ถึงจะอายุไม่ต่างจากลูกชาย แต่เพราะลูกชายของตัวเองทำตัวน่าเป็นห่วงจริงไม่แปลกที่คุณแม่คนนี้จะห่วง (จริงๆ ลูกชายมันห่วง เพราะโอนิสึกะต่างหาก) ถึงแม้ว่าจะดูว่าเป็นคุณแม่ที่ผิดพลาดในเรื่องการใช้ชีวิต แต่ก็พยายามดิ้นรนเลี้ยงดูลูกของเธอเป็นอย่างดี




เรื่อง ดราก้อนบอล
คุณแม่ หมายเลข 18

คุณแม่แต่ละคนก็เก่ง หรือมีสิ่งที่ดูโดดเด่นต่างกัน ถ้ากล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูกของ หมายเลข 18 กับลูกสาวเธออาจจะดูไม่ชัดเจน แต่สิ่งหนึ่งที่น่ายกย่องของคุณแม่คนนี้ก็คือ การหาเงินเข้าบ้านครับ เธอคนนี้หาเงินเข้าบ้านเก่งมาก ตั้งแต่สมัยงานประลองยุทธ์ที่เธอแกล้งแพ้มิสเตอร์ซาตานเพื่อหาเงินเข้าบ้านแล้ว โดยงานนั้นเธอรับเงินเต็มๆ 20 ล้าน บวกกับรางวัลรองชนะเลิศ เรียกว่ารับเน้นๆ เต็มที่เลย แถมฝีมือเรื่องความแข็งแกร่งก็ต้องถือว่ามีฝีมือพอตัวเลย





เรื่อง โจโจ้ ล่าข้ามศตวรรษ ภาค 7 SBR
คุณแม่ของดิเอโก้ แบรนโด (ดีโอ)

ดีโอเป็นลูกที่ไม่ได้เกิดจากความต้องการของคนเป็นพ่อแม่ อีกทั้งสภาพชีวิตที่ยากจนข้นแค้นจึงไม่แปลกที่พ่อแม่ของดีโอจะทอดทิ้ง แต่เมื่อเห็นลูกของตัวเองถูกกระแสน้ำพัด เธอก็ทนไม่ได้จนต้องรีบกระโดดลงไปช่วยท่ามกลางกระแสน้ำที่เชี่ยว แล้วทั้งสองก็รอดตายมาได้จากชายหนุ่มที่ทำงานที่ฟาร์มแห่งหนึ่งมาช่วยไว้

เวลาผ่านไป 5 ปี เธอถูกชายที่ฟาร์มพยายามจะมีเพศสัมพันธ์ด้วย ซึ่งเธอพยายามขอร้องให้ชายคนนั้นหยุด ทำให้ชายคนนั้นไม่พอใจ ซึ่งในวันต่อมาถ้วยใส่ซุปของเธอและดีโอถูกเจาะจนใช้ใสซุปไม่ได้ ถ้าไม่มีถ้วยก็จะไม่ได้รับอาหาร เธอถึงกับยอมใช้มือของเธอเป็นถ้วยซุปเพื่อขอรับซุปมาให้ดีโอลูกชายเธอ

เธอเสียชีวิตในอีก 1 ปีต่อมาเนื่องจากบาดทะยัก การเสียชีวิตของเธอสร้างความเคียดแค้นให้ดีโอลูกชายเธอเป็นอย่างมาก สิ่งที่คุณแม่ผู้เสียสละผู้นี้เน้นย้ำกับดีโอก็คือ แม้จะยากจนสักเพียงใดก็ห้ามทิ้งศักดิ์ศรีเด็ดขาด เราจะเห็นได้จากตอนที่ดีโอจะใช้รองเท้าแทนถ้วยซุป เธอโกรธถึงขั้นตบหน้าดีโอเลยทีเดียว




เรื่อง เลิฟไลฟ์ ปฏิบัติการไอดอลจำเป็น
คุณแม่ของมินามิ โคโทริ

คุณแม่ของโคโทริเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนโอโทโนะ คิซากะ ซึ่งกำลังจะปิดตัวลงเนื่องจากจำนวนนักเรียนที่ลดลง เป็นคนที่มีภาระในหน้าที่ทางการงานมาก ต้องวางตัวเป็นทั้งผู้อำนวยการ และคุณแม่เวลาเดียวกัน

คุณแม่คนนี้พยายามช่วยเหลือลูกเท่าที่จะช่วยได้ ผมค่อนข้างชอบคำพูดคำหนึ่งของคุณแม่คนนี้ที่พูดว่า "การขออนุญาตเข้าค่ายพักแรมที่โรงเรียนต้องขออนุญาตก่อน 2 สัปดาห์" ซึ่งโคโทริขออนุญาตแบบปัจจุบันทันด่วน ความจริงต้องไม่ได้ "แต่แม่อาจเช็คเอกสารไม่ครบเองก็ได้" ฟังแล้วได้ใจมากๆ

และเมื่อลูกของเธอและเพื่อนๆ ได้ไปแสดงใน เลิฟไลฟ์ ก็มีการสนับสนุนอยู่ห่างๆ อย่างเช่นการแจกแท่งไฟเพื่อใช้ในการร่วมเชียร์



เรื่อง ร้านหนังสือผู้ใหญ่กับสาวน้อยหน้าใสวัยประถม
คุณแม่ นาคาซาว่า มิยูกิ

คุณแม่ของมิยูจัง เพราะความเข้าใจผิดในสมัยที่มิยูเป็นเด็ก เธอเลยออกจากบ้านและทำความฝัน (ที่เข้าใจผิด) ของลูกสาวให้เป็นจริง เป็นคนจริงจังกับเรื่องงานมาก เวลาทำงานและนอกเวลางานนิสัยจะเปลี่ยนเหมือนเปิดปิดสวิตซ์เลย

เพราะความเข้าใจผิดนี้ทำให้มิยูเจ็บปวดใจไม่น้อย และเฝ้ารอวันที่คุณแม่เธอจะกลับมา และเมื่อได้พบหน้ากับก็ยังมีความเข้าใจผิดกันอีก ยังดีที่ในตอนหลังทั้งคู่สามารถปรับความเข้าใจกันได้ แต่ก็ไม่พ้นที่จะต้องแยกจากกันอีกอยู่ดี




เรื่อง รักลวงป่วนใจ
คุณแม่ โอโนะเดระ นานาโกะ

คุณแม่ของโคซากิ และฮารุ เป็นเจ้าของร้านขายขนมญี่ปุ่น มีฝีมือเรื่องการทำขนมญี่ปุ่น และเอาจริงเอาจังกับเรื่องงานมาก กล้าได้กล้าเสีย

ถือว่าเป็นคุณแม่ที่น่ารักคนหนึ่งเธอมักจะแกล้งแซวโคซากิ และฮารุ ลูกสาวทั้ง 2 ของเธอในเรื่องแฟน และดูเหมือนเธอจะถูกใจว่าทีแฟนของลูกสาวเธออย่าง อิจิโจ ราคุ เสียด้วย




เรื่อง แม่มดน้อยโดเรมี
คุณแม่ ฮารุกาเซะ ฮารุกะ

เป็นแม่ที่ใจดี เป็นคนเป็นที่พึ่งของพวกโดเรมี ป็อปเสมอ เธอมักจะให้คำปรึกษาดีๆ เมื่อพวกโดเรมีต้องการ ฮารุกะชอบเปียโนมาก ต่างจากสามีเธอที่ชอบตกปลา



คุณแม่ในคราวนี้คล้ายกับปีก่อน คือเทียบไม่ค่อยได้ในเรื่องบทบาทความเป็นแม่ที่สมบูรณ์พร้อม แต่ก็ถือเป็นสีสันอย่างหนึ่ง ความจริงยังมีคุณแม่ในการ์ตูนอีกหลายคนที่ไม่ได้กล่าวถึง เนื่องด้วยข้อจำกัดหลายๆ อย่างจึงทำให้เขียนได้เท่านี้ หวังว่าปีต่อๆ ไปจะได้เขียนเกี่ยวกับคุณแม่ในการ์ตูนอีก

ให้ทุกวันเป็นวันแม่ด้วยการเอาใจใส่ท่าน ช่วยเหลือท่าน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี ไม่กวนตีนท่าน อย่างที่เคยเขียนไว้ปีก่อนๆ คุณแม่ส่วนมากจะเป็นพวกสาวซึน ถึงจะบ่นเรามาก แต่นั่นเพราะเป็นห่วงเรารักเรา ไม่งั้นคงไม่บ่น ถึงท่านจะซึนไม่ชมเรา แต่เชื่อเถอะลึกๆ ท่านก็คงภูมิใจกับเราที่ทำเรื่องดีๆ แหละน่า

แม้ว่าแม่หลายๆ คนในการ์ตูนจะดูน่าอิจฉา แต่ยังไงก็ไม่มีทางสู้แม่ของเราได้หรอก คุณว่าจริงมั้ยล่ะ?