มีเพื่อนๆ ถามผมเยอะว่ารับชมการ์ตูนผ่านช่องทางไหน ขอรวบรวมและแจ้งให้ทราบว่าผมได้รับชมผ่านช่องทางไหนบ้าง


YouTube
- Muse Asia / Muse Thailand
- Ani-One Asia / Ani-One Thailand



"ช่องยูทูปที่ดูบ่อย จะเป็นสองเจ้านี้ ล่าสุดช่อง Ani-One มีเป็นช่องของไทยแล้ว"


เป็นช่องทางที่รู้สึกสะดวกที่สุดในการรับชม ส่วนหนึ่งเพราะสามารถนำภาพขึ้นจอโทรทัศน์ได้ด้วยทำให้สะดวกในการรับชม ที่สำคัญมันฟรีครับ โดยมากผมรับชมผ่านช่องทางนี้ การ์ตูนบางเรื่องถ้าไม่รู้สึกชอบตั้งแต่แรกเห็น ผมยอมที่จะไม่ดูครับ ส่วนหนึ่งเพราะไม่มีเวลาดูด้วยแหละ มีให้ดูแค่ไหนก็ดูแค่นั้น


AIS Play, iQIYi, BiliBili, Flixer, True ID, Netflix




"แอปเหล่านี้ก็มีการ์ตูนฉายก็ได้ใช้บ้างเป็นครั้งคราว"


แอปเหล่านี้ก็มีการ์ตูนให้ดูเยอะ สำหรับผมรู้สึกไม่สะดวกเท่า Youtube แต่ก็รับชมผ่านทางแอปเหล่านี้บ้าง แม้ไม่บ่อยนัก สำหรับ Netflix ค่อนข้างพิเศษ เพราะผมไม่มีไอดี เวลาจะดูผมจะไปเอาของน้องมาใช้ ซึ่งน้องก็ใช้แบบแชร์กับเพื่อนเขาอีกที ถ้าไม่ใช่เรื่องที่อยากดูมากจริงๆ หรือเรื่องที่อยากดูด้วยกัน ผมก็ยอมอดทนที่จะไม่ดู

จะเห็นได้ว่าทางเลือกในการรับชมการ์ตูนมีมาก แอปไหนที่ดึงสัญญาณขึ้นจอโทรทัศน์ได้ ผมมักจะดูบ่อย เพราะมันสะดวก ผมไม่ค่อยชอบดูจอเล็กๆ นอกเสียจากว่าออกไปข้างนอกนั่งรถประจำทาง แบบนั้นก็จะดูจอเล็ก แต่กลับถึงบ้าน ถ้าไม่ดูผ่านจอคอมพิวเตอร์ ก็จะดึงสัญญาณขึ้นจอใหญ่



ด้วยเหตุนี้ทำให้ความรู้สึกอยากอ่านการ์ตูนลดลง ถ้าไม่ใช่เรื่องที่ชอบมากจริงๆ ก็จะซื้อมาดองไว้ก่อน ผมเริ่มพิจารณาการซื้อหนังสือการ์ตูนมากขึ้น ส่วนหนึ่งเพราะเรามีทางเลือกในการรับชมความบันเทิงที่หลากหลาย รวมไปถึงราคาหนังสือที่สูงขึ้น ผมกำลังพิจารณาเรื่องการ 'ซื้อให้จบตามหน้าที่' อยู่ ถ้ารู้สึกว่ามันไม่ได้สนุกมากขนาดนั้นคงต้องหยุด สำนักพิมพ์ไหนที่มันไม่ได้ดังใจก็ไม่ต้องซื้อ

ผมเคยแบนสำนักพิมพ์วิบูลกิจไปช่วงที่ลอยแพการ์ตูนหลายเรื่อง เรื่องที่รู้สึกเคืองมากที่สุดคือ หมึกสาวลุยโลก ซาโยนาระคุณครูผู้สิ้นหวัง และสามรั่วตัวแสบ ทั้งที่ใกล้จบแล้วแต่ก็ลอยแพไม่พิมพ์ต่อ กว่าจะเปิดใจให้อีกครั้งก็ตอนที่การ์ดแคปเตอร์ซากุระ ภาคเคลียร์การ์ดออกนี่แหละ น้ำแข็งในใจมันละลายช้ามากเลยนะ



"วันดีๆ ที่มีเธอ เรื่องแรกๆ ที่เปิดใจซื้อ ตามกันมายาวนานมั้ยล่ะ"


สำนักพิมพ์ที่ผมมองว่าต้องแบนในตอนนี้ คือรักพิมพ์ ผมเจ็บปวดใจที่ต้องพูดแบบนี้ นี่เป็นสำนักพิมพ์ที่ผมเคยรักและเชียร์มากที่สุด รีวิวให้แบบฟรีๆ และเคยมองว่าจะเป็นความหวังของวงการหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นในประเทศไทย จะด้วยเหตุผลอะไรไม่ทราบในภายหลังมันเกิดปรากฎการณ์ "คนอ่านไม่ได้ซื้อ คนซื้อไม่ได้อ่าน" มีการซื้อไปเก็งกำไรเพื่อรีเซลจำนวนมาก

"วันดีๆ ที่มีเธอ" หลายคนอาจไม่รู้จักการ์ตูนเรื่องนี้ เชื่อว่าพนักงานในสำนักพิมพ์นี้บางคนก็อาจไม่รู้จักด้วยซ้ำ นี่เป็นการ์ตูนเรื่องแรกที่ผมซื้อจากสำนักพิมพ์นี้ แล้วอย่าง "วุ่นรักหอพักสีรุ้ง" คิดว่าพวกเขาจะรู้จักมั้ย? มันยาวนานขนาดไหน ลูกค้าที่อุดหนุนตั้งแต่ก่อนจะมาเป็นรักพิมพ์ จนถึงยุคที่มีคนของสำนักพิมพ์เข้าไปประชาสัมพันธ์ในเว็ปพันทิป จนคำว่ารักพิมพ์ถูกแบนต้องใช้คำว่า "ลักพิมพ์" แทน ประกาศว่าจะแบนสำนักพิมพ์นี้มันเกิดอะไรขึ้น?


ผมไปร้านไหนของก็หมด แต่ละที่บอกได้ออเดอร์มา 2-3 เล่ม โดนตัดออเดอร์ ไม่ใช่แค่ผมหรอกที่เบื่อ ร้านก็เบื่อเพราะร้านเขารู้ว่ามันขายได้ ก็อยากได้เยอะ แต่เจอแบบนี้เขาก็ด่าครับ ผมเริ่มลังเลที่จะเอา หนุ่มเย็บผ้ากับสาวคอนักคอสเพลย์ที่มีอยู่ ไปขายทิ้งเพราะเล่ม 6-7 หาซื้อไม่ได้ ร้านใน กทม. ที่รู้จักของหมดทุกร้าน แม้ว่าล่าสุดจะหาได้แล้วก็ตาม แต่มันเสียความรู้สึกอย่างมาก!! ผมเสียใจที่เคยรีวิวการ์ตูนของสำนักพิมพ์นี้ในบล็อก 2 เรื่อง เราไม่ควรทำเลย ที่น่าเสียใจอีกเรื่องช่วงงานหนังสือปี 2562 ผมเคยเจอพนักงานบูธหลอกมาครั้งหนึ่ง

ในตอนนั้นเรื่อง "รักลับๆ ข้ามหอ ของนายหมากับน้องแมว" วางจำหน่าย 8 เล่ม พนักงานบูธบอกว่าของในงานหมด แต่ร้านทั่วไปยังมี ของไม่ได้ขาดตลาดจนผมหลงเชื่อ หลังงานหนังสือผมไปหาตามร้านปรากฎว่าหาไม่ได้ เล่มที่ขาดคือเล่ม 5 แน่นอนว่าไม่ใช่แค่เรื่องเดียว เจ้าสาวผมเป็นแฝดห้า เล่ม 3 หาไม่ได้เช่นกัน ผมใช้เวลาตามหานานกว่า 3 เดือนจะได้มาครอบครอง ต้องไม่ลืมนะครับว่ายุคนั้นเป็นยุคก่อนที่จะบ้ารีเซลแบบสมัยนี้


"ฉบับภาษาญี่ปุ่นพิมพ์จนจบแล้ว ฉบับภาษาไทย (น่าจะ) ลอยแพแล้ว"

สำหรับประเด็นที่ว่าสั่งออนไลน์กับทางสำนักพิมพ์ แต่ละคนก็สะดวกต่างกัน จะให้ทุกคนต้องมานั่งติดตามข่าวสารตลอดเวลา มันเป็นไปไม่ได้ครับ ถึงแม้จะติดตามแค่ไหน บางครั้งเราเผลอพลาดไปก็มี การ์ตูนหลายเรื่องที่พลาด พอเราไปที่ร้านแล้วบังเอิญเห็นถึงได้รู้ว่าเราพลาดไม่ได้สั่งร้านไว้ แล้วถ้าพลาดถึงขนาดไม่รู้ตัวล่ะ? รู้ตัวอีกทีมันออกข้ามเล่มที่เราควรซื้อไปแล้วล่ะ จะทำอย่างไร?

วิธีแก้ปัญหาที่ดีที่สุดก็คือ แก้ที่ตัวเรา เลิกซื้อเรื่องใหม่ของสำนักพิมพ์นี้ทั้งหมด และซื้อเฉพาะเรื่องที่เคยซื้อให้จบ เราทำได้แค่นี้ ผมไม่ซื้อแค่คนเดียวสำนักพิมพ์ก็ไม่ได้เดือดร้อนหรอก บล็อกนี้ก็ไม่ได้โด่งดังถึงขั้นจะมีผลสะเทือนไปถึงทางสำนักพิมพ์ แต่การที่ลูกค้าที่ติดตามสำนักพิมพ์นี้มาอย่างยาวนานออกมาพูดถึงขนาดนี้เขาคาดหวังอะไร? ทำไมจะต้องมาเสียเวลาบ่นด้วย ฝากให้คิด อย่าให้เป็นแบบสำนักพิมพ์วิบูลกิจที่กว่าผมจะเปิดใจได้อีกครั้ง มันก็เข้าสู่ยุคยุคที่นิตยสารในท้องตลาดตายเกือบหมดแล้ว

Non Non Biyori สาวใสหัวใจบ้านทุ่ง เป็นอีกเรื่องที่ผมชื่นชอบ ฉบับภาษาญี่ปุ่น 16 เล่มจบ แต่ของไทยลอยแพ ไม่พิมพ์ต่อ บางคำถามสอบถามทางเฟสบุ๊คไม่ตอบ บางครั้งใช้อารมณ์แบบเห็นได้ชัด ผมไม่อยากนำมาแฉ เพราะกะจะเลิกคบแบบจริงจัง ที่น่าสนใจคือรายการการ์ตูนที่จำหน่ายแต่ละเดือนจากการสังเกตของเราเอง ถ้าไม่เกิดเคสกรณีที่กล่าวมาจนทำให้ผมเคืองสำนักพิมพ์นี้ ผมจะมีรายการที่ซื้อเพิ่มต่อเดือน 5-6 เล่มเลย ก็ดีเหมือนกันถือว่าประหยัดไปได้เยอะ แล้วก็....... ภาพนี้ไม่ได้เกิดขึ้นมาจากชาวเน็ตเพราะโชคช่วยหรอกนะ