เดือนนี้มีวันครูอยู่ แม้จะผ่านไปแล้วแต่ขอพูดถึงเกี่ยวกับครูหน่อย คราวก่อนเคยเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับอาจารย์ในการ์ตูน ปีนี้มาดูอาจารย์ในการ์ตูนกันอีกครั้งดีกว่า อาจารย์ก็มีทั้งที่เข้มงวด และใจดีแตกต่างกันไป ครั้งนี้ขอยกตัวอย่างอีกสัก 5 คนละกันครับ





ชื่ออาจารย์ : โอริมุระ จิฟุยุ
เรื่อง : Infinite Stratos



อาจารย์ผู้ฝึกสอนแห่งโรงเรียน IS อายุ 24 ปี เป็นพี่สาวของอิจิกะ นิสัยเป็นคนที่เข้มงวดอย่างมาก ด้วยมาดที่เฮี้ยบเฉียบแบบนี้นี่แหละเลยทำให้นักเรียนหลายคนหลงใหลเธอ ในด้านการทำหน้าที่ต้องถือว่าทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดี แยกแยะเรื่องของหน้าที่ และเรื่องส่วนตัวได้เป็นอย่างดี จะเห็นได้ว่าแม้แต่อิจิกะที่เป็นน้องชายของเธอ เวลาอยู่ในโรงเรียนก็ต้องเรียกเธอว่าอาจารย์ (ไม่ให้เรียกพี่) "เรียกอาจารย์โอริมุระสิไอ้บ้านี่" นี่คือคำพูดที่เธอบอกกับน้องชายของเธอ

"หนักใช่มั้ยล่ะ นั่นน้ำหนักของสิ่งที่พรากชีวิตผู้อื่นได้ไงล่ะ" นี่เป็นคำพูดที่จิฟุยุ เคยพูดไว้กับอิจิกะ ขึ้นชื่อว่าอาวุธมันมีอันตรายในตัวของมันอยู่ ดังนั้นการที่จะใช้มันก็ควรตระหนักถึงสิ่งที่เราต้องแบกไว้เช่นกัน






ชื่ออาจารย์ : โยชินาง่า มิโดริ
เรื่อง : ชินจังจอมแก่น



มิโดริเป็นอาจารย์ในระดับชั้นอนุบาล ประจำชั้นกลุ่มทานตะวันผู้ซึ่งไม่มีโชคเรื่องผู้ชาย ถ้าจะกล่าวถึงอาจารย์ที่ต้องปวดหัวบ่อยๆ เธอน่าจะอยู่ในอันดับต้นๆ เลย (เพราะชินจัง) เธอเป็นอาจารย์ธรรมดาทั่วไป ไม่ได้มีพลังพิเศษ แต่ถือว่ามีความอดทนสูงมาก แม้ว่าชินจังจะเล่นเธอไว้มาก แต่เพราะชินจังและพวกนี่แหละทำให้เธอได้แต่งงานกับ อิชิซากะ จุนอิจิ (สามีของเธอ)






ชื่ออาจารย์ : คาราสึมะ ซากุระ
เรื่อง : Kiniro Mosaic ประกายใสวัยฝัน


เธอเป็นอาจารย์สอนวิชาภาษาอังกฤษของพวกชิโนบุ นักเรียนชอบเรียกเธอว่า คารัสจัง อุปนิสัยใจดี เข้ากับผู้คนได้ง่าย เอาใจใส่นักเรียน จะเห็นได้จากการที่เธอพูดให้กำลังใจชิโนบุทั้งที่ชิโนบุไม่เก่งภาษาอังกฤษ (แต่อยากเป็นล่าม) คนเป็นอาจารย์มันต้องให้ได้อย่างนี้

"ภาษาอังกฤษไม่เก่งแท้ๆ แต่ก็เดินหน้าพยายามต่อไปเพื่อความฝัน เป็นเรื่องที่วิเศษนะ" คำพูดที่ให้กำลังใจนักเรียนลักษณะนี้จะช่วยให้นักเรียนมีกำลังใจในการศึกษามากขึ้น ไม่เพียงแต่นักเรียนเท่านั้น แม้แต่อาจารย์ด้วยกันเองเธอก็ให้กำลังใจด้วยเช่นกัน

เห็นอย่างนี้อาจารย์คนนี้ก็เป็นคนที่ติดพี่ชายตัวเองน่าดูเหมือนกันนะ สิ่งที่น่าชื่นชมของอาจารย์คนนี้คือ การยอมรับคำติชม จะเห็นได้จากตอนที่อลิซซึ่งเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนชาวอังกฤษบอกเธอว่า "ภาษาอังกฤษของอาจารย์ดูแปลกๆ นะคะ" เธอไม่ได้แสดงความโกรธหรือรู้สึกเสียหน้า กลับกันดันกล่าวชื่นชมอลิซพร้อมให้เพื่อนร่วมชั้นตบมือเสียอีก






ชื่ออาจารย์ : นูเอโนะ เมสุเกะ (นูเบ)
เรื่อง : มืออสูรล่าปิศาจ


นูเอโนะ เมสุเกะ เป็นอาจารย์ประจำชั้น ป.5/3 โรงเรียนประถมโดโมริ อายุ 25 ปี เด็กๆ มักเรียกเขาว่า นูเบ เป็นอาจารย์ที่มีพลังวิญญาณกล้าแข็งมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กจึงมักถูกปีศาจรังควานตั้งแต่เด็ก นูเบมีมืออสูรอยู่ที่มือซ้าย โดยเขาใช้มืออสูรที่มีนี้ปกป้องเด็กนักเรียนให้พ้นจากเหล่าปีศาจร้ายที่คอยมาทำร้ายเด็กๆ

นูเบอาจดูเป็นอาจารย์ธรรมดาถ้าไม่มีพลังมืออสูร ในเรื่องการสอนก็ไม่ได้โดดเด่น แต่เรื่องที่น่าชื่นชมคือการเข้ากันได้กับนักเรียนในชั้น (ไม่ว่าจะภาคหลัก หรือภาค Neo) รวมไปถึงเรื่องการปกป้องลูกศิษย์ให้พ้นจากอันตราย นับเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมครับ






ชื่ออาจารย์ : เนกิ สปริงฟิลด์
เรื่อง : คุณครูจอมเวท เนกิมะ!


ถ้าคุณครูจะเป็นเด็กอายุ 10 ปีบ้างล่ะ? สำหรับเนกิ ที่ต้องมาฝึกงานโดยเป็นครูฝึกสอนที่ญี่ปุ่นในห้องเรียนที่นักเรียนมีความแตกต่างค่อนข้างมาก มีทั้งนักเรียนระดับอัจฉริยะของชั้นปี ไปจนถึงระดับห่วยแตกสุดของชั้นปี แถมนักเรียนในห้องล้วนไม่ธรรมดา ทั้งผี หุ่นยนต์ แวมไพร์ หรือแม้แต่เน็ตไอดอล นับเป็นงานที่หินมาก งานหนักในช่วงแรกของเนกิ คือการติวให้พวกอันดับท้ายๆ ของชั้นปีทั้งห้าคนในห้องให้คะแนนดีขึ้น

ต้องถือว่าเนกิค่อนข้างเอาใจใส่นักเรียน พยายามที่จะเข้าถึงนักเรียนแต่ละคน ในช่วงที่จัดงานโรงเรียนเพื่อที่จะได้ไปชมส่วนต่างๆ ของงานโรงเรียน (ตามที่ได้รับปากกับนักเรียนไว้) เนกิใช้ "คาสิโอ้ แพร์" ซึ่งมีคุณสมบัติเป็นไทม์แมกชีน สามารถย้อนเวลาได้ภายใน 1 วัน ย้อนเวลาไปมาเพื่อจะได้ไปในหลายๆ ส่วนของโรงเรียนได้ แม้ว่าในสายตาคนนอกเนกิจะดูน่าอิจฉา แต่ถ้ามองให้ลึกๆ นับว่าเป็นอาจารย์อีกคนที่น่าปวดหัวกับนักเรียนไม่น้อยเลย





จะเห็นได้ว่าอาจารย์ที่เข้ากับนักเรียนได้ ก็มักจะได้รับความรักจากนักเรียนตอบกลับ แม้ว่าจะไม่ได้เป็นอาจารย์ที่เก่งกาจ หรือมีเทคนิคพิเศษอะไรในการสอนก็ตาม พื้นฐานอยู่ที่ความเข้าใจในตัวนักเรียน ความสัมพันธ์ในฐานะเพื่อนไม่ใช่ผู้มีอำนาจ ถ้าความสัมพันธ์เป็นในเชิงอำนาจเมื่อไหร่ล่ะก็ ยากครับที่จะชนะใจนักเรียน


เราอาจบังคับให้นักเรียนไหว้ได้ แต่ไม่สามารถบังคับให้นักเรียนรักได้ ต่อให้ออกกฎว่าไม่รักจะถูกทำโทษก็ตาม มันจะดีกว่าหรือไม่ถ้าจะทำให้นักเรียนรักอาจารย์ออกมาจากหัวใจ?