สงครามเชื้อมรณะ บทที่ 13 หน้า 2 “เห็นรัฐบาลจะเบิกเงินคงคลังมาแจกเยียวยาให้กับคนที่รับผลกระทบจากการระบาดของเชื้อโรคด้วยนะคะ” “เหอะ เงิน 5000 จะช่วยอะไรเขาได้ไหม ยังกะเศษเงิน” แทนส่ายหน้า “พี่แทน สำหรับคนที่ตกงาน แล้วเขาไม่เหลือเงินสักบาท จะ 10 บาท หรือ 100 หนึ่งก็มีค่ากับเขานะคะ” แพรแย้ง “ถ้ารัฐบาลคิดได้แบบเจ้าสัวนะ เอาเงินซื้อเรือดำน้ำสร้างโรงงานผลิตหน้ากาก หรือทำถุงยังชีพแจกประชาชน พวกเราก็ไม่ต้องซื้อของแพงอยู่อย่างลำบากแบบนี้ เห็นที่ดาราออกมาด่าไหม ว่าทำไมต้องให้เขาเอา ชุด PPE มาบริจาค หรือแมสมาบริจาค ทั้งที่งบของประเทศชาติมี ดาราเขามีรายได้แต่เขาก็เสียภาษีเหมือนกัน เขายังหาซื้อได้ แต่เมืองไทย เอะอะอะไรก็ขอให้ประชาชนบริจาค ประชาชนคนไทย รักใคร่สามัคคีกันก็จริง ยามลำบากเราก็ออกมาช่วยเหลือกันได้ แม้จะรู้สึกน้อยใจเวลาดูข่าวต่างประเทศที่รัฐบาลออกมาแจกของประชาชนก็ตามที” “ดูบางประเทศสิ ปิดประเทศตั้งแต่เดือนมกราคม ขณะที่ยอดบางประเทศทะลุแสน ของเขาหลักพันยังไม่ถึงเลย ทั้งที่ประเทศเขาติดกับจีน” “จะว่าไปนั่งก็คงวาสนาประชาชนเขาได้ผู้นำที่มองการณ์ไกล และทำงานเพื่อประชาชนจริงๆนะคะ” “บางประเทศ ราชวงค์เขาออกมาเคลื่อนไหว ให้รัฐบาลงดภาษี งดดอกเบี้ยประชาชน ด้วยนะ ช่างเป็นบุญจริง” “แล้วอีกอย่างนะ ต้องลงทะเบียนรับเงินเยียวยา คิดถึงตาสีตาสาไม่มีมือถือ ไม่มีอินเตอร์เน็ตบ้างไหม เขาหาเช้ากินค่ำ แทนที่จะออกแจกตามบ้านไปเลย” “พี่แทนก็ พูดอีกก็ถูกอีกล่ะค่ะ” แพรไม่อยากจะแย้ง ถึงจะอยู่ทำงานกันไม่กี่คน นั่งทำงานกันคนละมุม เวลาคุยกันห่างๆ ด้วยห้องที่เล็ก ทำให้เวลาพูดเสียงดังทั่วถึง แมงมุมไม่ได้ห้าม ทั้ง 3 ในการวิจารย์รัฐบาลเท่าไหร่ เพราะมันมีมูลความจริงล้วนๆ การทำงานน้อยคน ทุกคนต่างเหงาคิดถึงบรรยากาศครึกครื้นเมื่อก่อน การได้พูดระบายออกมาบ้างก็เป็นเรื่องดี แม้แต่ตัวเขาเอง ยังคิดถึงใครบางคนอย่างจับใจ เมื่อดูงานกับทั้ง 3 เรียบร้อยดีแล้ว เขาก็ปลีกตัวเพื่อมาตรวจงานที่ห้อง เขาเปิดกล้องวงจรปิดเพื่อดูอิงดาว วันนี้ดูเธอแข็งแรงมาก นั่งเจาะเลือดตรวจเชื้อกับชุดตรวจที่เขาทิ้งไว้ให้ ดูเธอพอใจกับผลเลือดมาก หมอจะไปเจาะเลือดเธอทุกๆ วัน ในตอนสาย วันนี้แต่ยังไม่เห็นหมอปรากฏกายที่บ้าน เธอยังมีกิจกรรมกับยาสมุนไพรเช่นทุกวัน และการบำบัดแบบพื้นฐานง่ายๆ แต่กลับทำให้เธอฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว เขาเห็นเธอยกโทรศัพย์ขึ้นมาถ่ายรูปตัวเอง แล้วนั่งกดข้อความ เขามองดูอย่างสงสัย ว่าเธอกำลังจะทำอะไร ไม่นานนัก มีข้อความดังเข้าที่มือถือ “สวัสดีค่ะทุกคน ตอนนี้อิงสบายดี ไม่ต้องห่วงนะคะ อิงกำลังทำงานลับอยู่ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน หวังว่าทุกคนคงรักษาตัวได้อย่างปลอดภัยนะคะ คุณแมงมุมคงดูแลทุกคนได้ดี อิงกำลังเก็บออมพลังที่จะไปเป็นกำลังหนุนทุกคนอยู่ ขอให้ทุกคนพร้อมรบกับอิงอีกครั้งนะคะ.....อิงคิดถึงทุกคนมากนะคะ แล้วเจอกันค่ะ” อิงดาว รูปยิ้มน้อยๆ น่ารักที่ส่งมา พร้อมกับข้อความเป็นกำลังใจให้ทุกคน ทำเอาแมงมุมน้ำตาคลอ แพร แทน และ ฟอง ต่างกระโดดอย่างดีใจในห้องแล็บเมื่อหัวหน้าสาวติดต่อมา พวกเขาต่างกระวนกระวายที่ไม่ได้ข่าวอิงดาวมาตลอด กว่าครึ่งเดือน ทำเอามีกำลังใจมากขึ้น “ข้อความคุณอิงค่ะ พี่ต้น คุณอิงสบายดี ดูสิ ชม ไม่ได้เห็นแกยิ้มแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนี่ คิดถึงจัง” ชมเอาไลน์ให้ต้นดู ต้นน้ำแทบจะกระโดดกอดชมชิด ทั้งสองดีใจ แล้วมองกันอย่างอายๆ ส่วนก้องนั่งร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียวที่โรงพยาบาล หลังจากส่งข้อความหาลูกน้องแล้ว อิงดาวกดไลน์หาพ่อเพื่อเปิดวิดีโอคอล ดอกเตอร์ยิ้มดีใจเมื่อเห็นหน้าลูกสาวโทรมา รีบเรียกภรรยามาหา คุณชมจันทร์รีบวิ่งมาและกดรับ “อิงงงงง” แม่เรียกลูกสาวอย่างดีใจ เมื่อเห็นตาโตๆ ใบหน้าหวานฉีกยิ้มให้ “สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่” “อิงงงง ลูก อยู่ที่ไหน?” เสียงแม่เรียกลูกอย่างดีใจ “อิงอยู่ นครนายกค่ะ” “ลูกไปอยู่กับใคร อยู่ยังไง? ลำบากไหมลูก? ลูกหลับนอนยัง? สะดวกสบายดีไหม? ลูกดีขึ้นหรือยัง? ลูกกินอะไรหรือยัง? ” แม่ยิงคำถามเป็นชุด “ทำไมไม่ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล” “อิงมาอยู่บ้านสวน มีสมุนไพรค่ะ บ้านนี้ปลอดภัยค่ะแม่ ข้างบ้านก็มีพี่สาวใจดี ทำกับข้าวมาห้อยไว้หน้าบ้านทุกวัน” “แล้วเมื่อไหร่ลูกจะกลับ แม่เป็นห่วงลูกมากนะ ” “อิงหายดี แล้วอิงจะกลับค่ะ วันนี้ชุดตรวจไม่เจอเชื้อแล้วนะคะ อิงรอพี่หมอมาเจาะเลือดเพื่อยืนยันค่ะ” “อิงให้แม่ไปรับได้ไหม ลูกกลับบ้านเลยไหมวันนี้” “ไม่เป็นไรค่ะแม่ อิงยังไม่หายดี ยังต้องกักตัวอยู่ เมื่ออิงหายแล้วเดี๋ยวมีคนมารับอิงกลับเองค่ะ” “แม่เป็นห่วงลูกมากเลยนะ นอนไม่หลับสักวัน กลัวไปสารพัด ต้องคอยสวดมนต์ภาวนาอย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นกับลูกสาวของแม่เลย แม่มีลูกแค่คนเดียว แม่ไม่อยากให้ลูกไปไหนอีกเลย” คุณนายชมจันทร์เริ่มน้ำตานองอีกหน ดอกเตอร์ต้องคอยโอบไหล่ปลอมไว้ “อิง...ขอโทษค่ะคุณแม่ อิงรักคุณแม่นะคะ อิงขอโทษที่ทำให้คุณแม่เป็นห่วง อิงเป็นลูกสาวของคุณพ่อคุณแม่ อิงภูมิใจที่เกิดมาเป็นลูกของคุณพ่อคุณแม่ และอิงก็ภูมิใจที่อิงได้ทำคุณประโยชน์ให้กับแผ่นดินเกิดของเรา อิงอยากจะปกป้องคุณพ่อคุณแม่ และทุกๆ คนค่ะ” ชมจันทร์มองใบหน้าหวานที่เจือเศร้าของบุตรสาว อิงดาวโตแล้ว โตมากกว่าที่นางคิดเอาไว้ แม่นกกกลูกได้แค่ตอนอยู่ในไข่กับตอนเล็ก เมื่อลูกนกแข็งแรงและบินได้แล้ว พวกเขาต่างก็ต้องการสยายปีกเพื่อโผผินบินไปให้สุดปลายฟ้าอย่างที่ใจต้องการ ความคิดของอิงดาวไม่ได้เป็นเช่นสาวน้อยในละครหลังข่าว
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
อ่านตอนแรกนึกว่าบล็อกกการเมือง
เห็นพระนางคู่นี้แล้วนึกถึงสามารถพยัคฆ์อรุณ
กับภรรยาสาววัยลูกคนใหม่ค่ะ