เสร็จกิจทางใจ ก็ออกจากวัดเพื่อมารอเรือข้ามฟากกลับไปฝั่งเดิม ผมไม่ลืมที่จะอุดหนุนขนมปังแถวและอาหารเม็ด นอกจากจะได้ให้อาหารนกและปลาที่ท่าเรือหน้าวัด ก็ยังเป็นการทำบุญไปในตัว เพราะเงินก็เข้าวัดอีกด้วย ผมถามลุงคนขายท่าทางใจดีร้องโฆษณาขายของว่า อาหารเม็ดเนี่ยให้นกได้รึเปล่า ลุงยิ้มแบบอารมณ์ดีแล้วตอบว่า ได้หมดได้หมด เดี๋ยวนกมันพัฒนาแล้ว กินได้ทั้งอาหารเม็ดทั้งขนมปัง ท่าทางจะพัฒนาจริงๆนะผมว่า

     หลังเสร็จปาร์ตี้อาหารนกและปลา รออีกไม่นานเรือข้ามฟากก็มา ไปกลับเรือค่าโดยสารคนละ 6 บาทถ้วนครับ ผมถึงท่าช้างประมาณสี่โมงเย็นรู้สึกหิวหน่อยๆแล้วล่ะสิ ผมเดินผ่านตลาดบริเวณหน้าท่าเรือ ไปสะดุดตากับร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อ ซึ่งน่าจะเป็นร้านเดียวของบริเวณนั้น ไม่รู้ทำไมผมถึงอยากกินร้านนี้ก็ไม่รู้ อ่านต่อแล้วคุณก็จะได้รู้ว่าสุดท้ายทำไมผมถึงเลือกกินร้านนี้ "เส้นเล็กน้ำทุกอย่างครับ" ผมเอ่ยปากสั่งแม่ค้าที่หน้าร้าน แม่ค้าพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มเล็กๆ และไม่รีรอจัดการลวกเส้นเติมเครื่องด้วยความคล่องแคล่วและรวดเร็ว ผมนั่งพักและวางเป้ได้สักครู่ ก๋วยเตี๋ยวตามสั่งก็วางลงหน้าผม ความประทับใจแรก หรือที่ฝรั่งชอบพูดกันว่า first impression เวลาเจอคนที่ถูกใจ นั่นก็คือกลิ่น กลิ่นก๋วยเตี๋ยวเนื้อชามนี้หอมมาก หอมมากจริงๆครับ หลังจากนั้นผมลงมือปรุง สัมผัสต่อมาหลังจากกลิ่น รสชาติครับ "สุดยอดมาก" พูดได้คำเดียวจริงๆครับอารมณ์นั้น คงไม่ใช่เพราะหิว เพราะผมก็ไม่ได้หิวมากเท่าไหร่นัก ผมไม่ได้คาดหวังว่าร้านก๋วยเตี๋ยวเล็กๆ จะมีรสชาติที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้นะครับ สุดท้ายผมก็อุดหนุนไปซะสองชาม พร้อมกับเครื่องดื่มดับความกระหาย pepsi พร้อมน้ำแข็งอีกแก้ว

     ออกจากบริเวณท่าช้างแล้วผมเดินต่อไปจนถึงท่าเตียน ระหว่างสองข้างทางจากท่าช้างถึงท่าเตียน เต็มไปด้วยแผงเช่าพระ ทั้งแผงเล็กแผงใหญ่มีให้ได้เลือกบูชากันเต็มสองข้างทาง เมื่อถึงบริเวณท่าเตียน ฝั่งตรงกันข้ามก็จะเป็นวัดอีกวัดในวันนี้ที่ผมเลือกเข้าไปสักการะ วัดนี้คือวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม หรือวัดโพธิ์นั่นเอง ที่นี่จะมีพระพุทธไสยาสน์องค์ใหญ่ให้ได้สักการะบูชา ขณะที่ผมมาถึงวัดโพธิ์นั้นก็เป็นเวลาประมาณห้าโมงเย็นแล้ว แต่ที่นี่จะปิดหกโมงเย็น ภายในอุโบสถของพระพุทธไสยาสน์ จะมีกิจกรรมทางพุทธศาสนาให้เราได้ทำอย่างนึงคือ การใส่บาตรเหรียญ จะมีเหรียญสลึง เหรียญห้าสิบสตางค์ใส่อยู่ในถ้วยอลูมิเนียม โดยให้เราทำบุญเป็นค่าเหรียญถ้วยละ 20 บาท ใส่ลงในตู้แล้วหลังจากนั้นก็เดินใส่บาตรที่วางเรียงอยู่บริเวณองค์พระ ออกจากพระอุโบสถ ผมเดินถ่ายรูปรอบบริเวณวัด และแวะเข้าห้องน้ำ หลังจากนั้นก็ออกเดินทางสู่ปลายทางของเมนูวันหยุดวันนี้เสียที

      ผมมาถึงปลายทางของวันนี้ขณะที่นาฬิกาข้อมือผมบอกเวลา ห้าโมงเย็นสิบห้านาที และที่นี่ก็เป็น ร้านกาแฟ ร้านเดียวของวันนี้มีชื่อว่า "ViVi The Coffee Place" ร้านนี้ตั้งอยู่ปลายซอยปานสุข โดยที่ซอยอยู่ตรงข้ามกับโรงเรียนตั้งตรงจิตรพาณิชยการ ไม่ไกลจากวัดโพธิ์เท่าใดนัก ร้านอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา และนี่เองเป็นสิ่งที่ดึงดูดให้ผมมาที่นี่อยู่เสมอ และไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยสักครั้งเดียว ร้านเปิดทุกวันสิบโมงเช้าถึงสองทุ่ม และวันนี้โชคดีเป็นของผม นั่นคือวันนี้ผมได้นั่งโต๊ะด้านนอกตรงระเบียง อยู่ริมเจ้าพระยาพอดี แต่ที่ไหนได้ ไม่ใช่โชคดีหรอกเป็นเพราะแดดยังร้อนอยู่ต่างหาก เลยยังไม่มีใครจับจองที่ เลือกนั่งในร้านที่แอร์เย็นฉ่ำแทน ผมคิดในใจว่าทนร้อนเดี๋ยวเดียวช่วงเย็นจะสวยมากมาก เมื่อได้ที่ผมเดินเข้าไปในร้านสั่งแก้วประจำของผมที่ร้านนี้ "macchiato ร้อนถ้วยนึงครับ" ออกมานั่งรอที่โต๊ะ ด้านนอกก็ได้ยินเสียงเพลงที่เปิดจากในร้านเหมือนกัน เพลงฟังสบายมากมากครับ เป็นเพลงฝรั่งเก่าๆที่นำมาร้องใหม่ ออกสไตล์แจ๊ซหน่อยๆ แล้วก็แนวแบบ ชิว-เอาท์ครับ แต่รับรองฟังสบาย ระหว่างรอกาแฟ ผมจับปากกาเริ่มต้นบันทึกเรื่องราวของวันนี้ทันที และที่ทุกคนได้อ่านตั้งแต่ต้น ก็เป็นเรื่องราวของวันนี้ก่อนที่ผมจะเริ่มต้นจิบ macchiato ร้อนๆถ้วยเล็กของผม และหลังจากนี้ก็จะเป็นเรื่องราวหลังจากกาแฟถ้วยโปรดของผม กาแฟของที่นี่รสชาติดีทีเดียวครับ สำหรับคอกาแฟอย่างผม ที่บุกตะลุยชิมกาแฟมาหลายร้าน แม้จะไม่ถึงร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ แต่ก็ถือว่ามีลิ้นที่แกร่งพอตัว คราวแรกที่มาถึงร้าน ผมลองของด้วย เอสเปรสโซ่ร้อนหนึ่งถ้วย ถือว่าใช้ได้เลยนะครับ แต่ที่เอาผมซะอยู่ถ้วย ก็นี่แหละครับ macchiatoร้อนถ้วยเล็ก ฟองนมบางเบา รสกาแฟไม่หนักนัก จิบสบายครับ จากต้นสายถึงปลายทางของวันนี้ เชื่อไหมครับว่าโทรศัพท์มือถือของผมยังไม่ส่งเสียงร้องเลยสักนิด หรือใครๆต่างพากันลืมไปแล้วว่าผมยังดำรงตนอยู่ในโลกนี้ หรือจะคิดว่าผมหลุดจากโลกนี้ไปแล้วก็มิรู้ได้

      ก่อนปิดโปรแกรมวันนี้ ผมเดินไปสั่ง คาปูชิโน่ร้อน ปิดท้ายวัน ผมยังไม่เคยชิมคาปูร้อนจากที่นี่เลย แต่ปกติก็ไม่ได้โปรดเจ้าคาปูเท่าไหร่อยู่แล้วด้วยกระมัง แต่วันนี้เกิดอยากลองขึ้นมา อีกอย่างทุกครั้งที่มาร้านนี้ ผมต้องได้รับกาแฟร้อนสองถ้วยทุกครั้ง ไม่รู้เพราะบรรยากาศหรือรสชาติกาแฟ ตอนนี้หกโมงเย็นเกือบครึ่งแล้ว บรรยากาศเจ้าพระยากับพระปรางค์วัดอรุณฝั่งตรงข้ามงามจับใจยิ่งนัก คุ้มกับการนั่งตากแดดรอชม แล้วเจ้าคาปูร้อนแก้วแรกของผมก็มา โอ้ว...พระพุทธ ใครเคยเห็นฟองนมของคาปูสวยเยี่ยงนี้มาก่อน ผมคนนึงล่ะที่ไม่เคยเห็นกับตา ฟองสวยได้ใจฟูนุ่มกำลังดี ไม่รอช้าจิบรสชาติกาแฟ อืม ใช้ได้ครับ แต่ยังสู้เจ้ามัคกิอาโตร้อนของผมไม่ได้ แต่ก็ดีพอตัวเลยล่ะ ถือโอกาสนั่งจิบคาปูร้อนๆ ชมความงามของพระปรางค์วัดอรุณ ขณะอาทิตย์อัสดงเหนือเจ้าพระยา สวยมากมากครับ อยากให้ลองมาชม ลำแสงจางจางของอาทิตย์ขณะกำลังอัสดงจับต้องยอดปรางค์วัดอรุณ เป็นภาพที่สวยงามจับใจจริงๆครับ

... ที่นี่พระอาทิตย์ตกเวลา สิบแปดนาฬิกาสามสิบห้านาที ที่นี่กรุงเทพ ที่นี่ประเทศไทยครับ สวัสดี ...