ลับแล, แก่งคอย เรื่องเล่าจากร่องรอยทรงจำ


ผมไม่ค่อยถูกจริตนักกับงานเขียนที่มีคำสร้อยต่อท้ายว่า “นวนิยายรางวัลวรรณกรรมสร้างสรรค์ยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน (ซีไรท์)” ทุกคราวที่ได้เห็นจะรู้สึกราวกับยาขม ต่อให้ผู้ใหญ่ปลอบประโลมว่าหวานปานใดก็มิอาจปล่อยให้ไหลผ่านลงคอ แม้สรรพคุณจะดีเด่ก็ตาม และ ลับแล, แก่งคอย ของ อุทิศ เหมะมูล ก็หาได้รับการยกเว้นไม่ ผมปล่อยเวลาผ่านเลยมากเกือบสามปี ทั้งที่ใจก็เฝ้าร่ำร้องว่าอยากอ่าน จนในที่สุดปราถนาแห่งยาขมนั้นก็มีชัย 

ลับแล, แก่งคอย เป็นเรื่องเล่าจากปากของ ลับแล-ผู้น้องที่ในท้ายที่สุดจะครอบครองนามอันเป็นของพี่ชาย-แก่งคอย เขาเล่าถึงครอบครัวของตัวเอง ครอบครัวของนายช่างใหญ่แห่งโรงปูนซีเมนต์ตรานกอินทรี ต.ทับกวาง อ.แก่งคอย จ.สระบุรี เรื่องเล่า –เน้นย้ำอีกสักที ว่าเรื่องที่ดำเนินอยู่นั้น เป็นเรื่องเล่าจากปากลับแล บุตรชายคนรองของนายช่างแห่งโรงปูนแต่เพียงผู้เดียว 

ลับแล เริ่มต้นเรื่องเล่าของตนเองอย่างสัตย์ซื่อ ตรงตามความหมายของทุกตัวอักษรของความสัตย์ซื่อนั้น ก่อนที่ภายหลังความสัตย์ซื่อแห่งเรื่องเล่านั้นจะฉายภาพที่ผิดเพี้ยนไป ลับแลรับรู้เรื่องราวต่าง ๆ ของผู้พ่อ เมื่อคราวอายุครบเก้าขวบปี รับรู้ในคราวเดียวกับพี่ชาย แก่งคอย ซึ่งแก่กว่าเขาสี่ปี ระหว่างชงเหล้าให้พ่อในคืนหนึ่งกลางบ้าน “ไอ้หนู กระเถิบเข้ามาใกล้ ๆ พ่อจะเล่าอะไรให้ฟัง” จากนั้นพ่อของเขาก็พาสองทั้งเขาและพี่ชายย้อนกลับไปวันของตัวเอง สืบย้อนกลับไปถึงเมื่อคราวปู่และย่ามาจากเมืองจีนอย่างไร ร่ายยาวไปจนถึงความโลดโผนโจนทะยานในวัยหนุ่มกับเพื่อนซี้อย่างเสริฐ

จากเรื่องราวของผู้พ่อ ก็มาถึงเรื่องราวของลับแล ในช่วงเวลาที่ช่วงชีวิตของเขาเริ่มทาบทับกับช่วงชีวิตของแก่งคอยและคนในครอบครัว การละเล่นคึกคะนองในวัยเด็ก ความต้องการในวัยเริ่มรู้ความ ความโหยหาในสิ่งที่ขาดหายไป บางช่วงตอน เรื่องราวถูกเล่าขณะลับแลถูกแม่และพ่อเลี้ยง พามาอยู่ที่วัดกลางป่าด้วยเหตุผลว่าวิญญาณที่อยู่ในร่างของลับแลหาใช่วิญญาณของลับแลไม่ พฤติกรรมแปลกประหลาดที่นับวันยิ่งแข็งกร้าวต่อผู้คนรอบข้างและเหตุผลประกอบอีกมากประการนำสู่การตัดสินใจพาเขาเข้าสู่ความช่วยเหลือแห่งพุทธสถาน ที่แห่งนี้เอง เป็นสถานที่เริ่มต้นเรื่องราวแห่ง ลับแล, แก่งคอย และเป็นสถานที่แห่งสุดท้ายที่เปิดเผยเรื่องราวลึกลับดำมืดแห่งจิตใจ ที่ยากแท้แก่การหยั่งลง แม้เจ้าเหย้าแห่งตัวตนก็มิอาจกระทำ

อุทิศ เหมะมูล ฉีกตั๋วและนำพาผู้อ่านท่องทัวร์ทำความรู้จักครอบครัวของนายช่างแห่งโรงปูนที่แก่งคอย ผ่านเรื่องราวหลักของชีวิตทุกชีวิตในครอบครัวเขา เราผู้ติดตามอุทิศมิอ่านตัดสินใครได้ว่าการกระทำแห่งเขาเหล่านั้นถูกผิดอย่างไร หรือแม้กระทั่งเปรียบเปรยว่าหากเป็นเราจะเลือกทำเช่นนั้นหรือ ไม่มีเวลาพอ อุทิศไม่รอให้ใครได้ตัดสินใคร กลับคล้อยตามบทชีวิตและเส้นทางแห่งนั้นโดยดุษณี แม้กระทั่งฉากสุดท้ายวางแผ่ตรงหน้า ก็ยังมิอาจตัดสินว่าเป็นความผิดแห่งใคร ในเมื่อเรื่องเล่านั้นเกิดจากชิ้นส่วนของทุกตัวละคร เศษเสี้ยวชีวิตของทุกตัวละคร การตัดสินใจของหนึ่งตัวละคร ส่งผลกระทบสู่อีกตัวละครอย่างยากที่จะหลีกเลี่ยง ในที่สุดจนนำไปสู่ เรื่องเล่าจากร่องรอยทรงจำ




Create Date : 02 กันยายน 2555
Last Update : 3 กันยายน 2555 10:41:49 น.
Counter : 5284 Pageviews.

9 comments
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 379 :: กะว่าก๋า
(25 มิ.ย. 2568 05:15:58 น.)
: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - หล่นไปในสมมุติ : กะว่าก๋า
(24 มิ.ย. 2568 04:11:57 น.)
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 44 หน้า 5 unitan
(24 มิ.ย. 2568 06:53:53 น.)
แนะนำนิยาย : ฮอกวอตส์-เส้นทางสู่การเป็นไวท์ลอร์ด เหมียวกุ่ย
(20 มิ.ย. 2568 10:51:11 น.)
  
ไม่ได้ตามมาให้กำลังใจในฐานะเพื่อน...แต่มาในฐานะนักอ่าน..ถ้าบล๊อคนี้ทำให้คนรู้สึกอยากหยิบหนังสือมาอ่านซักเล่มคงจะดีไม่น้อย..(กี่เล่มแล้วนะ..ที่อ่านบล๊อคแกแล้วต้องไปตามหามาอ่าน)
โดย: kitty IP: 115.67.96.201 วันที่: 2 กันยายน 2555 เวลา:21:11:34 น.
  
แค่สักคนที่หยิบอ่านหลังจากอ่านบล็อคนี้ ก็ดีใจไม่น้อย

ขอบใจมากนะเพื่อนที่ติดตามกัน ^_____^
โดย: I.am.Victor IP: 110.49.233.163 วันที่: 2 กันยายน 2555 เวลา:23:03:05 น.
  
ชอบเล่มนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ย้ำว่าชอบมากๆจริงๆค่ะ เคยเขียนรีวิวไว้ในบล็อคเหมือนกัน ตอนนี้ก็เลยอยากจะอ่าน "ลักษณ์อาลัย" ของคุณอุทิศ อีกค่ะ
โดย: narumol_tama วันที่: 2 กันยายน 2555 เวลา:23:03:11 น.
  
เหลือบไปเห็นที่แนะนำตัวเอง "อ่านมูราคามิ ฟังเพลงแจ๊ซ ดูหนังหว่อง กา ไว"

เอ่อ ชอบเหมือนกันเลยค่ะ ชอบมุราคามิกับหว่องกาไวน่ะค่ะ
โดย: narumol_tama วันที่: 2 กันยายน 2555 เวลา:23:04:45 น.
  
เล่มนี้อ่านแล้วชอบเหมือนกันค่ะ มีโอกาสได้พบคุณอุทิศสองครั้งแล้ว แต่ไม่เคยได้ขอลายเช็นเลยค่ะ
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 3 กันยายน 2555 เวลา:10:02:58 น.
  
@ คุณ narumol_tama ดีใจที่มีคนอ่านแล้วชอบเหมือนกัน ที่จริงผมอ่าน ลับแล จบแล้วต่อด้วย ลักษณ์อาลัย ทันที แต่กะว่าจะอัพเรื่องหลัง ตอนได้ซีไรท์แล้วน่ะครับ (แอบเชียร์)
ส่วนมูราคามิ เป็นนักเขียนในดวงใจครับ เขียนถึงหลายเล่มเหมือนกัน ลองอ่านในบทความเก่าๆผมดูนะครับ

@คุณ หวานเย็นผสมโซดา ผมก็เจอสองสามครั้งแล้วครับ แต่โชคดีได้ลายเซ็นมาสองเล่มแล้ว ดีใจครับ แต่คุณอุทิศเป็นกันเองมากเลยนะครับ เจองานหนังสือตุลาก็น่าจะเจออีกครับ ลองดูครับ
โดย: i.am.Victor วันที่: 3 กันยายน 2555 เวลา:10:45:19 น.
  
อ่านลักษณ์อาลัย ต่อได้เลย
โดย: grappa วันที่: 12 กันยายน 2555 เวลา:11:04:53 น.
  
อ่านเรียบร้อยครับ รออัพบล็อคต่อเลยครับพี่แป๊ด
โดย: I.am.Victor IP: 110.49.248.175 วันที่: 12 กันยายน 2555 เวลา:12:21:12 น.
  
เป็นเล่มเเรกของคุณอุทิศที่พบในห้องสมุด เเละนั่งอ่านจนจบ ชอบวิธีเขียน ชอบทุกๆอย่าง ยังอุ่นๆอวลความเป็นบ้านๆ รักมากมายค่ะตอนนี้ตู้หนังสือที่บ้านมีหนังสือ คุณอุทิศหลายเล่ม เคยมีคนบอกว่าถ้าหนังสือจะดีเปิดคำนำของนักเขียนจะทราบคุณภาพของงานเขียนนั้นๆ วันนั้นที่อ่านเปิดหน้าเเรกตรึงอยู่จนจบเล่มเลย
โดย: ฮิโต IP: 125.27.82.227 วันที่: 16 เมษายน 2564 เวลา:0:10:32 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

My-codename-v.BlogGang.com

i.am.Victor
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]

บทความทั้งหมด