สายัณห์ รัญจวน " คิดถึงเพื่อน " ต๋อย.(คนพเนจร)
“ สายัณห์ รัญจวน “
~กลอนแปดสุภาพ~
๐ สายัณห์ครวญ รัญจวนใจ อาลัยหา
ตะวันลา จากไป อาลัยหวน
ยามตะวัน ลับนภา ฟ้าคร่ำครวญ
ฟ้ารัญจวน ป่วนใจ อาลัยลา
๐ ตะวันรอน จรจาก ฟากฟ้ากว้าง
ตะวันร้าง ลาลับ กลับภูผา
ลับเหลี่ยมเขา จำพราก จากท้องนา
หมู่นกกา บินลับ กลับรังนอนฯ
๐ ยามสายัณห์ คราใด ใจก็คิด
ถึงมิ่งมิตร ร่วมเรียง เคียงสมร
สุขไฉน ห่างไกล ใจนิวรณ์
ขออวยพร ให้พ้นทุกข์ มีสุขกันฯ
๐ ทุกเวลา นาที ให้มีสุข
ให้ไร้ทุกข์ สุขหทัย ดังใฝ่ฝัน
มีเงินทอง รองรับ นับทุกวัน
ยามสายัณห์ อย่าได้ครวญ รัญจวนใจฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๓๐ พฤษภาคม ๒๕๖๓
" คิดถึงเพื่อน "
๐ เพื่อนบางคน ตายไป ใครก็รู้
เพื่อนบางคน ยังอยู่ กลับไม่เห็น
เพื่อนบางคน เราก็รู้ ว่ามันเป็น
กลับไม่เห็น ไปมา หาสู่กันฯ
๐ จะงานรุ่น งานศพ ไม่พบหน้า
อยากรู้ว่า มันทุกข์ หรือสุขสันต์
วันเดือนปี ผ่านไป ใจรำพัน
สิ้นตะวัน จันทรา ไม่มาเจอฯ
๐ ลืมกันแล้ว หรือไร จึงไกลห่าง
ใยลาร้าง ห่างไป ไม่เสนอ
จนหรือมี ก็ยัง เป็นเพื่อนเกลอ
ยังละเมอ ยังรำพึง คิดถึงกันฯ
๐ อยากได้พบ ได้เห็น ตอนเป็นอยู่
อยากใคร่รู้ ว่าไฉน ใยแปรผัน
อยากจะพบ ตอนที่ มีชีวัน
ดีกว่าหัน เห็นรูปหน้า ด้านขวาโลงฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๑ มิถุนายน ๒๕๖๓
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [