" กลิ่นราตรี "
~กลอนแปดสุภาพ~
๐ วิหคน้อย ลอยเล่นลม ชมพฤกษา
บินไปมา เคียงคู่ ดูสุขสม
เมฆาเคลื่อน เลื่อนรับ กับสายลม
น้ำค้างพรม ชมชื่น รื่นราตรีฯ
๐ ดาวดวงน้อย ลอยเลื่อน เกลื่อนเวหา
เดือนดารา งามสลับ ขับแสงสี
จันทราทอ แสงอ่อน ผ่อนฤดี
เฉิดฉวี งามรับ จับนภาฯ
๐ เสียงขลุ่ยครวญ พลิ้วมา เพลาค่ำ
ช่างดื่มด่ำ เร้าใจ ดังใฝ่หา
เสนาะโสต โลดลิ่ว ปลิวลมมา
สุขหรรษา ไพเราะ เกาะกินใจฯ
๐ กลิ่นราตรี ลอยลม ให้ชมชื่น
หอมระรื่น รื่นรมย์ พรมไสว
นอนคนเดียว เปลี่ยวจิต สกิดใจ
ไม่มีใคร มีแต่ลม ชมแต่เงาฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๒๖ ตุลาคม ๒๕๖๒
เพลงกลิ่นราตรี
ทำนอง : เอื้อ สุนทรสนาน
คำร้อง : ทรง สาลิตุล
ลมพระพาย ชายชื่น ในคืนนี้
กลิ่นราตรี หอมระรื่น ชื่นใจแสน
ดอกไม้อื่น ดื่นไป ในดินแดน
จะเหมือนแม้น ราตรี ไม่มีเลย
เจ้าโชยกลิ่น ต่อเมื่อสิ้น แสงอาทิตย์
เหมือนให้คิด ปริศนา ราตรีเอ๋ย
คิดคำนึง ถึงราตรี ที่เคย
ได้ชมเชย ชื่นชวน รัญจวนใจ
พอสิ้นคืน กลืนสิ้น กลิ่นเสาวรส
ความช้อยชด สดชื่น กลืนไปไหน
ทิ้งแต่รอย รัญจวน ป่วนฤทัย
ฝากเอาไว้ กับราตรี ไม่มีเลือน
กลิ่นไอเจ้า เร้าใจ ให้ใฝ่ฝัน
ทุกคืนวัน พรั่นใจ ใครจะเหมือน
โอ้ราตรี เจ้าเอ๋ย ที่เคยเยือน
ยังตามเตือน ใจอยู่ ไม่รู้วาย
มาคืนนี้ กลิ่นราตรี ที่ไหนหนอ
ลอยมาล่อ ล้อให้ ใจคอหาย
อกระทึก นึกประหวั่น พลั่นใจกาย
หรือราตรี ที่หมาย ชายกลิ่นมา
เพื่อทวนถาม ความนัย ให้ประจักษ์
เหมือนถามรัก ทวนเล่ห์ เสน่หา
โอ้ราตรี ที่เคยชื่น ลื่นอุรา
ลอยทวนมา หรืออย่างไร ไม่รู้เอย
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [